Στην παρούσα εργασία διερευνώνται οι νοητικές παραστάσεις μαθητών Στ΄ Δημοτικού σχετικά με το μηχανισμό της όρασης σε κατάσταση φυσικού, τεχνητού φωτισμού και νύχτας και ελέγχεται η συνέπεια των παραστάσεων συναρτήσει των τριών καταστάσεων φωτισμού αλλά και του τρόπου έκφρασης των απαντήσεων (προφορικός λόγος- τρισδιάστατος κόσμος, γραπτή απεικόνιση- δισδιάστατος κόσμος). Μελετάται επίσης η επίδραση που ενδεχομένως ασκεί η Παραδοσιακή διδασκαλία του μάθηματος της όρασης, στα σχήματα για την όραση που εμφανίζουν οι μαθητές. Για το σκοπό αυτό πραγματοποιήθηκαν σε πρώτη φάση οι ατομικές συνεντεύξεις του προ-τεστ, ακολούθησε η Παραδοσιακή διδασκαλία και σε τρίτη φάση πραγματοποιήθηκαν οι ατομικές συνεντεύξεις του μετά-τεστ. Βάσει αποτελεσμάτων, υιοθετούνται κυρίως τα σχήματα για την όραση που συναντώνται στη διεθνή βιβλιογραφία, με προτίμηση στο σχήματα "Λουτρό Φωτός" και "Φωτισμός του Αντικειμένου". Οι απαντήσεις τους εμφανίζουν ασυνέπεια και για τις τρεις καταστάσεις φωτισμού, στον τρισδιάστατο και δισδιάστατο κόσμο, ενώ προκύπτει ότι η Παραδοσιακή διδασκαλία παράγει ανομοιογενή αποτελέσματα και δε δημιουργεί συνθήκες γνωστικής προόδου. / This thesis studies the mental representations of 11 year old Greek students, concerning the mechanism of vision at natural and artificial lighting as well as at night. Additionally, we want to examine whether these representations are solid based on the three different states of lighting as well as on the way the answers are expressed (oral speech – three-dimensional world, sketches – two-dimensional world), and to investigate the possible effect of a Traditional course about vision, on pupils’ vision schemes. The study is combined of three phases: personal pre-test interviews with each student, Traditional course on vision mechanism and personal post-test interviews with the same subjects. The results show that 11 year old pupils employ the majority of the vision schemes that are seen on international bibliography, however the tend to use more the ones of “Sea of Light” and “Lighting an object”. The answers indicate that the schemes employed are not solid, neither throughout the different states of lighting, nor in the three-dimensional and two-dimensional world. Traditional teaching gives non-homogeneous results, thus does not contribute to mental progress.