• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 35
  • 6
  • 5
  • Tagged with
  • 46
  • 19
  • 10
  • 10
  • 9
  • 9
  • 8
  • 8
  • 8
  • 7
  • 7
  • 6
  • 6
  • 6
  • 6
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
11

Atmosfera modificada e aplicação de cloreto de cálcio em caqui "Giombo" /

Moraes, Maria Rosa de, 1985- January 2012 (has links)
Orientador: Rogério Lopes Vieites / Banca: Ben-Hur Mattiuz / Banca: Marta Helena Fillet Spoto / Resumo: O presente trabalho teve por objetivo avaliar o efeito da aplicação do cloreto de cálcio e o uso da atmosfera modificada ativa e passiva na frigoconservação de caqui „Giombo‟ destanizado e não destanizado visando à manutenção da qualidade e retardando o amadurecimento. Os frutos foram colhidos na Fazenda Sacramento Agropastoril Ltda e transportados para o Laboratório de Frutas e Hortaliças - UNESP/FCA onde foram selecionados, higienizados e submetidos aos tratamentos, no caso da aplicação do cloreto de cálcio, os frutos foram imersos por 10 minutos nas concentrações de 0% (controle), 0,5, 1,0, 2,0 e 3,0% CaCl2 e embalados com filme de policloreto de vinila 0,020mm, enquanto que os submetidos a diferentes concentrações de gases: 0,03% CO2 e 21% O2 (controle); 5% CO2 e 4% O2; 6% CO2 e 4% O2; 7% CO2 e 4% O2; 8% CO2 e 4% O2 foram embalados em sacos nylon+polietileno. A seguir, os frutos foram armazenados à temperatura de 0±0,5ºC e 85±5% UR por 35 dias e analisados a cada 7 dias quanto à perda de massa, atividade respiratória, coloração, acidez titulável, sólidos solúveis, "Ratio", pH, firmeza, pectinametilesterase, poligalacturonase, açúcar redutor, ácido ascórbico e índice de adstringência. O delineamento estatístico empregado foi inteiramente casualizado, com cinco repetições para perda de massa e atividade respiratória e com três repetições para as demais análises, utilizando-se o Teste de Tukey a 5% de probabilidade. Nas condições em que os experimentos foram realizados, pode-se concluir que os frutos destanizados e não destanizados submetidos à aplicação do cloreto de cálcio apresentaram menor produção de CO2 e pico climatérico tardio, porém, para as demais análises o cálcio não apresentou incremento positivo na manutenção da qualidade e da firmeza dos frutos... (Resumo completo, clicar acesso eletrônico abaixo) / Abstract: This study aimed to evaluate the effect of application of calcium chloride and use of modified atmosphere in cold storage of persimmon 'Giombo‟ destanizado and not destanizado order to maintain the quality and delay ripening. The fruits were harvested in the Sacramento Agropastoril Farm Ltda and transported to the Laboratory of Fruit and Vegetables - FCA / UNESP where they were selected, cleaned and subjected to treatment in the case of application of calcium chloride, the fruits were immersed for 10 minutes at concentrations 0% (control), 0.5, 1.0, 2.0 and 3.0% CaCl2 and packed with polyvinyl chloride film of 0.020 mm, while subjected to different concentrations of gases: 0, 03% CO2 and 21% O2 (control), 5% CO2 and 4% O2; 6% CO2 and 4% O2; 7% CO2 and 4% O2; 8% CO2 and 4% O2 were packed in polyethylene + nylon bags. Then the fruits were stored at 0±0,5ºC with 85±5% RH for 35 days and analyzed every 7 days for loss of mass, respiratory activity, color, titratable acidity, soluble solids, "Ratio", pH, firmness, activities of pectinmethylesterase and polygalacturonase, reducing sugar, ascorbic acid and astringency index. The employed statistical design was thoroughly randomized, with five repetitions for weight loss and breathing and three replicates for further analysis, using the Tukey‟s Test to 5% of probability. In conditions where the experiments were performed, one can conclude that the fruits destanizados and not destanizados of subjected to the application of calcium chloride had lower CO2 production and the climacteric peak later, but for the other calcium analysis did not show a positive increase in maintenance of quality and fruit firmness. While, for fruit subjected to modified... (Complete abstract click electronic access below) / Mestre
12

Comportamiento postcosecha de variedades de caqui y de nuevas variedades de fruta de hueso de interés comercial

Romaguera Romero, Silvia 14 June 2013 (has links)
El cultivo de caqui en España ha experimentado en los últimos años un incremento importante, centralizado principalmente en la variedad Rojo Brillante. Los problemas asociados a la centralización del cultivo en una única variedad hacen necesario ampliar la gama varietal con variedades de recolección temprana y tardía, con el fin de ampliar el periodo de comercialización de este cultivo. En el caso de fruta de hueso, en los últimos años se ha producido una disminución de su consumo debido fundamentalmente a un descenso de calidad de los frutos, por lo que disponer de nuevas variedades adaptadas a las demandas del mercado es determinante para el sector productor. El objetivo de esta Tesis fue la evaluación del comportamiento en frigoconservación de nuevas variedades de melocotón, nectarina y albaricoque, así como de variedades de caqui de distinto origen que amplíen la gama varietal de la Comunidad Valenciana. En fruta de hueso se seleccionaron dos variedades de melocotón, tres de nectarina y nueve de albaricoque, procedentes de los programas de mejora genética del Instituto Valenciano de Investigaciones Agrarias (IVIA). En caqui, el estudio se realizó en veintiuna variedades de importancia agronómica, procedentes del banco de germoplasma del IVIA. La fruta de hueso de cada variedad y campaña se almacenó a 1ºC (95% HR) durante un periodo entre 1 y 4 semanas, seguido de 3 días a 20ºC, periodo de simulación de la comercialización. En caqui, los frutos se almacenaron 5 días a 20ºC, simulando un periodo de comercialización directa, o durante un periodo variable de 1 a 4 semanas a 1ºC (95% HR), seguido de 5 días a 20ºC. En el momento de la recolección y durante el almacenamiento se evaluaron los siguientes parámetros: color, firmeza, pérdida de peso, contenido en sólidos solubles, acidez, índice de madurez, respiración y producción de etileno, producción de compuestos volátiles (acetaldehído y etanol) y calidad sensorial. De las dos variedades de melocotón estudiadas, la variedad VIVAC0059- 08 presentó una buena aptitud a la frigoconservación manteniendo una calidad aceptable tras 4 semanas de almacenamiento a 1ºC, mientras que la conservación en la variedad IVIA0101-01, con una alta calidad en recolección, se vio limitada a su consumo directo. De igual manera, las variedades de nectarina y albaricoque estudiadas, con elevada calidad organoléptica, no mostraron una buena aptitud a la conservación en las condiciones de almacenamiento ensayadas. En todos los casos, el factor limitante en la frigoconservación de estas variedades fue el ablandamiento de los frutos. Teniendo en cuenta que el parámetro limitante en la comercialización de caqui es la pérdida de firmeza, todas las variedades estudiadas presentaron una firmeza adecuada tras el periodo de comercialización de 5 días a 20ºC, a excepción de la variedad Tonewase. Las variedades de polinización constante no astringente (PCNA) mantuvieron un firmeza comercial durante un periodo más prolongado (3-4 semanas) de almacenamiento a 1ºC que el resto de variedades. Por otra parte, las variedades de polinización constante astringente (PCA) `Garidells¿ y `Ferrán 12¿, la variedad de polinización variable no astringente (PVNA) `La Selva 14¿ y la variedad de polinización variable astringente (PVA) `Hiratanenashi¿ mostraron una drástica pérdida de firmeza durante la conservación a 1ºC, lo que podría indicar una alta susceptibilidad de estas variedades a las bajas temperaturas. De todas las variedades estudiadas que se mostraron aptas para una frigoconservación más o menos prolongada, destacan `Aizumishirazu-B¿, `Reus 6¿ y `Tomatero¿ por su recolección más temprana en comparación con `Rojo Brillante¿, mientras que `Constantí¿ y `Amankaki¿ destacaron por su recolección más tardía, lo que hace que estas variedades sean interesantes para ampliar la campaña de comercialización de caqui. En todas las variedades de PCA, PVNA y PVA el tratamiento aplicado para la eliminación de la astringencia con altas concentraciones de CO2 fue efectivo. / Romaguera Romero, S. (2013). Comportamiento postcosecha de variedades de caqui y de nuevas variedades de fruta de hueso de interés comercial [Tesis doctoral no publicada]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/29689 / TESIS
13

Bases para una gestión integrada de plagas en caqui en la Comunidad Valenciana

García Martínez, Francisco Omar 16 July 2019 (has links)
El proceso postcosecha desarrollado en el Instituto Valenciano de Investigaciones Agrarias (IVIA) de Moncada (Valencia) ha permitido la comercialización del caqui como una fruta no astringente, mantiendo la firmeza del fruto y posibilitar así la exportación a otros países. Este hecho ha provocado un gran aumento del cultivo, tanto en producción como en superficie cultivada. Su repentino y exponencial crecimiento ha ido asociado a un aumento de los problemas derivados de la presencia organismos fitófagos así como a un aumento del uso de productos químicos para gestionar su control. La falta de información sobre los organismos plaga asociados al cultivo del caqui así como de sus enemigos naturales, sus niveles poblacionales y su impacto económico en el mismo han imposibilitado el desarrollo de un adecuado programa de gestión integrada de plagas (GIP) en este cultivo y hacía necesario e imperante un trabajo que facilitara la implementación de una estrategia sostenible de control. Por ello, el objetivo general de esta tesis doctoral ha sido sentar las bases para el desarrollo de una estrategia de GIP en el cultivo de caqui. Para llevar a cabo un estudio de estas características se seleccionaron cuatro campos de caqui (tres de ellos son parcelas comerciales y una pertenece a la estación experimental de la cooperativa agrícola de L’Alcudia) en dos de las principales zonas productoras de la Comunidad Valenciana: La Ribera Alta, en la provincia de Valencia, y Plana Baixa, en la de Castellón. Dos de estas parcelas se mantenían con un manejo convencional del cultivo, mientras que las otras dos se mantenían con un manejo ecológico; ambos se mantuvieron así durante este trabajo de tesis. En todos los casos, se muestrearon las parcelas quincenalmente durante tres años. En las parcelas con manejo convencional, se seleccionaron tres filas que fueron marcadas para evitar que recibieran tratamientos fitosanitarios y los árboles a muestrear pertenecían a estas filas; en el caso de las parcelas con manejo ecológico, los árboles a muestrear se seleccionaron al azar de toda la parcela. De los fitófagos más importantes, se estudió la ocupación de los frutos y el destrío provocado por éstos en un total de once campos, por lo que se seleccionaron siete campos adicionales para este fin. Los estudios de abundancia relativa de cada uno de los grupos de los fitófagos no mostraron una relación entre abundancia e importancia en el cultivo. El grupo más abundante fue el de los pseudocóccidos, seguido por los cóccidos. En último lugar en cuanto a abundancia se encontraron los lepidópteros, grupo considerado junto con los pseudocóccidos uno de los principales problemas económicos en el cultivo. Debido a que no existe una correlación entre abundancia e importancia, se decidió dedicarle atención especial a los organismos fitófagos con un mayor impacto económico: los pseudocóccidos y los lepidópteros; y debido a su gran abundancia en el cultivo de caqui, y gran impacto en otros cultivos, también se dedicó especial atención a un grupo de organismos auxiliares presentes en el cultivo, los fitoseidos. Los pseudocóccidos estuvieron presentes en el cultivo desde el verano hasta el momento de la cosecha. Las especies encontradas fueron: Planococcus citri, Pseudococcus viburni, Pseudococcus longispinus y Delottococcus aberiae. La ocupación de frutos y el destrío en cosecha producido por los pseudocóccidos desaconsejan la recomendación de tratamientos fitosanitarios generalizados. Debido a la imposibilidad de identificar mofológicamente de manera correcta las ninfas de pseudocóccidos, para la identificación de los estados inmaduros se puso a punto una identificación específica mediante el gen mitocondrial COI. Las especies de lepidópteros encontradas fueron: Cryptoblabes gnidiella y Anatrachyntis badia. Los adultos de C. gnidiella se capturaron a partir de los meses de junio en los tres años de trabajo, y es en el mes de septiembre cuando se empezaron a observar las primeras larvas, junto con las de A. badia, en el cultivo. La ocupación de frutos durante todo el año y el destrío en cosecha por parte de este grupo no superaron en la mayoría de los casos el 5%. Los fitoseidos estuvieron presentes en el cultivo desde final de primavera hasta la caída de las hojas, a final de año. A pesar de que no se pudo establecer una correlación entre una especie en concreto de fitoseido, o entre el complejo de estos, y una especie o grupo de fitófagos, sí que se halló una relación entre el número de fitoseidos y la suma de las presas potenciales. Las especies encontradas fueron: Amblyseius andersoni, Euseius stipulatus, Typhlodromus phialatus y Paraseiulus talbii. En las parcelas con manejo convencional, las especies que predominaron fueron E. stipulatus y T. phialatus. La visión holística que aporta el trabajo al haber muestreado durante tres años todos los organismos presentes ha permitido identificar futuros problemas del cultivo. Esto se aprecia al analizar los resultados en su conjunto, los cuales mostraron que el impacto económico en el cultivo de los diferentes organismos no está ligado, en la mayoría de los casos, a su abundancia en el mismo. Por otra parte, si bien las especies encontradas son las mismas que las descritas en cítricos, la abundancia y daños de cada una de ellas no se corresponden a los encontrados en cítricos, presumiblemente por las diferencias intrínsecas existentes entre los dos cultivos. Con todo ello, se han podido establecer los pilares de la gestión integrada para los diferentes organismos presentes en el cultivo en la Comunidad Valenciana y perfilar las futuras líneas de investigación para desarrollar completa y satisfactoriamente el programa GIP en el cultivo de caqui.
14

Fenologia e carboidratos de reserva do caquizeiro (Diospyros kaki L.) 'Rama Forte' em clima tropical. / Fenology and carbohydrate reserves in persimmon (Diospyros kaki L.) rama forte in tropical climate.

Corsato, Carlos Eduardo 07 October 2004 (has links)
A década de 90 foi caracterizada por uma grande expansão no mercado Brasileiro e mundial de frutas, em especial nas frutas de outono, como o caqui Diospyros kaki L.). Embora a quase totalidade da produção nacional de caqui seja destinada ao mercado interno, o Brasil vem se consolidando nos últimos anos como país exportador dessa fruta para países do continente americano e europeu. Por essa razão, o cultivo dessa fruteira vem se constituindo numa importante atividade agrícola para pequenos produtores no Brasil. O conhecimento da fenologia e de como varia o conteúdo em carboidratos de reserva do caquizeiro em clima tropical é de grande importância para o estudo do desenvolvimento dessa espécie nessas condições. A falta informações dessa natureza para o caquizeiro cultivado no Brasil motivou o presente estudo com a variedade Rama Forte, a mais cultivada e consumida no país. O trabalho conduzido em um pomar localizado na área experimental, setor de horticultura, da escola Superior de Agricultura "Luiz de Queiroz" (ESALQ) em Piracicaba - SP, no período 2002/2003. A fenologia foi caracterizada desde a brotação das gemas até a abscisão foliar. A variação dos teores de carboidratos de reserva em ramos e em raízes é descrita tendo por base os diferentes períodos de coleta de material no campo, e discutidos em função dos estádios fenológicos da planta e das estações do ano. As plantas estudadas passaram pelos estádios de dormência, brotação, elongação, florescimento, frutificação, senescência e abscisão foliar. As curvas de crescimento do fruto exibiram o padrão sigmoidal duplo, sendo que o crescimento em diâmetro se antecipou em relação ao acúmulo de massa. O crescimento do cálice se estabilizou ao final do último estágio de desenvolvimento dos frutos. Da brotação das gemas no final do inverno até a maturação dos frutos no início do outono passaram-se 199 dias. Após o florescimento foram produzidos apenas frutos sem sementes, com duração de 161 dias até a sua maturação. Ocorreram dois picos no abortamento de frutos. Os primeiros sintomas de senescência das folhas foram registrados a partir do último estágio de desenvolvimento dos frutos, dois meses e meio após a formação da copa ter sido concluída. Da brotação das gemas até o completo desfolhamento somaram-se 287 dias no decorrer de toda a primavera, verão e outono. A análise dos teores dos carboidratos de reserva mostrou que ocorreram variações significativas (P ≤0,05) no teor de amido e de açúcares solúveis totais nos órgãos amostrados. O amido se constitui numa importante fonte de material de reserva a ser mobilizada durante o ciclo do caquizeiro. Em relação aos açúcares solúveis totais, o amido mostrou maiores variações significativas, tanto no ramo como na raiz ao longo do período estudado. A recomposição no estoque de carboidratos de reserva nos ramos e nas raízes ocorreu durante o período de atividade fotossintética. / The decade of 90 was characterized by a great expansion in the Brazilian and world-wide market of fruits, in special in the autumn fruits, as persimmon (Diospyros kaki L.). Although almost the totality of the national production of persimmon either destined to the domestic market, Brazil comes if consolidating in the last years as exporting country of this fruit for countries of the American and European continent. Therefore, persimmon crop comes if constituting in an important agricultural activity for small growers in Brazil. The knowledge of the phenology of persimmon tree and how their reserve in carbohydrate content varies in tropical climate is of great importance for the study of persimmon´s tree in these conditions. The lack of information of this nature for the persimmon cultivated in Brazil motivated the present study with the ‘ Rama Forte’ variety, the most cultivated and consumed in the country. The work was lead in an orchard located in the sector of horticulture, in the Escola Superior de Agricultura "Luiz de Queiroz" (ESALQ), in Piracicaba, SP, during 2002/2003 growing cicle. The phenology of tree was characterized from budbreak to leaf fall, and carboydrate reserves in stems and roots was described for different times of plant material collected in the field, and argued based on phenological stages. The mixed buds had passed the stages of dormancy, budbreak, shoot elongation, bloom, fruition, leaf senescence and leaf fall successively. The curves of growth of the fruit had shown the double sigmoidal standard and growth of fruit diameter preceded that of fresh and dry weight. Calyx growth stabilized in the end of the last stage of fruit development. From budbreak, in the end of winter to the maturation of fruits, in the beginning of autumn was recorded 199 days. Only seedless fruits were produced. From flowering to fruit maturity 161 days was registered. Two peaks in the abortion of fruits had occurred. The first symptoms of leaf senescence had been registered from the last stage of fruit development, two months after the canopy have been concluded. From budbreak to the complete leaf fall 287 days was recorded during all the spring, summer and autumn growing seasons. Starch and total soluble sugars content fluctuated in roots and stems throughout (P≤0,05) phenologycal stages of persimmons tree. Starch fluctuations showed to be more prone to significant variations in relation to the total soluble sugars in the stems as in the root. Two peaks of starch depletion was registered. The stem and root tissue started to accumulate starch during the net exporting photoassimilates by leaf photosynthesis. These results indicate that root and stem tissues play a role as a carbohydrate reserve pools to be mobilized for shoot elongation, flowering and for the maintenance of the tree during the lack of photosynthesis activity of persimmon tree.
15

Fenologia e carboidratos de reserva do caquizeiro (Diospyros kaki L.) 'Rama Forte' em clima tropical. / Fenology and carbohydrate reserves in persimmon (Diospyros kaki L.) rama forte in tropical climate.

Carlos Eduardo Corsato 07 October 2004 (has links)
A década de 90 foi caracterizada por uma grande expansão no mercado Brasileiro e mundial de frutas, em especial nas frutas de outono, como o caqui Diospyros kaki L.). Embora a quase totalidade da produção nacional de caqui seja destinada ao mercado interno, o Brasil vem se consolidando nos últimos anos como país exportador dessa fruta para países do continente americano e europeu. Por essa razão, o cultivo dessa fruteira vem se constituindo numa importante atividade agrícola para pequenos produtores no Brasil. O conhecimento da fenologia e de como varia o conteúdo em carboidratos de reserva do caquizeiro em clima tropical é de grande importância para o estudo do desenvolvimento dessa espécie nessas condições. A falta informações dessa natureza para o caquizeiro cultivado no Brasil motivou o presente estudo com a variedade Rama Forte, a mais cultivada e consumida no país. O trabalho conduzido em um pomar localizado na área experimental, setor de horticultura, da escola Superior de Agricultura “Luiz de Queiroz” (ESALQ) em Piracicaba – SP, no período 2002/2003. A fenologia foi caracterizada desde a brotação das gemas até a abscisão foliar. A variação dos teores de carboidratos de reserva em ramos e em raízes é descrita tendo por base os diferentes períodos de coleta de material no campo, e discutidos em função dos estádios fenológicos da planta e das estações do ano. As plantas estudadas passaram pelos estádios de dormência, brotação, elongação, florescimento, frutificação, senescência e abscisão foliar. As curvas de crescimento do fruto exibiram o padrão sigmoidal duplo, sendo que o crescimento em diâmetro se antecipou em relação ao acúmulo de massa. O crescimento do cálice se estabilizou ao final do último estágio de desenvolvimento dos frutos. Da brotação das gemas no final do inverno até a maturação dos frutos no início do outono passaram-se 199 dias. Após o florescimento foram produzidos apenas frutos sem sementes, com duração de 161 dias até a sua maturação. Ocorreram dois picos no abortamento de frutos. Os primeiros sintomas de senescência das folhas foram registrados a partir do último estágio de desenvolvimento dos frutos, dois meses e meio após a formação da copa ter sido concluída. Da brotação das gemas até o completo desfolhamento somaram-se 287 dias no decorrer de toda a primavera, verão e outono. A análise dos teores dos carboidratos de reserva mostrou que ocorreram variações significativas (P ≤0,05) no teor de amido e de açúcares solúveis totais nos órgãos amostrados. O amido se constitui numa importante fonte de material de reserva a ser mobilizada durante o ciclo do caquizeiro. Em relação aos açúcares solúveis totais, o amido mostrou maiores variações significativas, tanto no ramo como na raiz ao longo do período estudado. A recomposição no estoque de carboidratos de reserva nos ramos e nas raízes ocorreu durante o período de atividade fotossintética. / The decade of 90 was characterized by a great expansion in the Brazilian and world-wide market of fruits, in special in the autumn fruits, as persimmon (Diospyros kaki L.). Although almost the totality of the national production of persimmon either destined to the domestic market, Brazil comes if consolidating in the last years as exporting country of this fruit for countries of the American and European continent. Therefore, persimmon crop comes if constituting in an important agricultural activity for small growers in Brazil. The knowledge of the phenology of persimmon tree and how their reserve in carbohydrate content varies in tropical climate is of great importance for the study of persimmon´s tree in these conditions. The lack of information of this nature for the persimmon cultivated in Brazil motivated the present study with the ‘ Rama Forte’ variety, the most cultivated and consumed in the country. The work was lead in an orchard located in the sector of horticulture, in the Escola Superior de Agricultura “Luiz de Queiroz” (ESALQ), in Piracicaba, SP, during 2002/2003 growing cicle. The phenology of tree was characterized from budbreak to leaf fall, and carboydrate reserves in stems and roots was described for different times of plant material collected in the field, and argued based on phenological stages. The mixed buds had passed the stages of dormancy, budbreak, shoot elongation, bloom, fruition, leaf senescence and leaf fall successively. The curves of growth of the fruit had shown the double sigmoidal standard and growth of fruit diameter preceded that of fresh and dry weight. Calyx growth stabilized in the end of the last stage of fruit development. From budbreak, in the end of winter to the maturation of fruits, in the beginning of autumn was recorded 199 days. Only seedless fruits were produced. From flowering to fruit maturity 161 days was registered. Two peaks in the abortion of fruits had occurred. The first symptoms of leaf senescence had been registered from the last stage of fruit development, two months after the canopy have been concluded. From budbreak to the complete leaf fall 287 days was recorded during all the spring, summer and autumn growing seasons. Starch and total soluble sugars content fluctuated in roots and stems throughout (P≤0,05) phenologycal stages of persimmons tree. Starch fluctuations showed to be more prone to significant variations in relation to the total soluble sugars in the stems as in the root. Two peaks of starch depletion was registered. The stem and root tissue started to accumulate starch during the net exporting photoassimilates by leaf photosynthesis. These results indicate that root and stem tissues play a role as a carbohydrate reserve pools to be mobilized for shoot elongation, flowering and for the maintenance of the tree during the lack of photosynthesis activity of persimmon tree.
16

Destanização do caqui (Diospyrus kaki L.) "Rama Forte"

Souza Muñoz, Victor Ricardo de 02 August 2018 (has links)
Orientadores : Antonio Carlos de Oliveira Ferraz, Eliane A. Benato Rodrigues da Silva / Tese (Doutorado) - Universidade Estadual de Campinas, Faculdade de Engenharia Agricola / Made available in DSpace on 2018-08-02T23:31:16Z (GMT). No. of bitstreams: 1 SouzaMunoz_VictorRicardode_D.pdf: 1171917 bytes, checksum: 8455fbc9dc829ad61123295e765f862f (MD5) Previous issue date: 2002 / Doutorado
17

EFECTO DE LAS ALTAS PRESIONES HIDROSTÁTICAS SOBRE LA ESTRUCTURA Y ESTABILIDAD DE TEJIDOS VEGETALES. RELACIÓN CON LA EXTRACTABILIDAD DE COMPUESTOS BIOACTIVOS

Vázquez Gutiérrez, José Luis 31 July 2012 (has links)
El procesado por alta presión hidrostática (APH) consiste en la aplicación de presión al alimento con una intensidad que puede variar entre 50 y 1000 MPa. La tecnología APH se considera una de las más viables económicamente dentro de las tecnologías no térmicas y permite la obtención de alimentos seguros y saludables con una elevada calidad sensorial y organoléptica. La mayoría de los estudios realizados sobre el potencial y las limitaciones del procesado de alimentos con APH se han centrado en la inactivación microbiana y enzimática. Sin embargo, el efecto que ejerce esta tecnología sobre la microestructura y los componentes nutricionales, vitaminas y compuestos bioactivos de los alimentos ha sido menos estudiado. El efecto beneficioso de los nutrientes y compuestos bioactivos presentes en los alimentos vegetales depende de su biodisponibilidad, que a su vez, depende de muchos factores, como la variedad, madurez, situación y estructura de la matriz vegetal, interacción con otros componentes, procesado del alimento, etc. En este sentido, el procesado con APH podría influir en la extractabilidad y biodisponibilidad de este tipo de compuestos. Por todo ello, el objetivo principal de la presente Tesis Doctoral es avanzar en el conocimiento de la relación entre la microestructura del tejido vegetal y la mejora de la funcionalidad (extractabilidad) de sus componentes bioactivos mediante la aplicación de APH. En este trabajo, como productos vegetales modelo se han seleccionado un fruto, el caqui (Diospyros kaki L.f.) y una hortaliza, la cebolla (Allium cepa L.) por su contenido en compuestos funcionales. El caqui �Rojo Brillante� ha sufrido una gran expansión en la Comunidad Valenciana y es una importante fuente de compuestos fenólicos (fundamentalmente taninos, responsables de la astringencia característica del fruto), fibra dietética y carotenoides. La cebolla, por su parte, destaca por su alto contenido en polifenoles con importante poder antioxidante. Para estudiar la / Vázquez Gutiérrez, JL. (2012). EFECTO DE LAS ALTAS PRESIONES HIDROSTÁTICAS SOBRE LA ESTRUCTURA Y ESTABILIDAD DE TEJIDOS VEGETALES. RELACIÓN CON LA EXTRACTABILIDAD DE COMPUESTOS BIOACTIVOS [Tesis doctoral no publicada]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/16963 / Palancia
18

INCORPORACIÓN DE ACEITES ESENCIALES EN LA CONSERVACIÓN DEL CAQUI "ROJO BRILLANTE" Y MELÓN "PIEL DE SAPO" MÍNIMAMENTE PROCESADOS

Almela Camañas, Celia 23 November 2012 (has links)
Actualmente existe una tendencia creciente hacia el consumo de productos mínimamente procesados, debido a las necesidades actuales de la sociedad. En todo producto mínimamente procesado se persigue mantener las características nutricionales, sensoriales, organalépticas de las frutas, hortalizas y verduras enteras de las que se obtienen. A su vez, deben ser seguros a nivel microbiológico. No obstante, los productos mínimamente procesados presentan una vida útil corta que limita su comercialización. Existen numerosas técnicas encaminadas a mantener e intentar prolongar la calidad y seguridad de los productos mínimamente procesados. En esta tesis, el caqui persimon (Diospyros kaki) "Rojo Brillante" y el melón (Cucumis melo L.) "Piel de Sapo" se han utilizado en la elaboración de este tipo de productos. El persimon se caracteriza por su corta estacionalidad, produciéndose una gran cantidad en muy poco tiempo debido al desarrollo de las técnicas de eliminación de la astringencia, lo que hace necesario crear nuevas formas de diversificar su comercialización. Por otro lado, el melón, se presenta en forma de grandes piezas dificultando su manejo, lo que conlleva al desarrollo de nuevas formas de presentación que permitan una manipulación más cómoda y sencilla. Concretamente, en este trabajo se ha estudiado la influencia de distintas técnicas en la conservación de los productos mínimamente procesados como son las atmósferas ricas en CO2, el lavado con lactato cálcico, el envasado en atmósfera modificada pasiva junto con la utilización de aceites esenciales. La aplicación de una atmósfera rica en CO2 en las láminas de persimon implicó un aumento en el consumo de O2 en las muestras lavadas tanto con agua como con lactato cálcico, reduciendo considerablemente la producción de CO2. Asimismo, se ha modelizado el comportamiento respiratorio de ambas frutas frescas cortadas a diferentes temperaturas utilizando un modelo de regresión lineal y otro no lineal, observándose que ....... / Almela Camañas, C. (2012). INCORPORACIÓN DE ACEITES ESENCIALES EN LA CONSERVACIÓN DEL CAQUI "ROJO BRILLANTE" Y MELÓN "PIEL DE SAPO" MÍNIMAMENTE PROCESADOS [Tesis doctoral no publicada]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/17868 / Palancia
19

Diagnóstico da logística de caqui 'rama forte' e 'fuyu', boas práticas agrícolas e análise dos perigos e pontos críticos de controle

Silva, Priscilla Rocha [UNESP] 09 August 2005 (has links) (PDF)
Made available in DSpace on 2014-06-11T19:26:40Z (GMT). No. of bitstreams: 0 Previous issue date: 2005-08-09Bitstream added on 2014-06-13T19:34:14Z : No. of bitstreams: 1 silva_pr_me_botfca.pdf: 820233 bytes, checksum: 545b3641e36aec9c58923f81cc1b34d9 (MD5) / Conselho Nacional de Desenvolvimento Científico e Tecnológico (CNPq) / Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior (CAPES) / O Brasil é o quarto produtor mundial de caqui e o Estado de São Paulo responde por aproximadamente 58% da produção nacional. Observa-se uma tendência mundial em exigências quanto à qualidade e segurança do alimento, visto a divulgação de surtos de DTAs (doenças transmitidas por alimentos). Os patógenos responsáveis pelas DTAs podem ser introduzidos nas frutas em qualquer etapa da cadeia produtiva. Deste modo, elaborou-se este trabalho com o objetivo de realizar um diagnóstico das práticas empregadas em pós-colheita do caqui 'Rama Forte' e 'Fuyu', propor medidas de Boas Práticas Agrícolas (BPA) e elaborar um modelo do plano de Análise de Perigos e Pontos Críticos de Controle (APPCC), visando a qualidade e a segurança do alimento para o consumidor. Para diagnosticar os principais perigos e pontos de contaminação no manuseio do caqui, foram aplicados questionários de práticas de campo e pós-colheita em 11 galpões de embalagem de caqui 'Rama Forte' e 'Fuyu', nas principais regiões produtoras do Estado de São Paulo. Amostras para análises microbiológicas foram coletadas em diferentes etapas, da colheita até o varejo, sendo realizadas contagens de bolores e leveduras, coliformes totais e termotolerantes, bem como, pesquisa de Salmonella spp. e Listeria monocytogenes com o sistema BAX®. Os resultados dos questionários indicaram que, o caqui não é submetido a tratamentos fitossanitários pós-colheita; não há aplicação de Boas Práticas Agrícolas e os manipuladores dos diferentes segmentos da cadeia produtiva não recebem treinamento em práticas de higiene pessoal e segurança do alimento. Outros pontos relevantes que comprometem a qualidade do produto e geram perdas significativas são o uso inadequado de embalagens e transporte, o processo de destanização e máquinas de classificação... / It was evaluated the yield, accumulation and exportation of nutrients by sweet pepper plants grafted and non grafted, under protected cultivation. The research was carried out from August 2003 to May 2004, at the Technical School Augusto Tortolero Araújo, part of Paula Souza State Center of Technological Education, in Paraguaçu Paulista, SP, in Brazil. The rootstocks used - AF 2638 and AF 2640, are resistant to Phytophthora capsici Leonian and Meloidogyne incognita race 2. The treatments were constituted of non grafted hybrids 'Rúbia R' and 'Margarita'; grafted on two evaluated rootstocks and grafted on themselves. The experimental design was of completely randomized blocks with eight treatments, four replications and fifteen plants per plot. Five plants were sent for chemical analysis. Evaluations of the total plants height, first fork height, early blossom, length and average number of internodes, total yield and fruits characteristics of 12 harvests, fresh and dry matter of leaves, stems and fruits, were carried out. The samples for the chemical analysis were taken at the 35th, 83th, 135th, 173th and 213th days after transplantation, with the objective of determining the accumulation and exportation of the nutrients. The results proved that the grafted and non grafted plants had average yield, with the average of 132 and 153 t ha-1 for the grafted combinations of 'Rúbia R' and non grafted plants of 'Rúbia R' respectively and 144 and 132 t ha-1 for the grafted combinations of 'Margarita' and non grafted plants of 'Margarita' respectively. The accumulation of the nutrients was equivalent for grafted combinations and non grafted plants, and nutrients in decreasing order of accumulation were: K>N>Ca>Mg>P>S. It was evidenced that grafting sweet pepper plants neither its agronomic performance, nor interfered on the uptake of nutrients' absorption.
20

VALORIZACIÓN DEL CULTIVO DEL CAQUI

Martínez las Heras, Ruth 06 March 2017 (has links)
[EN] Fruit and vegetable industries generate millions of tonnes of wastes per year. In many cases, these wastes generate environmental problems so it is necessary to manage them properly. However, food waste may also be recovered. In the last years, the extraction of bioactive compounds is becoming a strategy with great potential. The design of integrated processes which could transform these organic by-products into products that generate economic and environmental benefits is the key to sustainable development of the agribusiness sector. In Spain, most of the production of Rojo Brillante persimmon is concentrated in Valencia region This cultivar generates a lot of cull fruit that can reach 15-20%, in addition to the market surplus. On the other hand, persimmon leaves are a fraction of the crop that is not been used yet although they have a great interest because of its antioxidant properties. Persimmon leaves are deciduous and its use would increase the economic value of this crop if the collection and their stabilization would be properly organized. This thesis explores alternative uses of wastes generated by persimmon cultivar both those from the field (leaves) and those from the industrialization of the fruit (skin and pulp). One of the purposes was deeping in the knowledge of the polyphenolic compounds present in the persimmon leaf, as a possible source of active ingredients with functional properties, evaluating how these compounds are affected by the drying method and the extraction conditions. On the other hand, the extraction and characterization of persimmon fiber from skin and pulp as a way of using the fruits' subpoducts were studied. Products obtained have been characterized and the influence of drying methods on their technological and functional properties has been evaluated. Finally, given the implications of bioactive compounds on health, the evolution of polyphenols from the products obtained (persimmon leaf tea, persimmon fruit and persimmon fibers) was studied by using in vitro gastrointestinal digestion. / [ES] La industria de frutas y hortalizas genera millones de toneladas de residuos al año. En muchos casos, estos residuos generan problemas medioambientales por lo que resulta necesario gestionarlos adecuadamente. Sin embargo, los residuos alimentarios pueden también valorizarse por lo que en los últimos años una estrategia con gran potencial está siendo la extracción de compuestos bioactivos. El diseño de procesos integrales que permitan transformar estos subproductos orgánicos en productos que generen un beneficio económico y medioambiental, es clave para el desarrollo sostenible del sector agroindustrial. En la Comunidad Valenciana se concentra la mayor parte de la producción de caqui Rojo Brillante en España. Este cultivo genera una gran cantidad de descartes que pueden llegar al 15-20%, y a esto hay que sumarle los excedentes en el mercado. Por otro lado, las hojas de caqui son una fracción del cultivo que no se está aprovechando y que resulta de gran interés por sus propiedades antioxidantes. Las hojas de caqui son caducas y su aprovechamiento permitiría aumentar el valor económico de este cultivo si se organizara adecuadamente su recolección y estabilización. El trabajo realizado en esta tesis doctoral ha consistido en explorar alternativas de aprovechamiento de los residuos generados por el cultivo del caqui tanto en el campo (hojas) como en la industrialización de sus frutos (piel y bagazo). Por un lado, se ha querido profundizar en el conocimiento de los compuestos polifenólicos presentes en la hoja de caqui, como posible fuente de principios activos con propiedades funcionales, evaluando en qué medida estos compuestos se ven afectados por el método de secado y por las condiciones de extracción. Por otro lado, se ha estudiado la extracción y caracterización de fibra de caqui de la piel y bagazo como una de las estrategias de aprovechamiento de los subproductos del fruto. Los productos obtenidos se han caracterizado y se ha evaluado la influencia de los métodos de secado sobre sus propiedades tecnológicas y funcionales. Por último, dado las implicaciones de los compuestos bioactivos sobre la salud se estudió la evolución de los polifenoles procedentes de los productos obtenidos (té de hoja de caqui, caqui y fibra de caqui), utilizando un sistema de simulación in vitro de la digestión gastrointestinal. / [CAT] La indústria de fruites i hortalisses genera milions de tones de residus a l'any. En molts casos, aquests residus generen problemes mediambientals pel que resulta necessari gestionar-los adequadament. No obstant açò, els residus alimentaris poden també valoritzar-se pel que en els últims anys una estratègia amb gran potencial està sent l'extracció de compostos bioactius. El disseny de processos integrals que permeten transformar aquests subproductes orgànics en productes que generen un benefici econòmic i mediambiental, és clau per al desenvolupament sostenible del sector agroindustrial. A la Comunitat Valenciana es concentra la major part de la producció de caqui Rojo Brillante a Espanya. Aquest cultiu genera una gran quantitat de destriaments que poden arribar al 15-20%, i a açò cal sumar-li els excedents en el mercat. D'altra banda, les fulles de caqui són una fracció del cultiu que no s'està aprofitant i que resulta de gran interès per les seues propietats antioxidants. Les fulles de caqui són caduques i el seu aprofitament permetria augmentar el valor econòmic d'aquest cultiu si s'organitzara adequadament la seua recol·lecció i estabilització. El treball realitzat en aquesta tesi doctoral ha consistit a explorar alternatives d'aprofitament dels residus generats pel cultiu del caqui tant en el camp (fulles) com en la industrialització dels seus fruits (pell i polpa). D'una banda, s'ha volgut aprofundir en el coneixement dels compostos polifenòlics presents en la fulla de caqui, com a possible font de principis actius amb propietats funcionals, avaluant en quina mesura aquests compostos es veuen afectats pel mètode d'assecat i per les condicions d'extracció. D'altra banda, s'ha estudiat l'extracció i caracterització de fibra de caqui de la pell i polpa com una de les estratègies d'aprofitament dels subproductes del fruit. Els productes obtinguts s'han caracteritzat i s'ha avaluat la influència dels mètodes d'assecat sobre les seues propietats tecnològiques i funcionals. Finalment, donat les implicacions dels compostos bioactius sobre la salut es va estudiar l'evolució dels polifenols procedents dels productes obtinguts (té de fulla de caqui, caqui i fibra de caqui), utilitzant un sistema de simulació in vitro de la digestió gastrointestinal. / Martínez Las Heras, R. (2016). VALORIZACIÓN DEL CULTIVO DEL CAQUI [Tesis doctoral no publicada]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/71438 / TESIS

Page generated in 0.4173 seconds