• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 205
  • 79
  • 65
  • 26
  • Tagged with
  • 400
  • 400
  • 322
  • 232
  • 230
  • 176
  • 115
  • 108
  • 100
  • 95
  • 71
  • 71
  • 65
  • 62
  • 62
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
31

Ouerbetrokkenheid in hulle kinders se opvoeding

Jonas, Maria 03 1900 (has links)
Thesis (MEd)--Stellenbosch University, 2013. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Ouers se betrokkenheid by hulle kinders se opvoeding binne ’n vennootskap tussen die huis en die skool het in Suid-Afrikaanse onderwys sedert 1996 toenemend belangrik geword. Ouers is hulle kinders se primêre opvoeders en lê dus die basis vir hul kinders se formele opvoeding. Dit is dus belangrik dat die huis en die skool moet saamwerk as vennote aan die opvoedkundige ontwikkeling van die kind. Die Suid-Afrikaanse Skolewet, Wet 84 van 1996, bevestig die belangrikheid van ‘n vennootskap tussen die huis en die skool, sowel as die noodsaaklikheid dat ouers ‘n bydrae moet lewer tot hulle kinders se opvoeding. Ten spyte van die waarde wat ouerbetrokkenheid bied, blyk dit asof daar tans steeds min of geen sprake van ouerbetrokkenheid by sommige ouers is nie, veral diegene wie se kinders voorheen-benadeelde primêre plattelandse staatskole bywoon. Hierdie studie het die navorsing van die mate van ouerbetrokkenheid van veral ongeskoolde, semi-geskoolde en arm, werklose ouers in die opvoeding van hul kinders ten doel. / ENGLISH ABSTRACT: Parental involvement in learners’ education in the form of a partnership between the home and the school has become very important in South-African education since 1996. Parents are the primary educators of their children and thus lay the foundation for their formal education. It is therefore important that the home and school work together as partners in the learners’ educational development. The South-African Schools’ Act 84 of 1996 confirms the importance of the partnership between the home and the school as well as the necessity of parents to make a contribution to their children’s’ education. Despite the value of parental involvement, there still seems to be no or a limited degree of involvement of some parents whose children attend former disadvantaged, primary schools in rural areas. This study aims to research the levels of parental involvement of especially illiterate, semi-literate, poor and unemployed parents in the education of their children.
32

Implementing the new technology curriculum statement in the context of the knowledge economy

Arendse, Franklin Eugene 12 1900 (has links)
Thesis (MEd) -- Stellenbosch University, 2010. / ENGLISH ABSTRACT: The new Technology curriculum was included in the National Curriculum Statement (Department of Education, 2005) as part of the broader intention of serving as the vehicle for reconstructing our society and our orientation towards education for the 21st century. In this narrative I will start by exploring the congruence between the technology curriculum, globalisation and the knowledge economy, the related discourses and the expectations these create for technology education in the Further Education and Training and General Education and Training bands in secondary education in South African schools. I will continue by critically engaging with the discourses and school-based patterns of engagement that shape the technology curriculum as well as teaching and learning practices in a secondary school. By locating my arguments within Pierre Bourdieu’s theories of habitus, field and strategies, as elaborated on by Lingard and Christie (2003), as well as Foucault’s theory of power, this narrative will engage with the perceived gap in the policy implementation process. This gap consists of a myriad of contextually interrelated factors that interact with the achievement of the prescribed outcomes and ultimately the intention of shaping learners for meaningful participation in the knowledge economy.
33

Die spanning tussen performatiwiteit en meelewing binne die onderwys : 'n outo-etnografiese reis

Van Der Merwe, Marietjie 12 1900 (has links)
Thesis (MEd)-- Stellenbosch University, 2013. / ENGLISH ABSTRACT: The research is about my story as a learning-support teacher and includes the identity growth that I experienced between the period from January 2001 until December 2012. My approach of acceptance and compassion, within the atmosphere of performativity, leads to my writing process and becomes my auto-ethnographic journey. The writing process brings about change, to experience the performative as an action of ‘doing’ (in Giroux 2000:135) and a way of being within day-to-day situations (in Denzin 2004:273). By recording my experiences within changing spaces, I hope to make a contribution to academic literature, by drawing the reader into my experiences of the forming of my identity and the explication of the writing process as a journey. Writing my introduction to this research at the end of this process, I realise that this research has not only changed my story, but also myself as a person. I struggled to bring the story to a close. This is because I have realised that my story is still changing every day. I am becoming a performative ethonographer (Denzin 2004:262) and I see concrete situations and engage in a conversation with them. And through this writing experience I have registered an enrichment in my experience. My research does not make use of questionnaires or interviews. It is action-research, experienced in everyday things. My story with remembrances was already there before the research, though never told. Ball (1996) refers to this process as identification. This is the process through which I have gone to be seen, as well as the process through which one goes to see oneself, to a specific identity (quoted by Thompson 2004:45). My story begins with questions and reflections about my being different as a white woman, within my context of the two so-called ‘Coloured Schools’. Am I carrying a white scar? (Cixous 1998). I have experienced the writing process as a way of coming into knowledge. My research leads to questions, though not necessarily to answers. The writing process leads to my looking through a different lens of gaining a better understanding. Peace. And hope. I am learning – have learnt – that hope is an ontological necessity. There is a necessity to dream, to change, and to better the lives of others (Freire 1998:8 in Denzin 2003:263). My research develops rhizomatically (Honan: 2006; Richardson & Pierre 2005, quoted in Richards 2012:3). It is written in fragments of daily action. It is written in the knowledge of the impossibility of relaying experience as it is or was. As a teller of a story, I emphasise that I do not posit my characters as objects. Rather, they are presented in this research in a relationship of trust, existing between myself and them for a period stretching beyond twelve years. Meaning cannot always be relayed in words. Suggestions of meaning can lie in the relationship between texts (Parsons 2002:32 in Le Roux 2012:xi4). / AFRIKAANSE OPSOMMING: Die navorsing behels my storie as leerondersteuner-onderwyser en omvat my identiteitswording vanaf Januarie 2001 tot Desember 2012. My benadering van aanvaarding en meelewing binne die atmosfeer van performatiwiteit, lei tot my skryfproses en word my outo-etnografiese reis. Die skryfproses bring verandering, om die performatiewe te beleef as ‘n aksie van doen (Giroux 2000a:135) en ‘n manier van wees, binne dag-tot-dag-situasies (in Denzin 2004:273). Deur die opteken van my ervaring binne wisselende ruimtes hoop ek om ‘n akademiese bydrae te lewer, wat die leser intrek binne belewing van my identiteitsvorming en ontvouing van die skryfproses as reis. Ek skryf my inleiding aan die einde en besef die navorsing het my storie sowel as myself verander. Ek sukkel om die slot te skryf. En besef: dis oor my storie elke dag aangaan. Ek word ‘n performatiewe etnograaf (Denzin 2004:262) en sien konkrete situasies en tree toe tot gesprek. Ek beleef verdieping van my bewussyn deur die skryfproses. My navorsing behels nie vraelyste en onderhoude nie en is aksie-navorsing, geleef in elke dag se dinge. My storie met herinnerings was daar voor die navorsing maar dis nooit vertel nie. Ball (1996) verwys na hierdie proses as identifikasie. Die proses waardeur ek gaan om gesien te word, sowel as die proses om myself te sien, lei tot ‘n spesifieke identiteit (aangehaal deur Thompson 2004:45). My storie begin oor my wonder en peins oor anderswees as wit vrou binne my konteks van twee bruin skole. Dra ek die wit scar ?(Cixous 1998). Ek ervaar die skryfproses as manier om tot kennis te kom. My navorsing lei tot vrae. En nie noodwendig tot antwoorde nie. Die skryfproses lei tot ‘n kyk deur ‘n ander lens, ‘n beter verstaan. Vrede. En Hoop. En ek leer hoop is ‘n ontologiese behoefte. Die begeerte om te droom, te verander en menselewens te verbeter (Freire 1999:8 in Denzin 2003:263). My navorsing ontwikkel rhizomaties (Honan 2006; Richardson & St. Pierre 2005 aangehaal deur Richards 2012:3), geskryf in fragmente van daaglikse aksie, vertel binne die besef hoe onmoontlik dit is om ervaring weer te gee (Pretorius 2008:73). As verteller beklemtoon ek dat ek nie my karakters as objekte voorstel nie, maar dat ek skryf binne ‘n etiese vertrouensverhouding wat oor twaalf jaar strek. Betekenis kan nie altyd in woorde weergegee word nie. Suggestie van betekenis kan lȇ in verhoudings tussen tekste (Parsons 2002:32 in Le Roux 2010:xi4).
34

Die assesseringspraktyke van laerskoopopvoeders in respons tot die verwagtinge van die nasionale kurrikulumverklaring

Truter, Linley Clive 12 1900 (has links)
Thesis (MEd)-- Stellenbosch University, 2013. / ENGLISH ABSTRACT: The political dispensation in South Africa after 1994 experienced a complete change in different spheres of life. Not only was the country greeted with a new democratic government system, but also with widespread educational reform, of which curriculum reform in schools was one of its main drivers. This study focuses on implementation dynamics related to the latest iteration of curriculum reform namely the National Curriculum Statement (NCS) that was introduced in all public schools in 2005. Educators were sent for in service training in order to implement the new curriculum in their classrooms. Continuous assessment (CASS) became the operative on everybody’s lips, though learners would be assessed according to continuous assessment activities. These assessment marks or codes, obtained by the learners, would determine progression to the next grade. This resulted in a new educator practice, namely an assessment practice. Their initial encounter was somehow problematic because they found it difficult in marrying this new practice with their teaching and learning practices due to various reasons. One of the main reasons was that the NCS was never part of their tertiary education. The study’s main point of departure is that the assessment practices of primary school educators are diverse and divergent in response to the expectations of the NCS. The study uses the analytical lenses of forward and backward mapping as well as the ambiguity-conflict model in order to investigate and ascertain the underlying relationship between educator’s assessment practices and the assessment policy. The study belongs within the qualitative interpretative paradigm, as I attempt to form an understanding of the nature and range of their assessment practices. It emphasises the manifestation of the assessment practices of educators. Qualitative research instruments, which include individual interviews, were used to answer the research question and achieve the research objectives of the thesis. The research shows how these educators experience, interpret and implement the assessment policy in unique ways. It indicates how they, in striving to adhere to the expectations of the NCS, respond by tackling their respective assessment practices in a diverse and divergent way and at times deviate from what is expected of them as set out in the NCS. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Die politieke bestel in Suid-Afrika het na 1994 ‘n ommeswaai op vele terreine beleef. Die land was nie net begroet met ‘n nuwe demokratiese regeringstelsel nie, maar ook met grootskaalse onderwyshervorming, met spesifieke verwysing na kurrikulum- hervorming, wat een van die vernaamste dryfvere sou wees. Hierdie studie fokus op die implementeringsdinamieke van die Nasionale Kurrikulumverklarin (NKV) wat in 2005 ingefaseer was en wat eintlik ‘n heromskrywing of herhaling van bestaande kurrikulumhervorming is. Opvoeders was bekend gestel en van nuuts af opgelei om ‘n nuwe kurrikulum in hul klaskamers te implementeer. Deurlopende assessering (DASS) was die nuwe wagwoord op almal se lippe, want leerders sal voortaan aan die hand van deurlopende assesseringsaktiwiteite geassesseer word. Hierdie assesseringspunte of kodes sal bepaal of leerders na ‘n volgende graad vorder. Dit het ‘n nuwe opvoederpraktyk, naamlik ‘n assesseringspraktyk, genoop en opvoeders het dit problematies gevind om hierdie nuwe praktyk met die onderrig- en leerpraktyk te laat trou. Die hoofuitgangspunt is dat hierdie laerskoolopvoeders se assesseringspraktyke divers en uiteenlopend tot die verwagtinge van die NKV is. Die studie gebruik die analitiese lense van voorwaartse en terugwaartse kartering asook die dubbelsinnige konflikmodel ten einde ondersoek in te stel na die onderliggende verwantskap tussen opvoeders se assesseringspraktyke en die assesseringsbeleid. Die studie hoort tuis binne ‘n kwalitatief-interpretivistiese paradigma, aangesien ek ‘n verstaan rondom die aard en omvang van hul assesseringspraktyke probeer vorm en verstaan. Die klem val op hoe hierdie assesseringspraktyke sigself in die klaskamerpraktyke van opvoeders manifesteer. Kwalitatiewe navorsingsinstrumente, wat individuele onderhoude van laerskoolopvoeders insluit, is gebruik om die navorsingsvraag te beantwoord en die navorsingsdoelwitte van die tesis te bereik. Die navorsing toon hoe hierdie opvoeders die assesseringsbeleid op unieke maniere ervaar, beleef, interpreteer en gevolglik in hul klaskamers implementeer. Dit lewer verder bewys hoe elkeen, in hul strewe om aan die verwagtinge van die NKV te voldoen, hul assesseringspraktyke divers en uiteenlopend aanpak en tot volvoering probeer bring en by geleenthede daarvan afwyk.
35

Maak die gevorderde onderwyssertifikaat 'n verskil aan die bestuursvermoens van skoolhoofde? : 'n vergelykende studie van vier skoolhoofde

Sonnekus, Wessel Christoffel 12 1900 (has links)
Thesis (MEd)--Stellenbosch University, 2014. / ENGLISH ABSTRACT: In South Africa no formal training in school leadership or school management is currently required to procure a position as school principal. The sole condition is that a candidate should possess a professional teaching qualification, with some years’ experience in the teaching profession. School principals cannot be blamed if they comply with no more than these basic requirements, as no formal qualification for school principals had existed prior to 2007. The Department of Education answered to the need for formal training to equip principals for meeting their responsibilities by introducing the Advanced Certificate in Education: School Leadership and Management (ACE). This study explores to what extent school principals experienced an improvement in their managerial skills after obtaining the ACE qualification. To offer a better understanding of the background of South African school principals, the history of the available training over the past forty years is outlined. This is supplemented by an overview of various countries’ approach to preparing principals for 21st century schools. The responsibilities of present day principals differ dramatically from those of twenty years ago, as policy documents such as the South African Schools Act has since 1996 required that the principal, together with the school governing body, take responsibility for the management of the school. Accordingly, this study includes an enquiry into the ACE qualification with regard to the curriculum content, the purpose of the course and how assessment takes place at higher education institutions where this course is offered. Interviews were conducted with two principals who had obtained the ACE qualification to gain insight into their experiences relating to the qualification. By means of comparison, two principals who had not completed the qualification were also interviewed to establish to what extent this qualification does in fact equip principals for their daily responsibilities. The possible effects of the qualification were highlighted by comparing the two pairs of principals who function in similar communities with corresponding problems. By presenting this research as a case study, it was possible to obtain in-depth information and varied opinions about principal training, where principals had acquired the most useful skills and what could be added to enhance the value of the ACE qualification. / AFRIKAANSE OPSOMMING: In Suid-Afrika is daar tans geen verpligting om oor formele opleiding in skoolleierskap of skoolbestuur te beskik om as skoolhoof aangestel te word nie. Daar word slegs verwag dat ’n kandidaat oor ’n professionele onderwyskwalifikasie en ’n aantal jare se ondervinding in die onderwys moet beskik. Skoolhoofde kan ook nie kwalik geneem word indien hulle slegs aan hierdie basiese vereistes voldoen nie, aangesien daar tot 2007 geen formele kwalifikasie vir skoolhoofde bestaan het nie. Die leemte aan formele opleiding vir die verantwoordelikhede van ’n hoof is erken deur die Departement van Onderwys wat die Gevorderde Onderwyssertifikaat-kwalifikasie: Skool Leierskap en Bestuur (GOS) ingestel het. Met hierdie studie word ondersoek ingestel tot welke die mate skoolhoofde ervaar dat hierdie GOS-kwalifikasie ’n verskil maak aan hul bestuursvermoëns. Om die agtergrond van Suid-Afrikaanse skoolhoofde beter te verstaan, word die geskiedenis van skoolhoofde se opleiding oor die afgelope veertig jaar uiteengesit. Daar word ook ’n oorsig gegee van verskillende lande se benadering tot die voorbereiding wat benodig word vir hoofskap van ’n skool in die 21ste eeu. Die verpligtinge van die hedendaagse hoof verskil drasties van dié van twintig jaar gelede, waar beleidsdokumente soos die Suid-Afrikaanse Skolewet sedert 1996 vereis dat die hoof, tesame met die beheerliggaam, verantwoordelikheid moet neem vir die bestuur van die skool. Om hierdie rede word die GOS-kwalifikasie ondersoek om vas te stel wat die inhoud van die kurrikulum behels, wat die doel van die kwalifikasie is en op watter wyse assessering plaasvind by die hoëronderriginstellings waar dit aangebied word. Onderhoude is gevoer met twee hoofde wat die GOS-kwalifikasie voltooi het aangaande hul ervaring van die kwalifikasie. Om vas te stel tot welke mate die kwalifikasie hulle beter toerus vir hul daaglikse verantwoordelikhede word die ervaring van twee ander hoofde, wat nie die kwalifikasie voltooi het nie, ter vergelyking gebruik. Die verskil wat die GOS-opleiding moontlik mag maak, word uitgelig deur die vergelyking van die twee pare hoofde in soortgelyke gemeenskappe met ooreenstemmende probleme. Deur hierdie navorsing as ’n gevallestudie aan te bied, word indiepte-inligting verskaf oor hul opinies aangaande hoofde-opleiding, waar hulle die mees bruikbare vaardighede opgedoen het en wat na hulle mening bygevoeg kan word vir die verwerwing van die GOS-kwalifikasie.
36

Die implikasies van die landelike multi-graad skole konteks op die posbeskrywing van die skoolhoof

Daniels, James Joseph 12 1900 (has links)
Thesis (MEd)--Stellenbosch University, 2014. / ENGLISH ABSTRACT: This research explored the influence of the rural multi-grade context on the nature of the work of the principal of a rural multi-grade school. I specifically looked at the job description of the school principal as set out in the South African Schools Act (84 of 1996) and how the rural multi-grade context affects the nature of the work of four principals in the Western Cape. The relationship between the interpretation of policy and its implementation has always been complex because policies are open to different interpretations by the implementers thereof. This complex relationship can be observed with the implementation of the South African Schools Act of 1996, with specific reference to articles 16(1), 16A(2) and 16(3), in the South African school community. This disjunction between the policy as formulated by policy makers and the implementation thereof by implementers is often traced to the fact that policy makers do not consider the context of the implementers of the policy properly (Bell & Stevenson, 2006:14-15). In my attempt for a better understanding of this disjunction (and the factors that contribute to it), I found the interpretive qualitative investigation the most suited methodology for this study. In this case, I used the case study as a qualitative research method. According to Patton en Cochan (2002:2), qualitative research is characterised by the goals of the research question, which relates to the understanding of certain aspects of social life and methodologies; therefore, words are generated instead of numbers for data analysis. Merriam (1998:21) defines a qualitative case study in terms of the end product as an intensive, holistic description and analysis of a single case, phenomenon or social unit. By defining and conceptualising rural multi-grade schools, I found that these schools are characterised by (a) remote areas with a sparse population and (b) poverty. Joubert (2009:4) defines rural teaching (read rural multi-grade schools) as teaching in remote areas with a sparse population, such as on farms, far from towns and cities, where learners are not exposed to the luxuries of shopping malls or industries. These environments are characterised by inaccessibility, poor or inadequate infrastructure, poverty and a lack of skills, resources, knowledge and community involvement. I conducted interviews with four principals of rural multi-grade schools. Based on results of the research study, I found that the rural multi-grade context indeed has an effect on the nature of the work of the principal. To assist principals of rural multi-grade schools, I recommend that the national education department review the staff establishments of rural multi-grade schools with regard to teachers and non-teaching staff. Furthermore, the provincial department needs to increase the monetary allocation for rural multi-grade schools by the Western Cape Education Department (WCED). In order to address the lack of support to the principals of rural multi-grade schools, specialists on multi-grade teaching should be appointed to support these schools in terms of curriculum delivery and school management. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Hierdie studie het die invloed van die landelike multigraad-agtergrond op die aard van die werk van die hoof van ’n landelike multigraadskool verken. Ek het spesifiek gekyk na die posbeskrywing van die skoolhoof soos verwoord in die Suid-Afrikaanse Skolewet (84 van 1996) en hoe die landelike multigraad-agtergrond die aard van die werk van vier skoolhoofde in die Wes-Kaap beïnvloed. Die verband tussen interpretasie van beleid en die toepassing daarvan was nog altyd ʼn komplekse verhouding omdat beleid oop is vir uiteenlopende interpretasies deur die toepassers daarvan. Hierdie komplekse verhouding kom aan die lig wanneer daar byvoorbeeld gekyk word na die toepassing van die Suid-Afrikaanse Skolewet van 1996 (met spesifieke verwysing na artikels 16(1), 16A(2) en 16(3)) op die Suid-Afrikaanse skoolgemeenskap. Die disjunksie tussen die beleid soos deur ‘beleidmakers’ geformuleer en die toepassing daarvan deur beleidstoepassers of implementeerders van beleid kan dikwels herlei word tot die feit dat beleidmakers nie die agtergrond van beleidstoepassers of implementeerders van die beleid na behore in ag neem nie (Bell & Stevenson, 2006:14-15). In my poging om dié disjunksie (en die faktore wat daartoe aanleiding gee) beter te verstaan, het ek bevind dat die interpretatiewe kwalitatiewe ondersoek die geskikste metodologie vir hierdie studie sou wees. In hierdie geval het ek gebruik gemaak van die gevallestudie as kwalitatiewe navorsingsmetode. Kwalitatiewe navorsing word gekenmerk deur die doelstellings van die navorsingsvraag, wat verband hou met die begrip van sekere aspekte van die maatskaplike lewe en die metodes, wat woorde in plaas van getalle genereer vir data-analise (Patton & Cochan, 2002:2). Merriam (1998:21) definieer ʼn kwalitatiewe gevallestudie met betrekking tot die eindproduk as ʼn intensiewe, holistiese beskrywing en analise van ʼn enkele geval, fenomeen of maatskaplike eenheid. Met die definiëring en konseptualisering van landelike multigraadskole het ek tot die gevolgtrekking gekom dat hierdie skole gekenmerk word deur twee pertinente kenmerke: (a) dit is afgeleë met ylbevolkte omgewings en (b) armoede. Joubert (2009:4) omskryf landelike onderrig (lees landelike multigraadskole) as onderrig wat meestal in afgeleë en ylbevolkte omgewings soos op plase, gewoonlik ver van hoofroetes, dorpe en stede plaasvind, waar leerders nie aan luukshede soos inkopiesentrums of nywerhede blootgestel word nie. Hierdie omgewings word gekenmerk deur ontoeganklikheid, swak infrastruktuur, armoede en gebrekkige vaardighede, bronne, kennis en gemeenskapsbetrokkenheid. Onderhoude is met hoofde van vier landelike multigraadskole gevoer. Op grond van die navorsingresultate het ek bevind dat die landelike multigraad-agtergrond wel die aard van die skoolhoof se werk beïnvloed. Ek beveel dus onder andere aan dat die provinsiale onderwysdepartement die diensstate van landelike multigraadskole hersien wat betref onderwysers en niedoserende personeel asook dat die monetêre toekenning van landelike multigraadskole deur die Wes-Kaapse Onderwysdepartement (WKOD) verhoog word. Verder bevel ek aan dat bekwame distriksamptenare aangestel word om die skoolhoof van ʼn landelike multigraadskool ten opsigte van die bestuur van die skool en die onderwysers ten opsigte van kurrikulumlewering te ondersteun.
37

Do values in education create spaces for democratic citizenship?

Essa, Fatima 12 1900 (has links)
Thesis (MEd)--University of Stellenbosch, 2002. / ENGLISH ABSTRACT: The "Values in Education" initiative of the Department of Education seems to have become an important facet of the transformation of education agenda in South Africa. My argument in favour of a "Values in Education" initiative to be implemented in schools along the lines of democratic citizenship can be considered as an attempt to contribute to the democratisation of schooling post- 1994. This thesis develops a link between "Values in Education", intersubjectivity and democratic citizenship and argues that "Values in Education" can cultivate democratic citizenship in South African schools. KEYWORDS: Values in education, intersubjectivity, democracy and citizenship. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Die Departement van Onderwys se 'Waardes in Onderwys" inisiatief blyk om 'n belangrike faset van die Suid-Afrikaanse agenda oor die transformasie van die onderwys te wees. My argument ten gunste van die implementering van 'n "Waardes in Onderwys" inisiatief in skole volgens die gedagtes van demokratiese burgerskap kan beskou word as 'n poging tot die bydrae van die demokratisering van skole na die 1994 onderwysbedeling. In hierdie tesis word die verwantskap tussen "Waardes in Onderwys", intersubjektiwiteit en demokratiese burgerskap ontwikkel en terselfdertyd word daar geargumenteer dat "Waardes in Onderwys" wel demokratiese burgerskap in skole kan bevorder. KERNBEGRIPPE: Waardes in onderwys, intersubjektiwiteit, demokrasie en burgerskap.
38

The evaluation of an accreditation programme for quality improvement in private physiotherapy practice in South Africa

Bowman, Winifred Edna 11 1900 (has links)
Thesis (PhD)--University of Stellenbosch, 2001. / ENGLISH ABSTRACT: "Quality" has different meanings to different people. Even quality experts do not agree on a single definition: Juran's definition of quality revolves around his concept of "fitness for use", Crosby defines quality in terms of performance that produces "zero defects" and Deming defines quality as a "never ending cycle of continuous improvement". One element, however, that is common to all three approaches is that management must accept and demonstrate leadership if quality is to be achieved. Quality is rarely thought of as others perceive it. What is apparent is that if providers of care wish to maintain leadership in defining quality, they need to - Actively participate in the public debate about quality. Review the way in which they have been defining quality. Question whether their definitions are aligned with what the purchasers of health care define as being important. Develop meaningful measures of quality and data collection systems that will allow them to demonstrate quality and value. - Willingly share data not only on outcomes, and also measures that are specific to individual procedures and service providers. The PhysioFocus practice accreditation programme attempted to achieve the above factors. By realising the goal of the research this was determined. The goal of the research was to evaluate the PhysioFocus practice accreditation programme and to make recommendations on the educational programme for accreditation in private physiotherapy practices. This goal was realised by means of an exploratory and descriptive research design with a qualitative orientation. The evaluation of the PhysioFocus practice accreditation programme was performed by means of a validated evaluation instrument. The group interview revealed components of the PhysioFocus practice accreditation programme that require remediation. Recommendations included professional-ethical issues, business management and legislative issues. The recommendations will be implemented by the PhysioFocus practice accreditation committee. The PhysioFocus practice accreditation learning programme was evaluated by means of a semi-structured questionnaire, containing eleven questions and a section for comments. The general consensus was that the PhysioFocus practice accreditation programme is essential in private physiotherapy practice in South Africa. The implementation of the PhysioFocus practice accreditation programme resulted in the facilitation of quality physiotherapy; professional and personal development; monitoring of quality improvement processes; and the evaluation and remediation of these processes. This supported the central theoretical assumption of the research. Concerns were voiced about the lack of standards, lack of quality improvement skills, the public image of the physiotherapy profession and the lack of basic business management training. The researcher concluded that the implementation of the PhysioFocus practice accreditation programme is essential in private physiotherapy practice in South Africa. At present the current PhysioFocus practice accreditation programme does not address all the needs of private physiotherapy practices. Recommendations based on the research included remediation of the current PhysioFocus practice accreditation programme, formal education included business management, professional-ethical-Iegal issues, standards and scientific methods to analyse process variation and the development of improvement strategies in quality improvement. Other recommendations include informal education, physiotherapy management and structured quality improvement activities. The issue of the image of the professional physiotherapist was also addressed. Topics for future research were identified. The uniqueness of the research lies in the fact that this is the only physiotherapy practice accreditation programme implemented in South Africa. It is also the only physiotherapy practice accreditation programme in South Africa that has been evaluated. / AFRIKAANSE OPSOMMING: "Gehalte" het verskillende betekenisse vir verskillende mense. Selfs kenners op die gebied van gehalte stem nie saam met 'n enkele definisie nie. Juran se omvattende definisie is "gebruikswaarde", terwyl Crosby gehalte in terme van produksie, naamlik "zero defek", definieer. Deming definieer gehalte as "'n nimmereindigende siklus van voortdurende verbetering". Die een aspek wat al drie die kenners egter gemeen het, is dat bestuur leierskap moet aanvaar en demonstreer indien gehalte bereik wil word. Geen twee persone ervaar gehalte eenders nie. Indien diensverskaffers leiding wil behou ten opsigte van gehalte-definiëring, sal hulle verplig wees om: aktief deel te neem aan openbare debat oor gehalte; die aanvaarde definisie van gehalte te herevalueer; die aanvaarde definisie van gehalte op te weeg teenoor dié van die mediese hulpfonds-administrasie; gehalte- en data insamelingsisteme te ontwikkel om gehalte en waarde te bewys; en gewillig alle data te deel - nie net uitkomsdata nie, maar ook data wat spesifiek op individuele prosedures en diensverskaffers van toepassing is. Die PhysioFocus praktyk-akkreditasieprogram het gepoog om bogenoemde te bereik. Die navorsing het gerealiseer deurdat die doelstelling bereik is. Die doelstelling van die navorsing was om die PhysioFocus praktykakkreditasieprogram te evalueer en aanbevelings te maak vir 'n leerprogram vir die akkreditasieprogram. Die doelstelling het gerealiseer deur "n verkennende en beskrywende navorsingsontwerp vanuit 'n kwalitatiewe oriëntasie. Die evaluering van die PhysioFocus praktyk-akkreditasieprogram het deur middel van 'n gevalideerde evalueringsinstrument geskied. Die groepsonderhoud het areas van die PhysioFocus praktyk- akkreditasieprogram wat remediëring benodig, geïdentifiseer. Aanbevelings het professionele-etiese aspekte, besigheidsbestuur en wetlike aspekte ingesluit. Die aanbevelings sal deur die PhysioFocus praktykakkreditasiekommitee geïmplementeer word. Die evaluering van die PhysioFocus praktyk-akkreditasieleerprogram het deur middel van 'n semi-gestruktureerde vraelys met 11 oop vrae, tesame met 'n afdeling vir opmerkings, geskied. Die algemene aanname was dat die PhysioFocus praktyk-akkreditasieprogram noodsaaklik is in privaat fisioterapiepraktyk in Suid-Afrika. Die implementering van die PhysioFocus praktyk-akkreditasieprogram het gehalte fisioterapie, professionele en persoonlike ontwikkeling, die monitering van gehalteverbeteringsprosesse, asook evaluering en remediëring van hierdie prosesse, tot gevolg gehad. Dit het die sentraalteoretiese aanname van die navorsing ondersteun. Daar was egter kommer oor die gebrek aan standaarde, die beeld van die fisioterapieprofessie, asook die gebrek aan besigheidsbestuuropleiding. Die navorser het tot die gevolgtrekking gekom dat die implementering van die PhysioFocus praktyk-akkreditasieprogram noodsaaklik is in privaat fisioterapiepraktyk in Suid-Afrika. Die huidige PhysioFocus praktykakkreditasieprogram voldoen nie aan al die vereistes van privaat fisioterapiepraktyk in Suid Afrika nie. Aanbevelings vanuit die navorsing sluit die volgende in: remediëring van die huidige PhysioFocus praktyk-akkreditasieprogram; formele opleiding, insluitende profesionele-etiese-wetlike aspekte; standaarde; wetenskaplike metodes om die praktykprosesveranderinge te analiseer; en die ontwikkeling van 'n gestruktureerde gehalteverbeteringstrategie. Die beeld van die fisioterapieprofessie is ook aangespreek. Onderwerpe vir toekomstige navorsing is geïdentifiseer. Die navorsing is uniek omdat die PhysioFocus praktyk-akkreditasieprogram die enigste akkreditasieprogram vir fisioterapie in Suid Afrika is. Dit is ook die enigste fisioterapie-akkreditasieprogram wat in Suid Afrika geëvalueer is.
39

The implimantation [i.e. Implementation] of inclusive education : a support program for teachers

Makhavhu, Thanyani Selinah 04 1900 (has links)
Thesis (MEd)--Stellenbosch University, 2004. / ENGLISH ABSTRACT: In South African schools teachers are currently being expected to make major changes in the way they understand teaching and learning in the process of adapting to an entirely new curriculum like Curriculum 2005 or Outcomes Based Education (Engelbrecht, Green, Naicker & Engelbrecht, 1999:70). Research asked the question about what the needs of teachers are towards support to facilitate the implementation of inclusive education in the Limpopo Province of South Africa. A case study was conducted, the purpose being to inform support programmes for teachers. The target population included a selected primary school, the Mutondo Primary School in the Vuwani Area of the Limpopo Province. Participants included 20 voluntary teachers. A literature review was undertaken on the implementation of inclusive education in South Africa. It indicated that teachers showed negative and positive attitudes towards inclusive education in schools. It also showed that that teachers needed support to facilitate positive change in their attitudes toward inclusion in South Africa. Engelbrecht, Green, Naicker and Engelbrecht (1999:157) also emphasised that support was crucial for teachers as they felt that they did not have enough training in order to meet many challenges they come across. The aims of the study was to identify the need for a support programme towards inclusive education for teachers in the Vuwani Area of the Limpopo Province, to provide information to teachers on the implementation of inclusive education and to evaluate the needs for a support programme on the implementation of inclusive education in this area. Information was gathered at the hand of workshops with focus group interviews. The main themes that emerged from the data was the number of learners in a class, resources, the need for in-service training, a culture of respect and acceptance and a flexible curriculum. Findings suggested that a support programme could implement the policy of inclusive education more effectively when teachers' needs for training and support were being met. / AFRIKAANSE OPSOMMING: In Suid-Afrika word dit tans van onderwysers verwag om groot veranderinge aan te bring in die wyse waarop hulle onderrig en leer om sodoende te kan aanpas by 'n nuwe kurrikulum soos Kurrikulum 2005 of Uitkomsgebasseerde Onderwys (Engelbrecht, Green, Naicker & Engelbrecht, 1999:70). Hierdie stuk navorsing vra die vraag oor die behoeftes van onderwysers ten opsigte ondersteuning om die implimentering van inklusiewe onderwys binne die Limpopo Provinsie van Suid-Afrika te fasiliteer. 'n Gevallestudie is onderneem met as doelom inligting te verskaf ten opsigte van 'n ondersteuningsprogram vir onderwysers. Die teikenbevolking het ingesluit 'n geselekteerde primêre skool in die Vuwani gebied van die Limpopo Provinsie, naamlik die Mutondo Primêre Skool. Deelnemers het 20 vrywillige onderwysers ingesluit. 'n Literatuurstudie is onderneem oor die implimentering van inklusiewe onderwys binne Suid-Afrika. Dit het getoon dat onderwysers beide positiewe en negatiewe houdings openbaar teenoor inklusiewe onderwys binne skole. Dit het verder aangetoon dat onderwysers ondersteuning benodig ten opsigte van die fasilitering van positiewe veranderings in hul houdings jeens inklusiewe onderwys in Suid-Afrika. Engelbrecht, Green, Naicker en Engelbrecht (1999: 157) beklemtoon dat ondersteuning uiters belangrik is vir onderwysers aangesien hulle voel dat hulle nie genoegsame opleiding het om nuwe uitdagings aan te spreek nie. Doelwitte binne hierdie studie het ingesluit die identifisering van die behoefte aan 'n ondersteuningsprogram vir onderwysers binne die Vuwani area van die Limpopo Provinsie, die deurgee van inligting aan onderwysers rakende inklusiewe onderwys en die evaluering van behoeftes vir 'n ondersteuningsprogram rakende die implimentering van inklusiewe onderwys in hierdie gebied. Data is ingesamel aan die hand van werkswinkels met fokusgroeponderhoude. Die hooftemas wat uit die navorsing na vore getree het, was die aantalleerders binne klasse, hulpmiddele, die behoefte van indiensopleiding, 'n kultuur van respek en aanvaarding en laastens 'n buigsame kurrikulum. In kort is bevind dat 'n ondersteuningsprogram die implimentering van inklusiewe onderwys kan vergemaklik.
40

Didactic strategies for the use of lyrics in religious education

Kim, Young-Mi 01 1900 (has links)
Thesis (PhD)--Stellenbosch University, 2004. / ENGLISH ABSTRACT: The purpose of this study is to identify didactic strategies for the use of lyrics in children's religious education. This is done to enhance and facilitate children's spiritual growth by means of singing lyrics. The study pays particular attention to the recognition of the role of lyrics in Christian religious education as a maturing agent. Lyrics help to provide children with the opportunity to communicate with God by revealing God's characteristics through theoretical and doctrinal content in an artistic form. Lyrics enrich children's religious development by helping them to express their joy and praise of God. Lyrics can also help children to experience a special quality of fellowship when they sing together. Lyrics ease the stiffness which can occur during the process of education. The survey of lyrics in Christian history also reveals that lyrics played an essential role in the lives of Christians throughout history. Lyrics have been used for worship, education, evangelisation and fellowship. Lyrics have functioned as a medium in which people have conversations with God and worship Him. They have also been a delightful source through which people learn about God through joyful experiences. Lyrics have helped Christians to establish true fellowship in their faith by singing together. The study reveals, however, that lyrics today do not seem to be effective in supporting people, including children, in their encounters with God. As much as lyrics can help children, they can also be obstacles to children's spiritual growth because of their inappropriate contents or improper ways of presentation. Children might misunderstand religious concepts by acquiring "unfamiliar" doctrine from lyrics. It seems that children can also develop inappropriate ideas and attitudes about worshipping under the influence of self-oriented or fun-seeking styles of lyrics. This potential of lyrics to influence children either positively or negatively is often overlooked. The question that may be raised is: what should be done to facilitate the lyric's maturing role and to keep it from being a hindrance in children's religious education? This study attempts to identify systematic and scientific didactic approaches of teaching lyrics as a way of heightening the positive role of lyrics in children's spiritual growth. For the identification of didactic strategies which are best suited for children's spiritual growth, the study presents approaches in which systems of coherent ideas, findings, activities and views concerning instruction and learning are performed. The didactic strategies are illustrated in three main phases, i.e. introductory, executive and assessment phases. Essential characteristics of the instruction-learning phenomenon in all its facets are absorbed into the theory as an overall guide for every teaching situation. The study makes an effort to apply these didactic strategies to the practical situation of teaching lyrics. Korean children are chosen as the subjects for the teaching oflyrics and their religious development is empirically investigated as the basic research on the understanding of the learner in the didactic situation. The application of the general approaches to the definite and specific situation of teaching Korean children is explained. Didactic approaches are redesigned, taking the specific didactic situation of Korea, including Korean children's specific religious characteristics, into consideration. These programmes can be effectively applied to other didactic situations, keeping them flexible in the light of the uniqueness of each lesson. The ultimate aim of this study - the recognition of systematically organised didactic strategies and exemplification of their practical application to the detailed situation of teaching lyrics - is to maximise the effectiveness of lyrics for children's spiritual goodness, particularly in enriching children's religious knowledge and experience. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Die doel van hierdie studie is om didaktiese strategieë te identifiseer vir die gebruik van lirieke in kinders se religieuse opvoeding. Dit word gedoen om leerders se sprituele groei deur middel van die sing van liedjies te fasiliteer. Die studie fokus in die besonder op die herkenning van die rol wat lirieke, in hoofsaaklik Christelike religieuse onderrig, in die proses van volwassewording speel. Lirieke verskaf aan kinders die geleentheid om met God te kommunikeer deurdat God se eienskappe deur middel van teoretiese en dogmatiese inhoud as 'n vorm van kuns openbaar word. Lirieke verryk kinders se religieuse ontwikkeling deurdat dit hulle help om hul blydskap en eer vir God uit te druk. Lirieke kan kinders ook help om 'n besondere kwaliteit van gemeenskap ("fellowship") te ervaar wanneer hulle saam sing. Deur die gebruik van lirieke kan die stramheid wat dikwels met die opvoedingsproses gepaard gaan, in 'n groot mate verlig word. Die opname wat van lirieke in die Christelike geskiedenis gedoen is toon aan dat lirieke dwarsdeur die geskiedenis 'n baie belangrike rol gespeel het in die lewens van Christene. Lirieke is deur die eeue gebruik vir aanbidding, opvoeding, evangelisasie en geloofsgemeenskap. Lirieke funksioneer as 'n medium waardeur mense in gesprek tree met God en Hom aanbid. Dit dien ook as 'n bron waardeur mense deur vreugdevolle ervaring van God leer. Lirieke help Christene om ware geloofsgemeenskap deur hul samesang te bewerkstellig. Dit blyk uit die studie dat lirieke vandag nie meer effektief is om mense, insluitende kinders, in hulontmoeting met God te ondersteun nie. Alhoewel lirieke kinders kan help, kan hulle in dieselfde mate struikelblokke wees in kinders se sprituele groei weens onaanvaarbare inhoud of onvanpaste aanbieding. Kinders kan religieuse konsepte misverstaan deurdat hulle met "vreemde" dogmas vanuit lirieke gekonfronteer word. Dit blyk dat kinders ook onaanvaarbare idees en houdings oor aanbidding kan ontwikkel weens die invloed van die selfgeoriënteerde of pretsoekende styl van sommige lirieke. Die potensiaal van lirieke om kinders óf positief óf negatief te beïnvloed word dikwels misgekyk. Die vraag wat ontstaan is: Wat moet gedoen word om die lirieke se rol in die verwerwing van volwassenheid te fasiliteer en te verhoed dat dit 'n hindernis in kinders se religieuse opvoeding word? Hierdie studie poog om sistematiese en wetenskaplik-didaktiese benaderings te identifiseer om die onderrig van lirieke te bevorder ten einde die positiewe rol van lirieke in kinders se spritiuele groei te versterk. Om didaktiese strategieë te identifiseer wat die beste by kinders se spirituele groei pas, bied die studie benaderings aan wat stelsels van samehangende idees, bevindinge, aktiwiteite en sieninge betreffende onderrig en leer behels. Die didaktiese strategieë word in drie hooffases geïllustreer, nl. die inleidende fase, die uitvoerende fase en die assesseringsfase. Essensiële kenmerke van die onderrig-leerverskynsel in alle fasette daarvan is in die teorie opgeneem as 'n allesomvattende riglyn vir elke leersituasie. Die studie poog voorts om hierdie didaktiese strategieë toe te pas in 'n praktiese lirieke-onderrigsituasie. Koreaanse kinders is gekies as proefpersone vir die onderrig van lirieke, en hul religieuse ontwikkeling is empmes ondersoek as die basiese navorsing ten opsigte van die begrip van die leerder in die didaktiese situasie. Die toepassing van die algemene benaderings tot die bepalende en spesifieke situasie van onderrig aan Koreaanse kinders word verduidelik. Didaktiese benaderings word herontwerp met inagneming van die spesifieke didaktiese situasie in Korea. Koreaanse kinders se besondere religieuse karaktertrekke word tegelykertyd in aanmerking geneem. Hierdie plooibare programme kan ook effektief op ander didaktiese situasies toegepas word, wat beteken dat hulle by elke unieke les aangepas kan word. Die uiteindelike doel van hierdie studie - die erkenning van sistematies georganiseerde didaktiese strategieë en die toeligting van hul praktiese aanwending in die onderrig van lirieke - is om die effektiwiteit van lirieke vir kinders se sprituele welsyn te optimaliseer en veralom leerders se religieuse kennis en ervaring te verryk.

Page generated in 0.5374 seconds