Τα επίπεδα φωσφόρου αλλάζουν με την ηλικία. Ο αυξητικός παράγοντας των ινοβλαστών 23 (FGF23) είναι μία φωσφατουρική ορμόνη που παίζει σημαντικό ρόλο στην ομοιόσταση φωσφόρου. Η πρωτεΐνη Klotho είναι ο συμπαράγοντας του FGF23 που μεσολαβεί τη σύνδεση του FGF23 στον υποδοχέα του. Στη βιβλιογραφία για τα υγιή παιδιά υπάρχουν λίγα δεδομένα για τον FGF23 και ακόμη λιγότερα για το Klotho. Σκοπός μελέτης: Nα διερευνήσουμε την ύπαρξη πιθανής συσχέτισης μεταξύ των κυκλοφορούντων επιπέδων FGF23 και Klotho με την ηλικία και το ρυθμό μέγιστης σωληναριακής επαναρρόφησης φωσφόρου (TmP/GFR) και να μελετήσουμε τις παραμέτρους που τυχόν επηρεάζουν τα επίπεδα FGF23 και Klotho. Μέθοδοι: Σε 159 υγιή παιδιά (82 αγόρια) με μέση ± SD ηλικία 8.78 ± 3.47 έτη μετρήθηκε ο FGF23 (τόσο ο iFGF23 όσο και ο cFGF23) και το κυκλοφορούν Klotho (sKlotho) με τεχνικές ELISA. Υπολογίσαμε επίσης τα επίπεδα του TmP/GFR. Αποτελέσματα: Η μέση τιμή ± SD του cFGF23 ήταν 51.14 ± 12.79 RU/ml ενώ η διάμεσος (εύρος) του iFGF23 και του Klotho ήταν 35 (8.8, 120) pg/ml and 1945 (372, 5866) pg/ml αντιστοίχως. Ούτε ο FGF23 αλλά ούτε και το Klotho δε σχετίζονταν με την ηλικία. Τα παιδιά που είχαν μπει στην εφηβεία είχαν υψηλότερα επίπεδα Klotho (p < 0.05). Τα κορίτσια είχαν υψηλότερα επίπεδα cFGF23 (p < 0.05) και Klotho (p < 0.001). Τα επίπεδα του κυκλοφορούντος φωσφόρου και TmP/GFR ήταν θετικώς συσχετιζόμενα με τον cFGF23 (p < 0.01 και p < 0.001), iFGF23 (p < 0.05 και p < 0.001) και Klotho (p < 0.05 και p < 0.01). Το Klotho ήταν θετικώς συσχετιζόμενο με τον IGF-I (p < 0.0001) και 1,25 (OH)2 βιταμίνη D (p < 0.05). Συμπεράσματα: Στην παρούσα μελέτη παρουσιάζουμε δεδομένα για τα επίπεδα cFGF23, iFGF23, και Klotho που μετρήθηκαν ταυτόχρονα σε υγιή παιδιά. Η θετική συσχέτιση μεταξύ κυκλοφορούντος φωσφόρου και TmP/GFR με τον FGF23 και το Klotho υποδηλώνει ότι έχουν έναν αντισταθμιστικό ρόλο στην ομοιόσταση φωσφόρου. Η ισχυρή συσχέτιση μεταξύ Klotho και IGF-I μπορεί να σημαίνει ότι το Klotho έχει κάποιο ρόλο στην κατά μήκος ανάπτυξη κατά την παιδική ηλικία μέσω ρύθμισης της ομοιόστασης του φωσφόρου αλλά περισσότερες μελέτες χρειάζονται για να διευκρινιστεί αυτό περαιτέρω. / Phosphate serum levels in children vary with age. Fibroblast Growth Factor 23 (FGF23) is a phosphaturic hormone that plays an important role in phosphate homeostasis. Klotho is the essential co-player of FGF23 that mediates the binding of FGF23 to its receptor. Data for fibroblast growth factor 23 (FGF23) and particularly for Klotho in healthy children are limited. Objective and hypotheses: We aimed to investigate the relationship between FGF23 and Klotho serum levels with age and TmP/GFR and to evaluate parameters that might affect FGF23 and Klotho. Methods: In 159 healthy children (82 boys) with a mean ± SD age of 8.78 ± 3.47 years we measured FGF23 (intact FGF23/ iFGF23 and C-terminal FGF23/ cFGF23) and soluble Klotho (sKlotho) serum levels by ELISA. We also determined the TmP/GFR. Results: Mean ± SD value for cFGF23 was 51.14 ±12.79 RU/ml whereas median (range) values for iFGF23 and Klotho were 35 (8.8, 120) pg/ml and 1945 (372, 5866) pg/ml respectively. Neither FGF23 nor Klotho were significantly associated with age. Pubertal children had higher Klotho (p < 0.05). Girls had higher levels of cFGF23 (p < 0.05) and Klotho (p < 0.001). Serum phosphate and TmP/GFR were positively associated with cFGF23 (p < 0.01 and p < 0.001), iFGF23 (p < 0.05 and p < 0.001) and sKlotho (p < 0.05 and p < 0.01). Klotho was positively correlated with IGF-I (p < 0.0001) and 1,25 (OH)2 vitamin D (p < 0.05). Conclusions: We provide data on FGF23, and Klotho measured simultaneously in healthy children. The positive association of serum phosphate and TmP/GFR with FGF23 and Klotho suggests that they have a counterregulatory effect on phosphate homeostasis. The strong association of Klotho with IGF-I could indicate a role of Klotho in linear growth through regulation of phosphate homeostasis, but further studies are required.

Ο ρινικός πολύποδας (ΡΠ) είναι μια χρόνια φλεγμονώδης νόσος του ρινικού βλεννογόνου, η οποία χαρακτηρίζεται από διήθηση φλεγμονωδών κυττάρων, όπως ηωσινόφιλα, λεμφοκύτταρα και πλασμοκύτταρα, τροποποιήσεις στη διαφοροποίηση του επιθηλίου και ανάπλαση ιστού, που περιλαμβάνει υπερπλασία της βασικής μεμβράνης, συσσώρευση εξωκυττάριου υλικού και οίδημα. Ο παράγοντας αναστολής της μετανάστευσης μακροφάγων (MIF) είναι μία μοναδική κυτταροκίνη με σημαντικό ρόλο στο σηπτικό σόκ και στις χρόνιες φλεγμονώδεις και αυτοάνοσες ασθένειες.Παράγεται από ενεργοποιημένα Τ-κύτταρα, μακροφάγα αλλά και από ποικιλία άλλων κυττάρων. Εκτός των άλλων, έχει βρεθεί ότι επάγει την έκφραση της IL-6 από διάφορα κύτταρα και ανταγωνίζεται την κατασταλτική επίδραση των γλυκοκορτικοειδών στην έκφρασή της. Απαντάται σε αυξημένα επίπεδα στο ρινικό πολύποδα. Ο αυξητικός παράγοντας μετασχηματισμού-β1 (TGF-β1) θεωρείται ένας αντιφλεγμονώδης παράγοντες, ο οποίος ανταγωνίζεται τη δράση της IL-1β και του TNF-α, στην έκφραση της ΜΜΡ-1 και ΜΜΡ-3. Διεγείρει επίσης την έκφραση του ΤΙΜΡ-1, του κολλαγόνου τύπου Ι και της IL-6 και λόγω των δράσεών του αυτών εμπλέκεται ισχυρά στις διαδικασίες ίνωσης. Απαντάται σε σημαντικά επίπεδα στο ρινικό πολύποδα. Η IL-6 είναι μία Th2 πολυλειτουργική κυτταροκίνη η οποία εμπλέκεται σε ποικίλες φλεγμονώδεις καταστάσεις. Διεγείρει την ανάπτυξη των ινοβλαστών, αυξάνει τη σύνθεση και εναπόθεση του κολλαγόνου και μειώνει την αποικοδόμησή του. Απαντάται σε αυξημένα επίπεδα στο ρινικό πολύποδα και θεωρείται σημαντικός παθαγενετικός παράγοντας μέσω της επαγωγής του σχηματισμού των πλασμοκυττάρων και της σύνθεσης συστατικών του στρώματος, και της προαγωγής της σύνθεσης και εναπόθεσης κολλαγόνου και της ανάπλασης ιστού. Σκοπός της παρούσης εργασίας είναι η μελέτη της συμβολής του MIF και του TGF-β1 στη παραγωγή της IL-6 από ινοβλάστες ρινικού πολύποδα, των σηματοδοτικών μονοπατιών που εμπλέκονται, και η διερεύνηση της πιθανής συνεργειακής δράσης τους στην έκφραση της κυτταροκίνης. Τόσο ο TGF-β1 (0,01-1 ng/ml) όσο και ο MIF (1-100 ng/ml) προκάλεσαν διέγερση της έκφραση της IL-6 σε ινοβλάστες ρινικού πολύποδα κατά δοσοεξαρτώμενο τρόπο, η οποία κατεστάλλει σημαντικά από αναστολέις των ΜΑΡ κινασών και της ΡΙ-3 κινάσης. Ο TGF-β1 (1 ng/ml) προκάλεσε επίσης χρονοεξαρτώμενη αύξηση στα επίπεδα της IL-6 γιά χρόνο επώασης μέχρι 2 ώρες, τα οποιά έμεινα σταθερά στη συνέχεια μέχρι τις 72 ώρες επώασης, επαγωγή της παραγωγής ενδοκυτταρικών ενεργών ειδών οξυγόνου (ROS) με μέγιστο σε δύο χρόνους επώασης 20 και 180 λεπτά, και ενεργοποίηση των ERK κινασών από 15-60 λεπτά επώασης, με μέγιστη ενεργοποίηση στα 30 λεπτά, και στη συνέχεια πτώση στα επίπεδα του μάρτυρα. Ενώ ο MIF σε συγκέντρωση 1-100 ng/ml προκάλεσε μικρή μείωση στην έκφραση της φωσφατάσης-1 των ΜΑΡΚ (ΜΚΡ-1), ο TGF-β1 αντίθετα, σε συγκέντρωση 1 ng/ml προκάλεσε αύξηση στην έκφραση της ΜΚΡ-1 σε δύο χρόνους επώασης 0,5 και 24 ώρες. Μετά από επώαση των ινοβλαστών ρινικού πολύποδα παρουσία TGF-β1 (1 ng/ml) και MIF (100 ng/ml) μαζί, δεν παρατηρήθηκε συνεργειακή επίδραση στην έκφραση της IL-6. Ενώ τόσο ο TGF-β1 όσο και ο MIF προκάλεσαν διέγερση στην έκφραση της IL-6 από ινοβλάστες πνεύμονα, δεν παρατηρήθηκε και πάλι συνεργειακή επίδρασή τους στην έκφραση της κυτταροκίνης αυτής. Συμπερασματικά, φαίνεται ότι ο MIF, ενώ ανταγωνίζεται την κατασταλτική επίδραση των γλυκοκορτικοειδών στην έκφραση της IL-6 μέσω της ρύθμισης των επιπέδων της ΜΚΡ-1, δεν έχει την ίδια επίδραση στην έκφραση της IL-6 από τον TGF-β1, μέσω ρύθμισης της έκφρασης της φωσφατάσης αυτής. Από την άλλη μεριά η επαγωγή της έκφρασης της ΜΚΡ-1 από τον TGF-β1 φαίνεται να μην επηρεάζει την παραγωγή της IL-6 για μικρούς χρόνους επώασης, μέχρι 2 ώρες, πιθανόν λόγω της ανασταλτικής επίδρασης των ROS, που επάγονται από τον TGF-β1, στη δράση της ΜΚΡ-1, ενώ την επηρεάζει για μεγάλους χρόνους επώασης , εξ ού και τα σταθερά επίπεδα της IL-6 μέχρι και 72 ώρες επώασης. / Nasal polyp (NP) is a chronic inflammatory condition of nasal mucosa, characterized by infiltration of inflammatory cells such as eosinophils, lymphocytes and plasma cells, alterations in epithelial differentiation and tissue reconstruction, involving hyperplasia of basal membrane, accumulation of extracellular material and edema. Macrophage migration inhibitory factor (MIF) is a unique cytokine, the role of which in chronic inflammatory and autoimmune diseases and septic shock pathogenesis is very important. MIF is produced by activated T-lymphocytes, macrophages and a plethora of other cells. MIF appears to antagonize the suppressive effect of glucocorticoids as well as induce the expression of IL-6 in multiple cells. High levels of MIF are detected in nasal polyps. Transforming growth factor- β1 (TGF-β1) is an anti-inflammatory factor antagonizing the positive effect of IL-1β and TNF-α on the expression of MMP-1 and MMP-3, TGF-β1 also stimulates the expression of TIMP-1, collagen type I and IL-6; because of these effects, TGF-β1 is involved in the process of fibrosis. TGF-β1 levels in nasal polyps are significantly elevated. IL-6 is a cytokine participating in Th2 response and consequently is involved in a subset of inflammatory reactions. IL-6 stimulates the growth of fibroblasts, increases the production and deposition of collagen and it decreases its degradation. IL-6 is found in nasal polyps at elevated levels and it is thought to be an important pathogenic factor acting mainly in tissue reconstruction, stimulation of plasma cell differentiation, production of stromal material, promotion of collagen synthesis and deposition. The purpose of this paper is to study the effect of MIF and TGF-β1 in IL-6 production by fibroblasts isolated from nasal polyps, dissect the signaling pathways involved, and investigate their synergistic effect on the production of IL-6. Both TGF-β1 (0, 01-1 ng/ml) and MIF (1-100 ng/ml) induced IL-6 expression in nasal polyp fibroblasts in a dose-dependent manner. This effect was significantly suppressed by inhibitors of MAP and PI-3 kinase pathways. TGF-β1 (1 ng/ml) also induced IL-6 expression within 2 hours of administration. Elevated IL-6 levels remained unchanged for 72h further. TGF-β1 also promoted the production of intracellular reactive oxygen species (ROS), which peaked in 20 and 180 minutes and the activation of ERK kinase, peaked in 30 minutes. While MIF, at a concentration of 1-100 ng/ml, caused a slight decrease in the expression of phospatase-1 of MAPK (MKP-1), TGF-β1, at a concentration of 1 ng/ml, increased the expression of MKP-1. No synergistic effect on IL-6 expression was detected after incubating nasal polyp and lung fibroblasts together with TGF-β1 (1 ng/ml) and MIF (100 ng/ml). In conclusion, while MIF antagonizes the suppressive effect of glucocorticoids on the expression of IL-6 by regulating the levels of MKP-1, it fails to antagonize the TGF-β1 inducing effect on IL-6 via MKP-1. The induction of MKP-1expression by TGF-β1 is not affecting the production of IL-6 after short incubation periods; this effect can be explained by the inhibitory effect of TGF-β1 induced ROS on MKP-1. After prolong incubation with TGF-β1 (up to 72 hours), IL-6 levels remain elevated.