Return to search

Utilidad del genotipado del virus del papiloma humano con el método cobas 4800 en las lesiones intraepiteliales escamosas de bajo grado (LSIL)

La lesión escamosa intraepitelial de bajo grado de cérvix (LSIL) es una alteración histopatológica precursora del cáncer de cérvix. En su génesis se encuentra involucrado el virus del papiloma humano (HPV). En nuestro trabajo analizamos las LSIL diagnosticadas de novo del área de influencia IMAS (Barcelona) con el objetivo de estudiar la utilidad del genotipado del HPV mediante la técnica COBAS 4800 en su manejo. La edad media de las pacientes fue de 33.8 ± 11.1 años. Del total de lesiones, 19.6% eran positivas para HPV16, 4.9% para HPV18 y 63.6% para HPVno16no18. La diferente distribución según la edad sólo fue significativa para HPV18, siendo más frecuente en las pacientes de más de 39 años. A los dos años, la tasa de curación de las LSIL fue de 74.1%, de persistencia de 16.3%, de progresión a CIN2+ de 9.8% y a CIN3+ 2.1%. La positividad para HPV16 fue más frecuente en las lesiones que progresaron a CIN2+, mientras que la no detección de hrHPV lo fue para las lesiones que regresaron. El riesgo absoluto de HPV16 para progresión a CIN2+ fue de 32.1%, para HPV18 de 14.3%, para HPVno16no18 de 5.8%. Ningún caso HPVneg evolucionó a CIN2+. Ninguna paciente con LSIL producida por HPV16 de más de 39 años progresó a CIN2+. La presencia de HPV16 en las lesiones confería un riesgo de 7.4 veces mayor para desarrollar CIN2+ que la ausencia del mismo. Dicho riesgo relativo fue el único estadísticamente significativo. En las pacientes mayores (ya sea más de 29 o 39 años) el riesgo relativo fue menor que para las jóvenes. Los riesgos absolutos para curación fueron para HPV16 de 53.6%, para HPV18 de 57.1%, para HPVno16no18 de 75.4% y para HPVneg de 87.5%. En las pacientes mayores (ya sea más de 29 o 39 años) el riesgo absoluto de curación fue mayor que para las jóvenes. Los riesgos relativos para HPV16 de 0.7 y de HPVneg de 1.3 fueron los únicos estadísticamente significativos, los cuales fueron mayores para las pacientes de más de 39 años. De las 8 pacientes que fueron tratadas mediante conización tras el diagnóstico previo de CIN2+, ninguna de las infectadas exclusivamente por HPVno16no18 presentó CIN2+ en la pieza de conización, en contraposición con el 100% de las infectadas por HPV16. El tiempo medio de progresión a CIN2+ fue de 16.2±15.8 meses desde el diagnóstico, y el de regresión de 13.5±9.2 meses. La edad no influyó ni en el tiempo medio de progresión a CIN2+ ni en el de curación de la LSIL. Las lesiones LSIL producidas por HPV16 progresaron de forma más rápida a CIN2+ que las producidas por HPV18, y estas que las producidas por HPVno16no18. Dicha diferencia fue estadísticamente significativa. Las lesiones LSIL producidas por HPV16 evolucionaron a su curación de forma más lenta que las producidas por otros genotipos virales. Las producidas por HPVno16no18 y HPVneg evolucionaron a su curación de forma similar, a una mayor velocidad que el resto. Las lesiones LSIL producidas por HPV16 tienen más riesgo de progresar a CIN2+ y de forma más rápida, por lo que su control estricto y la realización de una colposcopia inmediata son de vital importancia. Las lesiones LSIL en las que no se detecta un virus de alto riesgo no progresan a CIN2+, por lo que su control debería ser diferente al resto de LSIL, siendo una conducta conservadora sine die asumible desde el punto de vista clínico según nuestros datos. / Low-grade squamous intraepithelial cervical lesion (LSIL) is a preinvasive neoplasia. Human papilloma virus (HPV) is involved in its origin. In our work we analyzed the newly diagnosed LSIL in our area (IMAS, Barcelona) with the aim of studying the utility of HPV genotyping by the technique COBAS 4800. That technique allow us to classify lesions as HPV16 positive, HPV18 positive or high-risk HPV others than 16 or 18 (HPVno16no18) The mean age of the patients was 33.8 ± 11.1 years. Of all lesions, 19.6 % were positive for HPV16, 4.9% for HPV18 and 63.6 % for HPVno16no18. The different age distribution was significant only for HPV18, being more frequent in patients over 39 years. At two years of follow up, the cure rate of LSIL was 74.1%, persistence rate of 16.3%, 9.8% of progression to CIN2 + and 2.1% to CIN3. HPV16 positivity was more frequent in lesions that progressed to CIN2+, while non-detection of high-risk HPV (hrHPV) for regression ones. The absolute risk of HPV16 for progression to CIN2+ was 32.1%, 14.3% for HPV18 and 5.8% for HPVno16no18. None of the HPVneg cases evolved to CIN2+. None of the LSIL caused by HPV16 in patients more than 39 years progressed to CIN2+. The presence of HPV16 conferred a 7.4 times greater risk of developing CIN2+ that its absence. This relative risk was the only one statistically significant. In older patients (either over 29 or 39 years) the relative risk was lower than for younger. The absolute risks for HPV16 for healing was 53.6%, for HPV18 57.1%, 75.4% for HPVno16no18, and 87.5 % for HPVneg. In older patients (either over 29 or 39 years) the absolute risk of cure was higher than for younger. The relative risks for healing for HPV16 and HPVneg (0.7 and 1.3 respectively) were the only ones statistically significant, which were higher for patients over 39 years. Of the 8 patients who were treated with conization after prior diagnosis of CIN2+, none of the infected by HPVno16no18 exclusively showed CIN2 + in the surgical piece, as opposed to 100% of those infected with HPV16. The median time to progression to CIN2+ was 16.2±15.8 months from diagnosis, and the median time to regression of 13.5±9.2 months. Age does not influenced either the median time to progression to CIN2+ or the healing of LSIL. LSIL lesions caused by HPV16 more quickly progressed to CIN2+ than those produced by HPV18, and those ones than those produced by HPVno16no18. This difference was statistically significant. LSIL lesions caused by HPV16 cured more slowly than those produced by other viral genotypes. Those produced by HPVno16no18 and HPVneg evolved similarly to cure, at a greater speed than the rest. LSIL lesions caused by HPV16 are more likely to progress to CIN2+ and faster, so tight control and immediate colposcopy are crucial. LSIL lesions in which we can’t detect a high-risk HPV do not progress to CIN2+, so its control should be different from the others LSIL, conservative management sine die could be acceptable from a clinical point of view according to our data.

Identiferoai:union.ndltd.org:TDX_UAB/oai:www.tdx.cat:10803/129401
Date03 December 2013
CreatorsSolé Sedeño, Josep M
ContributorsAlameda Quitllet, Francisco, Mancebo Moreno, Gemma, Carreras Collado, Ramón, Universitat Autònoma de Barcelona. Departament de Pediatria, d'Obstetrícia i Ginecologia i de Medicina Preventiva
PublisherUniversitat Autònoma de Barcelona
Source SetsUniversitat Autònoma de Barcelona
LanguageSpanish
Detected LanguageSpanish
Typeinfo:eu-repo/semantics/doctoralThesis, info:eu-repo/semantics/publishedVersion
Format139 p., application/pdf
SourceTDX (Tesis Doctorals en Xarxa)
RightsADVERTIMENT. L'accés als continguts d'aquesta tesi doctoral i la seva utilització ha de respectar els drets de la persona autora. Pot ser utilitzada per a consulta o estudi personal, així com en activitats o materials d'investigació i docència en els termes establerts a l'art. 32 del Text Refós de la Llei de Propietat Intel·lectual (RDL 1/1996). Per altres utilitzacions es requereix l'autorització prèvia i expressa de la persona autora. En qualsevol cas, en la utilització dels seus continguts caldrà indicar de forma clara el nom i cognoms de la persona autora i el títol de la tesi doctoral. No s'autoritza la seva reproducció o altres formes d'explotació efectuades amb finalitats de lucre ni la seva comunicació pública des d'un lloc aliè al servei TDX. Tampoc s'autoritza la presentació del seu contingut en una finestra o marc aliè a TDX (framing). Aquesta reserva de drets afecta tant als continguts de la tesi com als seus resums i índexs., info:eu-repo/semantics/openAccess

Page generated in 0.0027 seconds