Return to search

Veze psihološke fleksibilnosti sa egzekutivnim funkcijama i osobinama ličnosti: poređenje osoba sa multiplom sklerozom i hroničnim bolom

<p>Model psiholo&scaron;ke (ne)fleksibilnosti čini osnovu terapije prihvatanjem i posvećeno&scaron;ću. Ciljevi istraživanja bili su ispitivanje potencijalnih kognitivnih i personolo&scaron;kih determinanti različitih procesa psiholo&scaron;ke (ne)fleksibilnosti, prema pretpostavkama Kashdanovog i Rottenbergovog modela, kao i odnosa procesa psiholo&scaron;ke (ne)fleksibilnosti sa pokazateljima distresa. Uzorak je obuhvatio 229 ispitanika sa hroničnim bolestima, oba pola, starosti od 19 do 65 godina. Od toga je bilo 113 pacijenata sa relapsno-remitentnom multiplom sklerozom i 116 pacijenata sa hroničnim bolom različite lokalizacije usled bolesti mi&scaron;ićno-ko&scaron;tanog sistema, vezivnog tkiva i kranijalnih nerava. Upotrebljeni su upitnici kojima su operacionalizovani konstrukti psiholo&scaron;ke (ne)fleksibilnosti, osobine ličnosti, intenzitet tegoba, simptomi depresivnosti i anksioznosti, upitnik kojim su prikupljeni sociodemografski i anamnestički podaci i test koji je mera egzekutivnih funkcija. Ustanovljeno je da se pacijenti sa multiplom sklerozom ne razlikuju značajno od onih sa hroničnim bolom u procesima psiholo&scaron;ke (ne)fleksibilnosti (op&scaron;toj psiholo&scaron;koj nefleksibilnosti, kognitivnoj fuziji, punoj svesnosti i prihvatanju tegoba hronične bolesti), ali su pacijenti sa multiplom sklerozom značajno sporiji u odnosu na pacijente sa<br />hroničnim bolom prilikom jednostavnog i kompleksnog konceptualnog praćenja &ndash; deo egzekutivnog kontrolnog sistema. Osim toga, postoji tendencija da je kod pacijenata sa multiplom sklerozom Savesnost niža u odnosu na pacijente sa hroničnim bolom, a kod pacijenata sa hroničnim bolom postoji trend da je anksioznost vi&scaron;a u odnosu na osobe sa multiplom sklerozom. Kada se pacijenti podele na psiholo&scaron;ki fleksibilne i nefleksibilne, nefleksibilni pacijenti imaju značajno vi&scaron;i Neuroticizam, niži Pozitivan afektivitet, vi&scaron;i nivo depresivnih i anksioznih simptoma i manje prihvataju svoju hroničnu bolest nego fleksibilni pacijenti. Na celom uzorku Neuroticizam se pokazao kao najznačajniji prediktor sva četiri procesa psiholo&scaron;ke (ne)fleksibilnosti. Snižen Pozitivan afektivitet i snižena Otvorenost ka iskustvu izdvajaju se kao značajni prediktori povi&scaron;enog prisustva kognitivne fuzije, ali samo kod osoba sa multiplom sklerozom, dok povi&scaron;ene iste osobine predviđaju povi&scaron;enu punu svesnost, bez obzira na bolest. U predikciji većeg prihvatanja bolesti/tegoba crta ličnosti koja je značajna je vi&scaron;e izražen Pozitivan afektivitet. &Scaron;to se tiče kognitivnih determinanti, sporo jednostavno konceptualno praćenje bilo je značajan prediktor povi&scaron;ene pune svesnosti i većeg prihvatanja bolesti. Osim toga, ispitivalo se i da li op&scaron;ti procesi psiholo&scaron;ke (ne)fleksibilnosti,<br />koji, dakle, nisu vezani za specifičan kontekst, svoj doprinos negativnim emocionalnim stanjima ostvaruju nezavisno od specifičnog procesa prihvatanja bolesti i/ili preko njega. Rezultati pokazuju da su ostvareni direktni efekti u obja&scaron;njavanju jednog dela varijanse simptoma depresivnosti i anksioznosti. Kada je reč o indirektnim efektima, op&scaron;ta psiholo&scaron;ka nefleksibilnost i kognitivna fuzija svoj doprinos simptomima depresivnosti ostvaruju preko oba aspekta prihvatanja hronične bolesti (aktivnog angažovanja i voljnosti da se iskuse tegobe), dok puna svesnost to čini preko voljnosti da se iskuse tegobe, kao i u slučaju anksioznih simptoma. Odgovori na postavljena istraživačka pitanja uglavnom su pružili potvrdu pretpostavljenih odnosa i razlika, ali po&scaron;to je istraživanje i eksplorativnog tipa, daju uvid u nove značajne relacije i doprinose među ispitivanim pojavama. Veruje se da će ovim istraživanjem biti skrenuta pažnja naučne i kliničke javnosti na tzv. sekundarnu patnju kod dve vrste hroničnih oboljenja, koja su česta na na&scaron;im prostorima, i na ono &scaron;to čini pacijente vulnerabilnim za takvu vrstu iskustava i pojavu distresa.</p>

Identiferoai:union.ndltd.org:uns.ac.rs/oai:CRISUNS:(BISIS)104156
Date09 May 2017
CreatorsIgnjatović Ivana
ContributorsNovović Zdenka, Mihić LJiljana, Biro Mikloš, Nađ Čongor, Cvijanović Milan
PublisherUniverzitet u Novom Sadu, Filozofski fakultet u Novom Sadu, University of Novi Sad, Faculty of Philosophy at Novi Sad
Source SetsUniversity of Novi Sad
LanguageSerbian
Detected LanguageUnknown
TypePhD thesis

Page generated in 0.0022 seconds