Αντικείμενο της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι η μελέτη των περιβαλλοντικών παραμέτρων της λιμνοθάλασσας της Κλείσοβας, η οποία βρίσκεται στο ανατολικό άκρο του λιμνοθαλάσσιου συστήματος του Μεσολογγίου. Στο πρώτο στάδιο γίνεται επεξεργασία των περιβαλλοντικών δεδομένων με χρήση μεθόδων πολυδιάστατης στατιστικής ανάλυσης με σκοπό τον καθορισμό των κύριων διεργασιών που αναπτύσσονται στις υδάτινες μάζες της λιμνοθάλασσας με ιδιαίτερη έμφαση στον εντοπισμό διάφορων ρυπογόνων διεργασιών. Στο δεύτερο στάδιο γίνεται η επεξεργασία των περιβαλλοντικών δεδομένων με χρήση του αλγορίθμου CLEAN καιεφαρμόζεται πολυδιάστατη στατιστική ανάλυση στα επεξεργασμένα δεδομένα. / Subject of the current work is the study of the physico-chemical parameters of Kleisovas'lagoon which is located in SE part of Mesologgi lagoon complex. In the first part are defining the most important lagoon process with emphasis to pollution processes through the execution of multidimensional statistical methods. In the second part is implemented a spectrum analysis of the environmental data through the Clean algorithm. Through execution of multidimentional statistical methods of the cleaned data are defining, in correlation with the analysis of the raw data, the dominant lagoon processes which effect the water quality of the ecosystem.

Το tacrolimus παραμένει ο ακρογωνιαίος λίθος στην ανοσοκατασταλτική αγωγή που λαμβάνουν οι ασθενείς με μεταμόσχευση νεφρού. Το στενό θεραπευτικό παράθυρο και η σημαντική ενδοϋποκειμενική και διϋποκειμενική διακύμανση της κινητικής του εκθέτει τον ασθενή στον κίνδυνο υπερδοσολογίας και πιθανής εμφάνισης τοξικότητας ή υποδοσολογίας και κινδύνου απόρριψης του μοσχεύματος. Σκοπός της παρούσας διδακτορικής διατριβής ήταν η φαρμακοκινητική και η φαρμακογενετική προσέγγιση με στόχο την εξατομίκευση της χρήσης του tacrolimus σε ασθενείς με μεταμόσχευση νεφρού. Τον πληθυσμό μελέτης αποτέλεσαν 40 ασθενείς με μεταμόσχευση νεφρού της Νεφρολογικής Κλινικής του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Πατρών. Η γονοτύπιση αφορούσε στην ανεύρεση του CYP3A5*1 και *3 αλληλομόρφου και πραγματοποιήθηκε με τη μεθοδολογία της απόμονωσης DNA από λευκά αιμοσφαίρια περιφερικού αίματος των ασθενών, την αλυσιδωτή αντίδραση πολυμεράσης για τον πολλαπλασιασμό του τμήματος ενδιαφέροντος και την ανάλυση πολυμορφισμού περιοριστικών θραυσμάτων. Για τη στατιστική ανάλυση, χρησιμοποιήθηκαν το Student’s t-test ή τo Mann-Whitney test, ανάλογα με το εάν οι μεταβλητές ακολουθούσαν κανονική ή όχι κατανομή, η μέθοδος της γραμμικής παλινδρόμησης και η μεθόδος των γενικευμένων γραμμικών μοντέλων-ανάλυση επαναλαμβανόμενων μετρήσεων. Η συχνότητα του CYP3A5*3/*3 και CYP3A5*1/*3 γονοτύπου ήταν 87,5% (35/40) και 12,5% (5/40), αντίστοιχα. Δεν ανευρέθησαν ομοζυγώτες για το CYP3A5*1 αλληλόμορφο. Ανεδείχθη συσχέτιση του CYP3A5*1 με χαμηλότερες προβλεπόμενες τιμές της προσαρμοσμένης στη δόση συγκέντρωσης και υψηλότερες προβλεπόμενες τιμές του όγκου κατανομής του υπό μελέτη φαρμάκου. Οι ασθενείς που έφεραν το CYP3A5*1 αλληλόμορφο απαιτούσαν υψηλότερες δόσεις tacrolimus για την επίτευξη της επιθυμητής συγκέντρωσης στο αίμα σε σχέση με τους ομοζυγώτες για το CYP3A5*3 νωρίς αλλά και στην απώτερη φάση μετά τη μεταμόσχευση. Η επίδραση της χρονικής στιγμής, δηλαδή του χρόνου μετά τη μεταμόσχευση, στην κινητική του tacrolimus ήταν σημαντική ενώ δεν ανεδείχθη σημαντική επίδραση του φύλου. Δεν ανευρέθη ανάγκη για πιο τακτικό έλεγχο από το σύνηθες της συγκέντρωσης του tacrolimus σε μεταμοσχευμένους νεφρού που δεν εκφράζουν το CYP3A5 και λαμβάνουν ομεπραζόλη ή στατίνη (ατορβαστατίνη, σιμβαστατίνη, πραβαστατίνη ή φλουβαστατίνη). Η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητα των στατινών διατηρήθηκε κατά τη συγχορήγηση με tacrolimus. Η φαρμακοκινητική και η φαρμακογενετική προσέγγιση αναδεικνύουν τις γενετικές και επιγενετικές εκείνες παραμέτρους που επηρεάζουν την κινητική του tacrolimus και συμβάλλουν στην εξατομίκευση της χορήγησής του. / Tacrolimus remains the centerpiece of the maintenance treatment scheme in renal transplant recipients. Both its narrow therapeutic window and its highly pharmacokinetic variance may lead to overtreatment and toxicity or insufficient treatment and transplant rejection, conditions that are usually seen in clinical practice. Our aim was to determine the impact of patient characteristics, drug-to-drug interactions and genotype (presence of CYP3A5*1 and CYP3A5*3) on the kinetics of tacrolimus in renal transplant recipients. Our patient population consisted of 40 renal transplant recipients. CYP3A5 genotyping was performed based on the following procedures: DNA extraction from blood, polymerase chain reaction and accordingly, restriction fragment length polymorphism. Statistical analysis was performed with Student’s t-test or Mann-Whitney test, according to the presence of normality of the studied parameters, linear regression analysis and general linear model-repeated measures. The frequency of CYP3A5*3/*3 genotype was 87.5% (35/40) whereas the frequency of the CYP3A5*1/*3 genotype was 12.5% (5/40). No individual homozygote for CYP3A5*1 was detected. CYP3A5*1 variant was associated with significant lower tacrolimus dose adjusted concentration. Carriers of CYP3A5*1 allele had lower predicted measures for tacrolimus dose adjusted concentration and higher predicted measures for volume of distribution. Timepoint, in contast with gender, had a statistically significant impact on tacrolimus kinetics. No statistically significant difference was observed in tacrolimus kinetics during the coadministration of omeprazole or statin. Statistically significant decrease in serum cholesterol was observed after the initiation of statin whilst renal and hepatic function remained unchanged. No skeletal muscle abnormalities were reported during the coadministration of statin. Pharmacokinetic and pharmacogenetic approach can be used to elucidate genetic and epigenetic factors that influence tacrolimus kinetics and thus, they can contribute to dose individualization.

Η ανάλυση σε κύριες συνιστώσες είναι μια τεχνική μείωσης του δείγματος. Χρησιμοποιείται όταν έχουμε ψηλά συσχετισμένες μεταβλητές. Μειώνει τον αριθμό των αρχικών μεταβλητών σε ένα μικρότερο αριθμό κύριων συνιστωσών που μετρούν τη μεγαλύτερη δυνατή διασπορά του δείγματος. Είναι μια διαδικασία που εφαρμόζεται για μεγάλα δείγματα. Η παραγοντική ανάλυση είναι μια τεχνική μείωσης των μεταβλητών του δείγματος η οποία αναγνωρίζει τον αριθμό των λανθάνουσων δομών και δημιουργεί μια δομή, ένα νέο σύνολο μεταβλητών, τους κοινούς παράγοντες που ερμηνεύουν το δείγμα. Προϋποθέτει μια δομή από μη παρατηρήσιμες μεταβλητές που δεν μπορούν να μετρηθούν άμεσα. Εκτιμά τους παράγοντες εκείνους που έχουν επίδραση και αντανακλούν τις αρχικές μεταβλητές. Επιτρέπει στον ερευνητή να περιγράψει αλλά ακόμη και να αναγνωρίσει τους παράγοντες εκείνους που παριστάνουν το δείγμα. Συμπεριλαμβάνει τους ειδικούς παράγοντες (ειδικά σφάλματα) που οφείλονται για την αναξιοπιστία των μετρήσεων. / Principal component analysis is a technique for reducing the sample, used when we have high correlated variables. It reduces the number of input variables into a smaller number of key components that measure the maximum sample variance. It is a process applied to large samples. Factor analysis is a technique to reduce the variables in the sample that identifies the number of latent structures and creates a structure, a new set of variables, called common factors explaining the sample. Implies a structure of non-observable variables that can not be measured directly. It considers the factors that affect and reflect the original variables. It allows the researcher to describe and even to identify the factors that represent the sample. Includes special factors (specific errors) due to unreliability of measurement.

Στην παρούσα εργασία πραγματοποιήθηκε ιζηματολογική και γεωχημική ανάλυση των Μέσο-Μειοκαινικών ιζημάτων της Τομής Ποταμός (Kατ. Τορτόνιο) στο ΒΔ τμήμα της νήσου Γαύδου, με απώτερο σκοπό να μελετηθούν τα αποθετικά τους περιβάλλοντα, οι συνθήκες σχηματισμού τους και η γεωδυναμική εξέλιξη της περιοχής στην κατεύθυνση ύπαρξης πεδίων υδρογονανθράκων. Από τις κοκκομετρικές αναλύσεις προέκυψε ότι τα ιζήματα βαθειάς θάλασσας της μελετηθείσας τομής ανήκουν στο μέγεθος του πηλού, η μεταφορά τους έχει γίνει κυρίως ως ομογενές αιώρημα ενώ η απόθεσή τους στο σύνολό τους, σύμφωνα με το C-M διάγραμμα (Passega,1957,1964), έγινε με τουρβιδιτικά ρεύματα. Επίσης από την ανάλυση του Ανθρακικού ασβεστίου η οποία βασίστηκε στην διάσπαση (CaCO3) με τη χρήση (CH3COOH) προέκυψε πως τα δείγματα στο σύνολό τους είναι φτωχά. Aπό τα αποτελέσματα της έρευνας της οργανικής γεωχημείας του περιεχόμενου Οργανικού Άνθρακα τα οποία βασίστηκαν στην μέθοδο της Tιτλοδότησης (Gaudette at al.1974), αλλά και κατά δεύτερο λόγο από τα αποτελέσματα των δεικτών (για συγκριτικούς σκοπούς) με την μέθοδο της πυρόλησης (Rock-Eval 2), προέκυψε πως τα δείγματα παρουσιάζουν φτωχή δυνατότητα γένεσης υδρογονανθράκων. Αντιθέτως η ιζηματογενής ακολουθία του σχηματισμού Ποταμός κρίθηκε ιδανική να λειτουργήσει ως ρεζερβουάρ αποθήκευσης υδρογοναναθράκων αλλά και ως μονωτήριο πέτρωμα σύμφωνα με τον τρόπο ανάπτυξής της. Από τον συνδυασμό αναλύσεων στην περιοχή μελέτης με αυτές στην υπολεκάνη της Μεσσαράς (Νότια Κρήτη), ίδιας ηλικίας (Κάτω Τορτόνιο) και λαμβάνοντας υπόψιν πως η Μεσσαρά αποτελεί το βόρειο τμήμα της βυθιζόμενης τάφρου, μεταξύ Κρήτης και Γαύδου (μια από τις backstop λεκάνες), και σύμφωνα με τη δράση κανονικών ρηγμάτων πίσω από τη Μεσογειακή ράχη που δημιουργούν αυτή τη λεκάνη, μπορούμε να υποθέσουμε πως υπάρχει πλούσιο οργανικό υλικό στο βόρειο τμήμα της και η τροφοδοσία της λεκάνης προέρχεται από ένα δελταϊκό σύστημα. Η κύρια τάφρος δομείται από υποθαλάσια ριπίδια – τουρβιδιτικές αποθέσεις και η παρουσία έστω και ολιγάριθμων δειγμάτων πλούσιων σε οργανικό υλικό στις μελετηθείσες τομές δείχνει ότι πιθανά στο κέντρο της τάφρου οι συνθήκες να είναι ιδανικότερες για τη γένεση υδρογονανθράκων. Η τάφρος φαίνεται να συγκεντρώνει το μεγαλύτερο ποσοστό ιζημάτων στο κεντρικό της τμήμα εξασφαλίζοντας τη συνεχή ταφή τους, οδηγώντας τα σε ωρίμανση και παραγωγή υδρογονανθράκων, με πιθανούς ταμιευτήρες τους ψαμμίτες που έχουν αναγνωριστεί στην περιοχή. / In the present thesis, sedimentological and geochemichal analysis of the Middle-Miocene sediments of the Lower Tortonian Potamos section in the northwestern part of the island of Gavdos was conducted, aiming to study the depositional environments, the conditions of the formation and the geodynamic evolution of the region towards presence of hydrocarbon fields. Grain size analysis revealed that deep sea sediments of the studied section belong to the size of clay, the transfer has taken place mainly as a homogeneous suspension whereas the deposit, as a whole, according to the C-M diagram (Passega,1957,1964), was made by turbitity currents. In addition, the analysis of calcium carbonate which was based on decomposition (CaCO3) using (CH3COOH) revealed that the samples in their entirety, are poor. From the results of the research in the organic geochemistry Organic Carbon content, which was based on the method of tritation (Gaudette et al., 1974), and secondly on the results of indicators (for comparative purposes) with the method of pyrolysis (Rock-Eval 2), emerged that the studied rocks represent poor oil source. In contrast, the sedimentary succession of Potamos was ideal to function as a reservoir as well as a cap rock (seal) according to the manner of its development. From the compined analysis in the study area to those in Messara basin (Southern Crete), which have the same age (Lower Tortonian) and taking into account that the Messara basin (is at the northern part of the sink trench), between Crete and Gavdos (one of the backstop basins), and under the action of normal faults behind the Mediterranean ridge that creates this basin, it can be assumed that there is a rich organic material in the northern part and the feed of the basin originates from a delta system. The main trench is constructed by submarine fans –turbitity deposits and the presence of even a restricted number of samples rich in organic material in the studied sections indicates that probably in the center of the trench the conditions are ideal for the genesis of hydrocarbons. The trench appears to concentrate the highest percentage of sediments in the central part of the trench providing their continued burial, leading to the maturation and production of hydrocarbons, with the prospective sandstone reservoirs which have been recognized in the region.

Η παρούσα εργασία μελετά αναλυτικά – αριθμητικά υπό συνθήκες επίπεδης παραμόρφωσης τη δυναμική απόκριση οδοστρώματος επί εδάφους δύο στρώσεων σε κινούμενα με σταθερή ταχύτητα φορτία. Η ανώτερη στρώση αποτελείται από ασφαλτικό σκυρόδεμα, η μεσαία στρώση από ποροελαστκό υλικό χωρίς νερό στους πόρους και το κατώτερο στρώμα με ποροελαστικό πλήρως κορεσμένο υλικό. Το όλο σύστημα υποστηρίζεται από απαραμόρφωτο βραχώδες υλικό. Στο σύστημα οδοστρώματος – εδάφους χρησιμοποιήθηκε η θεωρία του Biot με την τροποποίηση των Mei and Foda για το μεσαίο και το κατώτερο στρώμα και η θεωρία ιξωδοελαστικότητας των Sousa and Monismith για το ασφαλτικό σκυρόδεμα. Το φορτίο καθώς και η απόκριση προσομοιώνονται με σειρές Fourier. Έτσι οι εξισώσεις για κάθε στρώση καταλήγουν σε συνήθεις διαφορικές που επιλύονται αναλυτικά. Για τις συνοριακές συνθήκες του προβλήματος ισχύει η ισορροπία των ενεργών τάσεων και πιέσεων και η συνέχεια των μετακινήσεων και έτσι δημιουργείται ένα σύστημα 14 εξισώσεων με 14 αγνώστους. Η λύση του συστήματος δίνει τα διαγράμματα των τάσεων, των παραμορφώσεων και της πίεσης του νερού των πόρων σε οποιοδήποτε σημείο του εδαφικού όγκου, κάθε χρονική στιγμή. Τα αποτελέσματα παρουσιάζονται γραφικά και συγκρίνονται για διάφορες τιμές των παραμέτρων με αντίστοιχα άλλων εργασιών. Η παρούσα μέθοδος περιγράφει επαρκώς τόσοτην απόκριση ενός μέσου τριών στρώσεων που υπόκεινται σε κινούμενη φόρτιση, όσο και την εξάρτηση των παραμέτρων αυτών μεταξύ τους. / -

- / -

Οι επαναλαμβανόμενες σεισμικές δονήσεις στη περιοχή, και ειδικότερα μετά τους σεισμούς στις 10/10/2001 (3,9 βαθμοί της κλίμακας Ρίχτερ) και στις 23/11/2011 (3,3 βαθμοί της κλίμακας Ρίχτερ), οι οποίοι προκάλεσαν εμφανείς ζημίες και οδήγησαν στο να κριθούν κτίρια της περιοχής ακατοίκητα, έγειραν το γεωλογικό ενδιαφέρον. Πιο συγκεκριμένα στόχος της παρούσας εργασίας είναι η χρήση μορφομετρικών δεικτών για τον υπολογισμό της ενεργότητας του ρήγματος. / Application of morphotectonic criteria for the qualitative and quantitative determination of the tectonic activity on the mountain range front segment, which is formed north – east of Arfara town, located in Messinia, southern – western part of Peloponnese.

Στόχος της εργασίας ήταν η ιζηματολογική και γεωχημική ανάλυση των νεογενών ιζημάτων της νήσου Κρήτης στο νότιο τμήμα, της λεκάνης της Μεσσαράς , με απώτερο σκοπό να μελετηθούν τα αποθετικά τους περιβάλλοντα, οι συνθήκες σχηματισμού τους, η γεωδυναμική εξέλιξη της περιοχής καθώς και ο εντοπισμός και αξιολόγηση πιθανών μητρικών πετρωμάτων υδρογονανθράκων. / --

Η εργασία χωρίζεται σε τέσσερα κεφάλαια. Το πρώτο κεφάλαιο είναι η εισαγωγή και κάποιες πληροφορίες για τις εταιρείες των οποίων θα κάνουμε την ανάλυση των οικονομικών καταστάσεων. Στο δεύτερο κεφάλαιο αναφέρεται η μεθοδολογία που ακολουθήθηκε που για την εκπόνηση της εργασίας. Δηλαδή ο τρόπος που έγινε η δουλειά. Ακόμη γίνεται αναφορά στους αριθμοδείκτες που θα χρησιμοποιηθούν. Στο τρίτο κεφάλαιο γίνεται η ανάλυση των οικονομικών καταστάσεων και, προφανώς, η εξαγωγή συμπερασμάτων βάσει των αποτελεσμάτων των αριθμοδεικτών. Τέλος, κάνουμε μία συνολική σύγκριση των υπό μελέτη εταιρειών, σύμφωνα με τα δεδομένα του τρίτου κεφαλαίου, βγάζοντας ένα γενικό συμπέρασμα. / --

Στην παρούσα εργασία γίνεται χαρτογράφηση και τεκτονική ανάλυση του τεκτονικού ράκους του Γερόλεκα όπου παρατίθενται πετρώματα της Ζώνης Παρνασσού και της Ζώνης Βοιωτίας. / On this bachelor thesis we present the results of geological mapping and structural analysis that was elaborated in the area of Gerolekas which is occupied by rocks of Parnassos Zone.