Σκοπός: Η FEV1 αποτελεί μέτρο του βαθμού της απόφραξης των
αεραγωγών και γι’ αυτό το λόγο χρησιμοποιείται για τη σταδιοποίηση της ΧΑΠ και του άσθματος. Οι μηχανισμοί που εμπλέκονται και
προσδιορίζουν τη δυνατότητα ανοχής στην κόπωση αυτών των ασθενών
είναι πλέον πολύπλοκοι και δεν καθορίζονται μόνο από το βαθμό
απόφραξης των αεραγωγών .
Σκοπός της μελέτης ήταν η αξιολόγηση
1. Του βαθμού που ο λειτουργικός έλεγχος που προηγείται της
κόπωσης σχετίζεται με την ανοχή στην κόπωση
2. Της σχέσης που υπάρχει μεταξύ της ποιότητας ζωής και της ανοχής
στην κόπωση σε ασθενείς με αποφρακτική πνευμονοπάθεια
Υλικό-Μέθοδος: Μελετήθηκαν 163 ενήλικες (107 άνδρες, 56
γυναίκες), οι οποίοι παρακολουθούνται στο τακτικό Πνευμονολογικό
Ιατρείο της Πανεπιστημιακής Παθολογικής Κλινικής του Πανεπιστημίου
Πατρών. Στην μελέτη περιλήφθησαν 57 ασθενείς (44 άνδρες, 13 γυναίκες) με ΧΑΠ Επίσης περιλήφθησαν 29 ασθενείς με άσθμα (16 άνδρες, 13 γυναίκες). 77 (47 άνδρες, 30 γυναίκες) είχαν φυσιολογική σπιρομέτρηση και χρησιμοποιήθηκαν ως ομάδα ελέγχου. Όλοι οι ασθενείς πριν την έναρξη του λειτουργικού ελέγχου συμπλήρωσαν την ελληνική μετάφραση του ερωτηματολογίου για τις αναπνευστικές νόσους το St. George’s Respiratory Questionnaire και υπεβλήθησαν σε πλήρη λειτυργικό έλεγχο της αναπνοής.
Αποτελέσματα: Οι ασθενείς με ΧΑΠ και βαρύτητα νόσου σταδίου Ι
είχαν φυσιολογική ανταπόκριση στην άσκηση με φυσιολογική ικανότητα
για άσκηση, οι ασθενείς σταδίου ΙΙ είχαν μειωμένη ικανότητα κόπωσης
70%, ενώ οι ασθενείς σταδίου ΙΙΙ και ΙV είχαν πολλή μεγαλύτερη μείωση
της ικανότητας για άσκηση. Όσο αφορα τους ασθματικούς 28 από τους 29 ασθματικούς ασθενείς είχαν φυσιολογική VO2peak (109%) και είχαν
επαρκείς αναπνευστικές εφεδρείες (>43%), δείγμα ότι το αναπνευστικό
σύστημα γι’ αυτούς τους ασθενείς δεν αποτέλεσε περιοριστικό παράγοντα άσκησης.
Η ποιότητα ζωής των ασθενών με ΧΑΠ και ιδιαίτερα οι δραστηριότητες τους εξαρτώνται από τη μέγιστη ικανότητα για άσκηση και επομένως από τον περιορισμό των εκπνευστικών ροών όπως αυτές περιγράφονται από την FEF25-75, από τη βλάβη που υφίστανται οι μηχανικές ιδιότητες του πνεύμονα όπως αυτές περιγράφονται από τον MVV καθώς επίσης και από το δείκτη επιφανείας σώματος.
Συμπεράσματα: Με αρκετά σημαντική ακρίβεια είναι δυνατόν να
προβλεφθεί η μείωση της ικανότητας για άσκηση των ασθενών με ΧΑΠ
από τις τιμές του λειτουργικού ελέγχου που προηγείται της άσκησης, ενώ
και η ποιότητα ζωής των ασθενών με ΧΑΠ φαίνεται να επηρεάζεται από
λειτουργικές παραμέτρους που συμβάλουν στη μειωμένη αυτή ικανότητα
για άσκηση που εμφανίζουν οι ασθενείς με αποφρακτική πνευμονοπάθεια. / Exercise tolerance in patients with airflow limitation (COPD and
Asthma) has multiple determinants and is difficult to predict from
measurements of resting pulmonary function. Measurements of maximum
exercise tolerance have been reported to be useful in disability evaluation
and determination of the cause of exertional symptoms. In addition,
understanding the factors which predict exercise capacity will provide
clues to a better understanding of physical activity limitations in patients
with airflow limitation (COPD and asthma). Previous studies in patients
with COPD have indicated that ventilatory limitation is a primary
determinant of exercise tolerance. However, individual pulmonary function parameters as FEV1 explain only about half of the variance in measured exercise tolerance. For many patients with airflow limitation, psychosocial characteristics may interact with physiologic abnormalities to limit physical work capacity. To date, few published studies have closely examined the role of psychosocial variables in the prediction of peak VO2 in patients with COPD and asthma.
The Global Initiative for Chronic Obstructive Pulmonary Disease
(GOLD) statement and GINA statement recommended that chronic
obstructive disease and asthma be staged on the basis of the percentage of
predicted FEV1. Patients with COPD have restricted respiratory airflow,
which predisposes them to dyspnea. To avoid dyspnea, patients develop a
sedentary lifestyle that leads to a decreased exercise tolerance, which, in
turn, aggravates the dyspnea. The decrease in exercise tolerance is marked by a reduced maximum oxygen consumption (VO2max) and lower ventilatory anaerobic threshold (Vth).
This study uses data from a clinical trial of rehabilitation in COPD
patient and from outpatient stable asthmatic patient. The purposes of the
analysis were the following: to examine how well exercise tolerance,
specifically PaO2 after exercise and VO2 peak, can be predicted from a
combination of physiologic and psychosocial measurements, and to
provide insight into factors determining and limiting exercise capacity in
COPD and asthmatic patients.
The other purpose of this study was to examine the relation between
patients with airway limitation (COPD and Asthma) and health-related
quality of life. A total of 57 outpatient stable COPD patients and 29
asthmatic stable patients underwent cardiopulmonary testing and filled in a form of Saint George’s Respiratory Questionnaire (SGRQ). We examined the correlation between GOLD criteria for staging COPD patients and health-related QoL throughout the performance of a cardiopulmonary exercise test.
CONCLUSIONS
According to our results, maximum exercise tolerance is predicted
reasonably well from measurements of resting pulmonary function in
COPD patients. The most consistent predictors of VO2 peak were
measurements of expiratory airflow limitation (FEF2575) and inspiratory–
expiratory strength (MVV); none of the psychosocial variables added
significantly to the accuracy of the prediction of peak VO2. In addition, only symptoms (dyspnea) influenced maximum exercise performance and decreased it. The effect of symptoms on VO2max depended on the severity of the disease set by the GOLD guidelines. Our findings indicate that we will have to include additional parameters in GOLD stages, such as the SGRQ and probably ergometry test, when COPD patients are classified. The predicted value and FEV1/FVC <70%) minimally affects health-related QoL, whereas stage II (FEV1, 30% to 80% of the predicted value) and stage III (FEV1< 30% of the predicted value) disease is associated with profound deterioration in health-related QoL. The relation between FEV1 and health-related QoL reported that the QoL was not significantly associated with the percentage of predicted FEV1; Activities are impaired proportionally to GOLD stages in our study. This indicates that COPD patients in early stages do not reduce their activities, but in severe stages (continually diminishing FEV1) their activities are reduced. We found that in COPD patients, activities do not correlate with aximum exercise performance our findings indicate that we will have to include additional parameters in GOLD stages, like SGRQ and probably ergometry test, when COPD patients are classified.
| Identifer | oai:union.ndltd.org:upatras.gr/oai:nemertes:10889/771 |
| Date | 23 June 2008 |
| Creators | Ευφραιμίδης, Γεώργιος |
| Contributors | Σπυρόπουλος, Κωνσταντίνος, Effraimidis, Georgios, Γώγος, Χαράλαμπος, Αλεξόπουλος, Δημήτριος, Αποστολάκης, Ευστράτιος, Κωλέτσης, Ευστράτιος, Νταβλούρος, Περικλής, Μαστρονικολής, Νικόλαος, Σπυρόπουλος, Κωνσταντίνος |
| Source Sets | University of Patras |
| Language | gr |
| Detected Language | Greek |
| Type | Thesis |
| Rights | 0 |
| Relation | Η ΒΥΠ διαθέτει αντίτυπο της διατριβής σε έντυπη μορφή στο βιβλιοστάσιο διδακτορικών διατριβών που βρίσκεται στο ισόγειο του κτιρίου της. |
Page generated in 0.0028 seconds