Τα κατάγματα της κοτύλης είναι σοβαρά ενδαρθρικά κατάγματα, υψηλής ενέρ-γειας κακώσεις που συμβαίνουν κυρίως σε τροχαία ατυχήματα ή από πτώσεις από μεγάλο ύψος και τα θύματα είναι συνήθως νεαροί ενήλικες. Συχνά συνο-δεύονται από κακώσεις σε άλλα μέρη του σώματος που μπορεί να είναι απει-λητικές για τη ζωή ή να απαιτήσουν νο-σηλεία σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας. Για πολλές δεκαετίες η αντιμετώπισή τους ήταν συντηρητική με πτωχά αποτε-λέσματα στις περισσότερες περιπτώσεις. Κατά τις τελευταίες δεκαετίες όμως η αντιμετώπισή τους άλλαξε και έγινε χει-ρουργική στα παρεκτοπισμένα κατάγμα-τα ή αυτά που αφορούν φορτιζόμενη ε-πιφάνεια της κοτύλης, καθώς αυτή προ-σφέρει ικανοποιητικότερα αποτελέσμα-τα. Οι επιπλοκές τόσο της συν-τηρητικής όσο και της χειρουργικής αντιμετώπισης περιλαμβάνουν τη μετα-τραυματική οστεοαρθρίτιδα και την άσηπτη νέκρωση της μηριαίας κεφαλής. Επιπλοκές που παρατηρούνται κυρίως μετά από χειρουργική αντιμετώπιση εί-ναι η έκτοπη οστεοποίηση, η πάρεση του ισχιακού νεύρου, η πνευμονική εμβολή και η φλεγμονή του χειρουργικού τραύματος.
Μελετήθηκαν κλινικά και ακτινολο-γικά 75 ασθενείς που αντιμετωπίστηκαν χειρουργικά για παρεκτοπισμένο κάταγ-μα κοτύλης τουλάχιστο κατά 3 mm, σε ένα διάστημα 6 ετών. Η διάρκεια της μετεγχειρητικής παρακο-λούθησης ήταν από 10 – 15 έτη με μέσο όρο 12,5 έτη. Συνοδές κακώσεις παρατηρήθηκαν στο 46% των ασθενών που απαίτησαν χειρουργική αντιμετώπιση ή παρατε-ταμένη νοσηλεία στη Μονάδα Εντατικής θεραπείας.
Το συνολικό ικανοποιητικό κλινικό αποτελέσματα που περιλαμβάνει τους ασθενείς με άριστο ή καλό κλινικό απο-τέλεσμα ήταν 80%. Υπήρξε στενή συ-σχέτιση μεταξύ κλινικού και ακτινολο-γικού αποτελέσματος. Η πιο συχνή επι-πλοκή ήταν η έκτοπη οστεοποίηση, που παρατηρήθηκε σε 19 ασθενείς (25,3%). Στην εκτεταμένη λαγονομηριαία προ-σπέλαση παρατηρήθηκε η μεγαλύτερη επίπτωση έκτοπης οστεοποίησης, ενώ η οστεοτομία του μείζονος τροχαντήρα στην προσπέλαση Kocher – Langenbeck μείωσε ελαφρά την επίπτωση της έκτο-πης οστεοποίησης. Επιπλέον, μετατραυ-ματική οστεοαρθρίτιδα παρατηρήθηκε σε 8 ασθενείς (10,7%) και άσηπτη νέ-κρωση της μηριαίας κεφαλής σε 6 (8%). Άλλες επιπλοκές ήταν μία εν τω βάθει φλεβοθρόμβωση, μία πνευμονική εμβο-λή, μία ψευδάρθρωση τροχαντήρα και μία πάρεση ισχιακού.
Συμπερασματικά, ο στόχος της χει-ρουργικής αντιμετώπιης των καταγμά-των της κοτύλης είναι η ανατομική ανά-ταξη και η συναρμογή με τη μηριαία κεφαλή προκειμένου να επιτευχθεί καλό μακροχρόνιο αποτέλεσμα. Στις περισσό-τερες περιπτώσεις η προσπέλαση Kocher – Langenbeck είναι επαρκής και η ο-στεοτομία του μείζονος τροχαντήρα, η οποία ενδείκνυται για τα συνδυασμένα κατάγματα, προσφέρει διεύρυνση του χειρουργικού πεδίου, διευκολύνει την ανάταξη και την τοποθέτηση των υλικών και παρά τις υφιστάμενες διαφωνίες, δε φαίνεται να σχετίζεται με την ανάπτυξη έκτοπης οστεοποίησης. / Fractures of the acetabulum are
severe intra-articular fracture, highenergy
injuries, they are usually the
result of Road Traffic Accidents or
fall from a height and the victims
are usually young adults. They are
often accompanied by other skeletal
or visceral injuries than may be lifethreatening
or may require
prolonged treatment in the Intensive
Care Unit. For many decades their
treatment was conservative with
poor results in most cases. In the
past few decades their treatment has
changed to surgical in displaced
ones or those than involve the
loaded area of the acetabulum,
because the surgical treatment has
better results. Complications of both
conservative and surgical treatment
are post-traumatic osteoarthrosis
and osteonecrosis of the femoral
head. Complications observed
mainly after surgical treatment are
heterotopic ossification, sciatic
nerve palsy, pulmonary embolism
and surgical wound infection.
Seventy-five patients were
studied clinically and
roentgenographically with a
displaced acetabular fracture of at
least 3 mm that were treated
surgically over a six-year period.
The duration of the follow-up was
from 10 to 15 years, with a mean of
12.5 years. Forty-six percent of the
patients had associated injuries that
required surgical intervention or
prolonged treatment in the intensive
care unit.
The over-all satisfactory clinical
result, grouping together the
excellent and good results, is 80%.
There was a good correlation
between clinical and radiological
results. The most common
complication was heterotopic
ossification observed in 19 patients
(25.3%). The extended iliofemoral
approach had the greater incidence
of heterotopic ossification (40%)
and the osteotomy of the greater
trochanter in the Kocher-
Langenebeck approach slightly
decreased the incidence of
heterotopic ossification. Moreover,
post-traumatic osteoarthrosis was
seen in 8 patients (10.7%) and
osteonecrosis of the femoral head in
6 (8%). One case of deep vein
thrombosis, one pulmonary
embolism, one non-union of the
greater trochanter and one sciatic
nerve palsy were other post-surgical
complications.
In conclusion, surgical treatment
of the acetabular fractures in order
to achieve anatomical reduction of
the acetabulum and congruency
with the femoral head, is the
ultimate goal for excellent
functional outcome in long- term. In
most of them, K-L approach is
adequate and trochanteric
osteotomy, which is indicated for
associated acetabular fractures,
greatly facilitates the exposure,
anatomical reduction and metal
work application, and despite the
exsisting controversy, it is not correlated to the incidence of heterotopic ossification.
| Identifer | oai:union.ndltd.org:upatras.gr/oai:nemertes:10889/790 |
| Date | 17 July 2008 |
| Creators | Τριανταφυλλόπουλος, Παναγιώτης |
| Contributors | Λαμπίρης, Ηλίας, Λαμπίρης, Ηλίας, Παναγιωτόπουλος, Ηλίας, Τυλλιανάκης, Μίνως, Δημακόπουλος, Παναγιώτης, Σιαμπλής, Δημήτριος, Παναγιωτάκης, Γεώργιος, Μέγας, Παναγιώτης |
| Source Sets | University of Patras |
| Language | gr |
| Detected Language | Greek |
| Type | Thesis |
| Rights | 0 |
| Relation | Η ΒΥΠ διαθέτει αντίτυπο της διατριβής σε έντυπη μορφή στο βιβλιοστάσιο διδακτορικών διατριβών που βρίσκεται στο ισόγειο του κτιρίου της. |
Page generated in 0.0023 seconds