• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 9
  • 3
  • 1
  • Tagged with
  • 14
  • 14
  • 5
  • 4
  • 3
  • 3
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
11

Arthropod communities of Proteaceae with special emphasis on plant-insect interactions

Coetzee, J. H.(Jacobus Hendrik) January 1989 (has links)
Thesis (PhD) -- Stellenbosch University, 1989. / ENGLISH ABSTRACT: Arthropod communities of five proteaceous species viz. Protea repens. P. neriifolia. P.cynaroides, Leucospermum cordifolium and Leucadendron /aureolum were studied. A faunal list of the insects was compiled according to the feeding guilds of insects. Six phytophagous guilds were recognized: flower visitors, thrips, endophages, ectophages, sap-suckers, and ants. The guild composition, species packing and seasonal distribution for the free-IMng insects, spiders and other arthropods were investigated on the different plant species. The ants, flower visitors and sap-sucking species found on the plant species, were very similar, but the number of leaf chewing species common to all the plant species was low, suggesting that some species were monophagous. Insect abundance increased during the wet winter months when the plants were in flower. Of the total number of herbivores collected, flower visitors represented 69,5%, leaf feeders 14,5% and sap-suckers 16,1 %. The chewers constituted 60,1% of the total herbivore. biomass. Leaf damage increased with age ; young leaves were practically free of herbivore damage, while older leaves were stm acceptable as food. The degree of insect damage differed amongst the plant species varying from 2% to 15%. The following leaf characteristics were investigated to determine the factors involved in defence against insect herbivory : total phenolic content, protein precipitating ability, cyanogenesis, nitrogen content, leaf toughness, woodiness and fibre content lt appears that the plant species use different mechanisms to protect their leaves. The infructescences of Protea repens were exploited by the larvae of four Coleoptera and four Lepidoptera species. The community structure of these phytophagous insects was determined largely by negative interactions. Various strategies are followed (e.g. niche segregation in time and space) to lessen interspecific competition. / AFRIKAANSE OPSOMMING: 'n Studie van die arthropoocl gemeenskap op vyf proteasoorte, naamlik Protea repens. P. neriffolia. P. cynaroides. Leucospennum cordffolium en Leucadendron laureolum is gedoen. 'n Faunalys van insekte volgens hul voedingsgDdes is saamgestel. Die insekte is in ses fitofage gDdes verdeel naamlik blombesoekers, blaaspootjies, endovoeders, ektovoeders, sapsuiers en miere. Die samestelling van die gDdes, spesie-rangskikking en seisoenale verspreiding is bepaal vir die vrylewende insekte, spinnekoppe en ander arthropode. Die miere, blombesoekers en sapsuierspesies wat op die plantsoorte gevind is, is byna dieselfde, maar verslalle in die blaarvoederspesies is gevind wat 'n aanduiding is dat sommige spesies monofaag mag wees. Gedurende die nat wintermaande toon die insekgetalle 'n toename. Blombesoekers verteenwoordig 69,5%, blaarvoeders 14,5% en sapsuiers 16,1% van die aantal insekherbivore wat versamel is. Die kouers vorm 60,1% van die totale herbivoor biomassa Soos die blare verouder, neem die skade op die blare toe; jong blare toon byna geen skade nie, terwyl ouer blare steeds geskik is vir insekvoedsel. Die insekskade op die blare wissel by die verslallende plante tussen 2% en 15%. Om te bepaal watter blaareienskappe moontlik 'n rol kan speel in blaarverdediging teen insekte is die volgende ondersoek: totale fenoliese inhoud, die vermoe om proteiene te presipiteer, sianogenese. stikstofinhoud, blaartaaiheid, houtagtigheid en veselinhoud. Dit wil voorkom asof die plante verskillende meganismes gebruik om die blare te beskerm. Saadkoppe van Protea repens word deur vier Coleoptera en vier Lepidoptera spesies benut Die gemeenskapstruktuur van die boarders word tot 'n groat mate bepaal deur negatiewe interaksies. Verskeie strategiee word gevolg (bv. nissegregasie in ~ en ruimte) om kompetisie tussen spesies te verminder.
12

Variability among individuals and populations : implications for arthropod physiology

Terblanche, Jonathan Steed 04 1900 (has links)
Dissertation (PhD)--University of Stellenbosch, 2006. / ENGLISH ABSTRACT: Within arthropods, inter-individual and inter-population variation is generally poorly explored for physiological parameters. Such physiological variability is important, as it can provide insight into the capacity for evolutionary adaptation and how animals may cope with anthropogenic climate change. Insect vectors of human and animal diseases, such as tsetse flies (Diptera, Glossinidae) which carry trypanosomes, are of particular interest. Predictions of tsetse fly (Glossina spp.) range expansion, possibly paralleled by increased disease occurrence, have been made under future climate scenarios. Moreover, since there are generally strong relationships between abiotic variables (e.g. temperature and moisture availability), population dynamics, distribution and abundance, determining the physiological mechanisms influencing such relationships has utility for predictive modelling of spatial and temporal changes in tsetse fly distributions. I investigated physiological variation among individuals and populations, focusing mainly on Glossina spp. but using other arthropods to address certain issues. Specifically, I show the following: i) metabolic rate is repeatable (intra-class correlation coefficient) within individuals, and may be influenced by several factors such as age, gender, body mass and pregnancy; ii) while metabolic rate is repeatable within individuals, it remains unaltered with acclimation to laboratory conditions from field collection; iii) within a population, metabolic rate-temperature relationships are surprisingly invariant among physiological states such as age, gender, feeding status, pregnancy and temperature acclimation; iv) the magnitude of the effect of temperature acclimation differs among traits, in that upper thermal tolerances respond less than lower thermal tolerances, while metabolic rate responds to heat but not to cold. Water loss rate is relatively unresponsive to either treatment; v) plasticity can account for most inter-population variation in physiological traits related to climatic stress resistance (e.g. thermotolerances and desiccation rates) in the natural environment; vi) adult physiological performance responds differently to developmental and adult acclimation, such that marked traitspecific variation occurs, and combinations of both developmental and adult plasticity can result in further alteration of adult performance. These results have implications for the evolution of stress resistance to abiotic factors in these and other arthropods. I conclude by discussing the potential physiological patterns linking population dynamics and abiotic factors, with particular reference to tsetse flies. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Binne arthropoda, is tussen-individu en tussen-bevolking variasie in die algemeen sleg bestudeer vir fisiologiese parameters. Hierdie fisiologiese variasie is belangrik want dit kan insig gee in die mate van evolusionêre aanpassing en hoe diere antropogenies klimaatsverandering kan hanteer. Dit is veral belangrik in die geval van insekte wat mens- en diersiektes kan dra, soos tsetse vlieë (Diptera, Glossinidae) wat trypanosome oordra. In die geval van tsetse vlieë (Glossina spp.) is voorspellings vir verhoogde verspreiding, en gevolglik verhoogde siekte voorkoms, gemaak onder toekomstige voorkoms klimaat senario’s. Verder, aangesien daar in die algemeen sterk verwantskappe tussen abiotiese parameters (bv. temperatuur en water beskikbaarheid), bevolkingsdynamika, verspreiding en voorkoms is, is die bepaling van die fisiologiese meganisme, wat ‘n invloed het op hierdie verwantskappe, nuttig vir die voorspelling van tsetse oor spasie en tyd. Hier, met hoofsaaklik die gebruik van Glossina spp., maar ook ander arthropoda wanneer dit nodig is, word navorsing wat fisiologiese variasie tussen individue en bevolkings aanspreel voorgelê. Spesifiek, word dit gewys dat i) metaboliese tempo is herhaalbaar (intra-klas korrelasie koeffisient) binne individue, alhowel metaboliese tempo kan beinvloed word deur faktore soos ouderdom, geslag, liggaamsmassa en swangerskap, ii) terwyl metaboliese tempo binne individue herhaalbaar is, verander dit nie met akklimasie na laboratorium toestande vanaf versameling in die veld, iii) binne ‘n bevolking metaboliese tempo-temperatuur verwantskappe is verbasend eenders tussen fisiologiese toestande soos ouderdom, geslag, voeding staat, swangerskap en temperatuur akklimasie, iv) die grootte van die effek van temperatuur akklimasie verskil tussen eienskappe, en die boonste termiese limiete reageer minder as laer termiese limiete, terwyl metaboliese tempo reageer op hitte maar nie koue nie, en waterverlies tempo is relatief terughoudend tot enige temperatuur toestand, v) buigbaarheid kan die meeste van inter-bevolkingsvariasie in fisiologiese eienskappe van klimaatstres weerstandsvermoë (termiese toleransie en uitdrogingstempo) in die natuurlike omgewing verklaar, vi) volwasse fisiologiese prestasie reageer verskillend op ontwikkelende en volwasse akklimasie, soveel dat eienskap-spesifieke variasie kan voorkom, en ‘n kombinasie van beide ontwikkelende en volwasse buigbaarheid ‘n verskillende volwasse prestasie tot gevolg kan hê. Hierdie resultate het implikasies vir die evolusie van weerstandsvermoë tot abiotiese faktore in hierdie en ander arthropoda. Hierdie tesis word afgesluit met ‘n bespreeking van die moontlikke fisiologiese patrone wat bevolkingsdinamika en abiotiese faktore kan verbind, met ‘n fokus op tsetse vlieë.
13

Geographic variation in transposable elements and isozymes in Southern African populations of drosophila melanogaster.

Getz, Chonat Greer Louise January 1990 (has links)
A thesis submitted to the Faculty of Science, University of the Witwatersrand, Johannesburg for the Degree of Doctor of Philosophy. / This thesis reports on the investigation of two genetic aspects of Southern African populations of Drosophila Melanogaster: the " family of transposable elements and the allelic variation present in several enzyme systems. (Abbreviation abstract) / Andrew Chakane 2018
14

Spatial patterns in the microarthropod community associated with Azorella selago (Apiaceae) on the sub-Antarctic Prince Edward Islands

Hugo, Elizabeth Aletta 12 1900 (has links)
Dissertation (PhD)--University of Stellenbosch, 2006. / ENGLISH ABSTRACT: The spatial distribution of animals and plants at different scales is a central theme in ecology. Knowledge of biodiversity distribution is essential, especially with the current threat of climate change and invasion by alien species. Since the impact of climate change and alien species will be, and has already been pronounced in polar regions, information on the current spatial distributions of biota in these regions is critical to predict the consequences of climate change and alien species on the future survival, distribution and abundance of indigenous biota. This study was conducted on the sub- Antarctic Prince Edward Islands (consisting of Marion Island and Prince Edward Island), which have experienced rapid climate changes over the past 50 years. Additionally, a number of alien plant, vertebrate and invertebrate (also microarthropod) species have been introduced to these islands. Since microarthropods (mites and springtails) play an essential role in decomposition and mineralization of plant material on the islands, the loss of microarthropods from decomposer communities might have disastrous results for ecosystem processes. Therefore it is essential to know the current distributions of microarthropods in order to predict future distributions patterns in reaction to climate change and invasive species. In this study, the spatial distribution of mites and springtails inhabiting the cushion plant Azorella selago Hook, were examined at different scales of observation. Firstly, the microarthropod community was examined at a fine scale. The relationship between microarthropod species richness and abundance and plant size, isolation, within-plant variability, grass cover and microclimate variables were investigated. Thereafter, the spatial variability of microarthropod abundances was examined within stands of plants, with statistical methods using varying degrees of locational information to determine if microarthropod abundance is random, regular or aggregated at this scale. Further, the spatial variability of microarthropod communities in A. selago at different altitudes and on different sides of Marion Island, i.e. island-wide scale, was examined. The last scale of observation was the island-wide scale, in which microarthropod assemblages were compared between Marion Island and Prince Edward Island, as well as in different plant species. Microarthropods showed spatial heterogeneity within A. selago plants (higher abundances in eastern and southern sides of plants), island-wide (lower springtail abundance on the eastern side of the island and at high altitudes) and between islands (more alien species on Marion Island). In contrast, microarthropod abundance was not spatially heterogeneous within a stand of plants, i.e. mostly randomly distributed. The possible mechanisms responsible for these patterns differ between scales, and range from temperature and nutrient availability at the within plant and island wide scale to alien species between islands. Climate change is likely to alter these distribution patterns of microarthropods, either directly (unfavourable climate for indigenous species growth, development and dispersal) or indirectly (favouring alien microarthropod species; increase in grass cover on A. selago plants may alter community structure). The information presented here, is essential for predicting the possible impacts of climate change on microarthropods in fellfield ecosystems on sub-Antarctic islands. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Die ruimtelike verspreiding van diere en plante op verskillende skale is ‘n sentrale tema in ekologie. Kennis van die verspreiding van biodiversiteit is belangrik, veral met die huidige bedreiging van klimaatsverandering en indringerspesies. Omdat die impak van klimaatsverandering en indringerspesies in die poolstreke alreeds duidelik is en nog meer so sal word, is inligting oor die huidige ruimtelike verspreiding van biota in hierdie streke noodsaaklik. Hierdie studie is op die sub-Antarktiese Prins Edward-eilande (bestaande uit Marion Eiland en Prins Edward Eiland) uitgevoer, waar die klimaat vinnig verander het oor die afeglope 50 jaar. Bykomend is ‘n aantal indringer plant, vertebraat en invertebraat (ook mikroartropood) spesies op die eilande ingebring. Omdat mikroartropoda (myte en springsterte) ‘n baie belangrike rol in ontbinding en mineralisering van plantmateriaal op hierdie eilande speel, sal die verlies van mikroartropoda uit die ontbindingsgemeenskap rampspoedige gevolge vir die prosesse in die ekosisteem hê. Kennis van die huidige verpreiding van mikroartropoda is dus noodsaaklik om die toekomstige verspreidingspatrone, asook oorlewing en volopheid van inheemse spesies in reaksie op klimaatsveranding en indringerspesies, te voorspel. In hierdie studie is die ruimtelike verspreiding van myte en springsterte wat in die kussingplant Azorella selago Hook voorkom, op verskillende ruimtelike skale ondersoek. Eerstens is die mikroartropood gemeenskap op ‘n klein skaal ondersoek. Die verwantskap tussen mikroartropood spesies rykheid en volopheid en plantgrootte, isolasie, binne-plant variasie, gras bedekking en mikroklimaat faktore is ondersoek. Daarna is die ruimtelike variasie van mikroartropood volopheid binne in ‘n plantstand ondersoek deur gebruik te maak van metodes wat verskillende grade van ligging data gebruik. Dit is gedoen om uit te vind of mikroartropood volopheid lukraak, reëlmatig of versameld verspreid is. Verder is die ruimtelike verspreiding van mikroartropood gemeenskappe in A. selago op verskillende hoogtes bo seespieël en op verskillende kante van Marion Eiland ondersoek. Laastens is die mikroartropood gemeenskap op Marion Eiland en Prins Edward Eiland, asook die gemeenskap in verskillende plant spesies vergelyk. Mikroartropoda is ruimtelik heterogeen verspreid binne-in A. selago (meer individue in die oostelike en suidelike kante van plante), asook regoor Marion Eiland (minder springstert individue aan die ooste kant van die eiland asook minder op hoë hoogtes bo seespieël) en tussen eilande (meer indringerspesies op Marion Eiland). In teenstelling hiermee is mikroartropood volopheid ruimtelik homogeen oor ‘n plantstand, dus meestal lukraak verspreid. Die meganismes wat moontlik vir hierdie patrone verantwoordelik is wissel van temperatuur en voedselbeskikbaarheid op die binne-plant en oor die eiland skaal tot indringerspesies op die tussen-eiland skaal. Klimaatsverandering mag waarskynlik mikroartropood verspreidingspatrone direk (ongunstige klimaat vir inheemse spesies se groei, ontwikkeling en verspreiding), of indirek verander (indringer spesies word begunstig; toename in grasbedekking bo-op A. selago mag die gemeenskapstruktuur van mikroartropoda verander). Hierdie inligting is belangrik vir die voorspelling van die moontlike impak van klimaatsverandering op mikroartropoda in klipveld ekosisteme op sub-Antarktiese eilande.

Page generated in 0.1125 seconds