This is an empirical investigation into the use of dictionaries by students of English and Science at Kuwait University with a particular focus on bilingual dictionaries of Arabic and English. In the introductory chapter we discuss the increasingly important role of vocabulary in EFL methodology and the relevant emphasis on improving existing dictionaries and teaching students how to make effective use of them. In chapter two we focus on bilingual dictionaries and review their status in EFL methodology. Then structural features of this type of dictionary are discussed with special reference to the problems of translation equivalents, sense discriminations, and intended dictionary function. Chapter three is a critical examination of two bilingual dictionaries in Kuwait. AL-MAWRID (English-Arabic) and DICTIONARY OF MODERN WRITTEN ARABIC (Arabic-English) are examined in terms of their users and uses, introductory matter, translation equivalents, sense discriminations, illustrative examples, collocations and idioms, grammatical information, and pronunciation. In the fourth chapter we review previous studies of dictionary users and uses and focus on their findings which bear relevance to our investigation. Chapter five is a description of the research method we follow in our investigation i.e. a questionnaire and two translation tests. In chapter six we present and analyse the findings on specific aspects of dictionary use addressed in the questionnaire. Chapter seven is an analysis of translation errors in relation to the type(s) of dictionary used in the Ll-L2 and L2-Ll translation tests. The final chapter summarises the research findings and presents same suggestions with regard to the improvement of existing bilingual dictionaries of English and Arabic and the training of dictionary users.

By examining language simultaneously along the paradigmatic and syntagmatic axes, Sinclair (2004a) identified the lexical item as an object of the discourse comprising an obligatory core and semantic prosody, and optional collocates, colligates and semantic preferences. This research investigates Sinclair’s theoretical model by locating the lexical items that are associated with the complementary verbs come and go in the spoken and written discourses in a selection of the International Corpora of English (ICE). The corpora selected are ICE-Canada, -GB, -India and –Jamaica. This research is innovative in that it adapts Sinclair’s methodology to examine high frequency lexical items across different discourses and different World Englishes It establishes that there is a significantly greater difference in frequency of the lexical items associated with come and go within the different discourses of the ICE corpora in comparison to between the ICE corpora. It replaces the core with the node, it introduces structural preference and discourse preference as co-selection components of the lexical item, and it substitutes semantic force for the term semantic prosody as defined by Sinclair: the ‘reason why [the item] is chosen’ (Sinclair 2004a: 144). Thus the lexical item comprises an obligatory node and semantic force, and optional collocates, colligates, structural preferences, semantic preferences and discourse preferences. As a consequence of these theoretical and methodological adaptations, this research shows that semantic forces with the associated co-selection components can function in tandem and that semantic forces, again with the associated co-selection components, can function in layers. The research concludes that the lexical item is not an identifiable object in the discourse, but it is the syntagmatic realisations of a paradigmatic choice.

Idioms, as highly familiar word combinations, are processed quickly by native speakers, but are problematic for non-native speakers even at high levels of proficiency. In this thesis I explore the representation of idioms in the monolingual and bilingual lexicons. In a series of studies I investigate how native and non-native speakers of English process English idioms and idioms translated from another language. In Study 1 I used a lexical decision task to test how much an expected word is primed following the first part of an idiom, e.g. on the edge of your… seat. English native speakers and Chinese-English bilinguals were tested using English idioms and translations of Chinese idioms (e.g. draw a snake and add… feet). In Study 2 I presented the same materials in short passages to allow for more natural presentation and used eye-tracking to investigate the reading patterns for all items. I also compared figurative and literal uses of the same items to see how easily non-native speakers were able to process non-compositional meaning in the L2. In Study 3 I used the same methodology (eye-tracking of idioms used in short sentence contexts) with a higher proficiency group (Swedish-English bilinguals), with much shorter, less predictable idioms (e.g. break the ice/bryta isen) and included a set of idioms that exist in both L1 and L2. All three studies point to the same conclusion: that even in an unfamiliar translated form, the expected lexical combination was facilitated (idioms showed faster processing than control phrases), but only the highest proficiency participants also showed evidence that they were able to process the figurative meanings without disruption. Congruent items show no additional advantage, hence it is clearly L1 knowledge of what words ‘go together’ that drives the effect in translation. In Study 4 I extended this by contrasting idioms with other types of formulaic phrase: literal binomials (king and queen) and collocations (abject poverty). All types showed faster reading compared to equally plausible control phrases. I then used formulaic component words in separated contexts to see whether any lexical priming effects are observed when the formulaic frame is compromised. Only idioms showed evidence of a formulaic advantage in this condition, while binomials showed evidence of semantic priming and collocations showed evidence of disruption. Importantly, different factors relevant to each formulaic type show an effect on how they are processed, e.g. idioms were driven by predictability, while binomials were driven more by the strength of semantic association between component words. The results overall provide a valuable new perspective on how formulaic units are represented in the mental lexicon. The fact that faster processing is seen for translated forms shows that idioms are not processed as unanalysed whole units, since L1 influence must be contingent on the individual words activating translation equivalent forms. This also shows that non-native speakers do not show fundamentally different processing in their L2 than native speakers, and ‘known’ word combinations are processed quickly regardless of the language of presentation. Compared to idioms, other formulaic types also show fast processing in canonical forms, but are more variable in whether or not the component words also show lexical priming in non-formulaic contexts. Formulaicity therefore exists at multiple levels of representation, encompassing lexical, structural and conceptual properties of word combinations.

For the majority of the 20th century, one of the central dogmas of linguistics was that, at the level of the lexicon, the relationship between words and meanings is arbitrary: there is nothing about the word ‘dog’ for example that makes it a particularly good label for a dog. However, in recent years it has become increasingly recognized that non-arbitrary associations between words and meanings make up a small, but potentially important portion of the lexicon. This thesis focuses on exploring the effect that non-arbitrary associations between words and meanings have on language learning and the structure of the lexicon. Based on a critical analysis of the existing literature, and the results of a number of experiments presented here, I suggest that the overall prevalence and developmental timing of two forms of non-arbitrariness in the lexicon– systematicity and motivatedness – is shaped by the pressure for languages to be learnable while remaining expressive. The effect of pressures for learnability and expressivity have been recognized to have important implications for the structure of language generally, but have so far not been applied to explain structure at the level of the lexicon. The central claim presented in this dissertation is that features of the perceptual and cognitive organization of humans results in specific types of associations between words and meanings being easier for naïve learners to acquire than others, and that the pressure for languages to be learnable results in lexica that leverage these human biases. Taking advantage of these biases, however, induces constraints on the structure of the lexicon that, left unchecked, might limit its expressivity or penalize subsequent learning. Thus, lexica are structured such that early-acquired words are able to leverage these biases while avoiding the limitations imposed by those biases when they are extended past a certain point.

This thesis demonstrates a new methodology for the linguistic analysis of literature drawing on the data within The Historical Thesaurus of the Oxford English Dictionary (2009). Developing ideas laid out by Carol McGuirk in her book Robert Burns and the Sentimental Era (1985), this study offers a novel approach to the cultural connections present in the sentimental literature of the eighteenth century, with specific reference to Robert Burns. In doing so, it responds to the need to “stop reading Burns through glossaries and start reading him through dictionaries, thesauruses and histories”, as called for by Murray Pittock (2012). Beginning by situating the methodology in linguistic theory, this thesis goes on firstly to illustrate the ways in which such an approach can be deployed to assess existing literary critical ideas. The first chapter does this testing by examining McGuirk’s book, while simultaneously grounding the study in the necessary contextual background. Secondly, this study investigates, in detail, two aspects of Burns’s sentimental persona construction. Beginning with his open letter ‘The Address of the Scotch Distillers’ and its sentimental use of the language of the Enlightenment, and moving on to one of Burns’s personas in his letters to George Thomson, this section illustrates the importance of persona construction in Burns’s sentimental ethos. Finally, a comprehensive, evidence-based, comparison of linguistic trends examines the extent to which similar sentimental language is used by Burns and Henry Mackenzie, Laurence Sterne, William Shenstone and Samuel Richardson. This thesis shows how this new methodology is a valuable new tool for those involved in literary scholarship. For the first time in any comprehensive way the Historical Thesaurus can be harnessed to make new arguments in literary criticism.

Αντικείμενο της παρούσας διατριβής αποτελεί η πειραματική διερεύνηση της συμπεριφοράς διατάξεων ενίσχυσης πλακοδοκών (Τ-δοκοί) οπλισμένου σκυροδέματος, σε τέμνουσα δύναμη με χρήση πλεγμάτων συνεχών ινών άνθρακα δύο διευθύνσεων 0°/90°, σε ανόργανη μήτρα κονιάματος με βάση το τσιμέντο (Ινοπλέγματα Ανόργανης Μήτρας). Η διεξαγωγή των πειραματικών δοκιμών γίνεται σε ανακυκλιζόμενη φόρτιση σταθερού βήματος (κύκλοι φόρτισης). Ζητούμενο της πειραματικής διαδικασίας είναι η διερεύνηση της αποτελεσματικότητας ανοικτών μανδύων από ινοπλέγματα σε ανόργανη μήτρα στην αύξηση της ικανότητας ανάληψης τέμνουσας δύναμης από το στοιχείο. Ειδικότερα, διερευνάται η σχέση του αριθμού των στρώσεων σε μια πιθανή αύξηση καθώς και η τυχόν ευεργετική επίδραση μίας ειδικής τεχνικής για την αγκύρωση των άκρων του μανδύα. Η εξεταζόμενη τεχνική αγκύρωσης αποτελείται από καμπύλα μεταλλικά ελάσματα, μικρού σχετικά πάχους, που τοποθετούνται στα άκρα του μανδύα συγκρατώντας τον, ενώ μηχανικά αγκύρια αναλαμβάνουν να μεταφέρουν τις αναπτυσσόμενες δυνάμεις στη θλιβόμενη ζώνη του στοιχείου, στην πλάκα της δοκού. Από τις πειραματικές δοκιμές εξήχθησαν σημαντικά αποτελέσματα αναφορικά με την αποτελεσματικότητα της μελετηθείσας τεχνικής ενίσχυσης σε τέμνουσα δύναμη πλακοδοκών οπλισμένου σκυροδέματος με χρήση ινοπλεγματών ανόργανης μήτρας (ΙΑΜ), αγκυρωμένων ή μη. / -

Thesis (MSc) -- University of Stellenbosch, 2004. / ENGLISH ABSTRACT: Lactic acid bacteria play an essential role in the majority of fermented foods by producing organoleptic compounds and increasing the shelf life. The best-studied antimicrobial compounds are bacteriocins, i.e. ribosomally synthesized peptides. Most of these peptides have a narrow spectrum of activity and are usually only active against bacteria from the same ecological niche. The fact that all bacteriocins are degraded by proteolytic enzymes enlarges their potential use as natural food preservatives. The ideal would be to replace or reduce chemical preservatives such as sulfur dioxide, nitrates and nitrites. Bacteriocins are classified into four groups according to their structural and functional characteristics. Plantaricin 423, produced by Lactobacillus plantarum 423, is heat stable, plasmid encoded, relatively small (3.5 kDa) and is classified as a class Iia bacteriocin. The peptide is active from pH 1.0 to 10.0 and inhibits Gram-positive bacteria, including Lactobacillus spp., Leuconostoc spp., Oenococcus oeni, Pediococcus spp., Enterococcus spp., Propionibacterium spp. and pathogens such as Bacillus cereus, Clostridium spp. and Listeria monocytogenes. Production of bacteriocins may occur constitutively or may be regulated by a cell-density dependent system called quorum sensing. Plantaricin 423 is produced throughout logarithmic growth, with no apparent change in production levels when the producer strain is cultured in the presence of plantaricin 423 or Listeria innocua and Lactobacillus sakei. This led us to believe that plantaricin 423 may be produced constitutively. A reporter system was constructed which consisted of the plantaricin 423 promoter, P423, fused to the luxAB genes and cloned into a shuttle vector, pTRKH2. The newly constructed plasmid, pTAB4, was transformed to a bacteriocin-negative mutant of L. plantarum (423 B} Despite several repeats, no luciferase activity was recorded and no RNA homologous to the luxAB genes was detected. The region necessary for expression of plantaricin 423 may be located stream-up of the -80 region homologous to the -80 and -40 conserved repeats of regulated class II bacteriocins. Inclusion of the latter region in the reporter construct may result in the successful expression of luxAB. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Melksuurbakteriee speel 'n belangrike rol in die meeste gefermenteerde voedselsoorte deur die produksie van organoleptiese komponente en die verlenging van rakleeftyd. Van aile antimikrobiese komponente is bakteriosiene (ribosomaal gesintetiseerde peptiede) die beste bestudeer. Hierdie peptiede het gewoonlik 'n nou spektrum van antimikrobiese werking en is meestal aktief teen bakteriee in dieselfde ekologiese nis. Die feit dat bakteriosiene deur proteolitiese ensieme in die spysverteringskanaal vernietig word, verhoog die potensiele gebruik van bakteriosiene as preserveermiddels. Die ideaal sal wees om die konsentrasie van chemiese preserveermiddels soos swaweldioksied, nitrate en nitriete te verlaag of rnoontlik te vervang met bakteriosiene. Bakteriosiene word in vier groepe op grond van hul strukturele en funksionele karaktereienskappe geklassifiseer. Plantarisien 423, geproduseer deur Lactobacillus plantarum 423, is hitte-stabiel, word deur 'n plasmied gekodeer, is relatief klein (3.5 kDa) en sorteer onder die klas Iia bakteriosiene. Die peptied is aktief oor 'n wye pH-reeks (pH 1.0-10.0) en inhibeer Gram-positiewe bakteriee, insluitend Lactobacillus spp., Leuconostoc spp., Oenococcus oeni, Pediococcus spp., Enterococcus spp., Propionibacterium spp. en patogene soos Bacillus cereus, Clostridium spp. en Listeria monocytogenes. Produksie van bakteriosiene kan konstitutief plaasvind of kan gereguleer word deur 'n seldigtheids- afhanklike sisteem naamlik "quorum sensing". Plantarisien 423 word regdeur logaritmiese groei geproduseer, met geen verandering in produksievlakke wanneer die produserende stam in die teenwoordigheid van plantarisien 423 of Listeria innocua en Lactobacillus sakei gekweek word nie. Dit het gelei tot die hipotese dat plantarisien 423 moontlik konstitutief geproduseer word. 'n Verklikkersisteem bestaande uit 'n fusie van die plantarisien 423 promoter, P423, aan die luxAB gene is gekonstrueer en in die pendelplasmied pTRKH2 gekloneer. Die nuutgekonstrueerde plasmied, pTAB4, is na 'n bakteriosien-negatiewe mutant van L. plantarum (stam 423 B-) getransfonneer. Ten spyte van etlike herhalings kon geen lusiferase-aktiwiteit opgespoor word nie en kon ook geen homologie in die RNA met die luxAB gene opgespoor word nie. Dit is moontlik dat die area nodig vir uitdrukking van plantarisien 423 verder stroom-op van die -80 area, homoloog aan die -80 en -40 gekonserveerde herhalings van reguleerbare klas II bakteriosiene, gesetel is. Insluiting van laasgenoemde area in die verklikker-konstruk mag lei tot die suksesvolle uitdrukking van luxAB.

Στόχος της παρούσας διατριβής, είναι η κατά βάση πειραματική διερεύνηση της συμπεριφοράς διατάξεων ενίσχυσης πλακοδοκών Οπλισμένου Σκυροδέματος, έναντι τέμνουσας υπό ανακυκλιζόμενη φόρτιση, με χρήση πλεγμάτων συνεχών ινών άνθρακα δύο διευθύνσεων 0°/90°, σε ανόργανη μήτρα κονιάματος με βάση το τσιμέντο (Ινοπλέγματα Ανόργανης Μήτρας). Η τεχνική αυτή, αρχικά εφαρμόστηκε με την μορφή τρίπλευρου μανδύα ΙΑΜ μορφής U, με στόχο την διερεύνηση της αποτελεσματικότητας των ανοιχτών μανδυών ΙΑΜ στην αύξηση της ικανότητας ανάληψης τέμνουσας δύναμης, καθώς και του ρόλου του αριθμού των στρώσεων στην εν λόγω πιθανή αύξηση. Στην συνέχεια, στην προσπάθεια αντιμετώπισης των αδυναμιών των «ανοιχτών» μανδυών, δηλαδή της συνήθους τεχνικής ενίσχυσης δοκών σε τέμνουσα, εφαρμόστηκε ειδική διάταξη αγκύρωσης των άκρων του μανδύα, αποτελούμενη από καμπύλα μεταλλικά ελάσματα που συγκρατούσαν τον μανδύα και μετέφεραν τις δυνάμεις μέσω μηχανικών αγκυρίων στην μάζα της πλάκας σκυροδέματος της δοκού. Με βάση τα πειραματικά αποτελέσματα που εξήχθησαν, ήταν δυνατή η σύγκριση των παραπάνω διατάξεων ενίσχυσης και η εξαγωγή σημαντικών συμπερασμάτων για την πρωτοπόρα τεχνική ενίσχυσης σε τέμνουσα δύναμη πλακοδοκών οπλισμένου σκυροδέματος με χρήση Ινοπλεγμάτων Ανόργανης Μήτρας. Σχετικά με τη δομή της διατριβής, αυτή αποτελείται από έξι Κεφάλαια τα οποία με την σειρά τους διαχωρίζονται σε κατάλληλες ενότητες, υποενότητες και παραγράφους. Συνοπτικά περιγράφεται παρακάτω το περιεχόμενο κάθε Κεφαλαίου. Στο πρώτο Κεφάλαιο πραγματοποιείται μία εισαγωγή για την ανάγκη διατμητικής ενίσχυσης των κατασκευών από οπλισμένο σκυρόδεμα. Παρουσιάζεται η γενική κατεύθυνση των σύγχρονων Αντισεισμικών Κανονισμών, με στόχο την κατανόηση της συμπεριφοράς της κατασκευής και των μελών της κατά την σεισμική διέγερση και τους λόγους που οδηγούν στην ανάγκη διατμητικής ενίσχυσης των δοκών οπλισμένου σκυροδέματος. Εν συνεχεία, πραγματοποιείται μια παρουσίαση των συμβατικών τεχνικών διατμητικής ενίσχυσης πλακοδοκών οπλισμένου σκυροδέματος με την εξέλιξή τους, καθώς και τις αδυναμίες που προκύπτουν, με βάση γενικά κριτήρια που ορίζει ο Κανονισμός Επεμβάσεων, οδηγώντας στην ανάγκη αναζήτησης νέας τεχνικής. Τέλος,τίθεται το πρόβλημα που εξετάζεται στην παρούσα διατριβή, με ανάλογη παρουσίαση της γενικής ιδέας των νέων διατάξεων ενίσχυσης που εξετάζονται. Στο δεύτερο Κεφάλαιο πραγματοποιείται μία παρουσίαση των Ινοπλεγμάτων Ανόργανης Μήτρας. Παρουσιάζονται πληροφορίες για τις ίνες που απαρτίζουν τα πλέγματα, τους τύπους των πλεγμάτων σύνθετων υλικών, τους τύπους ανόργανης μήτρας και τη συνάφεια μεταξύ πλεγμάτων και μητρικού υλικού. Στην συνέχεια, γίνεται αναφορά στις εφαρμογές των στοιχείων από Ινοπλέγματα σε Ανόργανη Μήτρα στις νέες κατασκευές, ενώ ακολουθεί βιβλιογραφική ανασκόπηση για τον (περιορισμένο) αριθμό ερευνητικών εργασιών που αφορούν την εφαρμογή Ινοπλεγμάτων σε Ανόργανη Μήτρα στο πεδίο των ενισχύσεων των κατασκευών, διαπιστώνοντας παράλληλα ότι τα ΙΑΜ δεν έχουν εφαρμοστεί μέχρι σήμερα στη μορφή τρίπλευρου μανδύα για την διατμητική ενίσχυση πλακοδοκών οπλισμένου σκυροδέματος. Τέλος, στην βιβλιογραφική ανασκόπηση προστίθενται δύο ερευνητικές εργασίες που παρουσιάζουν τεχνικές αγκύρωσης των άκρων τρίπλευρων μανδυών ινοπλισμένων πολυμερών, παρόμοιες με αυτή που εφαρμόσαμε στην παρούσα διατριβή. Στο τρίτο Κεφάλαιο πραγματοποιείται λεπτομερής παρουσίαση της πειραματικής διαδικασίας που ακολουθήθηκε για την παρασκευή των δοκιμίων. Συγκεκριμένα, αρχικά παρουσιάζεται ο τρόπος που πραγματοποιήθηκε ο σχεδιασμός των δοκιμίων, οι οπλισμοί που προέκυψαν, η γεωμετρία τους και οι παράμετροι που καλούμαστε να διερευνήσουμε. Στην συνέχεια, περιγράφεται η διαδικασία κατασκευής των δοκιμίων, η διαδικασία ενίσχυσής τους και η πειραματική διάταξη που χρησιμοποιήθηκε, με τελική αναφορά στα χρησιμοποιούμενα υλικά και τις ιδιότητές τους. Στο τέταρτο Κεφάλαιο παρουσιάζονται όλα τα πειραματικά αποτελέσματα, με την μορφή διαγραμμάτων των πειραματικά μετρημένων μεγεθών, δηλαδή του φορτίου καταγραφής του εμβόλου και της σχετικής μετακίνησής του. Τα αποτελέσματα παρουσιάζονται αυτοτελώς για κάθε δοκίμιο, αλλά και συγκριτικά, ενώ ακολουθεί σχολιασμός και σύγκριση των αποτελεσμάτων.Τέλος, παρατίθενται τα διαγράμματα των πειραματικών μετρημένων μεγεθών των αισθητήρων, που είχαν επικολληθεί κάτω από το έμβολο, για λόγους πληρότητας και επιβεβαίωσης των αποτελεσμάτων του εμβόλου. Στο πέμπτο Κεφάλαιο, με τίτλο «Αποδοτικότητα διατάξεων ενίσχυσης», παρουσιάζεται αρχικά ο τρόπος ανάληψης τέμνουσας δύναμης από τα σύνθετα υλικά καιτο πρώτο προσομοίωμα που έχει προταθεί για τον υπολογισμό της συνεισφοράς των Ινοπλεγμάτων Ανόργανης Μήτρας στην ανάληψη τέμνουσας δύναμης. Ακολουθούν υπολογισμοί, μέσω των οποίων ποσοτικοποιείται η αποδοτικότητα κάθε διάταξης ενίσχυσης και επιχειρείται η κατανόηση των αδυναμιών που προκύπτουν από την εφαρμογή του προσομοιώματος . Τέλος, στο έκτο και τελευταίο Κεφάλαιο, πραγματοποιείται μία συνοπτική περίληψη του συνόλου της παρούσας διατριβής, με την παράθεση των βασικότερων συμπερασμάτων που προκύπτουν, ενώ γίνεται αναφορά σε προτάσεις για μελλοντική έρευνα, σχετικές με το αντικείμενο της παρούσας διατριβής. / --

Thesis (M.A. (Translation Studies)) --University of Limpopo, 2012 / This study focuses on aspects that form part of the reasons of not having complete bidirectional bilingual dictionaries and to find solutions to those problems. The following dictionaries have been evaluated in this study: Oxford Pukuntšu ya Sekolo School Dictionary (2010), Pharos Popular Northern Sotho Dictionary (2007 & 2009) and Sesotho sa Leboa/English Pukuntšu Dictionary (2006). Most African bilingual dictionaries which are supposed to be bidirectional are not because reversibility is not applied thoroughly. This study focuses on checking how Northern Sotho-English bilingual dictionaries apply the reversibility principle. When evaluating bilingual dictionaries it comes to light that there are a lot of errors that lexicographers commit and these errors negatively affect the process of compiling complete user-friendly bidirectional dictionaries. Having user-friendly bidirectional bilingual dictionaries is very important because dictionaries help different language speakers to learn each other’s language.

No description available.