<p>Ova disertacija se bavi problemom određivanja višestrukih rešenja realnih nelinearnih jednačina kada je višestrukost unapred poznati prirodan broj. Teorijski se analiziraju i numerički testiraju red konvergencije i optimalnost neki dobro poznatih metoda poput Liu-Čou metoda i Čou-Čen-Song metoda. Izvodi se i objašnjava zavisnost optimalnog reda konvergencije i parnosti/neparnosti višestrukosti rešenja. Takođe, konstruišu se dve nove familije postupaka osmog reda konvergecnije. Razmatraju se nove familije dvokoračnih postupaka namenjene za rešavanje problema koje klasični metodi NJutnovog tipa ne mogu da reše.</p> / <p>This thesis deals with the problem of determing multiple roots of real nonlinear equations where the multiplicity is some integer known in advance. The convergence order and optimal properties of some well-known methods such as Liu-Zhou method and Zhou-Chen-Song method are theoretically analyzed and numerically tested. The dependence of optimal convergence order on multiplicity has been derived and explained. Further, two new efficient families of methods with optimal eighth convergence order have been constructed. Furthermore, some new families of two-step methods are considered to solve certain problems where the classical Newton-type methods fail.</p>

<p>Numerical methods and algorithms for solving of partial differential equations, especially parallel algorithms, are an important research topic, given the very broad applicability range in all areas of science. Rapid advances of computer technology open up new possibilities for development of faster algorithms and numerical simulations of higher resolution. This is achieved through paralleliza-tion at different levels that&nbsp; practically all current computers support.</p><p>In this thesis we develop parallel algorithms for solving one kind of partial differential equations known as nonlinear Schr&ouml;dinger equation (NLSE) with a convolution integral kernel. Equations of this type arise in many fields of physics such as nonlinear optics, plasma physics and physics of ultracold atoms, as well as economics and quantitative&nbsp; finance. We focus on a special type of NLSE, the dipolar Gross-Pitaevskii equation (GPE), which characterizes the behavior of ultracold atoms in the state of Bose-Einstein condensation.</p><p>We present novel parallel algorithms for numerically solving GPE for a wide range of modern parallel computing platforms, from shared memory systems and dedicated hardware accelerators in the form of graphics processing units (GPUs), to&nbsp;&nbsp; heterogeneous computer clusters. For shared memory systems, we provide an algorithm and implementation targeting multi-core processors us-ing OpenMP. We also extend the algorithm to GPUs using CUDA toolkit and combine the OpenMP and CUDA approaches into a hybrid, heterogeneous al-gorithm that is capable of utilizing all&nbsp; available resources on a single computer. Given the inherent memory limitation a single&nbsp; computer has, we develop a distributed memory algorithm based on Message Passing Interface (MPI) and previous shared memory approaches. To maximize the performance of hybrid implementations, we optimize the parameters governing the distribution of data&nbsp; and workload using a genetic algorithm. Visualization of the increased volume of output data, enabled by the efficiency of newly developed algorithms, represents a challenge in itself. To address this, we integrate the implementations with the state-of-the-art visualization tool (VisIt), and use it to study two use-cases which demonstrate how the developed programs can be applied to simulate real-world systems.</p> / <p>Numerički metodi i algoritmi za re&scaron;avanje parcijalnih diferencijalnih jednačina, naročito paralelni algoritmi, predstavljaju izuzetno značajnu oblast istraživanja, uzimajući u obzir veoma &scaron;iroku primenljivost u svim oblastima nauke. Veliki napredak informacione tehnologije otvara nove mogućnosti za razvoj bržih al-goritama i&nbsp; numeričkih simulacija visoke rezolucije. Ovo se ostvaruje kroz para-lelizaciju na različitim nivoima koju poseduju praktično svi moderni računari. U ovoj tezi razvijeni su paralelni algoritmi za re&scaron;avanje jedne vrste parcijalnih diferencijalnih jednačina poznate kao nelinearna &Scaron;redingerova jednačina sa inte-gralnim konvolucionim kernelom. Jednačine ovog tipa se javljaju u raznim oblas-tima fizike poput nelinearne optike, fizike plazme i fizike ultrahladnih atoma, kao i u ekonomiji i kvantitativnim finansijama. Teza se bavi posebnim oblikom nelinearne &Scaron;redingerove jednačine, Gros-Pitaevski jednačinom sa dipol-dipol in-terakcionim članom, koja karakteri&scaron;e pona&scaron;anje ultrahladnih atoma u stanju Boze-Ajn&scaron;tajn kondenzacije.<br />U tezi su predstavljeni novi paralelni algoritmi za numeričko re&scaron;avanje Gros-Pitaevski jednačine za &scaron;irok spektar modernih računarskih platformi, od sis-tema sa deljenom memorijom i specijalizovanih hardverskih akceleratora u ob-liku grafičkih procesora, do heterogenih računarskih klastera. Za sisteme sa deljenom memorijom, razvijen je&nbsp; algoritam i implementacija namenjena vi&scaron;e-jezgarnim centralnim procesorima&nbsp; kori&scaron;ćenjem OpenMP tehnologije. Ovaj al-goritam je pro&scaron;iren tako da radi i u&nbsp; okruženju grafičkih procesora kori&scaron;ćenjem CUDA alata, a takođe je razvijen i&nbsp; predstavljen hibridni, heterogeni algoritam koji kombinuje OpenMP i CUDA pristupe i koji je u stanju da iskoristi sve raspoložive resurse jednog računara.<br />Imajući u vidu inherentna ograničenja raspoložive memorije koju pojedinačan računar poseduje, razvijen je i algoritam za sisteme sa distribuiranom memorijom zasnovan na Message Passing Interface tehnologiji i prethodnim algoritmima za sisteme sa deljenom memorijom. Da bi se maksimalizovale performanse razvijenih hibridnih implementacija, parametri koji određuju raspodelu podataka i računskog opterećenja su optimizovani kori&scaron;ćenjem genetskog algoritma. Poseban izazov je vizualizacija povećane količine izlaznih podataka, koji nastaju kao rezultat efikasnosti novorazvijenih algoritama. Ovo je u tezi re&scaron;eno kroz inte-graciju implementacija sa najsavremenijim alatom za vizualizaciju (VisIt), &scaron;to je omogućilo proučavanje dva primera koji pokazuju kako razvijeni programi mogu da se iskoriste za simulacije realnih sistema.</p>