Στα πλαίσια της συγκεκριμένης μεταπτυχιακής εργασίας εξετάζονται διάφορες τεχνικές βελτίωσης των modems που χρησιμοποιούνται στους δέκτες των xDSL συστημάτων, προκειμένου να επιτευχθεί μεγιστοποίηση της ταχύτητας μετάδοσης.
Τα xDSL συστήματα είναι συστήματα που χρησιμοποιούν διαμόρφωση πολλαπλών φερουσών (Discrete Multitone – DMT). Η συμβατική μορφή ισοστάθμισης που απαντάται στα συστήματα αυτά, αποτελείται από έναν ισοσταθμιστή Τ-συντελεστών (Τ-tap) που ενεργεί στο πεδίο του χρόνου (TEQ) ακολουθούμενο από Ν ισοσταθμιστές 1-tap που δρουν στο πεδίο της συχνότητας (FEQ) σε κάθε τόνο ξεχωριστά. Η πρόταση που εξετάζεται σε αυτή τη διπλωματική εργασία είναι η μεταφορά του ισοσταθμιστή από το πεδίο του χρόνου στο πεδίο της συχνότητας και ο κατάλληλος συνδυασμός του με τον FEQ. Επομένως, θα προκύψει ένα σύστημα που θα αποτελείται από Ν παράλληλους ισοσταθμιστές T-tap ο κάθε ένας από τους οποίους θα λειτουργεί σε κάθε τόνο ξεχωριστά (Ισοστάθμιση ανά τόνο – PTEQ) . Με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνεται η μεγιστοποίηση του ρυθμού μετάδοσης και ελαττώνεται η ευαισθησία του δέκτη στις παραμέτρους του καναλιού.
Τα δύο προαναφερθέντα μοντέλα ισοστάθμισης, ο βέλτιστος PTEQ (MMSE PTEQ) και ο συνδυασμός ΤΕQ/FEQ συγκρίνονται μεταξύ τους. Ο βέλτιστος PTEQ παρουσιάζει μεγάλη πολυπλοκότητα κατά τον υπολογισμό των συντελεστών του. Για να γίνει αποδοτικά η αξιοποίηση των θετικών του στοιχείων, εξετάζονται διάφοροι προσαρμοστικοί τρόποι υπολογισμού του, με χρήση των αλγορίθμων RLS και LMS κατάλληλα ενταγμένων στο MMSE σύστημα. / This postgraduate thesis is about improvement techniques for modems which are used at the xDSL systems’ receivers, in order to maximize bit rate.
xDSL systems are using multiple carrier modulation (Discrete Multitone – DMT). The conventional equalization scheme for these systems consists of one T-taps time domain equalizer (TEQ) followed by N 1-tap frequency domain equalizers (FEQ) per tone. In this thesis is proposed a modified scheme where the time domain equalizer is replaced by a frequency domain one, properly combined with the 1-tap FEQs. The resulting structure consists of N T-taps frequency domain equalizers per tone (Per Tone Equalizer – PTEQ). The outcome is a larger bit rate while the per tone receiver has reduced sensitivity to the channel’s parameters.
The aforesaid equalization models, the optimal PTEQ (MMSE PTEQ) and the combined TEQ/FEQ, are compared. The optimal PTEQ structure presents great complexity during the calculation of its coefficients. In order to efficiently exploit its advantages, adaptive methods, using RLS and LMS algorithms properly imported at the MMSE system, are examined.
| Identifer | oai:union.ndltd.org:upatras.gr/oai:nemertes:10889/966 |
| Date | 01 October 2008 |
| Creators | Πουλόπουλος, Παναγιώτης |
| Contributors | Μπερπερίδης, Κωνσταντίνος, Poulopoulos, Panayiotis, Μπερμερίδης, Κωνσταντίνος, Αλεξίου, Γεώργιος, Παλιουράς, Βασίλειος |
| Source Sets | University of Patras |
| Language | gr |
| Detected Language | Greek |
| Type | Thesis |
| Rights | 0 |
| Relation | Η ΒΥΠ διαθέτει αντίτυπο της διατριβής σε έντυπη μορφή στο βιβλιοστάσιο διδακτορικών διατριβών που βρίσκεται στο ισόγειο του κτιρίου της. |
Page generated in 0.0023 seconds