Ο στόχος της παρούσας εργασίας έγκειται στην διαπραγμάτευση και την ανάλυση των αναδυόμενων ταυτοτήτων μέσα από την εξέταση των συνομιλιακών αφηγήσεων ηλικιωμένων διαλεκτόφωνων γυναικών και ανδρών. Πιο συγκεκριμένα, θα εξεταστούν ξεχωριστά δέκα συνομιλιακές αφηγήσεις με κύριες πληροφορήτριες δύο ηλικιωμένες γυναίκες και επτά συνομομιλιακές αφηγήσεις με κύριους πληροφορητές δύο ηλικιωμένους άνδρες. Στόχος της εργασίας είναι να αναδείξει τις αφηγηματικές στρατηγικές που χρησιμοποιούν τόσο οι γυναίκες, όσο και οι άνδρες στην προσπάθεια οικοδόμησης της δικής τους ταυτότητας, αλλά και των ταυτοτήτων άλλων προσώπων που πρωταγωνιστούν στις αφηγήσεις τους. Ο κυριότερος όμως σκοπός της έρευνάς μας είναι η παρουσίαση των συμπερασμάτων στα οποία καταλήξαμε για τις γυναικείες και τις ανδρικές συνομιλιακές αφηγήσεις με βάση συγκεκριμένα κριτήρια τόσο για το επίπεδο του αφηγούμενου κόσμου, όσο και για το επίπεδο του διεπιδραστικού κόσμου. Τα κριτήρια που θα χρησιμοποιήσουμε και βάσει των οποίων θα φτάσουμε στην ανάδυση των ταυτοτήτων τα αντλούμε από την Blum-Kulka (1993) και την Cheshire (2000) και είναι τα εξής: Σε σχέση με τον αφηγούμενο κόσμο θα εξεταστούν οι συνομιλιακές αφηγήσεις ως προς την θεματολογία, τον τόπο, τους πρωταγωνιστές, τη στοχοθεσία, τον ευθύ λόγο και την εξωτερική αξιολόγηση. Αναφορικά με τον διεπιδραστικό κόσμο οι συνομιλιακές αφηγήσεις θα εξεταστούν ως προς τον τρόπο επιτέλεσης της αφηγηματικής πράξης, την κατοχή του αφηγηματικού λόγου και τις αφηγηματικές ενάρξεις. Απώτερος σκοπός της μελέτης μας είναι με βάση τα ίδια κριτήρια να επιχειρήσουμε μια συγκριτική προσέγγιση των ανδρικών και των γυναικείων συνομιλιακών αφηγήσεων. Η βασική παραδοχή μας που διαπνέει ολόκληρη την εργασία βασίζεται στην άποψη περί κοινωνικής και δυναμικής κατασκευής των ταυτοτήτων, απορρίπτοντας οποιαδήποτε ουσιοκρατική και στερεοτυπική προσέγγιση. Ολοκληρώνοντας την εισαγωγή, πρέπει να τονίσουμε ότι η εξέταση των συνομιλιακών αφηγήσεων βάσει καθορισμένων κριτηρίων δεν σημαίνει πως στην εκτενή ανάλυση των συνομιλιακών αφηγήσεων που επιχειρούμε δεν κάνουμε λόγο και για άλλα θέματα, όπως το χιούμορ ως πεδίο έκφρασης ταυτότητας και η εναλλαγή κώδικα ως ένδειξη κατασκευής ταυτότητας. Ωστόσο, τα κριτήρια που παραθέσαμε θα μας βοηθήσουν να καταλήξουμε σε ασφαλή συμπεράσματα για τις ταυτότητες που αναδύθηκαν από τις συνομιλιακές αφηγήσεις των ηλικιωμένων διαλεκτόφωνων ανδρών και γυναικών και για τις ποικίλες στρατηγικές που χρησιμοποίησαν. Η σύγκριση των συνομιλιακών αφηγήσεων των ανδρών και των γυναικών σκόπιμα θα αποτελέσει το τελικό σημείο συζήτησής μας, καθώς πιστεύουμε πως πρώτα θα πρέπει να διαμορφώσουμε μια ξεκάθαρη άποψη για τις γυναικείες και τις ανδρικές συνομιλιακές αφηγήσεις ξεχωριστά και στο τέλος να τις δούμε σφαιρικά και συγκριτικά.. / -