Το Πήλιο αποτελεί μία ξεχωριστή, μία ιδιόμορφη περίπτωση. Σε καμιά από τις ελλαδικές επαρχίες δεν αναπτύχθηκαν στην περίοδο της Τουρκοκρατίας με τέτοια πυκνότητα τόσες ακμαίες κοινότητες ορεινού εποικισμού όσες στο Πήλιο. Δεν υπήρχε μία τοπική πρωτεύουσα μια «Χώρα» ή ένα κύριο αστικό κέντρο και γύρω δευτερεύουσες οικήσεις, όπως π.χ. συμβαίνει στα νησιά ή σε άλλες περιοχές του ηπειρωτικού χώρου. Υπήρξαν όμως χωριά που λειτουργούσαν σαν κύρια βιοτεχνικά κέντρα και είναι αυτά που ξεχωρίζουν ακόμα και σήμερα με το μέγεθος ή την εντυπωσιακή παρουσία τους στο χώρο. Στην πρώτη κατηγορία ανήκουν η Μακρινίτσα, η Ζαγορά, η Πορταριά, η Τσαγκαράδα.
Η στατική και η κατασκευαστική αντίληψη των πατωμάτων, του ξύλινου σκελετού και της στέγης, είναι στοιχεία που εξετάζουμε σ’αυτή τη διατριβή, συγκρίνοντάς τα με άλλες περιοχές (Τρίκαλα και Αμπελάκια). Αυτό που παρατηρούμε είναι ότι όχι μόνο στο Πήλιο αλλά και σε όλη την ευρύτερη περιοχή της ανατολής, η αρχιτεκτονική διαφέρει σημαντικά από τα σχήματα και τα συστήματα που χρησιμοποιούνται σήμερα. Η ανατολίτικη οικοδομική παρουσιάζει ενδιαφέροντα στοιχεία που ωστόσο αρκετοί αρχιτέκτονες μιμούνται σε κάποιες αποκαταστάσεις που πραγματοποιούνε σε παραδοσιακά ή διατηρητέα κτίρια θέλοντας εσκεμμένα και με σεβασμό στην παράδοση να μείνουν πιστοί στην αρχιτεκτονική κληρονομιά που έχουμε ως έλληνες. / The post-graduate thesis was realized for the Faculty of Civil Engineering of the university of Patras. The supervising professor was prof. Verras Dionisios whom I cordially thank.
Pelion is a unique and peculiar case. Nowhere else during the ottoman domination were in a greek province created so many and so flourishing communities as in pelion. There wasn’t a local capital town, a “Chora” or a main urban center and around of them secondary settlements, as for example in the islands or in some other regions of the continental Greece. Instead there were villages which had the function of main manufacturing centers. And these are the ones that stand out, even in our days, because of their size or their impressive presence. Makrinitsa, Zagora, Portaria, Tsagarada are some examples of the above.
In the present thesis we examine features such as the statics and the building perception of the floors, the wooden skeleton and the roof. We also compare these features with the ones of other regions (Trikala and Ambelakia). We notice that in Pelion and in the wider Eastern region ,the architecture differs from the shapes and systems which are followed nowadays. The Eastern building presents interesting characteristics which some architects mime in their plans of some traditional and listed buildings. In this way they want to remain faithful to the architectural inheritance that we have as Greeks.
| Identifer | oai:union.ndltd.org:upatras.gr/oai:nemertes:10889/2914 |
| Date | 19 April 2010 |
| Creators | Θεοχαρόπουλος, Αλέξανδρος |
| Contributors | Βέρρας, Διονύσιος, Theocharopoulos, Alexandros, Βέρρας, Διονύσιος, Σωτηρόπουλος, Δεσποινιάδου, Βαρβάρα |
| Source Sets | University of Patras |
| Language | gr |
| Detected Language | Greek |
| Type | Thesis |
| Rights | 6 |
| Relation | Η ΒΥΠ διαθέτει αντίτυπο της διατριβής σε έντυπη μορφή στο βιβλιοστάσιο διδακτορικών διατριβών που βρίσκεται στο ισόγειο του κτιρίου της. |
Page generated in 0.002 seconds