Η εργασία αυτή προτείνει το συνδυασμό δυο θεωριών μάθησης, της μετασχηματίζουσας και της τοποθετημένης μάθησης στην κοινότητα πρακτικής των ιατρών. Οι νεοεισερχόμενοι ιατροί μεταβαίνουν από την περιφερειακή συμμετοχή στη πλήρη ένταξη ανάλογα με τον τρόπο που είναι σχεδιασμένη η εκπαίδευσή τους και το βαθμό στον οποίο συνειδητοποιούν και ελέγχουν τα επιμέρους έργα και τις δραστηριότητες που εκτελούν. Οι ειδικευόμενοι, αλλά και οι πιο έμπειροι ιατροί πρέπει να είναι σε θέση να συνειδητοποιούν το βαθμό και τις διαδικασίες σταδιακής ένταξής τους σε μια κοινότητα πρακτικής και αφετέρου με τον κριτικό στοχασμό να είναι σε θέση να αναλύσουν τις εμπειρίες από τη συμμετοχή τους στην κοινότητα πρακτικής, να είναι δηλαδή σε θέση να υιοθετήσουν πρακτικές με κριτική οπτική και όχι με απλή αφομοίωση. / This work proposes the combination of two theories of learning, transformative and situated learning in the community of practice of doctors. The newcomer doctors transfer from peripheral membership in full membership depending on their education and the degree to which they realise and check the individual work and the activities they execute. The specializer and the most experienced doctors should be able to realise the degree and the procedure of their progressive integration in community of practice. Through critical reflection they should also be able to analyze their experiences from attending the community of practice, that is to say to be able to adopt practices critically, not only through mere assimilation.