Family support is the central pillar of old-age income security in Hong Kong and Singapore. But demographic ageing, among the fastest internationally, implies fewer adult children to provide support, while the public pension systems remain lean even by East Asian standards. Future elderly cohorts therefore face growing risks of financial hardship. This study examines the current extent of this problem, its prospects in the coming decades, and the possibilities of pension reform. It is unique in combining historical and prospective approaches towards policy causes and effects within a comparative framework. First, it analyses work, incomes, and living arrangements among elderly persons in 1995/1996 and 2005/2006 using microdata from national surveys. Next, it models possible living arrangements, income sources, and pension outcomes for future elderly cohorts using a macrosimulation model and illustrative cases. Finally, it examines the historical factors affecting pension policy development and assesses the potential for reform. Elderly poverty is more serious than often acknowledged—three quarters of elderly persons have incomes below 40% of the median wage, including a quarter of those in work in Singapore. Children‘s transfers are prevalent and large, while co-residence boosts elderly incomes on a household basis. But co-residence is already falling. By 2030, half of elderly persons may not live with their children. Almost a third may have access to neither market income nor children‘s contributions. Pensions are estimated to replace less than a third of men‘s final wage and are equivalent to a quarter or less of the median wage for women. Although developmental policy paradigms disfavour generous public pension systems in both places, explicit policy demands by the public keep up the pressure on policymakers in Hong Kong. In Singapore, reform prospects may depend on the growth of ideational competition and the availability of policy proposals to focus public concerns and rejuvenate policy thinking.

H παρούσα διδακτορική διατριβή σχεδιάστηκε με σκοπό τον έλεγχο του μέτρου της μείωσης της απασχόλησης στη γενική κυβέρνηση κατά τουλάχιστον 150.000 την περίοδο 2012 – 2016. Στόχος αυτής της διδακτορικής διατριβής είναι ο εντοπισμός και η αξιολόγηση των επιδράσεων του συγκεκριμένου μέτρου στην περιουσία του φορέα συνταξιοδότησης των δημοσίων υπαλλήλων, στα δημόσια οικονομικά μεσοπρόθεσμα, καθώς και, στην ύπαρξη και επιβίωση της κοινωνικής ασφάλισης μέσα σε ένα περιβάλλον οικονομικής ύφεσης, στην Ελλάδα. Ο έλεγχος του μέτρου βασίστηκε στην εκπόνηση αναλογιστικής μελέτης η οποία είναι απόλυτα βασισμένη στους νόμους και στα επίσημα στοιχεία του κράτους με ημερομηνία υπολογισμού τον 12/2012. Για τις ανάγκες της δημιουργήθηκε ένα νέο αρχείο δεδομένων με περίπου 120.000 δημοσίους υπαλλήλους από την επεξεργασία δύο διαφορετικών βάσεων δεδομένων καθώς και τη κατάλληλη υπόθεση εργασίας. Χρησιμοποιήθηκαν οι Ελβετικοί αναλογιστικοί πίνακες EVK 2000 σύμφωνα με τις κείμενες δημοσιοϋπαλληλικές διατάξεις συνταξιοδότησης σε συνάρτηση με τον αναλυτικό χάρτη υπηρετούντων δημοσίων υπαλλήλων στις 2.11.2012 και τεχνικό επιτόκιο 3,8% βάσει των αναμενόμενων αποδόσεων των αποθεματικών. Για την αποτίμηση επιλέχθηκε και χρησιμοποιήθηκε η μέθοδος της Προβεβλημένης Πιστούμενης Μονάδας (Projected Unit Credit Method, PUC) γνωστής και ως μέθοδος των δεδουλευμένων παροχών. Σύμφωνα με τη μέθοδο της Προβεβλημένης Πιστούμενης Μονάδας ο τρέχων μισθός του ασφαλισμένου προβάλλεται στην ημερομηνία συνταξιοδότησης του. Για τον έλεγχο της σχέσης δημοσιονομικής πολιτικής και ανάπτυξης χρησιμοποιήθηκε ο δημοσιονομικός πολλαπλασιαστής 2,35 και ποσοστό εσόδων της γενικής κυβέρνησης σαν ποσοστό του Α.Ε.Π το 44,7% σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για το 2012. Με βάση τις παραδοχές που αναφέρθηκαν, το αποτέλεσμα της αναλογιστικής μελέτης απέδειξε ότι οι επιπτώσεις της μείωσης της απασχόλησης στη γενική κυβέρνηση, εντοπίζονται κυρίως στο ΑΕΠ - δημόσια έσοδα, στην ανεργία – απολύσεις, και στη Κοινωνική Ασφάλιση. Πιο ειδικά, το μέτρο θέτει σε άμεσο κίνδυνο τη βιωσιμότητά Οργανισμών Κοινωνικής Ασφάλιση λόγω της ιδιαίτερα μεγάλης μείωσης των εσόδων τους από ασφαλιστικές εισφορές και από την αύξηση κατά 1,1% του δείκτη ανεργίας με αντίκρισμα την ελάφρυνση των εξόδων του Κρατικού Προϋπολογισμού. Το οικονομικό αποτέλεσμα είναι ότι ελαφρύνει μεν τις δημόσιες δαπάνες κατά 6.337,6 εκ. € με πρόσθετη όμως επιβάρυνση του ΑΕΠ με ποσό της τάξεως των -13.619,2 εκ. €. Αυτό το αποτέλεσμα μπορεί να μεταφραστεί και σε μία σημαντική μείωση των άμεσων εσόδων του Κράτους, χωρίς να υπολογίσουμε τυχόν άλλες επιπτώσεις, για παράδειγμα στην υγεία, στην ανεργία κ.ά. Το τελικό οικονομικό αποτέλεσμα του μέτρου ως κρατικό έσοδο είναι της τάξεως των 249,8 εκ. € το οποίο δεν είναι δυνατόν να αντισταθμίσει το κοινωνικοοικονομικό κόστος της ανεργίας/απόλυσης σε περιβάλλον ύφεσης και ανεργίας με ταυτόχρονο άμεσο κίνδυνο της βιωσιμότητας Οργανισμών Κοινωνικής Ασφάλισης. Από τη μελέτη αποδεικνύεται ότι, το μέτρο υλοποιείται χωρίς τον απαραίτητο σχεδιασμό για το αναμενόμενο αποτέλεσμα στο ΑΕΠ, στα δημόσια έσοδα, στην ανεργία μέσω των απολύσεων, στη Κοινωνική Ασφάλιση. Ακόμα τα μέτρα αυτά βρίσκονται σε ευθεία αντίθεση με τις προτάσεις του ΔΝΤ και του ΟΟΣΑ για την οικονομία και τις συντάξεις. / This thesis was designed in order to examine the measure of employment reduction in the general government by at least 150,000, in the period 2012 – 2016. The aim of this thesis is to detect and assess the effects of this measure on the civil servants pension body property, on the public finance, in the medium term, as well as on the existence and survival of social security in an environment of economic recession, in Greece. The examination of the measure was based on an actuarial study which is totally based on the laws and state official data, with the calculation date of 12/2012. For its needs, a new data archive was created, with approximately 120,000 civil servants, from the process of two different databases, as well as the proper case study. The Swiss EVK 2000 actuarial tables were used, according to the effective provisions on civil servants’ pension, in relation to the detailed charter of civil servants on active service on 2.11.2012, and 3.8% technical interest rate, based on the expected returns of the reserves. For the calculation, the Projected Unit Credit Method (PUC) was selected and used, also known as accrued benefits method. According to the Projected Unit Credit Method, the current salary of the insured person is projected on his/her retirement date. In order to examine the relationship of the civil servant policy and the development, the 2.35 fiscal multiplier was used, and the percentage of the general government income as a GDP percentage was considered 44.7%, according to the European Commission, for 2012. Based on the aforementioned admissions, the result of the actuarial study proved that the effects of the employment reduction in the general government are mainly detected on the GDP – public income, the unemployment – dismissals, and the Social Security. More specifically, the measure directly endangers the sustainability of the Social Security Organizations, due to the particularly large decrease in their income from insurance contributions, and due to the 1.1% increase of the unemployment rate, which results in a decrease in the expenditures of the State Budget. The financial result is that it decreases the public expenditures by 6,337.6 m. €, but it burdens the GDP with an amount of approximately -13,619.2 m. €. This result can also be translated into a significant decrease in the direct income of the State, without calculating any other effects, for example on health, unemployment etc. The final financial result of the measure as public income is approximately 249.8 m. €, which cannot compensate the socio-economic cost of unemployment/dismissal in a recession and unemployment environment, while, at the same time, the sustainability of the Social Security Organizations is endangered. The study proves that the measure is applied without the necessary planning for the expected result on the GDP, the public income, the unemployment through dismissals, and the Social Security. In addition, these measures are in direct contrast to the IMF and OECD proposals on economy and pensions.