Thesis (MTh)--Stellenbosch University, 2013. / ENGLISH ABSTRACT: The missio Dei is understood as the initiative, movement and sending love of the triune God to the world for the purpose of establishing his kingdom. When the phrase “missional” is used within the context of the church, it describes a congregation that finds her identity within this theological framework, and understands that her calling lies in collaborating with the missio Dei. The human response to the missio Dei can be described by the concept “spirituality”. Trends within the macro-context of our time show spirituality is subject to subjective interpretation. It is therefore necessary to define and frame Christian spirituality within the context of faith, and more specifically, within the context of missional theology. For this reason this study poses the following research question: What is the essence and nature of missional spirituality? What would a spirituality that uses the missio Dei as its theological epistemological core look like? The study found that the essence of missional spirituality lies therein that the initiative of man’s search for and connection to God, belongs to God himself. The Trinity provides the landscape in which missional spirituality can be described and understood. Missional spirituality insists, though, that a believer’s knowledge of God (theology) is meant to be fully embraced in life as response to God (spirituality). It thus invites a believer towards participation in the missio Dei, within the following three spheres: - A process of spiritual formation: God takes the initiative in the salvation of man and restores Him, through the atonement of Christ, to a relationship with Him. God further invites and enables the believer in becoming a participant in a process of spiritual formation, which is meant to impact his life holistically. A way of life, characterised by faith and love, becomes the measure of an adequate response to the missio Dei. - A community of faith: God also takes the initiative in the formation of a faith community. Communion with Christ assumes communion with the body of Christ. Missional spirituality invites believers towards mutual relationships within the community of faith that strives towards reflecting the unity and love of the Trinity. - Social transformation: It is distinctive of missional spirituality that God takes the initiative in the transformation of society. There is an underlying connection between the agenda of God’s kingdom and the transformation of reality. A call to Christ involves believers in a call towards social transformation, incarnate to the conditions of time and place. The study shows that a reciprocal interiority exists between these spheres of participation, which is characteristic to missional spirituality. The embrace thereof opens the door to the believer towards finding meaning in life. A believer can further his participation in the missio Dei by engaging in spiritual practices, which grows his capacity for a greater awareness of God’s movement and the discernment of his will. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Die missio Dei word verstaan as die inisiatief, beweging en gestuurdheid van die Drie-enige God na die wêreld met die oog op die vestiging van sy koninkryk. “Missionaal” is ’n term wat gebruik word om aan te dui dat ’n gemeente haar roeping as medewerker van die missio Dei verstaan en haar identiteit binne hierdie teologiese raamwerk vind. Die menslike respons op die missio Dei kan beskryf word deur die begrip “spiritualiteit”. Tendense binne die makro-konteks van ons tyd dui aan spiritualiteit word onderwerp aan subjektiewe interpretasie. Dit is daarom nodig om Christelike spiritualiteit te definieer en te begrens binne die konteks van geloof, en meer spesifiek, binne die konteks van missionale teologie. Hierdie studie werk dus met die volgende navorsingsvraag: Wat is die aard en karakter van missionale spiritualiteit? Hoe lyk ’n spiritualiteit wat vertrek vanuit die missio Dei as teologiese epistemologiese basis? Die studie het bevind dat die hart van missionale spiritualiteit daarin lê dat die inisiatief van ’n mens se soeke na en verhouding met God, by God self lê. Die Drie-eenheid bied die landskap waarbinne missionale spiritualiteit beskryf en verstaan kan word. Missionale spiritualiteit dring egter daarop aan dat ’n gelowige se kennis van God (teologie) bedoel is om ten volle omhels te word binne die lewe as respons tot God (spiritualiteit). Daarom nooi dit ’n gelowige tot deelname aan die missio Dei op drie terreine: - ’n Proses van geloofsvorming: God neem die inisiatief in die verlossing van die mens en herstel hom, deur die versoeningswerk van Christus, in ’n verhouding met Hom. God nooi en bemagtig dan die gelowige as deelnemer aan ’n proses van geloofsvorming, wat gemik is daarop om die gelowige se lewe op ’n holistiese wyse te deurweek. ’n Lewenswyse van geloof en liefde word die maatstaf vir ’n gepaste respons op die missio Dei. - Geloofsgemeenskap: God neem ook die inisiatief neem in die vorming van geloofsgemeenskap. ’n Verbondenheid met Christus impliseer ’n verbondenheid aan die liggaam van Christus. Missionale spiritualiteit nooi gelowiges tot wederkerige verhoudings binne ’n geloofsgemeenskap, wat daarna streef om die eenheid en liefde van die Triniteit te reflekteer. - Sosiale transformasie: Dit is kenmerkend van missionale spiritualiteit dat God die inisiatief neem in die transformasie van die werklikheid. Daar bestaan ’n onlosmaaklike verband tussen die bedoeling van die koninkryk van God en die transformasie van die wêreld. Die roeping tot die navolging van Christus betrek gelowiges, binne die konteks van hul tyd en plek, as deelnemers van sosiale transformasie. Die studie dui aan dat daar ’n wederkerige, interafhanklike verhouding bestaan tussen hierdie drie areas van deelname binne spiritualiteit, waardeur missionale spiritualiteit gekenmerk word. Die omarming hiervan bied aan ’n gelowige ’n sleutel tot ’n lewe wat iets beteken. Gelowiges kan groei in hul deelname aan die missio Dei deur die beoefening van geloofsgewoontes, wat die kapasiteit bou vir ’n groter bewustheid van God se beweging en die onderskeiding van sy wil.