Τα συστατικά μιας ευαισθητοποιημένης φωτοηλεκτροχημικής ηλιακής κυψελίδας μελετήθηκαν ξεχωριστά: ημιαγωγός, χρωστική και ηλεκτρολύτης. Παρασκευάστηκε και χαρακτηρίστηκε ένας στερεός ηλεκτρολύτης με βάση το υψηλού μοριακού βάρους πολυαιθυλενοξείδιο και νανοδομημένη τιτάνια. Ο ηλεκτρολύτης αυτός έφτασε σε ολικές αποδόσεις μετατροπής της ηλιακής ενέργειας σε ηλεκτρική της τάξεως του 4,55%, μία από τις μεγαλύτερες τιμές στη βιβλιογραφία. Χρήση άλλων ημιαγωγών πέρα του διοξειδίου του τιτανίου, όπως το οξείδιο του κασσιτέρου, δεν επέφερε αύξηση της παραπάνω απόδοσης. Νέα σύμπλοκα δισθενούς ρουθηνίου με διαφορετικούς πυριδινικούς υποκαταστάτες χρησιμοποιήθηκαν επίσης ως χρωστικές με αποδόσεις που έφτασαν μόλις το 1.74%. Επίσης, έγινε χρήση της φασματοσκοπίας micro-Raman για να θεμελιωθούν αρχικά συνθήκες συντονισμού και να μελετηθεί η χημειορρόφηση της χρωστικής στον ημιαγωγό. Τέλος μελετήθηκαν οι αλληλεπιδράσεις του οξειδοαναγωγικού ζεύγους με τη χρωστική κατά τη λειτουργία της κυψελίδας. / Τhe components of a dye-sensitized solar cell were thoroughly studied:semiconductor, dye and electrolyte. A novel electrolyte based on high molecular weight polyethylene oxide polymer filled with titania nanoparticles was prepared and characterized. The use of this electrolyte led to significantly high overall efficiencies (solar to electrical power) up to 4.55%, a value that is still one of the highest in literature. The use of different than titania conducting substrates, like tin oxide, did not improve the above efficiencies. Novel ruthenium(II) complexes with diver pyridine ligands were used leading to efficiencies up to only 1.74%. Micro-Raman spectrocopy was also used in order to establish resonance conditions to detect the dye chemisorption on the semiconductor substrate. Finally, the redox couple-dye interactions were thorouglh studied during the cell operation.