<p>This thesis deals with the alternation in the<br />AB position of the finite and the non-finite verb in Old English, specifically, with the alternation finite verb-final vs. finite verb-non-final embedded clauses, and the alternation object–verb (OV) vs. verb–object (VO) alternation in the non-finite verb phrase. The central proposal is that information-structural factors underlie most of the Old English word order patterns, including these alternations. What influences the surface position of the finite verb in embedded clauses is the discourse status of the proposition. Verb-final clauses are pragmatically presupposed, while non-final verb position signals pragmatic assertion. The OV/VO alterantion does not reflect competing structures/grammars, but rather focus marking strategies on the VP material, reflected in VO orders. We therefore propose a multi-layered model of information-structure, according to which, topic/background-focus structures are represented at three different levels, whereby<br />the following types of focus are distinguished: sentence focus, predicate focus and ‘new information’ focus. We also present a mechanism of their interaction and syntactic encoding in Old English. Two important insights emerge from this analysis. First, Old English is a discourse configurational language. Second, at least some discourse configurational languages do not syntactically mark each individual information-structural interpretation of sentence elements. It rather seems that the syntax reflexts IS marking of a larger constituent, leaving it to the context for specific resolutions.</p> / <p>Ova disertacija bavi se problemom alternacije u<br />IZ poziciji finitnog i nefinitnog glagola u staroengleskom, preciznije, razlikom između zavisnih rečenica u kojima je finitni glagol u poslednjoj poziciji u klauzi, i onih u kojima se finitni glagol nalazi u višoj poziciji, kao i alternacijom u položaju nefinitnog leksičkog glagola u odnosu na objekat (objekat-glagol, naspram glagol-objekat). Osnovna hipoteza u radu jeste da su glavni redosledi reči u staroengleskom, uključujući i navedene alternacije, rezultat uticaja informacijsko-strukturalnih faktora. Položaj finitnog glagola u zavisnim rečenicama određen je diskursnim statusom propozicije. Rečenice s glagolom na poslednjem položaju u klauzi su pragmatski presuponirane, dok su one s glagolom u višoj pozicji asertivne. Što se tiče alternacije objekat-glagol/glagol-objekat, ona ne odražava sistem dvostruke gramatike, već način obeležavanja fokusa unutar glagolske fraze. Redosled glagol-objekat je markiran, u smislu da se fokus nalazi Ova disertacija bavi se problemom alternacije u poziciji finitnog i nefinitnog glagola u staroengleskom, preciznije, razlikom između zavisnih rečenica u kojima je finitni glagol u poslednjoj poziciji u klauzi, i onih u kojima se finitni glagol nalazi u višoj poziciji, kao i alternacijom u položaju nefinitnog leksičkog glagola u odnosu na objekat (objekat-glagol, naspram glagol-objekat). Osnovna hipoteza u radu jeste da su glavni redosledi reči u staroengleskom, uključujući i navedene alternacije, rezultat uticaja informacijsko-strukturalnih faktora. Položaj finitnog glagola u zavisnim rečenicama određen je diskursnim statusom propozicije. Rečenice s glagolom na poslednjem položaju u klauzi su pragmatski presuponirane, dok su one s glagolom u višoj pozicji asertivne. Što se tiče alternacije objekat-glagol/glagol-objekat, ona ne odražava sistem dvostruke gramatike, već način obeležavanja fokusa unutar glagolske fraze. Redosled glagol-objekat je markiran, u smislu da se fokus nalazi.</p>
Identifer | oai:union.ndltd.org:uns.ac.rs/oai:CRISUNS:(BISIS)100340 |
Date | 12 September 2016 |
Creators | Milicev Tatjana |
Contributors | Marković Maja, Halupka-Rešetar Sabina, Mišić Ilić Biljana |
Publisher | Univerzitet u Novom Sadu, Filozofski fakultet u Novom Sadu, University of Novi Sad, Faculty of Philosophy at Novi Sad |
Source Sets | University of Novi Sad |
Language | English |
Detected Language | Unknown |
Type | PhD thesis |
Page generated in 0.0021 seconds