Return to search

Μελέτη σύνθετων διακένων αέρα-διηλεκτρικού με καταπόνηση σε κρουστική τάση

Η παρούσα διπλωματική εργασία πραγματεύεται την επίδραση που επιφέρουν στην τάση διάσπασης διακένου αέρα, διάφορα μονωτικά φύλλα (διαφράγματα) τοποθετούμενα κάθετα προς τον κεντρικό άξονα μεταξύ της διάταξης των ηλεκτροδίων του διακένου και σε διαφορετικές θέσεις μεταξύ της απόστασης αυτών. Η διερεύνηση της επίδρασης των διαφραγμάτων στην διηλεκτρική συμπεριφορά των διακένων είναι γνωστή γενικά και ως το Φαινόμενο του Διαφράγματος (Barrier Effect).
Η διάταξη που χρησιμοποιήθηκε για την εκπόνηση της παρούσας εργασίας ήταν διάκενο αέρα ακίδας-πλάκας μήκους 6 cm, και στο ενδιάμεσο των ηλεκτροδίων τοποθετήθηκε το διάφραγμα (Σχήμα 1).

Σχήμα 1) Διάταξη διακένου ακίδας-πλακάς με διάφραγμα.

Χρησιμοποιήθηκαν 3 διαφορετικά υλικά ως διαφράγματα, ως προς το πάχος τους, με αποτέλεσμα τα σύνθετα διάκενα αέρα-διηλεκτρικού που προκύπτουν να είναι τα εξής:
1) Διάκενο αέρα “ακίδας-πλάκας” με διάφραγμα πάχους 0,2 mm.
2) Διάκενο αέρα “ακίδας-πλάκας” με διάφραγμα πάχους 0,19 mm.
3) Διάκενο αέρα “ακίδας-πλάκας” με διάφραγμα πάχους 0,125 mm.
Η καταπόνηση του κάθε σύνθετου διακένου αέρα-διηλεκτρικού έγινε με θετικές κρουστικές τάσεις χειρισμών υπό ατμοσφαιρική πίεση.
Για το διάκενο αέρα “ακίδας-πλάκας” μήκους 6 cm με διαφράγματα polyfilm πάχους 0,125 mm και 0,19 mm, διερευνήθηκε η συμπεριφορά αυτών για τρείς διαφορετικές θέσεις ξ=x/D, του διαφράγματος στο διάκενο (x=1, x=2, x=3) και με δύο διαφορετικές περιπτώσεις καταπόνησης για την κάθε θέση ξ του διαφράγματος στο διάκενο. Στην πρώτη περίπτωση το διάφραγμα διατηρήθηκε το ίδιο για κάθε στάθμη τάσεως καταπόνησης του και στη δεύτερη άλλαζε για κάθε στάθμη.
Για το διάκενο αέρα “ακίδας-πλάκας” με διαφράγματα τύπου nomex πάχους 0,2 mm, διερευνήθηκε η συμπεριφορά του για έξι διαφορετικές θέσεις ξ του διαφράγματος στο διάκενο. / The aim of this thesis is to investigate the effect of different insulation materials (barriers) into the breakdown voltage of air-gaps, created by two electrodes. The barrier is placed between these electrodes and crosses their central axes perpendicularly, at various locations along this axes.
The system used for this work was an air-gap ‘’needle-plate’’, which had a width of 6cm and a barrier placed between the electrodes (figure1).



Figure 1) Schematic diagram of ‘’needle-plate’’ air gap with barrier.

There were 3 barriers used,of different thicknesses. The resulting air-dielectric gaps formed are as follows:
1) needle plate air-gap, with a 2mm thick barrier.
2) needle plate air-gap, with a 0,19 mm thick barrier.
3) needle plate air-gap, with a 0,125 mm thick barrier.

The stress of each air-dielectric gap composite was accomplished using positively impulsed voltage, at atmospheric pressure.
In the 6cm wide air gap of the needle plate, a polyfilm barrier was used with a thickness of 0.125 or 0.19mm. The barrier was placed at three different positions between the plates (ξ=x/d; x=1,2,3). At each location, two cases were investigated: 1) the same barrier was kept still and a voltage of various levels was applied and 2) the barrier was varied at each different level of voltage applied.
The behaviour/response/efficiency of the air gap needle plate, having a nomex type barrier of 0.2 mm thickness, was investigated, when the barrier was placed at 6 different locations, ξ, between the electrodes.

Identiferoai:union.ndltd.org:upatras.gr/oai:nemertes:10889/7262
Date30 April 2014
CreatorsΈξαρχος, Σωτήρης
ContributorsΠυργιώτη, Ελευθερία, Exarchos, Sotiris, Σβάρνας, Παναγιώτης
Source SetsUniversity of Patras
Languagegr
Detected LanguageGreek
TypeThesis
Rights12

Page generated in 0.0019 seconds