Μπορεί να συνεισφέρει η θεωρία της διυποκειμενικότητας του Husserl στις σύγχρονες θεωρίες της αντίληψης; Με αφορμή αυτό το ερώτημα εξετάζουμε, αφενός δύο σύγχρονες θεωρίες της αντίληψης - αυτή του Alva Noë και του John McDowell -, αφετέρου τη θεωρία της διυποκειμενικότητας του Edmund Husserl. Προτείνουμε μια γραμμή σκέψης - η οποία περνά μέσα από τις αναλύσεις της χουσσερλιανής φαινομενολογίας για τη διυποκειμενική συγκρότηση του ορίζοντα της αντιληπτικής εμπειρίας και την υπερβατολογική λειτουργία της διυποκειμενικότητας - η οποία θα μπορούσε σε ορισμένα σημεία να ισχυροποιήσει, ή, σε κάποια άλλα, να θέσει εν αμφιβόλω τις θέσεις των Noë και McDowell. Στόχος μας δεν είναι η οριστική απάντηση στα ζητήματα αυτά αλλά η γόνιμη ερωτηματοθεσία μέσα από τη σύζευξη της αναλυτικής και της φαινομενολογικής παράδοσης. / Can Husserl’s theory of intersubjectivity contribute to the contemporary theories of perception? Launching from this question we examine, on the one hand two contemporary theories of perception – Alva Noë’s and John McDowell’s – and, on the other, Husserl’s theory of intersubjectivity. We propose a line of thought - which passes through Husserl’s analysis of the intersubjective constitution of the horizon of perceptual experience and the transcendental function of intersubjectivity – which could, at some parts strengthen, or object at some others, the contemporary theories of Noë and McDowell. Our aim is not the final answers on these issues, but the productive questioning through the conjugation of the analytical and the phenomenological tradition.