Η παρούσα εργασία διερεύνησε τις αντιλήψεις εκπαιδευτικών του Δημοτικού αναφορικά με τη διδακτική αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών στη διδασκαλία του μαθήματος της Ιστορίας. Στόχοι της έρευνας αποτέλεσαν η ανάδειξη των αντιλήψεων που έχουν σχηματίσει οι εκπαιδευτικοί του Δημοτικού σχετικά με τη χρήση των ηλεκτρονικών υπολογιστών στη διδασκαλία του μαθήματος της ιστορίας και η επισήμανση ή μη της ανάγκης για επιμόρφωση τους αναφορικά με την αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών στη διδασκαλία της Ιστορίας. Η έρευνα διεξήχθη κατά το σχολικό έτος 2013-2014 με δώδεκα εκπαιδευτικούς του Δημοτικού ηλικίας 22- 54 χρονών οι οποίοι κατά το τρέχον σχολικό έτος εργάζονται σε σχολεία της Πάτρας και της Ναυπάκτου. Οι εκπαιδευτικοί προέρχονται τόσο από τη δημόσια όσο και από την ιδιωτική εκπαίδευση. Συγκεντρώθηκαν τα ποιοτικά δεδομένα από τις 12 ημι-δομημένες συνεντεύξεις οι οποίες αποσκοπούσαν στη διερεύνηση των απόψεων των εκπαιδευτικών σχετικά με τη διδασκαλία του μαθήματος της Ιστορίας με τη χρήση των νέων τεχνολογιών: δόθηκε έμφαση στη γνώμη τους για τα οφέλη από τη διδακτική αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών στο μάθημα της ιστορίας τόσο για τον μαθητή όσο και για τον ίδιο τον εκπαιδευτικό, τους παράγοντες που δυσχεραίνουν την προσπάθειά τους για ενσωμάτωση των νέων τεχνολογιών στη διδακτική διαδικασία, τα συναισθήματα που τους δημιουργεί η διαδικασία ενσωμάτωσης των νέων τεχνολογιών, την άποψη τους για τον τρόπο με τον οποίο μπορούν να αξιοποιήσουν διδακτικά τις νέες τεχνολογίες καθώς και για την ανάγκη ή μη επιμόρφωσης σε θέματα σχετικά με τη διδασκαλία με τις νέες τεχνολογίες. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι εκπαιδευτικοί διάκεινται θετικά απέναντι στην προσπάθεια ενσωμάτωσης των ΤΠΕ στη διδασκαλία του μαθήματος της ιστορίας ενώ ακόμη και με τους στοιχειώδεις τρόπους με τους οποίους επιχειρούν την ένταξη αυτή φανερώνεται η διάθεσή τους για αλλαγή από τον παραδοσιακό τρόπο διδασκαλίας του συγκεκριμένου μαθήματος. Ακόμη επισημάνθηκε από όλους η ανάγκη για επιμόρφωση σε θέματα σχετικά με τη διδακτική αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών στη διδασκαλία του μαθήματος της ιστορίας ενώ έγιναν και προτάσεις προς τους εκπονητές των Αναλυτικών Προγραμμάτων για περαιτέρω διευκόλυνση τους στο διδακτικό τους έργο. / The present work investigates the primary teachers’ understanding in respect of teaching applications of new technologies during the teaching of History subject. The emergence of the perceptions, that primary teachers have adopted, has been the research objective, taking into consideration the use of computers during the teaching of History and labelling or the lack of necessity for teacher training regarding the use of new technologies in the teaching of history. The survey was conducted during the 2013-2014 school year with twelve primary teachers aged 22 to 54 years old who were working, during the current school year in schools of Patras and Nafpaktos. The teachers belonged to both public and the private schools’ faculty. Qualitative data was collected from 12 semi-structured interviews, which were designed to explore the views of teachers on the teaching of history with the use of new technologies and to focus on their opinion about what would be the benefits of teaching applications with new technologies in the course of history for both the student and the teacher himself, what are the factors that hinder their efforts to integrate new technologies in the teaching process, the feelings that are created by the process of integrating new technologies into the course of history, their view on how they can make the most out of teaching with new technologies the course of history and the need of training on issues related to teaching with new technologies or not. The results showed that the teachers were positively disposed towards the effort to integrate the technologies of information and communication in the teaching of history while even with the basic ways with which they attempt to integrate this, their mood for a change and an abruption of the traditional way of teaching this course is evident. Furthermore it was noted by everyone the need for training on issues related to the use of new teaching technologies in teaching of history while there were proposals to the elaborated curricula for further facilitate their teaching work.

Η σχολική αποτυχία αποτελεί διαχρονικά το ζητούμενο του εκπαιδευτικού συστήματος. Φαινόμενο πολυσχιδές και πολυδιάστατο προσεγγίζεται ερευνητικά με διαφόρους τρόπους. Στην έρευνά μας επιχειρούμε να συνδέσουμε την αντιμετώπιση της σχολικής αποτυχίας με την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών, ως φορέα διαμόρφωσης παιδαγωγικών πρακτικών ανάσχεσης του φαινομένου. Αξιοποιώντας το θεωρητικό πλαίσιο του B. Bernstein και εφαρμόζοντας την πολυμεθοδολογική προσέγγιση έρευνας – συνέντευξη και παρατήρηση στο πεδίο – συλλέξαμε τα δεδομένα μας και οδηγηθήκαμε σε συγκεκριμένα συμπεράσματα. Διαπιστώσαμε ότι η επιμόρφωση των εκπαιδευτικών υπολείπεται στη διαδικασία συγκρότησης παιδαγωγικών πρακτικών που θα συμβάλλουν στον περιορισμό της σχολικής αποτυχίας. Οι κυρίαρχες παιδαγωγικές πρακτικές εμφανίζονται ομοιόμορφα, με επιμέρους διαφοροποιήσεις, αποτελούν διαδικασία μύησης στον κυρίαρχο κώδικα και συμβάλλουν στην πολιτισμική αναπαραγωγή ρυθμίζοντας τη συνείδηση των υποκειμένων. Τέλος, οι εκπαιδευτικοί μετέρχονται συγκεκριμένες στρατηγικές για τη στήριξη των "αδύνατων" μαθητών, οι οποίες επιφέρουν μια επιπλέον διαστρωμάτωση στην ήδη διαστρωματίζουσα παιδαγωγική πρακτική. / All over the years, school failure has been the aim of the educational system. Being a rather multifaceted and multidimensional phenomenon, school failure can be approached in various ways. This research attempts to associate facing school failure with in-service training which can be regarded as an agent to eliminate it. Utilizing B. Berstein’s theoretical framework and applying mixed methodology in our research – interview and observation in the field – we collected our data and reached certain conclusions. We found that in-service training falls short of establishing pedagogical practices that could help to reduce school failure. Dominant pedagogical practices are common, having only a few variations, and conductive to cultural reproduction as they influence the consciousness of the subjects. Finally, teachers use certain strategies to support weak students causing an additional stratification to pedagogical practice which is already stratifying