Τις τελευταίες δεκαετίες μεγάλο ενδιαφέρον συγκεντρώνει ο τρόπος και ο ρυθμός με τον οποίο οι διάφορες αναπτυσσόμενες χώρες εντάσσονται στην παγκόσμια οικονομία. Οι συνθήκες κάτω από τις οποίες λαμβάνει μέρος η ενσωμάτωση αυτή ιδιαίτερα από το 1980 και μετά, περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων, την απελευθέρωση του διεθνούς εμπορίου, τη διεθνοποίηση της παραγωγής και την άρση των περιορισμών επί των διεθνών ροών κεφαλαίου. Ένα εργαλείο στη διαδικασία ενσωμάτωσης πολλών χωρών στο παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα είναι οι Άμεσες Ξένες Επενδύσεις (ΑΞΕ), καθώς αποτελούν ένα μηχανισμό ροής κεφαλαίων στην παγκοσμιοποιημένη οικονομία. Η έρευνα γύρω από τους λόγους και τις μορφές που πραγματοποιούνται οι ΑΞΕ έχει ενταθεί τα τελευταία χρόνια, καθώς ένα μεγάλο μέρος του κεφαλαίου των ανεπτυγμένων χωρών επιλέγει πλέον τη συγκεκριμένη μορφή επένδυσης, ενώ όλο και περισσότερες χώρες βλέπουν τις ΑΞΕ ως βασικό μοχλό οικονομικής ανάπτυξης. Η ένταξη των χωρών αυτών στην παγκόσμια οικονομία σε πολλές περιπτώσεις συνοδεύεται από σειρά βίαιων οικονομικών κρίσεων, όπως έγινε φανερό τη δεκαετία του ’90. Επιπλέον, πολλές χώρες αντιμετωπίζουν διευρυνόμενα εμπορικά ελλείμματα, καθώς και ελλείμματα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, παρά την αύξηση σε αυτές των εισροών ΑΞΕ. Μια τέτοια περίπτωση αποτελεί και η Τουρκία. Στην παρούσα εργασία θα προσπαθήσουμε στη βάση του ιστορικού και θεωρητικού πλαισίου, να εντοπιστούν οι μακροοικονομικές μεταβολές που έχουν επιδράσει στην πορεία της διεθνούς θέσης της Τουρκίας ως αποδέκτη ΑΞΕ, αλλά και οι ενδεχόμενες επιπτώσεις των πραγματοποιούμενων ΑΞΕ στα μακροοικονομικά μεγέθη της Τουρκίας την περίοδο 1980-2010. Η παρούσα εργασία αποτελείται από επτά κεφάλαια. Στο πρώτο (1ο) κεφάλαιο γίνεται μια σύντομη αναφορά στην επιστήμη της Μακροοικονομικής και στη γενικότερη σημασία της. Επίσης, παρουσιάζεται το ιστορικό πλαίσιο ανάπτυξης της τουρκικής οικονομίας από την ίδρυση του τουρκικού κράτους το 1923. Η παρουσίαση αυτή κρίνεται σκόπιμη καθώς οι τρέχουσες οικονομικές εξελίξεις σε μια χώρα, εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τις πολιτικές και οικονομικές επιλογές που έχουν γίνει ιστορικά και στον τρόπο με τον οποίο οι επιλογές αυτές έχουν συμβάλλει διαχρονικά στη συσσώρευση κεφαλαίου. Στο δεύτερο (2ο) κεφάλαιο παρατίθεται το θεωρητικό πλαίσιο στο οποίο θα βασιστούμε για την ερμηνεία των εμπειρικών δεδομένων. Στο τρίτο (3ο) κεφάλαιο παρουσιάζονται βασικά μακροοικονομικά μεγέθη της τουρκικής οικονομίας και γίνεται μια πρώτη προσπάθεια ερμηνείας τους σε σχέση με τις ΑΞΕ. Στο τέταρτο (4ο) κεφάλαιο γίνεται η βασική εμπειρική αποτύπωση της εξέλιξης των ΑΞΕ στην τουρκική οικονομία και ακολουθούν αντίστοιχες ερμηνευτικές διαπιστώσεις. Στο πέμπτο (5ο) κεφάλαιο πραγματοποιείται μια περεταίρω διερεύνηση των ΑΞΕ σε συνδυασμό με τις διεθνείς οικονομικές σχέσεις της Τουρκίας. Στο έκτο (6ο) κεφάλαιο πραγματοποιείται διερεύνηση των ΑΞΕ σε συνδυασμό με το εξωτερικό εμπόριο της τουρκικής οικονομίας. Στο έβδομο (7ο) κεφάλαιο γίνεται μια σύντομη σύνοψη της σχετικής βιβλιογραφίας και ένας σχολιασμός της στη βάση των ευρημάτων της παρούσας εργασίας. Τέλος, στο όγδοο (8ο) κεφάλαιο παρουσιάζονται τα βασικά συμπεράσματα που προκύπτουν από την παρούσα εργασία. / Τις τελευταίες δεκαετίες μεγάλο ενδιαφέρον συγκεντρώνει ο τρόπος και ο ρυθμός με τον οποίο οι διάφορες αναπτυσσόμενες χώρες εντάσσονται στην παγκόσμια οικονομία. Οι συνθήκες κάτω από τις οποίες λαμβάνει μέρος η ενσωμάτωση αυτή ιδιαίτερα από το 1980 και μετά, περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων, την απελευθέρωση του διεθνούς εμπορίου, τη διεθνοποίηση της παραγωγής και την άρση των περιορισμών επί των διεθνών ροών κεφαλαίου. Ένα εργαλείο στη διαδικασία ενσωμάτωσης πολλών χωρών στο παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα είναι οι Άμεσες Ξένες Επενδύσεις (ΑΞΕ), καθώς αποτελούν ένα μηχανισμό ροής κεφαλαίων στην παγκοσμιοποιημένη οικονομία. Η έρευνα γύρω από τους λόγους και τις μορφές που πραγματοποιούνται οι ΑΞΕ έχει ενταθεί τα τελευταία χρόνια, καθώς ένα μεγάλο μέρος του κεφαλαίου των ανεπτυγμένων χωρών επιλέγει πλέον τη συγκεκριμένη μορφή επένδυσης, ενώ όλο και περισσότερες χώρες βλέπουν τις ΑΞΕ ως βασικό μοχλό οικονομικής ανάπτυξης. Η ένταξη των χωρών αυτών στην παγκόσμια οικονομία σε πολλές περιπτώσεις συνοδεύεται από σειρά βίαιων οικονομικών κρίσεων, όπως έγινε φανερό τη δεκαετία του ’90. Επιπλέον, πολλές χώρες αντιμετωπίζουν διευρυνόμενα εμπορικά ελλείμματα, καθώς και ελλείμματα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, παρά την αύξηση σε αυτές των εισροών ΑΞΕ. Μια τέτοια περίπτωση αποτελεί και η Τουρκία. Στην παρούσα εργασία θα προσπαθήσουμε στη βάση του ιστορικού και θεωρητικού πλαισίου, να εντοπιστούν οι μακροοικονομικές μεταβολές που έχουν επιδράσει στην πορεία της διεθνούς θέσης της Τουρκίας ως αποδέκτη ΑΞΕ, αλλά και οι ενδεχόμενες επιπτώσεις των πραγματοποιούμενων ΑΞΕ στα μακροοικονομικά μεγέθη της Τουρκίας την περίοδο 1980-2010. Η παρούσα εργασία αποτελείται από επτά κεφάλαια. Στο πρώτο (1ο) κεφάλαιο γίνεται μια σύντομη αναφορά στην επιστήμη της Μακροοικονομικής και στη γενικότερη σημασία της. Επίσης, παρουσιάζεται το ιστορικό πλαίσιο ανάπτυξης της τουρκικής οικονομίας από την ίδρυση του τουρκικού κράτους το 1923. Η παρουσίαση αυτή κρίνεται σκόπιμη καθώς οι τρέχουσες οικονομικές εξελίξεις σε μια χώρα, εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τις πολιτικές και οικονομικές επιλογές που έχουν γίνει ιστορικά και στον τρόπο με τον οποίο οι επιλογές αυτές έχουν συμβάλλει διαχρονικά στη συσσώρευση κεφαλαίου. Στο δεύτερο (2ο) κεφάλαιο παρατίθεται το θεωρητικό πλαίσιο στο οποίο θα βασιστούμε για την ερμηνεία των εμπειρικών δεδομένων. Στο τρίτο (3ο) κεφάλαιο παρουσιάζονται βασικά μακροοικονομικά μεγέθη της τουρκικής οικονομίας και γίνεται μια πρώτη προσπάθεια ερμηνείας τους σε σχέση με τις ΑΞΕ. Στο τέταρτο (4ο) κεφάλαιο γίνεται η βασική εμπειρική αποτύπωση της εξέλιξης των ΑΞΕ στην τουρκική οικονομία και ακολουθούν αντίστοιχες ερμηνευτικές διαπιστώσεις. Στο πέμπτο (5ο) κεφάλαιο πραγματοποιείται μια περεταίρω διερεύνηση των ΑΞΕ σε συνδυασμό με τις διεθνείς οικονομικές σχέσεις της Τουρκίας. Στο έκτο (6ο) κεφάλαιο πραγματοποιείται διερεύνηση των ΑΞΕ σε συνδυασμό με το εξωτερικό εμπόριο της τουρκικής οικονομίας. Στο έβδομο (7ο) κεφάλαιο γίνεται μια σύντομη σύνοψη της σχετικής βιβλιογραφίας και ένας σχολιασμός της στη βάση των ευρημάτων της παρούσας εργασίας. Τέλος, στο όγδοο (8ο) κεφάλαιο παρουσιάζονται τα βασικά συμπεράσματα που προκύπτουν από την παρούσα εργασία.