Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι να εκτιμηθεί η κλινική σημασία των ενδοπροστατικών ασβεστώσεων σε νεαρούς ενήλικες άνδρες και να συσχετιστούν με κλινικές ή εργαστηριακές παραμέτρους που αφορούν τον προστάτη, ή άλλες ασθένειες. Ένας πληθυσμός 1374 νεαρών ενηλίκων ηλικίας 20-50ετων ελέγχθηκε υπερηχοργαφικά και επελέγησαν 101 περιπτώσεις που είχαν προστατικούς λίθους. Έγινε συλλογή και αξιολόγηση παραμέτρων από το ιστορικό την φυσική εξέταση και την συμπτωματολογία. Ελέγχθησαν εργαστηριακές παράμετροι του αίματος, των ούρων και του προστατικού εκκρίματος. Οι συμμετέχοντες χωρίσθηκαν σε ομάδες ανάλογα με τα χαρακτηριστικά μεγέθους(τύπος Α ή Β), αριθμού και κατανομής λίθων. Η συχνότητα της προστατική λιθίασης στην μελέτη μας ήταν 7,35%. Ηλικία άνω των 40 ετών σχετίζονταν στενά με το λιθιασικό φορτίο (p=0,034). Υπήρχε αυξημένη επίπτωση προστατίτιδας (28,7%), νεφρολιθίασης (27,3%) μεταξύ των ατόμων με προστατική λιθίαση. Οι τύπου Β λίθοι σχετίζονταν συχνότερα με συμπτώματα (p=0,007), χρόνιες μορφές προστατίτιδας (p=0,018), και αυξημένου λόγου Ca/Κρεατινίνης που είναι υποδηλωτικός ασβεστιουρίας (p=0,008). Η κεντρική εντόπιση των λίθων συνδέονταν συχνότερα με αυξημένο λόγο Ca/Κρεατινίνης (p=0,048). Η πλειονότητα (89,6%) των ατόμων με λιθίαση που δεν έχουν προστατίτιδα είναι εντελώς ασυμπτωματικοί. Οι μικρές πολλαπλές ασβεστώσεις είναι ένα φυσιολογικό, συχνά τυχαίο υπερηχογραφικό εύρημα του προστάτη που αντιπροσωπεύει περισσότερο διεργασία γήρανσης παρά μια νοσολογική οντότητα. Ωστόσο μεγαλύτεροι ή/και κεντρικότεροι προστατικοί λίθοι πιθανότατα σχετίζονται με υποκείμενη παθολογική κατάσταση που ενδεχομένως να απαιτεί διερεύνηση και θεραπεία. / The aim of the current study is to investigate the clinical significance of intraprostatic calcifications in young adults and also to examine any possible correlation with clinical or laboratory parameters concerning prostate or other diseases. A population of 1374 young adults, age 20 to 50 years, was screened with ultrasound imaging of the prostate and 101 cases with prostatic lithiasis were selected. Evaluation included history, physical examination and recording of lower urinary tract symptoms. Serum blood, urine and expressed prostatic secretion were examined with laboratory assays. The participants were divided into groups according to the size (type A or B), the number and the distribution characteristics of prostatic calculi. The prevalence of prostatic lithiasis in our series was calculated at 7,35%. Age over 40 y was closely related to calculus burden (p=0,034). There was a high incidence of prostatitis (28,7%) and nephrolithiasis (27,3%) among men with prostatic lithiasis. Type B large calculi were more often associated with symptoms (p=0,007), chronic prostatitis syndromes (p=0,018), and high Ca/Creatinine ratio suggesting hypercalciuria (p=0,008). Central localization was correlated with high Ca/Creatinine ratio (p=0,048). The great majority (89,6%) of patients with prostatic lithiasis who don’t suffer from prostatitis are completely asymptomatic. Small, multiple calcifications are normal, often incidental ultrasonographic finding in the prostate and represent a result of age rather than a pathologic entity. However, larger and /or central prostatic calculi may be related to underlying pathologic entities and require further evaluation and possibly treatment.