<p>Osnovni cilj rada bio je da ustanovim relacije kojima<br />se u medijima razvija empatija prema jednoj od<br />sukobljenih strana u kontekstu ratnih sukoba, a koja<br />postaje deo kolektivnog identiteta publike (MI) i<br />negativno predstavljanje druge, neprijateljske strane u<br />kontekstu radnog sukoba (ONI).<br />Osnovna naučna hipoteza bila je da se empatijski<br />odnos medija prema jednoj od zaraćenih strana u<br />ratnom sukobu veoma često manifestuje pristrasnim<br />izve&scaron;tavanjem, tako da se jezičkim mehanizmima<br />simboličke identifikacije jedna od zaraćenih strana<br />određuje kao prijateljska strana u ratu, a njoj<br />suprotstavljena kao neprijateljska .<br />Korpus empirijskih podataka obuhvata &scaron;est dnevnih<br />listova (ukupno 58 primeraka dnevnih izdanja) i tri<br />televizijske stanice (1197 minuta televizijskog<br />programa) u desetodnevnom periodu. Primenjena<br />analiza diskursa obuhvata veće jedinice od rečenice.<br />Rezultati analize pokazuju sledeće.<br />1. U najvećem broju ratnih izve&scaron;taja iskazan je<br />(negativan ili pozitivan) medijski stav prema jednom<br />od aktera koji odgovaraju oružanim formacijama u<br />sukobu<br />2. Postoji simbolički prostor sa kojim se identifikuje<br />reportersko JA, u sklopu jedinstvene grupe koja<br />povezuje autora sa identitetom medijske publike<br />(grupom MI).<br />3. Medijski stav usmeren ka vojno-političkim<br />predstavnicima zaraćenih strana zavisi od toga da li je<br />određena ličnost od strane medija prepoznata kao<br />nosilac realne vojno-političke moći.<br />4. Na leksičkom nivou medijski stav je iskazan<br />najče&scaron;će: upotrebom ličnih zamenica u funkciji deiksi, ekspresivima, upotrebom termina sa</p><p>istorijskom konotacijom i kvalifikacijama, sve do<br />ironičnih naziva i pejorativa kao karakterističnih<br />obeležja negativnog stava. Dominirajuće diskursne<br />strategije upotrebljene u tom cilju su: predikacija,<br />perspektivizacija, legitimizacija (delegitimizacija) i<br />intenzifikacija, kao i konstruktivne i perpetuacione<br />makrostrategije izgrađivanja nacionalnog identiteta.<br />Zaključujem sledeće.<br />1. Analiza diskursno-jezičkih obeležja za iskazivanje<br />ličnog stava pokazala se kao odgovarajuća naučna<br />osnova za istraživanje jednostranog odnosa medija<br />prema stranama u ratnom sukobu.<br />2.Tokom daljnjeg usavr&scaron;avanja kritičke diskurs<br />analize kao metoda potreban je ujednačeniji i<br />sistematizovaniji pristup određivanju diskursnih<br />obeležja, usvojen i primenjen od strane grupa<br />istraživača koji promovi&scaron;u različite pristupe.<br />3.Vi&scaron;estruka studija slučaja u sklopu metoda kritičke<br />diskurs analize doprinela je da se identifikovane<br />pojave mogu tumačiti u odnosu na vremensku<br />perspektivu, dru&scaron;tvene i medijske uslove njihovog<br />nastanka.<br />Rezultati se mogu primeniti: 1. za pobolj&scaron;anje<br />medijske pismenost građana i građanki tokom procesa<br />razobličavanja mehanizama manipulacije medijskom<br />porukom; 2. za uspostavljanje minimuma standarda<br />objektivnog medijskog izve&scaron;tavanja koji bi bili<br />obezbeđeni i u uslovima vanrednih i ratnih okolnosti;<br />3. za usavr&scaron;avanje kritičke diskurs analize kao metoda<br />u interpretiranju medijskog diskursa.</p> / <p>The main aim of this paper was to ascertain the<br />relations media employ to promote, on the one hand,<br />empathy towards one of the conflicting parties at war,<br />which consequently becomes a part of the collective<br />identity of the audience (US), and on the other,<br />negative imaging of the opposing side or the enemy<br />(THEM).<br />The basic scientific hypothesis was that empathetic<br />attitude of media towards one of the warring sides is<br />often reflected in partial reporting. The linguistic<br />mechanism of symbolic identification helps to<br />determine one of the conflicting sides as friendly and<br />the opposing one as unfriendly.<br />Empirical data corpus includes six daily newspapers<br />(58 copies in total), plus three TV stations (1,197<br />minutes of television broadcasting) over a ten-day<br />period. Discourse analysis applied here focused on<br />linguistic units larger than a sentence.<br />The analysis results are as follows:<br />1. A vast majority of war reports express a certain<br />(positive or negative) media attitude towards<br />one of the participants in an armed<br />conflict.<br />2. There is a symbolic space a reporter&rsquo;s I is<br />identified with as a part of a unique group<br />which connects the author to the identity of<br />the media audience (the` US` group). 3. Media bias towards military and political representatives</p><p>of the warring parties depends on<br />who is considered to wield the real military<br />and political power.<br />4. Lexically speaking, a negative attitude of the<br />media is most frequently expressed by the following<br />means: deictic use of personal pronouns,<br />a use of expressive language, a use of<br />language with historic connotation and quality,<br />as well as a use of irony and derogatory<br />terms. Dominant discourse strategies employed<br />with the same aim are predication,<br />perspectivization, legitimization (delegitimatizon),<br />intensification, as well as the use of<br />macro-strategies of construction and perpetuation<br />in creating national identities.<br />Conclusions:<br />1.The analysis of linguistic discourse features<br />used to express personal attitude proved to be<br />a proper scientific basis for research into a<br />biased approach of media towards warring<br />parties.<br />2. Further improvement of the method of critical<br />discourse analysis requires the adoption<br />of a more balanced and systematic approach<br />to defining discourse features by various research<br />groups promoting different attitudes.<br />3. A multiple case study as part of a critical<br />discourse analysis method helped to interpret<br />the identified phenomena with reference to a<br />temporal, social and media context of their<br />occurrence.<br />The results can be useful in 1.improving media<br />literacy of general public in an attempt to<br />unmask manipulation mechanisms applied in<br />media messages; 2.establishing a basic standard<br />of unbiased media reporting which would<br />apply even in emergency and war conditions;<br />3.improving critical discourse analysis as a<br />method for interpretation of media discourse.</p>