Στην παρούσα εργασία μελετάμε τη λειτουργία των διαχωριστών δέσμης, καθώς και τη στατιστική κατανομή ενός και δύο σωματιδίων σε απλό και διπλό πηγάδι δυναμικού. Εξετάζουμε υπό ποιες συνθήκες τα δύο αυτά συστήματα μας δίνουν σύμπλεκτες καταστάσεις. Για τους διαχωριστές δέσμης καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι η καταλληλότερη διάταξή τους για να έχουμε μέγιστη απόδοση σύμπλεκτων καταστάσεων, είναι αυτοί να βρίσκονται σε διαδοχική σειρά μεταξύ τους. Από την άλλη μεριά, η μελέτη πηγαδιών δυναμικού, που έγινε γραφικά και αριθμητικά, μας έδειξε ότι τα γεωμετρικά χαρακτηριστικά τού κάθε πηγαδιού, δηλαδή το πάχος και το ύψος του, καθορίζουν τις ιδιοενέργειες τού συστήματος, τις πυκνότητες πιθανότητας των κυματοπακέτων και τελικά την πιθανότητα δημιουργίας σύμπλεκτων καταστάσεων. Γνωρίζοντας τη στατιστική κατανομή των σωματιδίων, ελέγχουμε τη συμπεριφορά τους άρα και την πληροφορία που αυτά μεταφέρουν. Τα παραπάνω βρίσκουν εφαρμογή στα qubits και τους κβαντικούς υπολογιστές. / In the current project we study the function of the beam splitters as well as the statistical behavior of one and two particles in a single and a double quantum well. We examine the conditions under which these two systems provide us with entangled states. For the beam splitters we come to the conclusion that the most appropriate array for having entangled states, is to put them in successive line. On the other hand, the graphical and numerical study of the quantum wells showed that the geometrical characteristics of a quantum well, that is to say thickness and height, define the energy of the system, the density probability of the wave packets and finally the probability for having entangled states. Having knowledge of the statistical behavior of the particles, we may then control the informations that they carry. All the above have many applications in qubits and quantum computers.