Η παρούσα μεταπτυχιακή εργασία καταπιάνεται με το ζήτημα της πρόκτησης (Protention) ως θεμελιώδους συστατικού της συνείδησης του χρόνου, όπως αυτή προσεγγίζεται μέσα από τις φαινομενολογικές περιγραφές του Edmund Husserl. Αρχικά παρουσιάζονται οι βασικοί άξονες της χουσσερλιανής φαινομενολογίας του χρόνου, έτσι όπως αναπτύσσονται στο έργο του "Για τη Φαινομενολογία της Συνείδησης του Εσωτερικού Χρόνου" (τόμος 10 των απάντων του). Στη συνέχεια η εργασία επικεντρώνεται στη θεματική της Protention, εντοπίζοντας τα δομικά χαρακτηριστικά της, για να σκιαγραφηθούν, αμέσως μετά, οι βασικές μετατοπίσεις του σχετικά με το ζήτημα αυτό, όπως προκύπτουν μέσα από ύστερες αναλύσεις, τις οποίες βρίσκει κανείς στα χειρόγραφα του Bernau (Bernauer Manuskripte, τόμος 33 των απάντων). Επιχειρούμε να διαβάσουμε τα αντίστοιχα χουσσερλιανά κείμενα παρακολουθώντας παράλληλα τις σχετικές συζητήσεις εντός της φαινομενολογικής παράδοσης. / The present MA dissertation undertakes the task of dealing with the issue of Protention, considered as a fundamental element of time-consciousness, following the way Edmund Husserl's phenomenological descriptions approach the latter. We initially present the main axes of the husserlian phenomenology of time, as it is developed in his early work "On the phenomenology of inner time-consciousness" (Hua X). Our study then focuses on the specific issue of Protention and protentional consciousness, tracing its structural features in order to delineate Husserl's basic shifts on this matter, as they come about in his later analyses found in his Bernau Manuscripts (Hua XXXIII). We attempt reading the husserlian corpus while paying heed to the relevant discussions taking place within the phenomenological tradition.