Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να συναναγνώσει δύο κείμενα της αρχαιότητας, την Ποιητική του Αριστοτέλη και τη Nāṭyaśāstra του Bharata Muni, δύο κείμενα με αποκλίνοντα χρονικά και γεωγραφικά όρια, με διαφορετικό θεματικό ορίζοντα και διαφορετική σκοποθεσία, τα οποία εντούτοις μοιράζονται το εξής: πρόκειται για τις δύο αρχαιότερες σωζόμενες πραγματείες για την τέχνη του θεάτρου, η πρώτη από τη σκοπιά της Δύσης και η δεύτερη από αυτή της Ανατολής. / The purpose of this master thesis is to study comparatively two texts of antiquity, the Poetics of Aristotle and the Nāṭyaśāstra of Bharata Muni, two treatises with divergent time and geographical limits, with different thematic horizon and different target, which though share the following: these are the two oldest surviving documents on the art of theatre, the first coming from the West, the second from the East.

Η παρούσα διδακτορική διατριβή κινήθηκε γύρω από έναν κεντρικό άξονα: την ιστορία και την κριτική της λογοτεχνίας στα δύο μεγάλα γένη της αρχαίας ελληνικής γραμματείας (επική και λυρική ποίηση). Στόχος της είναι η εξέταση της αρχαίας λογοτεχνικής κριτικής στο αριστοτελικό corpus με βάση το στερεότυπο κείμενο, προκειμένου να μελετηθούν αναλυτικά η λειτουργία, η σπουδαιότητα και τα όριά της. Μπορεί ο Αριστοτέλης να ασκεί αμιγώς λογοτεχνική κριτική στο Περὶ ποιητικῆς, στα κεφ. 1-12 του τρίτου βιβλίου του Περὶ ῥητορικῆς, στα βιβλία Α, α, Λ του Μετὰ τὰ Φυσικὰ και ενίοτε σε κάποια άλλα συγγράμματά του, αλλά η παρούσα εργασία στοχεύει στην περαιτέρω ανάλυση, στο μέτρο του δυνατού, όλων των αναφορών του σε κάποιον επικό ή λυρικό ποιητή και στην εξαγωγή χρήσιμων συμπερασμάτων. Η εργασία διαρθρώνεται σε επτά κεφάλαια, ακολουθούν τα συμπεράσματα (8ο κεφάλαιο), έπεται η βιβλιογραφία (πρωτογενής και δευτερογενής) και δύο ευρετήρια παραθεμάτων (αρχαίων και νεότερων κύριων ονομάτων) που βοηθούν στην ανάγνωσή της. / The present doctoral thesis was motivated by a central axis: the history and the criticism of literature in the two big genres of ancient Greek literature (epic and lyric poetry). The main objective of this dissertation is the examination of ancient literary criticism of the corpus of Aristotle which is based on the stereotyped text, so that the function, the importance and its limits are studied analytically. Aristotle exerts constructive literary criticism in the Poetics, in third book of Rhetoric (chapters 1-12), in the books A, a, L of Metaphysics and occasionally in some of his other works, however, the present approach aims at the further analysis, as much as possible, of all reports on an epic or lyric poet and the inference of useful conclusions. The research is divided into seven chapters, the conclusions (ch. 8), the bibliography (primary and secondary) and two indeces passages (ancient and new principal names) that help the interpretation.