O gênero Cebus, representado por quatro espécies e várias subspécies, encontra-se geograficamente distribuído desde a América Central até o sul da América do Sul. Entretanto, sua anatomia é ainda muito pouco conhecida. É de fácil adaptação, podendo sobreviver em pequenas matas e restingas, mas a contínua destruição de seu habitat vem ameaçando, de forma progressiva, sua sobrevivência, o que vem ressaltar a importância de estudos dessa natureza. Considerando-se ainda as importantes funções do cerebelo, no controle e manutenção do equilíbrio corporal e do tono muscular, bem como no estabelecimento da postura e da harmonia e coordenação de movimentos, o presente trabalho tem a proposta de analisar, no C. apella, macro e mesoscopicamente, a disposição das estruturas de seu cerebelo. Com isso, tem-se por objetivo o melhor conhecimento do cerebelo do C. apella, o que nos permitirá tecer ilações a respeito de suas potencialidades funcionais, em comparação a outros primatas não-humanos, a mamíferos domésticos e ao homem. Foram utilizados 20 animais, 16 para analise macroscópica e 4 para mesoscopia, fixados e conservados em formol 10%, pertencentes ao acervo de pesquisa do Prof. Dr. Zenon Silva, na Universidade Federal de Uberlândia, MG. Após conveniente preparo de cada peça, macroscopicamente foram observados os hemisférios cerebelares, que se mostram pouco desenvolvidos em relação ao verme. No corpo do cerebelo, foram identificadas três porções, os lobos anterior, posterior e flóculonodular, assim constituídos, respectivamente: língula, lóbulo central, bastante desenvolvido, assim como suas asas, cúlmen e lóbulo quadrangular anterior; declive, lóbulo, quadrangular posterior, folha do verme, lóbulos semilunares, bem caracterizados na região equatorial dos hemisférios, sendo um superior e um inferior, túber, pirâmide, tonsilas bem desenvolvidas, e lóbulo biventre também bem demarcado. São bem evidentes as fissuras primária (entre os lobos anterior e posterior), horizontal (entre os lóbulos semilunares superior e inferior), secundária (pós-piramidal) e a póstero-lateral (separando o nódulo e a úvula e os hemisférios do lobo floculonodular), intraculminal e pós-clival. Outras fissuras menos evidentes são a pré-central, pré-culminal, pré-piramidal e intra-biventre. Os cortes para análise dos aspectos morfológicos internos, foram efetuados segundo os planos sagital mediano e horizontal, com espessura de 2 a 3 mm, sendo corados pelas soluções de Mulligan. As estruturas evidenciadas são descritas com detalhes comparando-se os dados obtidos com os da literatura consultada. Os termos anatômicos foram referidos segundo a Terminologia Anatômica (Internacional), 1ª. Edição brasileira - 2001, Ed. Manole Ltda. / The gender Cebus, represented by four species and several subspecies, it\'s found geographically distributed since Central America up to the south of South America however, its anatomy is still little well-known. Its from easy adaptation and can survive in small forests and restingas, but the continuous destruction of its habitat has been threatening, in a progressive way, its survival, what point the importance of these kinds of study. Considering still the important cerebellum\'s function at the control and maintenance of body equilibrium and muscle tonus, as well as the estabilishement of posture, harmony and movements coordenating, the present work proposes to analyze, on C. apella, macro and mesoscopically, the disposition of structures at its cerebellum. This way the objective is to know better C. apella\'s cerebellum, what will allow us to weave related to its functional potentialities comparing to other no-human primates, domestic mammals and human. Its was used 20 animals, 16 to macroscopic analysis and 4 mesoscopic fixed and kept in of formaldehyde 10%, belonging to the research of Professor Dr. Zenon Silva, at Universidade Federal de Uberlândia, MG. After convenient prepare of each part, it was macroscopically observed the cerebellum hemispheres that seems little developed in relation to the worm. At cerebellum\'s body, it was identified three portions, the previous lobe, posterior and floculonodular, like this respectively constituted: língula, central lobule plenty developed, as well as its wings, cúlmen and previous quadrangular lobule, declive, posterior quadrangular lobule, worm\'s leaf, semilunar lobules well characterized at equatorial region of the hemispheres, being one above and one below, túber, pyramid, well developed tonsil and biventer lobule also well demarcated. Its very obvious the primary fissure (between the previous and posterior lobe), horizontal (between the superior and inferior lóbules semilunar) secundary (post-pyramidal) and the posterolateral (separating the nodule and the uvula and the hemisphere of lobe floculonodular), intraculminal and post-clival. Other less obvious fissures are the pré-central, pré-culminal and intra-biventer. The cuts to morfological internal analysis were effected according to the average and horizontal sagittal plans, with tickness from 2 to 3 mm, being colours by muligan\'s solutions. The obvious structures are described with details comparing the data obtained with the researched literature. The anatomic terms were refered according to the Anatomic Terminology (International), first Brazilian edition- 2001, Ed. Manole Ltda.

O gênero Cebus, representado por quatro espécies e várias subspécies, encontra-se geograficamente distribuído desde a América Central até o sul da América do Sul. Entretanto, sua anatomia é ainda muito pouco conhecida. É de fácil adaptação, podendo sobreviver em pequenas matas e restingas, mas a contínua destruição de seu habitat vem ameaçando, de forma progressiva, sua sobrevivência, o que vem ressaltar a importância de estudos dessa natureza. Considerando-se ainda as importantes funções do cerebelo, no controle e manutenção do equilíbrio corporal e do tono muscular, bem como no estabelecimento da postura e da harmonia e coordenação de movimentos, o presente trabalho tem a proposta de analisar, no C. apella, macro e mesoscopicamente, a disposição das estruturas de seu cerebelo. Com isso, tem-se por objetivo o melhor conhecimento do cerebelo do C. apella, o que nos permitirá tecer ilações a respeito de suas potencialidades funcionais, em comparação a outros primatas não-humanos, a mamíferos domésticos e ao homem. Foram utilizados 20 animais, 16 para analise macroscópica e 4 para mesoscopia, fixados e conservados em formol 10%, pertencentes ao acervo de pesquisa do Prof. Dr. Zenon Silva, na Universidade Federal de Uberlândia, MG. Após conveniente preparo de cada peça, macroscopicamente foram observados os hemisférios cerebelares, que se mostram pouco desenvolvidos em relação ao verme. No corpo do cerebelo, foram identificadas três porções, os lobos anterior, posterior e flóculonodular, assim constituídos, respectivamente: língula, lóbulo central, bastante desenvolvido, assim como suas asas, cúlmen e lóbulo quadrangular anterior; declive, lóbulo, quadrangular posterior, folha do verme, lóbulos semilunares, bem caracterizados na região equatorial dos hemisférios, sendo um superior e um inferior, túber, pirâmide, tonsilas bem desenvolvidas, e lóbulo biventre também bem demarcado. São bem evidentes as fissuras primária (entre os lobos anterior e posterior), horizontal (entre os lóbulos semilunares superior e inferior), secundária (pós-piramidal) e a póstero-lateral (separando o nódulo e a úvula e os hemisférios do lobo floculonodular), intraculminal e pós-clival. Outras fissuras menos evidentes são a pré-central, pré-culminal, pré-piramidal e intra-biventre. Os cortes para análise dos aspectos morfológicos internos, foram efetuados segundo os planos sagital mediano e horizontal, com espessura de 2 a 3 mm, sendo corados pelas soluções de Mulligan. As estruturas evidenciadas são descritas com detalhes comparando-se os dados obtidos com os da literatura consultada. Os termos anatômicos foram referidos segundo a Terminologia Anatômica (Internacional), 1ª. Edição brasileira - 2001, Ed. Manole Ltda. / The gender Cebus, represented by four species and several subspecies, it\'s found geographically distributed since Central America up to the south of South America however, its anatomy is still little well-known. Its from easy adaptation and can survive in small forests and restingas, but the continuous destruction of its habitat has been threatening, in a progressive way, its survival, what point the importance of these kinds of study. Considering still the important cerebellum\'s function at the control and maintenance of body equilibrium and muscle tonus, as well as the estabilishement of posture, harmony and movements coordenating, the present work proposes to analyze, on C. apella, macro and mesoscopically, the disposition of structures at its cerebellum. This way the objective is to know better C. apella\'s cerebellum, what will allow us to weave related to its functional potentialities comparing to other no-human primates, domestic mammals and human. Its was used 20 animals, 16 to macroscopic analysis and 4 mesoscopic fixed and kept in of formaldehyde 10%, belonging to the research of Professor Dr. Zenon Silva, at Universidade Federal de Uberlândia, MG. After convenient prepare of each part, it was macroscopically observed the cerebellum hemispheres that seems little developed in relation to the worm. At cerebellum\'s body, it was identified three portions, the previous lobe, posterior and floculonodular, like this respectively constituted: língula, central lobule plenty developed, as well as its wings, cúlmen and previous quadrangular lobule, declive, posterior quadrangular lobule, worm\'s leaf, semilunar lobules well characterized at equatorial region of the hemispheres, being one above and one below, túber, pyramid, well developed tonsil and biventer lobule also well demarcated. Its very obvious the primary fissure (between the previous and posterior lobe), horizontal (between the superior and inferior lóbules semilunar) secundary (post-pyramidal) and the posterolateral (separating the nodule and the uvula and the hemisphere of lobe floculonodular), intraculminal and post-clival. Other less obvious fissures are the pré-central, pré-culminal and intra-biventer. The cuts to morfological internal analysis were effected according to the average and horizontal sagittal plans, with tickness from 2 to 3 mm, being colours by muligan\'s solutions. The obvious structures are described with details comparing the data obtained with the researched literature. The anatomic terms were refered according to the Anatomic Terminology (International), first Brazilian edition- 2001, Ed. Manole Ltda.

<p>Главно маслинасто једро је највећи део доњег маслинастог комплекса. На пресеку главно маслинасто једро има изглед наборане врећице са дном које гледа ка спољашњој површини продужене мождине и отвором који је окренут унутра и дорзално. Главно маслинасто једро је укључено у просторну и временску организацију покрета и моторног учења, учења које је повезано са вежбањем, просуђивања времена интервала и брзине покретних стимулуса и когнитивних операција у простору. Популацију неурона главног маслинастог једра чине мултиполарни (90%) и интернеурони (10%). Дендритска арборизација неурона главног маслинастог једра је веома комплексна и различитог је облика (сферична или асиметрична), а правац пружања дендрита може да буде радијалан или кружан. Структурну и функционалну потпору неуронима пружају глијалне ћелије (астроцити, олигодендроцити и микроглија). Глијалне ћелије окружују неуроне и окупирају међунеуронске просторе где одржавају микросредину погодну за активност и виталност неурона. Старење представља природан и временски зависан процес који је карактерисан прогресивном појавом иреверзибилних промена у ћелијама, што резултира опадањем саморегулаторних способности јединке. У току старења, долази до нарушавања природног окружења неурона и глијалних ћелија што се одражава на њихов број, величину и изглед тела, дендритску крошњу и синаптичку организацију. Циљеви: Циљеви истраживања су да се утврди да ли се параметри морфологије неурона и глијалних ћелија разликују између старосних група, као и да се квантитативном анализом провери могућност класификације неурона и глијалних ћелија према квалитативном опису. Материјал и методе: Узорак студије је чинило 30 обостраних исечака главног маслинастог једра подељених у три старосне групе (други период сазревања (36-60 год.), рани период старења (61-75 год.) и касни период старења (76-90 год.)). Извршена је хистолошка обрада узорака Голџијевом методом импрегнације а микроскопске слике резова су дигитализоване а затим трансформисане у бинарне и скелетонизоване слике. Квалитативно су процењиване особине слика неурона (259) и глијалних ћелија (419) а квантитативна анализа величине, облика, гранања, дужине и сложености испитиваних ћелија спроведена је израчунавањем 22 (геометријска, компјутациона и фрактална) параметра. Резултати: Квалитативном проценом уочене су разлике у изгледу тела и неуронског поља, дендритске крошње, правца пружања дендрита, и распореда неурона у главном маслинастом једру. Квалитативна процена глијалних ћелија омогућила је њихов опис према врстама (астроцити, олигодендроцити и микроглија). Квантитативно испитивање геометријских параметара је показало да се неурони и глијалне ћелије не могу класификовати према величини. Неурони треће старосне групе имају мање вредности параметара који квантификују сложеност тела, неуронског поља и дендритске крошње, као и параметре дужине неурона. Површина тела, параметри дужине глијалне ћелије и сложеност глијалне крошње астроцита, значајно су мањи у узорку треће старосне групе, у поређењу са првом и другом. Олигодендроцити прве и друге старосне групе имају веће параметре који дефинишу величину и дужину ћелија, а мање вредности фракталне димензије сложености (тела, глијалног поља и глијалне крошње), од треће старосне групе. Закључци: Касни период старења нервног система резултирао је појавом регресивних промена на неуронима. Астроцити већ у раном периоду старења подлежу атрофичним променама на нивоу тела, глијалног поља и наставака, док олигодендроцити у касном периоду старења задржавају сложеност у грађи.</p> / <p>Glavno maslinasto jedro je najveći deo donjeg maslinastog kompleksa. Na preseku glavno maslinasto jedro ima izgled naborane vrećice sa dnom koje gleda ka spoljašnjoj površini produžene moždine i otvorom koji je okrenut unutra i dorzalno. Glavno maslinasto jedro je uključeno u prostornu i vremensku organizaciju pokreta i motornog učenja, učenja koje je povezano sa vežbanjem, prosuđivanja vremena intervala i brzine pokretnih stimulusa i kognitivnih operacija u prostoru. Populaciju neurona glavnog maslinastog jedra čine multipolarni (90%) i interneuroni (10%). Dendritska arborizacija neurona glavnog maslinastog jedra je veoma kompleksna i različitog je oblika (sferična ili asimetrična), a pravac pružanja dendrita može da bude radijalan ili kružan. Strukturnu i funkcionalnu potporu neuronima pružaju glijalne ćelije (astrociti, oligodendrociti i mikroglija). Glijalne ćelije okružuju neurone i okupiraju međuneuronske prostore gde održavaju mikrosredinu pogodnu za aktivnost i vitalnost neurona. Starenje predstavlja prirodan i vremenski zavisan proces koji je karakterisan progresivnom pojavom ireverzibilnih promena u ćelijama, što rezultira opadanjem samoregulatornih sposobnosti jedinke. U toku starenja, dolazi do narušavanja prirodnog okruženja neurona i glijalnih ćelija što se odražava na njihov broj, veličinu i izgled tela, dendritsku krošnju i sinaptičku organizaciju. Ciljevi: Ciljevi istraživanja su da se utvrdi da li se parametri morfologije neurona i glijalnih ćelija razlikuju između starosnih grupa, kao i da se kvantitativnom analizom proveri mogućnost klasifikacije neurona i glijalnih ćelija prema kvalitativnom opisu. Materijal i metode: Uzorak studije je činilo 30 obostranih isečaka glavnog maslinastog jedra podeljenih u tri starosne grupe (drugi period sazrevanja (36-60 god.), rani period starenja (61-75 god.) i kasni period starenja (76-90 god.)). Izvršena je histološka obrada uzoraka Goldžijevom metodom impregnacije a mikroskopske slike rezova su digitalizovane a zatim transformisane u binarne i skeletonizovane slike. Kvalitativno su procenjivane osobine slika neurona (259) i glijalnih ćelija (419) a kvantitativna analiza veličine, oblika, grananja, dužine i složenosti ispitivanih ćelija sprovedena je izračunavanjem 22 (geometrijska, kompjutaciona i fraktalna) parametra. Rezultati: Kvalitativnom procenom uočene su razlike u izgledu tela i neuronskog polja, dendritske krošnje, pravca pružanja dendrita, i rasporeda neurona u glavnom maslinastom jedru. Kvalitativna procena glijalnih ćelija omogućila je njihov opis prema vrstama (astrociti, oligodendrociti i mikroglija). Kvantitativno ispitivanje geometrijskih parametara je pokazalo da se neuroni i glijalne ćelije ne mogu klasifikovati prema veličini. Neuroni treće starosne grupe imaju manje vrednosti parametara koji kvantifikuju složenost tela, neuronskog polja i dendritske krošnje, kao i parametre dužine neurona. Površina tela, parametri dužine glijalne ćelije i složenost glijalne krošnje astrocita, značajno su manji u uzorku treće starosne grupe, u poređenju sa prvom i drugom. Oligodendrociti prve i druge starosne grupe imaju veće parametre koji definišu veličinu i dužinu ćelija, a manje vrednosti fraktalne dimenzije složenosti (tela, glijalnog polja i glijalne krošnje), od treće starosne grupe. Zaključci: Kasni period starenja nervnog sistema rezultirao je pojavom regresivnih promena na neuronima. Astrociti već u ranom periodu starenja podležu atrofičnim promenama na nivou tela, glijalnog polja i nastavaka, dok oligodendrociti u kasnom periodu starenja zadržavaju složenost u građi.</p> / <p>The principal olivary nucleus is the largest part of the inferior olivary complex. On the cross-section, the principal olivary nucleus has the appearance of a folded bag with a bottom looking to the outer surface of the medulla oblongata and hilum that is turned inward and dorsally. The principal olivary nucleus is involved in spatial and temporal organization of movement and motor learning, learning which is related to exercise, coordination of interval time with speed of stimuli and cognitive operations. Neuronal population of principal olivary nucleus is consists of multipolar neurons (90%) and interneurons (10%). Dendritic arborization of olivary neurons is very complex with a spherical and asymmetrical shape and radial or circular dendrites. Structural and functional support for neurons is provided by the glial cells (astrocytes, oligodendrocytes and microglia). Glial cells surround neurons and occupy interneuronal spaces where they maintain a suitable microenvironment for the neuronal activity and vitality. Aging is a physiological and time-dependent process characterized by the progressive irreversible changes of the cells, resulting in a decrease in self-regulatory capabilities. During aging, the natural environment of neurons and glial cells is affected, which reflects on their number, size and body structure, the dendritic arborization, and synaptic organization. Aims: The aims of the research were to determine whether the morphology of neurons and glial cells differ between age groups and to quantitatively analyze the possibility of classification of neurons and glial cells according to their qualitative description. Material and methods: The study sample consisted of 30 two-sided sections of the principal olivary nucleus divided into a three age groups (the second period of maturation (36-60 years), early aging (61-75 years) and late aging (76-90 years)). Histological preparation of samples (by Golgi&#39;s method of impregnation) was performed and the microscopic images were digitized and then transformed into a binary and skeletonized forms. Neurons (259) and glial cells (419) were qualitatively evaluated and the quantitative analysis of the size, shape, branching, length and complexity was carried out by calculating 22 (geometric, computer and fractal) parameters. Results: Qualitative estimation revealed the differences in the appearance of the neuronal body and neuronal field, dendritic arborisation, direction of dendrites and position of neurons inside the principal olivary neucleus. A qualitative evaluation of glial cells enabled description of their types (astrocytes, oligodendrocytes and microglia). Quantitative testing of geometric parameters has shown that neurons and glial cells cannot be classified according to their size. Neurons from third age group have lesser values of parameters that quantify the body complexity, the neuronal field, and the dendritic arborization, as well as parameters of the neuronal length. The body area, parameters of the astrocytes length and the astrocyte arborization complexity, are significantly lower in the sample of the third age group, in compared with the first and the second. Oligodendrocytes of the first and second age group have larger parameters that define the cell length, and lower values of the fractal dimension of body, glial field and glial arborization complexity, from the third age group. Conclusions: Late aging period of the nervous system resulted in a regressive changes on neurons. During the early aging period astrocytes undergo to atrophic changes of body, glial filed and processes, while the oligodendrocytes in the late period of aging retain their structure complexity.</p>