Return to search

Υδρογεωλογική-περιβαλλοντική μελέτη της ευρύτερης περιοχής του δήμου Μούδρου (Ν. Λήμνου) σε σχέση με τη "Λιμναία Γη"

Η περιοχή μελέτης βρίσκεται στο ΒΑ Αιγαίο και είναι το όγδοο μεγαλύτερο νησί της Ελλάδας με έκταση 476 τετραγωνικά χιλιόμετρα και μήκος ακτών 260 χιλιομέτρων.
Η «Λημνία γη» είναι ένα προϊόν που στην αρχαιότητα ήταν γνωστό για τις θεραπευτικές του ιδιότητες. Το προϊόν αυτό που στήριξε την οικονομία του νησιού για αιώνες ήταν χώμα που εξορυσσόταν από συγκεκριμένο σημείο και θεράπευε μια σειρά ασθενειών. Η τοποθεσία από όπου εξορυσσόταν η «Λημνία γη» βρίσκεται περίπου στο κέντρο του νησιού ένα χιλιόμετρο περίπου από τον οικισμό Κότσινα και το ακριβές σημείο του σκάμματος εντοπίζεται σε επίπεδη έκταση κοντά στην κορυφή του λόφου Μόσυχλον.
Η γεωλογική και γεωτεκτονική ανάλυση της ευρύτερης περιοχής μελέτης Ν. Λήμνου ήταν δυσκολο λόγω του ότι βρίσκεται από γεωγραφικής άποψης σε μια θέση η όποια δεν ανήκει σε καμία γεωτεκτονική ζώνη.
Στην Λήμνο υπήρξαν 2 περίοδοι ηφαιστειακής δραστηριότητας. Η παλαιότερη αντιπρόσωποι κυρίως από λαβες της Βορειοδυτικής πλευράς του νησιού και τα περικλύστηκα της περιοχής Βάρους – Ρεπανίδι (περιοχή μελέτης) και η νεώτερη ηφαιστειακή δραστηριότητα κυρίως από θόλους της περιοχής μεταξύ Μύρινας και Κοντια (ΝΔ πλευρά). Οι δυο κύριες φάσεις ηφαιστειότητας τις συναντάμε και σε μικρές εμφανίσεις στην κοιλάδα της Αστικής (Καρπασι) όπου ανάμεσα στους τοφφους και στα ηφαιστειακά λατυποπαγη έχουμε μικρά στρώματα τοφφιτων που δείχνουν σαφή ιζηματογενή χαρακτήρα.
Τα αποτελέσματα των εργαστηριακών αναλύσεων μας έδειξαν ότι τα νερά της περιοχής μελέτης είναι Γαιοαλκαλικά νερά με υψηλό ποσοστό αλκαλιών - (Na–CI–SO4, Na–CI Ca-Na–CI- HCO3). Αλκαλικά νερά – χλωριοθειικά (Na–CI-HCO3 , Na–Mg–Ca–CI–HCO3, Na–CI–SO4). Η πλειοψηφία των δειγμάτων έχουν υδραιμικό τύπο Na– CI – HCO3. Σε όλα τα δείγματα μας έχουμε την παρουσία Na και CI αυτό μπορούμε να πούμε ότι προέρχεται ένα μέρος του από την ανάμιξη με το θαλασσινό νερό. To SO4 το όποιο είναι σε υψηλές συγκέντρωσης σε κάποια δείγματα μας οφείλετε πιθανά στην διείσδυση του θαλασσινού νερού. Τα θειικά ιόντα προέρχονται συνήθως από την διάλυση της γύψου και του ανίδρωτη. Προέρχονται επίσης από την οξείδωση τον πυριτών που εμφανίζονται σε αργιλικά και αλλά πετρώματα. / --

Identiferoai:union.ndltd.org:upatras.gr/oai:nemertes:10889/6491
Date06 December 2013
CreatorsΡουμελιώτη, Περσεφόνη Μαρία
ContributorsΖαγγανά, Ελένη, Roumelioti, Persefoni Maria, Ζαγγανά, Ελένη
Source SetsUniversity of Patras
Languagegr
Detected LanguageGreek
TypeThesis
Rights12

Page generated in 0.0082 seconds