Return to search

The influence of pharmacogenetic traits and efavirenz levels on treatment outcome in HIV-positive South African women

Thesis (MSC)--Stellenbosch University, 2012. / ENGLISH ABSTRACT: South Africa is shouldering the highest burden of HIV-infection. Inter-individual differences in response to antiretroviral treatment (ART) and the limited availability of second and third-line ART regimens call for optimising first-line ART in South African populations. Measuring antiretroviral drug levels in patients may be of clinical value as an intermediate indicator of treatment response and may moreover serve to assess the genetic variation underlying differential drug exposure. This study aimed to determine the effect of SNPs in the CYP2B6 gene and efavirenz (EFV) levels measured in hair on ART outcomes in females of two South African populations.
Female Xhosa (XH) (n = 81) and Mixed Ancestry (MA) (n = 53) patients receiving the first-line regimen component EFV for at least three months donated saliva for genomic DNA extraction and 20 strands of hair for determination of EFV concentrations by high performance liquid chromatography. Regulatory and exonic regions in the CYP2B6 gene, which codes for the major metabolising enzyme of EFV, were subjected to bi-directional sequence analysis in 15 XH and 15 MA individuals to assess common genetic variation in these populations. Out of 45 single nucleotide polymorphisms (SNPs) identified, 17 SNPs of known or predicted functional importance in EFV metabolism, including four novel SNPs, were genotyped in the entire patient cohort by polymerase chain reaction restriction fragment length polymorphism (PCR-RFLP) analysis. All SNPs were tested for Hardy-Weinberg equilibrium (HWE) and maximum likelihood haplotypes and assessed for an association with EFV levels measured in hair, likelihood of developing adverse drug reactions (ADRs) and virological response to EFV-based treatment.
After correcting for age and ethnicity, homozygous carriers of c.516G>T (CYP2B6*6) had significantly increased EFV levels (p = 0.0021; mean: 12.0 ng/mg; IQR: 3.95 – 6.99 ng/mg; n = 12), as did heterozygotes of c.983T>C (CYP2B6*18) (p = 0.0005; mean: 7.315 ng/mg; IQR: 6.59 – 15.10 ng/mg; n = 10). No CYP2B6*18 homozygotes were detected. No association between EFV levels and virological response was evident (p = 0.8467), but CYP2B6*6 predicted increased odds of virological failure (VL > 80 copies/ml) after correcting for adherence, race, age, weight, time on treatment, baseline CD4, smoking, alcohol and WHO disease stage (p = 0.0328). Carriers of the CYP2B6*1 allele had increased odds (OR = 5) of favourable treatment outcome (VL < 80 copies/ml).
In accordance with other studies, this study provides evidence that genetically predisposed poor metabolisers of EFV may be at increased risk of virological failure, possibly following non-adherence. Concurrently, these patients may be more vulnerable to adverse drug reactions and are more frequent in the XH (13%) than MA (4%). These results should be verified in larger patient cohorts, but contribute to a better understanding of the effect of genetic factors on EFV exposure and ART outcome in two South African populations. The outcomes of this study may thus provide recommendations for prospective studies and impact future clinical decisions. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Suid-Afrika dra die grootste las van MIV-infeksies. Inter-individuele verskille in reaksie op anti-retrovirale terapie (ART) en die beperkte beskikbaarheid van tweede- en derde-linie ART-reekse regverdig die optimisering van eerste-linie ART in Suid-Afrikaanse bevolkings. Meting van antiretrovirale middel-vlakke in pasiënte, as ‘n intermediêre aanduiding van reaksie op behandeling, kan van kliniese belang wees en kan ook die waarde van die bepaling van genetiese variasie, onderliggend aan differensiële blootstelling aan middels, bepaal. Die doel van hierdie studie is om die effek van enkel-nukleotied polimorfismes (SNPs) in die CYP2B6-geen en efavirenz (EFV)-vlakke in hare op ART-uitkoms te bepaal in vroue van twee Suid-Afrikaanse bevolkingsgroepe.
Vroulike Xhosa (XH) (n = 81) en Gemengde Herkoms (GH) (n = 53) pasiënte wat EFV as deel van eerste-linie ART vir ten minste drie maande ontvang het, het speekselmonsters vir genomiese DNA-ekstraksie en 20 hare vir die bepaling van EFV-konsentrasies deur hoë werkverrigting vloeistofchromatografie (“HPLC”) geskenk. Regulatoriese en eksoniese areas in die CYP2B6-geen, wat vir die vernaamste metaboliserende ensiem van EFV kodeer, is deur middel van tweerigting-volgordebepalings-analise in 15 XH en 15 GH individue ondersoek om gemeenskaplike genetiese variasie in hierdie bevolkings te bepaal. Uit ‘n totaal van 45 SNPs wat geïdentifiseer is, is 17 SNPs wat bekende of voorspelde belangrike rolle in EFV-metabolisme speel, insluitend vier nuwe SNPs, ondersoek. Hierdie SNPs is in die volledige pasiënt-kohort gegenotipeer deur polimerase-ketting reaksie gebaseerde restriksie fragment lengte-polimorfisme (PKR-RFLP) analise. Alle SNPs is getoets vir Hardy-Weinberg-ewewig (HWE) en maksimum waarskynlikheidshaplotipes en is geassesseer vir assosiasie met EFV-vlakke gemeet in hare, die waarskynlikheid om ongunstige reaksies tot die middel te ontwikkel en virologiese reaksie op EFV-gebaseerde behandeling.
Nadat vir ouderdom en herkoms gekorrigeer is, het homosigotiese draers van c.516G>T (CYP2B6*6) beduidend verhoogde EFV-vlakke (p = 0.0021; gemiddeld: 12.0 ng/mg; IQR: 3.95 – 6.99; n=12) getoon, so ook heterosigote vir c.983T>C (CYP2B6*18) (p = 0.0005; gemiddeld: 7.315 ng/mg; IQR: 6.59 – 15.10 ng/mg; n = 10). Geen CYP2B6*18 homosigote is gevind nie. Daarbenewens is geen duidelike assosiasie tussen EFV-vlakke en virologiese reaksie gevind nie (p = 0.8467), maar CYP2B6*6 het verhoogde waarskynlikheid op virologiese mislukking (VL > 80 kopieë/ml) getoon nadat daar vir mddel-getrouheid, ras, ouderdom, gewig, tydsduur van behandeling, basis-CD4, rook, alkohol en Wêreld Gesondheids Organisasie siekte-fase gekorrigeer is (p = 0.0328). Draers van die CYP2B6*1-alleel het verhoogde waarskynlikheid (OR = 5) op gunstige behandelingsuitkomste getoon (VL < 80 kopieë/ml).
In ooreenstemming met ander studies verskaf hierdie studie bewyse dat pasiënte wat geneties geneig is tot stadige metabolisme van EFV ‘n hoër risiko kan hê vir virologiese mislukking, wat moontlik ‘n gevolg is van middel-ontrouheid. Hierdie pasiënte kan ook meer geneig wees tot vatbaarheid vir ongunstige middel-reaksie en kom meer voor in die XH (13%) as in die MA (4%). Hierdie resultate moet in groter pasiënt-kohorte gestaaf word, maar dra by tot ‘n beter begrip van die effek van genetiese faktore op blootstelling aan EFV en ART-uitkoms in twee Suid-Afrikaanse bevolkings. Die uitkomste van hierdie studie kan dus as aanbevelings gebruik word vir voornemende studies en ook toekomstige kliniese besluite beïnvloed. / The Medical Research Fund (MRC) for funding this project.
The University Centre for Studies in Namibia (TUCSIN) and Deutscher Akademischer Austausch-Dienst
(DAAD) for financial support

Identiferoai:union.ndltd.org:netd.ac.za/oai:union.ndltd.org:sun/oai:scholar.sun.ac.za:10019.1/20362
Date03 1900
CreatorsRohrich, Carola Renate
ContributorsWarnich, Louise, Ikediobi, Ogechi, Stellenbosch University. Faculty of AgriSciences. Dept. of Genetics.
PublisherStellenbosch : Stellenbosch University
Source SetsSouth African National ETD Portal
Detected LanguageUnknown
TypeThesis
Formatxvi, 141 p. : ill.
RightsStellenbosch University

Page generated in 0.002 seconds