Return to search

Μελέτη της επαγωγής σουπεροξειδικών ανιόντων και οξειδίων του αζώτου σε αιμοκύτταρα του μυδού Mytilus galloprovincialis (Lmk.), μετά από έκθεση σε μικρομοριακές συγκεντρώσεις βαρέων μετάλλων, παρουσία φαινολικών ενώσεων

Οι πολυφαινόλες είναι μια κατηγορία οργανικών χημικών ουσιών, που
χαρακτηρίζονται από την παρουσία ενός ή περισσότερων υδροξυλίων, συνδεδεμένων
με έναν ή περισσότερους αρωματικούς ή ετεροκυκλικούς δακτυλίους φαινόλης. Το
ταννικό οξύ (ΤΑ), μια ειδική εμπορική μορφή της τανίνης, χρησιμοποιείται ευρέως
στη βιομηχανία και αποτελεί μία από τις κυριότερες ουσίες των βιομηχανικών
λυμάτων που διοχετεύονται στα υδάτινα οικοσυστήματα και στο έδαφος. Παρόλο το
γεγονός ότι οι πολυφαινόλες δρουν αντιοξειδωτικά στα κύτταρα, η ισορροπία μεταξύ
της αντιοξειδωτικής και της οξειδωτικής δράσης τους είναι υπό διερεύνηση. Η
παρούσα μελέτη διερευνά τις αντιοξειδωτικές και οξειδωτικές επιπτώσεις του
ταννικού οξέος σε αιμοκύτταρα του μυδιού Mytilus galloprovincialis, παρουσία
τοξικών συγκεντρώσεων καδμίου. Συγκεκριμένα, αιμοκύτταρα που εκτέθηκαν σε
διαφορετικές συγκεντρώσεις ΤΑ (1, 10, 20, 40 και 60 μΜ) για 1 h, έδειξαν σημαντική
μείωση της βιωσιμότητάς τους, μόνο σε συγκεντρώσεις ΤΑ μεγαλύτερες από 40 μΜ.
Παράλληλα, αιμοκύτταρα που εκτέθηκαν σε μικρομοριακές συγκεντρώσεις του
μετάλλου (50 και 100 μΜ) έδειξαν σημαντική μείωση της βιωσιμότητάς τους.
Προκειμένου να προσδιορίσουμε την αντιοξειδωτική ή οξειδωτική ικανότητα του ΤΑ,
αιμοκύτταρα που είχαν προηγουμένως προ-επωαστεί σε διαφορετικές συγκεντρώσεις
ΤΑ για 15 min, εκτέθηκαν σε μικρομοριακές συγκεντρώσεις του μετάλλου. Σύμφωνα
με τα αποτελέσματά μας, κύτταρα που είχαν προ-επωαστεί σε συγκεντρώσεις ΤΑ 1-
40 μΜ, έδειξαν σημαντική αναστολή των οξειδωτικών επιπτώσεων του μετάλλου
(παραγωγή σουπεροξειδικών ανιόντων/∙O2
−, οξειδίων του αζώτου/ ΝΟ, και
προϊόντων λιπιδικής υπεροξείδωσης/ επίπεδα μηλονικής διαλδεϋδης), όσο και της
ικανότητάς του να μειώνει τη βιωσιμότητα των κυττάρων, συγκριτικά με τις τιμές που
μετρήθηκαν σε κύτταρα που εκτέθηκαν μόνο στο μέταλλο. Αντίθετα, σε κύτταρα που
προ-επωάστηκαν σε ΤΑ 60 μΜ, πριν την έκθεσή τους στο μέταλλο, το ΤΑ
εμφανίστηκε να δρα συνεργατικά με το μέταλλο. Τα αποτελέσματα της παρούσας
μελέτης οδηγούν στο συμπέρασμα ότι το ΤΑ σε μικρομοριακές συγκεντρώσεις 1-40
μΜ μπορεί να δράσει ως ένας ισχυρός αντιοξειδωτικός παράγοντας, ενώ σε
υψηλότερες συγκεντρώσεις μπορεί να προκαλέσει οξειδωτικές επιπτώσεις, ανάλογες
με αυτές που προκύπτουν από ισχυρούς οξειδωτικούς παράγοντες, όπως τα κάδμιο. / Polyphenols are well-known organic substances, mainly characterized by the presence
of one or more hydroxyl groups on one or more aromatic or heterocyclic phenol rings.
Tannic acid (TA), a specific commercial form of tannin is a natural polyphenol,
widely used in food, pharmaceutical, leather and chemical industry. It is one of the
main organic compounds of industrial effluents discharged into aquatic ecosystems
and soil, causing environmental pollution. Despite the fact that a lot of studies
reported that polyphenols could act as antioxidants in different cells, the balance
between their antioxidant and pro-oxidant properties remains still unclear. According
to the later, the present study investigates the antioxidant and pro-oxidant potency of
TA in haemocytes of mussel Mytilus galloprovincialis in the presence or the absence
of micromolar concentrations of cadmium (Cd). Specifically, haemocytes exposed to
different concentrations of TA (1, 10, 20, 40 and 60 μΜ) for 1 h, showed a significant
reduction of their viability, only in concentrations higher than 40 μΜ. Furthermore,
cells exposed to micromolar concentrations of Cd (50 and 100 μΜ), showed
significantly increased levels of cell death, compared to those observed in control
cells. In order to investigate the antioxidant or pro-oxidant ability of TA, haemocytes
pre-treated for 15 min with different concentrations of TA were exposed to
micromolar concentrations of the metal. According to the results, cells pre-treated
with TA 1-40 μΜ, showed a significant attenuation of Cd induced effects, such as the
production of superoxide (∙O2
−) and nitric oxides (NO), MDA content as well as cell
death, compared to those occurred in the presence of the metal alone. On the contrary,
in cells pre-treated with TA 60 μΜ before their exposure to the metal, TA seemed to
act synergistically with the metal. The results of the present study could lead to the
suggestion that TA in concentrations ranged within 1 and 40 μΜ could act as a major
antioxidant factor, whereas in higher concentrations TA could cause oxidant effects,
similar with those caused by well-known pro-oxidants, such as cadmium.

Identiferoai:union.ndltd.org:upatras.gr/oai:nemertes:10889/5987
Date22 May 2013
CreatorsΜπούκη, Ευδοκία
ContributorsΝταϊλιάνης, Στέφανος, Mpouki, Eudokia, Ματσώκης, Νικόλαος, Κλώσσα-Κίλια, Έλενα
Source SetsUniversity of Patras
Languagegr
Detected LanguageGreek
TypeThesis
Rights0

Page generated in 0.003 seconds