Thesis (PhD)--Stellenbosch University, 2013. / ENGLISH ABSTRACT: Aesthetics has a theological calling: The beauty (or ugliness) in the world and art
incites us to long for the divine eternal beauty. The earthly beauty is revelatory and
analogous to the beauty of God. Imagination, i.e. making an image, whether mental
or physical, is an inherent faculty of human beings who were created in the image of
God. It is an insuppressible human activity. Besides, the search for meaning, which
is a universal human quest for the purpose in life, is a concern common in both
religion and art. Aesthetics (art and beauty) thereby should be a theological locus, a
graceful partner of theological dialogue. But how much are aesthetic dimensions
incorporated in the Korean Presbyterian theological/liturgical context?
Visual art, imagery and symbolism are considered marginal or even dangerous in the
Korean Presbyterian churches while preaching is given a dominant position in their
worship services. As a result, they are losing sight of the essential implications that
aesthetic, embodied experiences of art, imagery and symbolism have for liturgical
richness. Art, imagery and symbolism are fundamental components in Christian life and
worship as demonstrated with numerous evidences throughout the Christian history.
They are never discordant with the tradition of the Word, but rather, have critical
importance to theology for five reasons – the human as embodied being, a
manifestation of imago Dei, the integrative characteristic of our thinking and
perceiving, the Bible as book of images, and the contemporary culture of images.
Against this backdrop, aesthetic expressions of art, imagery and symbolism are
claimed to have five features significant to Christian worship: The revelatory power of
the beauty in nature or works of art displays something of God; aesthetic
expressions of art, imagery and symbolism speak to the human totality as an
intelligent-affective-sensate-corporeal being; people necessarily become participants
in the performative nature of art and its claim of truth; the beauty, truth and goodness
manifested in works of art may be a reminder of our responsibility to work for the
transformation of the world; an artwork can serve an eloquent mode of hoping for the present absent reality of the Kingdom of God. In terms of these qualities, an
implication that aesthetic experiences in worship have the power to reframe, taking
us to the encounter with the divine beauty, goodness and truth, is drawn, and a
fusion of the verbal and non-verbal is claimed conclusively. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Estetika het 'n teologiese roeping: Die skoonheid (of lelikheid) in die wêreld en kuns
moedig ons aan om na die goddelike ewige skoonheid te verlang. Die aardse
skoonheid is openbarend en ooreenkomstig tot die skoonheid van God. Verbeelding,
dit wil sê die maak van 'n beeld, óf dit geestelik of fisies is, is 'n inherente fakulteit
van die mens wat in die beeld van God geskape is. Dit is 'n menslike aktiwiteit wat
nie onderdruk kan word nie. Buitendien, die soeke na betekenis, wat 'n universele
menslike soektog na die doel van die lewe is, is 'n belangstelling wat algemeen in
godsdiens en kuns voorkom. Estetika (kuns en skoonheid) moet daarmee 'n
teologiese lokus wees, 'n bekoorlike vennoot in die teologiese dialoog. Hoeveel van
estetiese dimensies word egter in die Koreaanse Presbiteriaanse teologiese /
liturgiese konteks opgeneem?
Visuele kuns, beelde en simboliek word as marginaal of selfs gevaarlik in die
Koreaanse Presbiteriaanse kerke beskou, terwyl prediking 'n dominante posisie in
hul eredienste beklee. Die gevolg is dat die belangrikste implikasies wat die
estetiese, beliggaamde ervarings wat kuns, beelde en simboliek vir liturgiese rykdom
inhou, uit die oog verloor word. Kuns, beelde en simboliek is fundamentele komponente van die Christelike lewe en
aanbidding soos verskeie getuienis in die Christelike geskiedenis demonstreer. Hulle
is nooit teenstrydig met die tradisie van die Woord nie, maar dit is eerder van
kardinale belang vir die teologie vir vyf redes – die mens as beliggaamde wese; 'n
manifestasie van die Imago Dei; die geïntegreerde kenmerk van ons denke en
waarneming; die Bybel as boek van beelde, en die huidige kontemporêre kultuur van
beelde. Die estetiese uitdrukking van kuns, beelde en simboliek besit op hierdie
gronde vyf eienskappe van belang vir die Christelike aanbidding naamlik: Die
openbarende krag van skoonheid in die natuur of kunswerke wat iets van God
vertoon; die estetiese uitdrukking van kuns, beelde en simboliek praat tot die
menslike totaliteit as 'n intelligente-affektiewe-sintuiglik-waarnemende-liggaamlike
wese; mense word noodsaaklike deelnemers in die performatiewe aard van kuns en sy eis van die waarheid; die skoonheid, waarheid en goedheid wat in kunswerke te
sien is, kan vir ons tot 'n herinnering wees van ons verantwoordelikheid om vir die
transformasie van die wêreld te werk; 'n kunswerk kan as 'n welsprekende beeld van
hoop vir die hede dien in die afwesige werklikheid van die Koninkryk van God. Die
implikasie van die mag om verandering te weeg te bring wat estetiese ervarings in
aanbidding mag hê, word volgens hierdie eienskappe veronderstel. Dit neem ons na
ʼn ontmoeting met die goddelike skoonheid, goedheid en waarheid en die
samesmelting van die verbale en nieverbale word gevolglik opgeëis.
| Identifer | oai:union.ndltd.org:netd.ac.za/oai:union.ndltd.org:sun/oai:scholar.sun.ac.za:10019.1/85728 |
| Date | 12 1900 |
| Creators | Lee, Keonsoo |
| Contributors | Cilliers, Johan H., Stellenbosch University. Faculty of Theology. Dept. of Practical Theology and Missiology. |
| Publisher | Stellenbosch : Stellenbosch University, 2013. |
| Source Sets | South African National ETD Portal |
| Language | en_ZA |
| Detected Language | Unknown |
| Type | Thesis |
| Format | ix, 207 leaves : ill. |
| Rights | Stellenbosch University |
Page generated in 0.0021 seconds