• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 1
  • Tagged with
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
1

Seed ecology as a determinant of population structure in some Southern African Savanna Acacia species

Walters, Michele 12 1900 (has links)
Thesis (MScAgric)--Stellenbosch University, 2002. / ENGLISH ABSTRACT: African Acacia species are often major contributors to the progressive increase in the woody component of savannas, a phenomenon commonly referred to as bush encroachment. In Hluhluwe- Umfolozi Park, the numbers of adult Acacia nilotica (L.) Willd. Ex Del. trees per hectare far exceed (by III) that of A. karroo Hayne adults. The relative dominance is reversed in the juvenile stage with A. karroo (725 ha') outnumbering A. nilotica (225 ha-I) threefold outside closed woodlands. African acacias produce large quantities of seed and may have large soil-stored seed banks. They suffer pre-dispersal predation by bruchid beetles and may be either wind or animal dispersed. Once dispersed they are vulnerable to post-dispersal attack. This study tested several hypotheses regarding various aspects of seed ecology of A. karroo and A. nilotica. The null hypothesis that seed ecology does not contribute to the success of A. karroo over A. nilotica, was tested. Acacia karroo trees were smaller (mean basal diameter: 7.8 cm) than A. ni/otica trees (mean basal diameter: 18.5 cm) on average, but produced more seeds (A. karroo mean: 1628; A. nilotica mean: 992) for a given basal diameter size class. It was found that A. karroo showed less bruchid infestation (mean: 1.36-3.81%) than A. nilotica (mean: 14.67-86.70%) at all stages of pod development with a proportion of A. karroo seeds (7.1 %) being able to germinate after bruchid attack. Bruchid attack rendered A. ni/otica seeds unviable. There was no difference between the two species with regards to the soil-stored seed bank and the viability of seeds found in the soil. Acacia karroo showed higher germination levels (5.1%) and better establishment (4.9%) than A. nilotica (1.5% and 0.4% respectively). On average, there was no difference in germination levels between burnt and unbumt seeds, but there was a significant difference in germination of burnt seeds in both burnt (4.5%) and unbumt (2.5%) sites and unbumt seeds in both burnt (2.8%) and unbumt (4.9%) sites when considered separately. Post-dispersal predation of A. karroo seeds (21.8%) was higher than that of A. nilotica (12.7%). There was more rodent predation in tall grass areas (26.0%) than short grass (10.7%) or canopy areas (15.2%), and most seeds were lost from unprotected control groups. Rodent presence was a significant factor in unexplained seed disappearance. The ability of A. karroo to germinate easily and the low levels of beetle predation experienced by this species seemed to be its main advantage over A. nilotica as an encroaching species in Hluhluwe-Umfolozi Park. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Die Acacia spesies van Afrika is dikwels belangrike bydraers tot die progressiewe toename in die houtkomponent van savannas. Hierdie verskynsel word algemeen na verwys as bosindringing. In die Hluhluwe-Umfolozi Park is die aantal volwasse Acacia nilotica (L.) Willd. Ex Del. bome per hektaar aansienlik meer (l l l meer) as die aantal volwasse A. karroo Hayne bome. In die jong stadium is die oorheersing omgekeerd, met driekeer soveel A. karroo (725 ha-I) as A. nilotica (225 ha-I) bome buite beboste gedeeltes. Afrika se Acacia spesies produseer groot hoeveelhede saad en kan oor aansienlike grond-gebergde saadbanke beskik. Voor verspreiding word die saad aan predasie deur bruchid-kewers blootgestel. Die saad kan óf deur wind óf diere versprei word en na verspreiding word dit ook aan predasie blootgestel. Hierdie studie het verskillende hipoteses rakende verskeie aspekte van die saadekologie van A. karroo en A. nilotica getoets. Die nulhipotese dat saadekologie nie tot die groter sukses van A. karroo teenoor A. nilotica bydrae nie, is getoets. Acacia karroo bome was oor die algemeen kleiner (gemid. basale omtrek: 7.8 cm) as A. nilotica (gemid. basale omtrek: 18.5 cm) bome maar het meer saad (A. karroo gemid.: 1628; A. nilotica gemid.: 992) per gegewe basale diameter grootte klas gelewer. Daar is geen verskil tussen die twee spesies rakende grondgebergde saadbanke en die lewensvatbaarheid van hierdie saad gevind nie. Acacia karroo het hoër vlakke van ontkieming (5.1%) en beter vestiging (4.9%) as A. nilotica (l.5% en .4% respektiewelik) getoon. Daar was oor die algemeen geen verskil in die ontkiemingsvlakke van gebrande en ongebrande sade nie, maar wel 'n beduidende verskil in die ontkieming van gebrande sade in beide gebrande (4.5%) en ongebrande (2.5%) areas en ongebrande sade in gebrande (2.8%) en ongebrande (4.9%) areas as dit afsonderlik geëvalueer is. Die predasie van A. karroo saad na verspreiding (21.8%) was hoër as dié van A. nilotica (12.7%). Daar was meer knaagdier-predasie in gebiede met lang gras (26.0%) as dié met kort gras (10.7%) of boomryke gedeeltes (15.2%). Die meeste saad is in onbeskermde kontrolegroepe verloor. Die teenwoordigheid van knaagdiere het 'n belangrike rol in die onverklaarde verdwyning van saad gespeel. Dit is gevind dat A. karroo se vermoë om maklik te ontkiem, asook die lae vlakke van insek skade aan die saad, die belangrikste voorsprong is wat dié spesie oor A. nilotica as 'n indringer in Hluhluwe-Umfolozi Park het.

Page generated in 0.0423 seconds