Στην παρούσα εργασία διερευνάται η διαδικασία καθορισµού του ελάχιστου κατώτατου µισθού σε κλαδικό επίπεδο στην ελληνική οικονοµία. Στο πλαίσιο αυτό, λόγω της απουσίας διαθέσιµων στατιστικών στοιχείων κατασκευάστηκε µια βάση δεδοµένων για τον ελάχιστο κατώτατο µισθό για ζεύγη εργοδοτών-εργαζοµένων όπως αυτά προκύπτουν από τις συλλογικές διαπραγµατεύσεις. Η περίοδος αναφοράς είναι το χρονικό διάστηµα 2000-2009 και η βάση δεδοµένων περιλαµβάνει ποσοτικά και ποιοτικά στοιχεία. Τα ποσοτικά στοιχεία αφορούν στον ελάχιστο κατώτατο µισθό (ηµεροµίσθιο/µηνιαίος µισθός) και σε διαφορετικού τύπου επιδόµατα (γάµου, χρονοεπίδοµα, σπουδών, συνθηκών εργασίας, κ.λπ.). Τα ποιοτικά στοιχεία αφορούν στην ηµεροµηνία της διαπραγµάτευσης, τα σωµατεία των εργαζοµένων και τις εργοδοτικές οργανώσεις, το είδος της σύµβασης και διάφορα άλλα στοιχεία όπως το εάν η σύµβαση είναι αποτέλεσµα διαιτησίας, την κατά φύλο σύνθεση των ατόµων που συµµετέχουν στην διαπραγµάτευση κ.λπ. Για τους σκοπούς της ανάλυσης χρησιµοποιήθηκαν διάφορες στατιστικές µετρήσεις περιγραφικού χαρακτήρα καθώς επίσης και ανάλυση παλινδρόµησης σε στοιχεία διαστρωµατικών χρονοσειρών. Σύµφωνα µε τα αποτελέσµατα της εµπειρικής ανάλυσης το επίπεδο του κατώτατου µισθού φαίνεται να αυξάνεται συστηµατικά στην εξεταζόµενη περίοδο. Η εφαρµογή οικονοµετρικών υποδειγµάτων που σκοπεύει στον προσδιορισµό των παραγόντων που µπορούν να ερµηνεύσουν την παρατηρούµενη αυξητική τάση µας οδήγησε στο συµπέρασµα ότι κανένας από τους εξεταζόµενους παράγοντες δεν είναι δυνατόν να ερµηνεύσει αυτήν την τάση εκτός από την δέσµη των µεταβλητών που µετρούν τις χρονικές επιδράσεις. / --