Σκοπός: 1) Η μελέτη της επίπτωσης της στυτικής δυσλειτουργίας σε ασθενείς με σύνδρομο επικάλυψης ( ΣΑΑΥ και ΧΑΠ ) και η συγκρισή της με την επίπτωση της στυτικής δυσλειτουργίας σε ασθενείς που παρουσίαζαν μόνο ΣΑΑΥ, και 2) η εκτίμηση της βελτίωσης της στυτικής δυσλειτουργίας (ED) σε άνδρες με σύνδρομο επικάλυψης (αποφρακτική άπνοια του ύπνου και χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια) υπό θεραπεία με cPAP (συνεχής θετική πίεση αεραγωγών) και βρογχοδιασταλτικά. Υλικό και μέθοδος : Μελετήθηκαν 48 άνδρες με μέσο όρο ηλικίας τα 52.8 + 10 χρόνια με αποφρακτική άπνοια του ύπνου (ΣΑΑΥ) και χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ) και παράλληλα στυτική δυσλειτουργία ED. Επίσης 30 άνδρες με στυτική δυσλειτουργία και ΣΑΑΥ χωρίς αποφρακτική νόσο. Έλαβαν την κατάλληλη θεραπεία για αποφρακτική πνευμονοπάθεια (cPAP και βρογχοδιασταλτικά) για 6 μήνες και έπειτα το επίπεδο της στυτικής λειτουργίας (EF) επανεκτιμήθηκε. Η ED θεωρήθηκε ότι βελτιώθηκε εάν ο βαθμός βελτίωσης (score) αυξήθηκε για τουλάχιστον 5 μονάδες σε σύγκριση με αυτό της βασικής τιμής. Οι καθοριστικοί παράγοντες για βελτίωση της ED επίσης εκτιμήθηκαν, καθώς επίσης και ο βαθμός ικανοποίησης του κάθε ασθενή κατά τη διάρκεια της θεραπείας Αποτελέσματα : Η επίπτωση της ED σε ασθενείς με σύνδρομο επικάλυψης ήταν 81,08%. Η επίπτωση της ED σε ασθενείς πάσχοντες από ΣΑΑΥ και ED ήταν 29,17%. Η ED βελτιώθηκε σε 12 ασθενείς (25%), αλλά μόνο τα 2 /3 αυτών ήταν ικανοποιημένοι με τον βαθμό βελτίωσης μετά από θεραπεία. Η βελτίωση της ED συσχετίστηκε θετικά με την ηλικία, δείκτη άπνοιας / υπόπνοιας και αρνητικά με την διάρκεια της ED. Το score της ED, ο κορεσμός της αιμοσφαιρίνης σε Ο2 κατά τη διάρκεια της νύχτας και το BMI δεν συσχετίστηκαν σημαντικά με το βαθμό βελτίωσης της EF. Συμπεράσματα : 1) Η επίπτωση της ED σε ασθενείς με σύνδρομο επικάλυψης είναι μεγαλύτερη συγκριτικά με αυτή των ασθενών που έπασχαν μόνο από ΣΑΑΥ και συγκριτικά με το γενικό πληθυσμό. 2) Η συνήθης θεραπεία σε ασθενείς με ΣΑΑΥ και ΧΑΠ με βρογχοδιασταλτικά και cPAP έχει θετικά αποτελέσματα στην παράλληλη ED στην μειονότητα των ασθενών αυτών. Από τους άνδρες που βελτιώθηκαν, 1/3 από αυτούς δεν ήταν ικανοποιημένοι με το αποτέλεσμα αυτής της θεραπείας. Διαφορετική θεραπευτική αντιμετώπιση ή συνδυασμός αγωγής θα πρέπει πιθανά να χορηγηθεί στους ασθενείς αυτούς. / Aim: 1) To determine the prevalence of erectile dysfunction in patients with overlap syndrome (obstructive sleep apnea and chronic obstructive pulmonary disease) compared with patients suffered from sleep apnea syndrome and erectile dysfunction and 2)To assess the improvement of concurrent erectile dysfunction (ED) in these patients treated with continuous positive airway pressure (cPAP) and bronchodilators Material and Methods: We evaluated 48 men suffering from OSA, COPD and concurrent ED, and 30 men suffered from OSA and ED. They were treated with conventional therapy for pulmonary obstructive disease (cPAP and bronchodilators) for 6 months and then their erectile function status was reassessed. ED was considered as improved, if ED intensity score increased for at least five points compared to that of baseline. Results: The prevalence of ED in patients with overlap syndrome was 81,08%. The prevalence of ED in men with OSA was 29,17%. ED was improved in 12 patients (25%), but only two thirds of them were satisfied with the grade of improvement after treatment. ED improvement was related positively with age and apnea/hypopnea index and negatively with ED duration. ED intensity score, O2 saturation at night and BMI were not significantly related to the outcome of EF improvement. Conclusions: 1) The prevalence of ED in patients with overlap syndrome was higher compared with the prevalence of ED in men with OSA. 2) Conventional treatment for OSA and COPD, has a positive effect on concurrent ED on the minority of patients. The effect is possibly due to the improvement of respiration during sleep with cPAP and of oxygenation with bronchodilators continuously