• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 1234
  • 30
  • 18
  • 15
  • 2
  • 2
  • 1
  • 1
  • Tagged with
  • 1313
  • 969
  • 576
  • 433
  • 354
  • 285
  • 188
  • 148
  • 130
  • 119
  • 116
  • 115
  • 115
  • 111
  • 109
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
211

Metabolitos con actividad antioxidante en representantes de la flora regional

Rodriguez, Silvana Andrea 10 July 2018 (has links)
No description available.
212

OBTENCIÓN DE EXTRACTO DE ANTOCIANINAS A PARTIR DE ARÁNDANOS PARA SER UTILIZADO COMO ANTIOXIDANTE Y COLORANTE EN LA INDUSTRIA ALIMENTARIA

Zapata, Luz Marina 29 July 2014 (has links)
Con la realización de este proyecto de tesis doctoral se pretende obtener un extracto de antocianinas a partir de arándanos que pueda ser utilizado como antioxidante y colorante en la industria alimentaria. Esto permitiría valorizar una cantidad importante de arándanos que actualmente no se comercializan. Además, se obtendría un colorante natural que es a la vez fuente de compuestos bioactivos y que puede contribuir a mejorar la aceptabilidad de ciertos alimentos. Para ello se estudiará la extracción de antocianinas de arándanos mediante dos metodologías de extracción. A partir de la determinación de la influencia de ciertas variables de proceso se mejorará la extracción. También se investigará la estabilidad de los extractos de antocianinas obtenidos por las dos metodologías, en función de la temperatura tanto de calentamiento y como almacenamiento. Estos ensayos permitirán seleccionar la metodología de extracción de antocianinas de arándanos más adecuada y las variables de proceso que maximicen la recuperación. Asimismo, brindarán información acerca de cómo afectarían los tratamientos térmicos al extracto de antocianinas y las condiciones más adecuadas para su almacenamiento. Por último, se realizarán experimentos de impregnación de en cubos de melón con el extracto de antocianinas, con el fin de evaluar su potencial utilización en la industria alimentaria. / Zapata, LM. (2014). OBTENCIÓN DE EXTRACTO DE ANTOCIANINAS A PARTIR DE ARÁNDANOS PARA SER UTILIZADO COMO ANTIOXIDANTE Y COLORANTE EN LA INDUSTRIA ALIMENTARIA [Tesis doctoral]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/39105
213

Papel del estrés oxidativo y la inflamación en la retinosis pigmentaria. Efecto de la inhibición del TNFA en la progresión de la degeneración retiniana

Martínez Fernández de la Cámara, Cristina Isabel 14 April 2015 (has links)
Tesis por compendio / La retinosis pigmentaria (RP) es una forma de degeneración retiniana hereditaria caracterizada por la pérdida de los fotorreceptores (bastones y conos) de la retina. Constituye la principal causa genética de ceguera en los países desarrollados. Debido a su elevada heterogeneidad genética es difícil comprender los mecanismos patogenéticos responsables de la muerte de los fotorreceptores. Las mutaciones genéticas son las responsables de la apoptosis de los bastones. Sin embargo, la muerte de los conos parece debida a los cambios metabólicos que provoca la degeneración de los bastones como la hiperoxia (estrés oxidativo y nitrosativo), la secreción de diversos factores (citoquinas, quimioquinas) por parte de los bastones y otras células del entorno, etc. La muerte de los conos provoca la pérdida de la visión central en RP. El objetivo principal de este proyecto es evaluar el papel de la inflamación en pacientes con retinosis pigmentaria y en un modelo experimental, el ratón rd10. En concreto se determinará la presencia de factores inflamatorios en pacientes con RP y el efecto de la inhibición de la citoquina proinflamatoria, TNF¿, sobre la progresión de la enfermedad en el ratón rd10 y un modelo porcino ex vivo de degeneración retiniana. La caracterización y validación de este modelo ex vivo podría ser una alternativa útil para la comprensión de los mecanismos moleculares implicados en la muerte de los fotorreceptores en enfermedades retinianas. La inhibición del TNF¿ con anticuerpos específicos podría reducir el proceso inflamatorio y con ello, la muerte de los fotorreceptores en ratones rd10. Esto supondría el establecimiento de una nueva diana terapéutica para el desarrollo de tratamientos que previniesen o retrasasen el avance de la enfermedad en humanos. / Martínez Fernández De La Cámara, CI. (2015). Papel del estrés oxidativo y la inflamación en la retinosis pigmentaria. Efecto de la inhibición del TNFA en la progresión de la degeneración retiniana [Tesis doctoral]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/48803 / Compendio
214

Estudio del efecto de las distintas etapas del procesamiento mínimo de frutos cítricos sobre su calidad interna global

Cocco, Mariángeles 07 January 2016 (has links)
[EN] The minimal processing of citrus fruits involves operations that can cause a physiological response of fruit. This can lead to a reduction in product shelf life, due to the development of off-flavors, as well as losses of bioactive compounds. The aim of this thesis was to evaluate the effect of peeling, segmentation, packaging atmosphere and storage temperature on quality maintenance of fresh-cut oranges, mandarins and grapefruits to determine those that minimize losses of quality. First, the appropriate storage temperature was selected. Then the effect of the method of peeling (enzymatic, thermal infusión and manual) and of segmentation the fruit on internal quality was compared. Last, the packaging in active and passive modified atmosphere compared with a microperforated packaging on the internal quality of 'Navelate' and 'Cara cara' oranges, 'Pixie' mandarin-type fruits and 'Star Ruby' grapefruits minimally processed was evaluated. The peeling was the processing step causing the highest quality losses, followed by modified atmosphere packing. Peeling by thermal infusion increased the acetaldehyde and ethanol production of oranges and mandarins and grapefruit quality was altered by the enzymatic method. Fruit segmentation reduced quality in oranges and grapefruits, but not in mandarins. Quality maintenance was highest when fruit was stored at 0-4 °C. Finally, oxygen concentration below 13% increased the ethanol content and should be avoided. All evaluated stages affect the overall internal quality of the fruits, though to varying degree. However, these losses in overall internal quality are mild and can be obtained a fresh product up to 7 days of storage at low temperatures, with the added value of to be easy to consume. / [ES] El procesamiento mínimo en frutos cítricos implica operaciones que pueden provocar una respuesta fisiológica del fruto. Esto puede llevar a una reducción de la vida útil del producto, debido al desarrollo de sabores desagradables, además de pérdidas de compuestos bioactivos. Es necesario conocer el efecto de distintas etapas sobre la calidad interna y seleccionar las condiciones de conservación más adecuadas para obtener un producto de calidad similar al fruto fresco. El objetivo de esta tesis fue evaluar el efecto del descascarado, segmentación, atmósfera de envasado y temperatura de conservación sobre la modificación de diferentes parámetros de calidad interna en naranjas, mandarinas y pomelos mínimamente procesados, para determinar las etapas que minimicen las pérdidas de la calidad de fruta fresca. Para ello, se seleccionó la temperatura adecuada de conservación, se comparó el efecto del método de descascarado (enzimático, por infusión térmica o manual) y el efecto de la segmentación de los frutos, sobre la calidad interna. Por último, se comparó el envasado en atmósfera modificada activa y pasiva, con un envasado en envase microperforado, sobre la calidad interna de naranjas Navelate y Cara cara, mandarina Pixie y pomelo Star Ruby mínimamente procesados. Se observó que, de todas las etapas evaluadas, el método de descascarado fue el ocasionó pérdidas de calidad interna más importantes, y en segundo lugar la atmósfera de envasado con bajo nivel de oxígeno. El método de descascarado por infusión térmica provocó un aumento en el contenido de volátiles de las mandarinas y naranjas y el método enzimático alteró la calidad del pomelo. La segmentación acentuó la pérdida de calidad interna en naranjas y pomelos, pero no en mandarinas. Las temperaturas de conservación que evitaron pérdidas de calidad fueron de 0-4 ºC. En estas condiciones los frutos mantuvieron la calidad aceptable hasta 7 días, ya que con el paso del tiempo van aumentando las pérdidas de calidad. Por último, la atmósfera del envase con bajo nivel de oxígeno (inferior al 13%) provocó un aumento de volátiles, por lo que el empleo de una película perforada, que evita la reducción de oxígeno, minimiza las pérdidas de calidad interna. Se puede concluir que todas las etapas evaluadas afectan la calidad interna de los frutos mínimamente procesados observada de forma global, aunque en diferente medida. Sin embargo, estas pérdidas de la calidad interna son leves y se pueden obtener productos con buena calidad hasta 7 días de conservación a bajas temperaturas, con el valor agregado de la practicidad de consumo. / [CA] El processament mínim en fruits cítrics enclou operacions que poden provocar una resposta fisiològica del fruit. Açò pot produir una reducció de la vida útil del producte, a causa del desenrotllament de sabors desagradables, a més de pèrdues de compostos bioactives. És necessari conèixer l'efecte de distintes etapes sobre la qualitat interna i seleccionar les condicions de conservació més adequades per a obtindre un producte de qualitat semblant al fruit fresc. L'objectiu d'esta tesi va ser avaluar l'efecte del pelat, segmentació, atmosfera d'envasament i temperatura de conservació) sobre la modificació de diferents paràmetres de qualitat interna en taronges, mandarines i pomelos mínimament processats, per a determinar les etapes que minimitzen les pèrdues de la qualitat de fruita fresca. Per a això, es va seleccionar la temperatura adequada de conservació, es va comparar l'efecte del mètode de pelat (enzimàtic, per infusió tèrmica o manual) i l'efecte de la segmentació dels fruits, sobre la qualitat interna. Finalment, es va comparar l'envasament en atmosfera modificada activa i passiva, amb un envasament en envàs microperforació, sobre la qualitat interna de taronges Navelate i Cara cara, mandarina Pixie i pomelo Star Ruby mínimament processats. Es va observar que, de totes les etapes avaluades, el mètode de pelat va ser el que va va ocasionar pèrdues de qualitat interna més importants, i en segon lloc l'atmosfera d'envasament amb baix nivell d'oxigen. El mètode de pelat per infusió tèrmica va provocar un augment en el contingut de volàtils de les mandarines i taronges i el mètode enzimàtic va alterar la qualitat del pomelo. La segmentació va accentuar la pèrdua de qualitat interna en taronges i pomelos, però no en mandarines. Les temperatures de conservació que van evitar pèrdues de qualitat van ser de 0 a 4ºC. En estes condicions els fruits van mantindre la qualitat acceptable fins a 7 dies, ja que amb el pas del temps van augmentant les pèrdues de qualitat. Finalment, l'atmosfera de l'envàs amb baix nivell d'oxigen (< 13%) va provocar augment de volàtils, l'ús d'una pel¿lícula perforada, que evita la reducció d'oxigen, minimitza les pèrdues de qualitat interna. S'ha observat que totes les etapes avaluades afecten la qualitat interna dels fruits mínimament processats des d'un punt de vista global, encara que en diferent mesura. No obstant això, estes pèrdues de la qualitat interna són lleus i es poden obtindre productes amb bona qualitat fins a 7 dies de conservació a baixes temperatures, amb el valor agregat de la practicitat de consum. / Cocco, M. (2015). Estudio del efecto de las distintas etapas del procesamiento mínimo de frutos cítricos sobre su calidad interna global [Tesis doctoral]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/59403
215

Development and Characterization of Microencapsulation Systems for Bioactive Ingredients of Interest in the Development of Functional Foods

Gómez Gómez-Mascaraque, Laura 14 November 2018 (has links)
Tesis por compendio / The aim of the present work was to design and characterize novel encapsulation structures of interest in the development of functional foods. For this purpose, various biopolymer-based microencapsulation structures were obtained through different processing technologies, with an emphasis on electrospraying as an advantageous alternative to conventional microencapsulation techniques. Firstly, novel microencapsulation structures were produced from aqueous solutions and in mild conditions by electrospraying, using different biopolymers as encapsulation matrices. For this purpose, the processing conditions were optimized and the relationship between the feed solution properties and the morphology of the electrosprayed materials was studied. The developed microstructures were then used to microencapsulate model bioactive ingredients with different properties, including hydrophilic molecules, hydrophobic compounds and probiotic microorganisms. For the hydrophobic ingredients, different strategies were evaluated in order to disperse them within the aqueous biopolymer solutions, such as the preparation of emulsions and liposome dispersions prior to electrospraying. An in-line setup for the continuous mixing of liposomes with the biopolymer and their subsequent hybrid capsule formation was also developed by combining microfluidic and electrospraying technologies. For the probiotic microorganisms, the convenience of preparing the feed suspensions from fresh culture or freeze-dried bacteria, as well as the impact of adding a surfactant and a prebiotic carbohydrate to the formulation, were also evaluated. The performance of the proposed encapsulation systems was evaluated in terms of microencapsulation efficiency, stabilization of the bioactive ingredients against degradation under detrimental conditions and/or their impact on the bioaccessibility of the microencapsulated ingredients after in-vitro digestion. Spray-drying was also used to microencapsulate some of the bioactive ingredients, in order to compare the results obtained through electrospraying with a more conventional encapsulation technique and using different encapsulation matrices. Additionally, a novel concept of bio-inspired encapsulation was proposed in this thesis: the potential of intact plant cells isolated from potato tubers to bind phenolic compounds was explored, and the impact of starch gelatinization on the loading capacity of these proposed encapsulation vehicles was also assessed. Finally, the impact of microencapsulation in real food systems was also studied. Yoghurts and biscuits were enriched with a peptide hydrolysate and a green tea extract, respectively, and the stabilization effect of the protective matrices during food manufacturing was assessed. The consumers' acceptability of the enriched biscuits was also studied. / El objetivo de este trabajo fue el diseño y caracterización de nuevas estructuras de encapsulación de interés en el desarrollo de alimentos funcionales. Para ello, se obtuvieron distintas microestructuras de encapsulación biopoliméricas utilizando diferentes tecnologías de procesado, con especial hincapié en el electroesprayado como alternativa ventajosa a las técnicas de microencapsulación convencionales. En primer lugar, se desarrollaron nuevas microestructuras de encapsulación a partir de disoluciones acuosas y en condiciones suaves mediante la técnica de electroesprayado, utilizando diferentes biopolímeros como matrices de encapsulación. Para ello, se optimizaron las condiciones de procesado y se estudió la relación existente entre las propiedades de las disoluciones de partida y la morfología de los materiales electroesprayados obtenidos a partir de ellas. Posteriormente, se utilizaron las estructuras desarrolladas para microencapsular ingredientes bioactivos modelo con diferentes propiedades, incluyendo moléculas hidrofílicas, compuestos hidrofóbicos y microorganismos probióticos. En el caso de los ingredientes hidrofóbicos, se evaluaron diferentes estrategias para dispersarlos en las disoluciones poliméricas acuosas, como la preparación de emulsiones y de liposomas para su posterior procesado mediante electroesprayado. También se desarrolló un proceso en línea para mezclar los liposomas con el biopolímero y electroesprayarlos en continuo, combinando las tecnologías de microfluídica y electroesprayado. En el caso de los microorganismos probióticos, se evaluó también la conveniencia de preparar las suspensiones bacterianas a partir de cultivo fresco o de liófilos, así como el impacto de añadir un surfactante y un carbohidrato prebiótico a la formulación. El comportamiento de los sistemas de encapsulación propuestos se evaluó en cuanto a eficiencia de encapsulación, estabilización de los ingredientes bioactivos frente a condiciones de estrés y/o impacto sobre la bioaccesibilidad de dichos ingredientes tras un proceso de digestión in-vitro. También se utilizó la técnica de secado por pulverización para microencapsular alguno de los ingredientes bioactivos, con el fin de comparar los resultados obtenidos mediante electroesprayado con los de una técnica de encapsulación convencional, y utilizando diferentes matrices de encapsulación. Además, en esta tesis se propone un nuevo concepto de encapsulación bio-inspirada, basada en el potencial de células vegetales de patata intactas para unirse a compuestos fenólicos. Asimismo, se evaluó el efecto de la gelatinización previa del almidón presente en las células en la capacidad de carga de estos potenciales vehículos de encapsulación. Por último, se estudió el impacto de la microencapsulación en alimentos reales. Se enriquecieron yogures y galletas con un hidrolizado de péptidos y un extracto de té, respectivamente, y se estudió el efecto estabilizador de las microcápsulas durante el procesado de estos alimentos. También se estudió la aceptabilidad por parte de los consumidores de estas galletas enriquecidas. / L'objectiu d'aquest treball va ser el disseny i caracterització de noves estructures d'encapsulació d'interès en el desenvolupament d'aliments funcionals. Amb aquesta finalitat, es van obtenir diferents microestructures d'encapsulació biopolimèriques utilitzant diferents tecnologies de processat, amb especial èmfasi en el electrosprayat com a alternativa avantatjosa a les tècniques de microencapsulació convencionals. En primer lloc, es van desenvolupar noves microestructures d'encapsulació a partir de dissolucions aquoses i en condicions suaus mitjançant la tècnica de electrosprayat, utilitzant diferents biopolímers com a matrius d'encapsulació. Per a això, es van optimitzar les condicions de processament i es va estudiar la relació existent entre les propietats de les dissolucions de partida i la morfologia dels materials electrosprayats obtinguts a partir d'elles. Posteriorment, es van utilitzar les estructures desenvolupades per microencapsular ingredients bioactius model amb diferents propietats, incloent molècules hidròfiles, compostos hidrofòbics i microorganismes probiòtics. En el cas dels ingredients hidrofòbics, es van avaluar diferents estratègies per a dispersar-los en les dissolucions polimèriques aquoses, com la preparació d'emulsions i de liposomes per al seu posterior processat mitjançant electrosprayat. També es va desenvolupar un procés en línia per a mesclar els liposomes amb el biopolímer i electrosprayar-los en continu, combinant les tecnologies de microfluídica i electrosprayat. En el cas dels microorganismes probiòtics, es va avaluar també la conveniència de preparar les suspensions bacterianes a partir de cultiu fresc o de liòfils, així com l'impacte d'afegir un surfactant i un carbohidrat prebiòtic a la formulació. El comportament dels sistemes d'encapsulació proposats es va avaluar respecte a eficiència d'encapsulació, estabilització dels ingredients bioactius front a condicions d'estrès i / o l'impacte sobre la bioaccesibilitat d'aquests ingredients després de la seva digestió in-vitro. També es va utilitzar la tècnica d'assecat per polvorització per microencapsular algun dels ingredients bioactius, per tal de comparar els resultats obtinguts mitjançant electrosprayat amb els d'una tècnica d'encapsulació convencional, i utilitzant diferents matrius d'encapsulació. A més, en aquesta tesi es proposa un nou concepte d'encapsulació bio-inspirada, basada en el potencial de cèllules vegetals de creïlles intactes per unir-se a compostos fenòlics. Així mateix, es va avaluar l'efecte de la gelatinització prèvia del seu midó en la capacitat de càrrega d'aquests potencials vehicles d'encapsulació. Finalment, es va estudiar l'impacte de la microencapsulació en aliments reals. Es van enriquir iogurts i galetes amb un hidrolitzat de pèptids i un extracte de té, respectivament, i es va estudiar l'efecte estabilitzador de les microcàpsules durant el processat dels aliments. També es va estudiar l'acceptabilitat per part dels consumidors d'aquestes galetes enriquides. / Gómez Gómez-Mascaraque, L. (2017). Development and Characterization of Microencapsulation Systems for Bioactive Ingredients of Interest in the Development of Functional Foods [Tesis doctoral]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/93344 / Compendio
216

Resposta de Gracilariopsis tenuifrons (Gracilariales - Rhodophyta) a estímulos de irradiância in vitro / Gracilariopsis tenuifrons (Gracilariales-Rhodophyta) response to irradiance stimuli in vitro

Serra, Daniele Ramalho 16 April 2013 (has links)
Algas são seres adaptados às constantes e bruscas mudanças abióticas característica do ambiente marinho, causadoras de estresse e responsáveis por alterações fisiológicas capazes de danificar funções biológicas básicas. O excesso de PAR pode causar estresse oxidativo em algas marinhas resultando na oxidação de pigmentos e proteínas, comprometendo o crescimento e conduzindo a alterações que podem levar à morte. Esse estresse oxidativo conduz ao acúmulo de ROS e NO que de forma direta ou indireta prejudicam o andamento metabólico do organismo. Para mitigar e controlar os efeitos danosos desses radicais, o organismo conta com diversas defesas antioxidativas, como aumento de compostos fenólicos, degradação de pigmentos fotossintetizantes, disponibilização de polissacarídeos e espessamento da parede e ativação de sistemas enzimáticos e não enzimáticos antioxidativos. Deste modo, com o objetivo de entender o funcionamento da fisiologia de Gracilariopsis tenuifrons em resposta a intensa irradiância foram avaliados teor de pigmentos fotossintetizantes, proteínas solúveis totais, carbono, hidrogênio e nitrogênio tissulares, taxa de crescimento, quantidade de substâncias fenólicas totais, atividade antioxidante total e peroxidação lipídica e produção de ROS e NO. Assim sendo, ápices de 3 cm da macroalga vermelha Gp.tenuifrons foram expostos a dois regimes de irradiância (60 &mu;mol fótons.m-2.s-1 e 600 &mu;mol fótons.m-2.s-1) durante uma semana e coletadas durante o dia e a noite. O excesso de irradiância provocou respostas de estresse oxidativo, que resultaram em significativa redução de pigmentos fotossintetizantes, proteínas solúveis e nitrogênio tissular, elevação do carbono e hidrogênio tissulares, das substâncias fenólicas, da atividade antioxidante total e da quantidade de NO. Gracilariopsis tenuifrons demonsmostrou efetiva ativação de diversos sistemas antioxidativos ao estímulo de elevada irradiância. Esta indução de atividade antioxidante pode ser melhor explorada em aplicações para a indústria alimentícia, medica, farmacêutica e cosmética. Também foram relacionados protocolos metodológicos e resultados inovadores em relação à formação de NO em condições de estresse, que poderão auxiliar abordagens fisiológicas no Laboratório de Algas Marinhas \"Édison José de Paula\" e outros grupos de pesquisa nacionais e internacionais / Algae are organisms adapted to constant and abrupt abiotic changes characteristic of marine environment, that cause stress and are responsible for physiological alterations able to damage basic biological functions. The intense PAR can produces oxidative stress on seaweed, resulting in oxidation of pigments and proteins, affecting the growth and driven to alterations that can conduce to cell death. This oxidative stress leads ROS and NO accumulation that directly or indirectly prejudice the metabolic fitness of the organism. To mitigate and control the deleterious effect of these radicals, the organism has diverse antioxidative defenses, as to increase phenolic compounds, degradation of photosynthetic pigments, providing polysaccharides and wall thickness and activation of enzymatic and non-enzymatic antioxidative systems. Thus, aiming to understand the physiological responses of Gracilariopsis tenuifrons to intense irradiance were evaluated levels of photosynthetic pigments, proteins, tissular carbon, hydrogen and nitrogen, growth rate, amount of total phenolic compounds, total antioxidant activity and lipid peroxidation, and ROS and NO production. Therefore, apices of 3 cm from the red seaweed Gp. Tenuifrons were exposed to 60 &mu;mol photons.m-2.s-1 and 600 &mu;mol photons.m-2.s-1 for one week and sampling during the day and night. The excess of irradiance promoted oxidative stress responses, observing significant reduction of pigments, soluble proteins and tissular nitrogen, and elevation of tissular carbon and hydrogen, phenolic compounds, total antioxidant activity and quantity of NO. Gracilariopsis tenuifrons showed effective activation of diverse antioxidant systems stimulated by high light. This antioxidant induction should be better explored in applications for food, medical, pharmaceutical and cosmetic industries. Moreover this study shows innovative results related to NO production under stress condition and methodological protocols will be of great help for physiological approaches in the Laboratory of Marine Algae \"Édison José de Paula\" and for other national and international research groups
217

Resposta de Gracilariopsis tenuifrons (Gracilariales - Rhodophyta) a estímulos de irradiância in vitro / Gracilariopsis tenuifrons (Gracilariales-Rhodophyta) response to irradiance stimuli in vitro

Daniele Ramalho Serra 16 April 2013 (has links)
Algas são seres adaptados às constantes e bruscas mudanças abióticas característica do ambiente marinho, causadoras de estresse e responsáveis por alterações fisiológicas capazes de danificar funções biológicas básicas. O excesso de PAR pode causar estresse oxidativo em algas marinhas resultando na oxidação de pigmentos e proteínas, comprometendo o crescimento e conduzindo a alterações que podem levar à morte. Esse estresse oxidativo conduz ao acúmulo de ROS e NO que de forma direta ou indireta prejudicam o andamento metabólico do organismo. Para mitigar e controlar os efeitos danosos desses radicais, o organismo conta com diversas defesas antioxidativas, como aumento de compostos fenólicos, degradação de pigmentos fotossintetizantes, disponibilização de polissacarídeos e espessamento da parede e ativação de sistemas enzimáticos e não enzimáticos antioxidativos. Deste modo, com o objetivo de entender o funcionamento da fisiologia de Gracilariopsis tenuifrons em resposta a intensa irradiância foram avaliados teor de pigmentos fotossintetizantes, proteínas solúveis totais, carbono, hidrogênio e nitrogênio tissulares, taxa de crescimento, quantidade de substâncias fenólicas totais, atividade antioxidante total e peroxidação lipídica e produção de ROS e NO. Assim sendo, ápices de 3 cm da macroalga vermelha Gp.tenuifrons foram expostos a dois regimes de irradiância (60 &mu;mol fótons.m-2.s-1 e 600 &mu;mol fótons.m-2.s-1) durante uma semana e coletadas durante o dia e a noite. O excesso de irradiância provocou respostas de estresse oxidativo, que resultaram em significativa redução de pigmentos fotossintetizantes, proteínas solúveis e nitrogênio tissular, elevação do carbono e hidrogênio tissulares, das substâncias fenólicas, da atividade antioxidante total e da quantidade de NO. Gracilariopsis tenuifrons demonsmostrou efetiva ativação de diversos sistemas antioxidativos ao estímulo de elevada irradiância. Esta indução de atividade antioxidante pode ser melhor explorada em aplicações para a indústria alimentícia, medica, farmacêutica e cosmética. Também foram relacionados protocolos metodológicos e resultados inovadores em relação à formação de NO em condições de estresse, que poderão auxiliar abordagens fisiológicas no Laboratório de Algas Marinhas \"Édison José de Paula\" e outros grupos de pesquisa nacionais e internacionais / Algae are organisms adapted to constant and abrupt abiotic changes characteristic of marine environment, that cause stress and are responsible for physiological alterations able to damage basic biological functions. The intense PAR can produces oxidative stress on seaweed, resulting in oxidation of pigments and proteins, affecting the growth and driven to alterations that can conduce to cell death. This oxidative stress leads ROS and NO accumulation that directly or indirectly prejudice the metabolic fitness of the organism. To mitigate and control the deleterious effect of these radicals, the organism has diverse antioxidative defenses, as to increase phenolic compounds, degradation of photosynthetic pigments, providing polysaccharides and wall thickness and activation of enzymatic and non-enzymatic antioxidative systems. Thus, aiming to understand the physiological responses of Gracilariopsis tenuifrons to intense irradiance were evaluated levels of photosynthetic pigments, proteins, tissular carbon, hydrogen and nitrogen, growth rate, amount of total phenolic compounds, total antioxidant activity and lipid peroxidation, and ROS and NO production. Therefore, apices of 3 cm from the red seaweed Gp. Tenuifrons were exposed to 60 &mu;mol photons.m-2.s-1 and 600 &mu;mol photons.m-2.s-1 for one week and sampling during the day and night. The excess of irradiance promoted oxidative stress responses, observing significant reduction of pigments, soluble proteins and tissular nitrogen, and elevation of tissular carbon and hydrogen, phenolic compounds, total antioxidant activity and quantity of NO. Gracilariopsis tenuifrons showed effective activation of diverse antioxidant systems stimulated by high light. This antioxidant induction should be better explored in applications for food, medical, pharmaceutical and cosmetic industries. Moreover this study shows innovative results related to NO production under stress condition and methodological protocols will be of great help for physiological approaches in the Laboratory of Marine Algae \"Édison José de Paula\" and for other national and international research groups
218

Caracterização e biodisponibilidade de derivados de ácido elágico da jabuticaba (Myrciaria jaboticaba) / Characterization and bioavailability of ellagic acid derivatives from jaboticaba (Myrciaria jaboticaba).

Alezandro, Marcela Roquim 19 August 2013 (has links)
O ácido elágico é um composto fenólico presente em algumas frutas e sementes. As maiores fontes da dieta humana são as frutas conhecidas como berries, a romã e as nozes. Dentre as frutas nativas brasileira, a jabuticaba apresenta teores de ácido elágico comparáveis aos das berries. Além disso, a jabuticaba representa uma boa fonte de flavonoides e destaca-se pelo sabor apreciado e pelo grande número de frutos que oferece a cada floração. Dessa forma, os objetivos deste trabalho foram: caracterizar duas espécies de jabuticaba, Sabará e Paulista (Myrciaria jaboticaba (Vell.) Berg and Myrciaria cauliflora (Mart.) O. Berg), em diferentes estádios de maturação, assim como as frações polpa, casca e semente, quanto ao teor e perfil de flavonoides, ácido elágico livre e total, elagitaninos, proantocianidinas e capacidade antioxidante in vitro. Ainda, avaliar o efeito da administração de extrato bruto e/ou frações fenólicas da jabuticaba Sabará sobre o status antioxidante e perfil bioquímico de ratos Wistar diabéticos induzidos por estreptozotocina. As frações fenólicas de jabuticaba também foram testados em modelo de prevenção de obesidade e diabetes tipo 2 induzidas por dieta hiperlipídica em camundongos C57 Black 6. Também foi avaliado o efeito de extrato bruto e frações fenólicas da jabuticaba em culturas celulares de hepatócitos FAO, macrófagos J774.1 e músculo L6. A biodisponibilidade de derivados do ácido elágico também foi estudada, tanto em modelo in vitro de fermentação quanto in vivo em ratos Wistar. Os resultados demonstraram que existem diferenças nos teores de compostos bioativos entre as espécies, e entre os estádios de maturação. A variedade Sabará destacou-se em relação à capacidade antioxidante, teor de proantocianidinas e ácido elágico total, e por ser mais cultivada e consumida pela população, foi escolhida para continuar os estudos in vivo. Em culturas celulares, o tratamento com os extratos de jabuticaba foi capaz de inibir a produção de óxido nítrico em macrófagos e hepatócitos, e aumentou a captação de glicose em células musculares. Os animais diabéticos tratados com a jabuticaba apresentaram alterações do perfil lipídico plasmático, com reversão dos altos teores de colesterol total e triacilglicerídeos. Outros efeitos como a redução da peroxidação lipídica e aumento da capacidade antioxidante plasmática também foram observados. No modelo de prevenção de obesidade e diabetes tipo 2, o tratamento com os extratos fenólicos da jabuticaba melhorou a sensibilidade à insulina e a tolerância à glicose, mesmo diante do consumo de dieta hiperlipídica e incremento ponderal dos animais. O estudo da biodisponibilidade mostrou que os derivados do ácido elágico são metabolizados especialmente pela microbiota intestinal e seus derivados foram detectados no plasma, cólon, fígado, rins, músculo e cérebro dos animais. Estes resultados demonstraram que a jabuticaba pode ser considerada uma excelente fonte de compostos bioativos e o seu consumo pode ser associado à prevenção de alterações metabólicas causadas pelo diabetes e obesidade, como a dislipidemia e a resistência à insulina. / Ellagic acid is a phenolic compound present in several fruits and nuts. Walnuts and berries are some known sources. Among the Brazilian native fruits, jaboticaba shows ellagic acid content comparable to that of berries. In addition, jaboticaba is a good source of flavonoids and stands out due to its appreciated flavor and the large number of fruits produced in each flowering. In this way, this work aimed to characterize two species of jaboticaba, Sabará and Paulista (Myrciaria jaboticaba (Vell.) Berg and Myrciaria cauliflora (Mart.) O. Berg), in different ripening stages, as well as pulp, skin and seeds, in relation to the content and composition of flavonoids, free and total ellagic acid, ellagitannins, proanthocyanidins and in vitro antioxidant capacity. Besides, evaluate the effect of raw extract and solid-phase purified phenolic fractions from Sabará jaboticaba administration on antioxidante status and biochemical profile in streptozotocin-induced diabetic Wistar rats. The jaboticaba phenolic fractions were also tested on high-fat-diet-induced obesity and type 2 diabetes in C57BL/6 mice. The effect of phenolic fractions on glucose transport in L6 muscle cells and nitric oxide production in FAO hepatocytes and J774 macrophages were also assessed. The bioavailability of polyphenols from jaboticaba were studied using in vitro and in vivo methods. The results indicated that the phenolic compounds contents are different between the two species, and among the different ripening stages. Sabará species presented the highest amounts of proanthocyanidins and total ellagic acid, and the highest antioxidant capacity. For being the most cultivated and consumed, this species was chosen for the in vivo studies. In cell cultures, the jaboticaba extracts inhibited the nitric oxide production in macrophages and hepatocytes, and increased glucose uptake in L6 muscle cells. In streptozotocin induced diabetic animals, treatment with jaboticaba led to improvement in lipid profile, reducing the levels of total cholesterol and triacylglycerol. Reduction in lipid peroxidation and increase in antioxidant capacity were also observed. In high-fat-diet induced diabetic mice, the phenolic fractions improved insulin sensitivity and glucose tolerance, even when mice become obese. The bioavailability study revealed that the ellagic acid derivatives and other jaboticaba polyphenols were metabolized, especially by the colonic microbiota, and their metabolites were detected in plasma, colon, kidneys, liver, brain, muscle, and stomach. These results demonstrated that jaboticaba may be considered an excellent source of bioactive compounds, and its consumption can be related to reduced risk of metabolic disorders caused by diabetes and obesity, such as dyslipidemia and insulin resistance.
219

Caracterização química, atividades antioxidante, antileucêmica e antimicrobiana da própolis âmbar sul brasileira

Ferreira, Viviane Ulbrich 27 March 2017 (has links)
Submitted by Ana Damasceno (ana.damasceno@unipampa.edu.br) on 2017-05-12T17:36:02Z No. of bitstreams: 2 license_rdf: 1232 bytes, checksum: 66e71c371cc565284e70f40736c94386 (MD5) Caracterização química, atividades antioxidante, antileucêmica e antimicrobiana da própolis âmbar sul brasileira.pdf: 1920627 bytes, checksum: a4863fc2a0ca638e21de691cb6125515 (MD5) / Made available in DSpace on 2017-05-12T17:36:02Z (GMT). No. of bitstreams: 2 license_rdf: 1232 bytes, checksum: 66e71c371cc565284e70f40736c94386 (MD5) Caracterização química, atividades antioxidante, antileucêmica e antimicrobiana da própolis âmbar sul brasileira.pdf: 1920627 bytes, checksum: a4863fc2a0ca638e21de691cb6125515 (MD5) Previous issue date: 2017-03-27 / A própolis é um composto utilizado pelas abelhas, com a finalidade de vedar a colmeia e evitar contaminações, que se destaca por suas atividades biológicas as quais têm sido muito estudadas para fins terapêuticos. Quando produzida por abelhas da espécie Apis mellifera a substância é composta por cerca de 50 % de resina vegetal misturada a enzimas presentes em sua saliva e cera. Este produto natural pode variar dependendo da origem botânica/geográfica e mais de 300 compostos já foram descritos. No caso do Brasil, existe grande variabilidade da composição química que é facilmente explicada pela sua grande biodiversidade. O objetivo deste trabalho foi analisar o perfil químico e as atividades antioxidante, antileucêmica e antimicrobiana da própolis de São Gabriel/Rio Grande do Sul, a qual denominamos própolis Âmbar, e comparar suas propriedades com as própolis brasileiras Vermelha e Verde. As análises do perfil químico foram realizadas pelas técnicas de GC-MS, HPLC e quantificação dos flavonoides e fenóis totais. A atividade antioxidante foi aferida pelas técnicas DPPH°, ABTS°+ e FRAP. A atividade antileucêmica foi analisada nas linhagens celulares K562, Jurkat e U937 pelos parâmetros de IC50, viabilidade, apoptose e ciclo celular. E a atividade antimicrobiana foi analisada aferindo-se o crescimento das espécies E. coli e S. aureus. Os resultados obtidos da análise por GC-MS das própolis Âmbar, dos dois anos coletados, identificam um total de 99 compostos dentre os quais apenas 16 foram identificados para as própolis Verde e Vermelha. Também foi possível notar que grande parte dos compostos encontrados são descritos para o gênero Eucalyptus que parece ser uma fonte vegetal importante para a produção da própolis Âmbar. Quanto aos fenóis totais, flavonóides totais e atividade antioxidante, as própolis apresentaram resultados diferentes entre si, sendo os valores obtidos para a própolis Âmbar sempre menores que os encontrados para as própolis Verde e Vermelha. Porém quanto à atividade antileucêmica a própolis Âmbar apresentou resultados similares a própolis Vermelha nas análises de IC50 e viabilidade. E na análise do efeito antimicrobiano todas as própolis igualaram seu efeito em concentrações acima de 500 µg/mL, apresentando também atividades semelhantes no tratamento com E.coli na concentração de 100 µg/mL. Tipificação, identificação da origem geográfica/botânica e quantidade de estudos sobre suas atividades biológicas agregam valor à própolis. Esperamos com este trabalho expandir o conhecimento técnico-científico da própolis Âmbar contribuindo com o desenvolvimento regional e ampliando o conhecimento sobre própolis. / Propolis is a compound used by bees to seal the hive and prevent contamination that stands out because of its biological activities which have been studied for therapeutic purposes. When produced by Apis mellifera bees specie the substance is composed by about 50% vegetable resin mixed with enzymes present in its saliva and wax. This natural product may vary depending on the botanical/geographical origin and more than 300 compounds have already been described. In Brazil there is a great variability of chemical composition that is easily explained by the Brazilian biodiversity. The goal of this work was to analyze the chemical profile and antioxidant, antileukemic and antimicrobial activities of São Gabriel/Rio Grande do Sul propolis, which we call Amber propolis, and to compare its properties with the Brazilian propolis Red and Green. The chemical analyzes were performed by total flavonoids and total phenols quantification, GC-MS and HPLC. The antioxidant activity was measured by DPPH°, ABTS°+ and FRAP techniques. The antileukemic activity was analyzed in the K562, Jurkat and U937 cell lines taken into account IC50, viability, apoptosis and cell cycle parameters. The antimicrobial activity was analyzed by E. coli and S. aureus growth. The results obtained from the GC-MS of Amber propolis, collected in two years, identified a total of 99 compounds among, from these only 16 were identified for the Green and Red propolis. It was also possible verify that most of the compounds found are described for the genus Eucalyptus which seems to be an important source of compounds for the Amber propolis production. Values for total phenolics, total flavonoids and antioxidant activity, were different among the propolis, being the values obtained for the Amber propolis always smaller than those found for the Green and Red propolis. However, regarding the antileukemic activity, the propolis Amber presented similar results to the Red propolis for IC50 analyzes and viability. In the analysis of the antimicrobial effect, all the propolis presented similar effects above 500 μg/mL and also presenting some levels of activity at 100 μg / mL in E. coli. Typification, identification of the geographical/botanical origin and quantity of studies on its biological activities add value to propolis. We hope with this work to expand the technical-scientific knowledge of propolis Amber contributing to regional development and expanding knowledge about propolis.
220

Avaliação da capacidade antioxidante do leite e do sangue materno de nutrizes e sua relação com o estado nutricional em diferentes momentos pós-parto

Souza, Vanessa Rosse de 13 March 2018 (has links)
Submitted by Biblioteca da Faculdade de Farmácia (bff@ndc.uff.br) on 2018-03-13T16:46:03Z No. of bitstreams: 1 VANESSA ROSSE DE SOUZA.pdf: 1394685 bytes, checksum: bc9bf7f644e01ced3d1718c54758514c (MD5) / Made available in DSpace on 2018-03-13T16:46:03Z (GMT). No. of bitstreams: 1 VANESSA ROSSE DE SOUZA.pdf: 1394685 bytes, checksum: bc9bf7f644e01ced3d1718c54758514c (MD5) / Os antioxidantes presentes no leite e no sangue materno, fazem parte do sistema de defesa natural contra a ação dos radicais livres. O teor de antioxidante no leite materno pode ser influenciado por muitos fatores, dentre eles destaca-se a dieta da nutriz. O objetivo foi avaliar a capacidade antioxidante (CA) do sangue de nutrizes e não nutrizes e do leite materno de nutrizes em diferentes momentos do pós-parto e sua relação com o estado nutricional. Trata-se de um estudo analítico observacional. Foram avaliadas 50 nutrizes, em aleitamento materno exclusivo ou predominante, aos 30 e 60 dias pós-parto (PP) e 50 mulheres não nutrizes, em idade fértil, ambas com faixa etária de 19 a 40 anos. Para a classificação do estado nutricional antropométrico foi utilizado o Índice de Massa Corporal (IMC). A avaliação dietética foi realizada através da aplicação de inquéritos alimentares, analizados no software Avanutri Revolution®. O sangue e leite foram coletados após jejum noturno de 12 horas e obtido o soro. Os ensaios ORAC, DPPH e TEAC foram utilizados para determinação da CA nas amostras de leite e os ensaios ORAC e DPPH foram aplicados nas amostras de sangue. As concentrações de Glutationa Peroxidase e Catalase foram determinadas através de ensaio imunoenzimático. Foi utilizado o software GraphPad inStat, para realização das análises, sendo aceito nível de significância 5 %. Dados são apresentados como média e desvio padrão. Foi observada prevalência de sobrepeso e obesidade nas voluntárias nutrizes enquanto nas não nutrizes a maioria das mulheres encontravam-se eutróficas. Não foram encontradas diferenças significativas na ingestão de macronutrientes nas nutrizes aos 30, 60 dias PP e nas não nutrizes. As nutrizes apresentaram ingestão de zinco e vitamina E abaixo das recomendações, enquanto nutrizes e não nutrizes apresentaram ingestão de sódio elevada; apenas a ingestão de vitamina E das não nutrizes apresentou-se baixa. A CA das amostras de leite materno manteve-se semelhante nos dois momentos estudados. No entanto, no sangue, esta apresentou-se maior aos 30 dias PP, utilizando ensaio ORAC. Foram encontradas correlações aos 30 dias PP, entre a CA do sangue (DPPH) e: massa corporal (r= -0,4640; p= 0,0227), IMC (r= -0,4834; p= 0,0311) e ingestão de vitamina C (r= 0,4931; p= 0,0143). Enquanto pelo método ORAC observou-se correlação entre a CA no sangue das não nutrizes e: ingestão de lipídeos (r= 0,700; p= 0,0433) e ingestão de selênio (r= 0,7451; p= 0,0022). Em relação ao leite materno observou-se correlação (TEAC) da CA com: idade (r= -0,4192; p= 0,0330) e IMC (r= -0,4545; p= 0,0441); e a correlação da CA no leite e ingestão de vitamina C (r= 0,4722; p= 0,0198), apenas foi observada através do método de DPPH. As enzimas antioxidantes glutationa e catalase mostraram-se em maiores concentrações aos 30 dias PP. A CA no sangue de mulheres nutrizes sofre redução em função do tempo de lactação, enquanto no leite materno não se altera. O estado nutricional das nutrizes e a ingestão de vitamina C influencia a CA do leite e do sangue das nutrizes. Enquanto nas mulheres não nutrizes a CA sofre influencia da ingestão de selênio e lipidios / It is known that the antioxidants present in milk and in maternal blood, are part of the system natural defence against the action of free radicals. The antioxidant content in breast milk can be influenced by many factors, among which stands out the nursing mother's diet. Evaluate the antioxidant capacity of blood of nursing mothers and not nursing mothers and the breast milk of nursing mothers at different times of the postpartum. It is an observational analytical study, approved by the Ethics Committee. We evaluated 35 nursing mothers in breastfeeding exclusive or predominant, at 30 and 60 days postpartum (PP) and 28 not nursing mothers, in childbearing age, both with the age group of 18 to 40 years. For the classification of nutritional status anthropometric was used the body mass index (BMI). Blood and milk were collected after an overnight fast of 12 hours and obtained the serum. Dietary assessment was conducted through the application of food surveys, analyzed in the Avanutri Revolution ® software. ORAC, DPPH and TEAC assays were used for determination of capacity antioxidant in samples of milk and ORAC and DPPH tests were applied in blood samples. The concentrations of Glutathione Peroxidase and Catalase were determined through enzyme-linked immunosorbent assay. We used the software GraphPad inStat, for carrying out the analyses, being accepted 5% significance level. Data are presented as average and standard deviation. Overweight and obesity prevalence in the voluntary nursing mothers while in the not nursing mother the most women find themselves eutrophic. Weren’t found significant differences in macronutrient intake to 30, 60 days PP and not nursing mother. The average intake of zinc and sodium were inadequate to 30 days PP, besides these intake Vitamin E also proved inadequate to 60 days PP. The not nursing mothers ingested inadequate amounts of Vitamin E and sodium in. The antioxidant capacity of samples of breast milk in the two studied moments was similar and the blood was significantly increased to 30 days PP, using ORAC test. Were found negative correlations to 30 days PP, between the antioxidant capacity and: body mass (r =-0.4640; p = 0.0227), BMI (r =- 0.4834; p = 0.0311), intake of lipids (r = 0.700; p = 0.0433), intake of selenium (r = 0.7451; p = 0.0022) and vitamin C intake (r = 0.4931; p = 0.0143) in blood and milk with age (r =- 0.4192; p = 0.0330), BMI (r =-0.4545; p = 0.0441) and vitamin C intake (r = 0.4722; p = 0.0198). The antioxidant status in the blood of lactating women seems to be reduced depending on the lactation time while the milk does not change. The nutritional status influence the antioxidant capacity of milk and blood of the mothers

Page generated in 0.0733 seconds