• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 2
  • 1
  • Tagged with
  • 4
  • 4
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
1

An anatomical study of the ear of the lizard, Coleonyx variegatus

Posner, Robert Baruch, 1938- January 1963 (has links)
No description available.
2

Cloacal glands of the group-living lizard, Cordylus cataphractus (Sauria: Cordylidae)

Alblas, Amanda January 2004 (has links)
Thesis (MSc) -- Stellenbosch University, 2004. / ENGLISH ABSTRACT: Standard histological procedures revealed that there are two types of glands in the cloacal complex of the viviparous Cordylus cataphractus. These occur in the urodeal region of the complex (called urodeal glands), and in the posterior proctodeum region (called proctodeal glands). Urodeal glands are found in females only and differentiate at sexual maturity. Proctodeal glands occur in both sexes and the dorsal and ventral proctodeal glands are identical in structure. Seasonal activity in cloacal gland structure and secretory was studied. Urodeal glands show distinct seasonal variation in development and secretory activity, they become enlarged in vitellogenic females, remain active during pregnancy, with glandular activity peaking around parturition. Proctodeal glands, in contrast, show little or no seasonal variation in development or secretory activity in both sexes. Secretion quantity, however, is highly variable among individuals of the same sex, time of year, as well as reproductive stage, but evidently much less in females than in males. Although the possible functions of the cloacal glands are still unclear, two main functions are suggested: a) mechanical function such as lubrication or a substrate for genital products and b) pheromonal communication. I propose that urodeal glands are involved in some reproductive function rather than in social communication, because very little secretion is found during the mating season and peak glandular activity are evident around parturition. The opposite may be true for proctodeal glands, but further investigation is needed, particularly chemical analysis of secretion and behavioural manipulation, to determine the role of these glands in social communication. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Standaard histologiese tegnieke dui aan dat daar twee tipes kliere voorkom in die kloakale kompleks van die lewendbarende akkedis, Cordylus cataphractus. Die een kliertipe word in die urodeale omgewing aangetref en staan bekend as die urodeaalkliere, terwyl die ander groep in die posterior area van die proktodeum voorkom en proktodeaalkliere heet. Urodeaalkliere word slegs in wyfies aangetref en ontwikkel eers na volwassenheid bereik is. Proktodeaalkliere kom in albei geslagte voor en dorsale en ventrale aspekte van hierdie kliere is identies aan mekaar. Die seisoenale aktiwiteit in struktuur en sekresie-aktiwiteit van hierdie kloakale kliere is ondersoek in mannetjies en wyfies wat gedurende verskillende maande van die jaar versamel is en dus in verskillende voorplantingstadia was. Urodeaalkliere het duidelike seisoenale variasie vertoon wat beide ontwikkeling van die klier en sekretoriese aktiwiteite betref. Die klier vergroot tydens vitellogenese, bly aktief tydens swangerskap en bereik maksimale aktiwiteitsvlakke rondom geboorte. In teenstelling hiermee het die proktodeaalkiere van beide geslagte weinig of self geen seisonale variasie in hul ontwikkeling of sekretoriese aktiwiteit getoon nie. Die hoeveelheid sekreet vrygestel was merkbaar minder in wyfies as in mannetjies, maar hoogs veranderlik tussen individue van dieselfde geslag of voortplantingstadium; of wat in dieselfde tydperk van die jaar versamel is. Alhoewel funksies van kloakale kliere steeds onduidelik bly, word twee hooffunksies voorgestel: a) ‘n meganiese funksie, byvoorbeeld as smeermiddel of as ‘n substraat vir geslagsprodukte en b) ‘n kommunikasie funksie, byvoorbeeld in die vrystelling van feromone. Ek stel voor dat die urodeaalkliere eerder by ‘n voortplantingsfunksie betrokke is, aangesien baie min sekreet gedurende die paarseisoen vervaardig word terwyl klieraktiwiteit rondom geboorte ‘n piek bereik. Die teenoorgestelde mag geld vir proktodeaalkliere, maar vereis verdere ondersoek. Veral ‘n chemiese analise van die sekresie en gedragsmanipulasie sal nuttig wees om ‘n moontlike rol van hierdie kliere in sosiale kommunikasie te bepaal.
3

The osteology and myology of the head and neck region of Callisaurus, Cophosaurus, Holbrookia, and Uma, the "sand lizards"

Cox, Douglas Charles 01 December 1976 (has links)
Blainville (1835) wrote the first description of a sand lizard and named it Callisaurus draconoides. Since his time various authors have published articles concerning sand lizards. Girard (1851) described Holbrookia maculata, Trochel (1852) described Cophosaurus texanus, and that same year Baird and Girard synonymized Cophosaurus with Holbrookia providing the name Holbrookia texana, which has stood for over 100 years. Subsequently, Baird (1858) described Uma notata.
4

Geographical variation in the number of generation glands in cordylid lizards

Du Toit, Dahne A. (Dahne Anne) 03 1900 (has links)
Thesis (MSc)--University of Stellenbosch, 2004. / ENGLISH ABSTRACT: Geographic variation in the presence/absence of generation glands in females of the cordylus-niger-oelofseni complex was described and correlated with climatic variables. Preserved and live specimens from 96 localities in the area south of 32°30' S and west of 19°45' E in the Western Cape, South Africa, were examined for the presence or absence of generation glands. Females from western coastal localities and from the Cape Fold Mountains generally lack generation glands, while females from inland lowland localities generally possess glands. A GIS analysis was performed to determine mean annual minimum temperature, mean annual maximum temperature, potential evaporation, mean annual precipitation, mean annual fog and mean annual cloud cover measured at 14:00 for each locality. Discriminant function and canonical analyses showed a highly significant correlation between the presence and absence of generation glands and five of the six climatic variables. It is suggested that the high incidence of fog and lower temperatures experienced along the west coast as a result of the cold Benguela Current, and the high incidence of orographic fog and cloud cover in the Cape Fold Mountains may affect energy allocation in females. In order to maintain their reproductive output, females may be forced to invest less energy in secondary sexual characters such as generation glands. Interspecific variation in the location, occurrence, number, and age of gland differentiation was investigated for cordylid lizards. For several species, data were obtained from the literature and for others data were obtained from material housed in the Ellerman Collection of the University of Stellenbosch. Cordylus cordylus and C. cataphractus were used for an evaluation of inter- and intrapopulation variation. Data for C. cordylus were obtained from five populations on the coastal lowlands of the Western Cape, while data on C. cataphractus come from the literature. The sex, snout-vent length, and number of generation glands were recorded for a representative sample of lizards at each locality. While in all species generation glands were located in the femoral region, Cordylus giganteus and C. microlepidotus had additional generation glands elsewhere on the body. It is suggested that additional generation glands in these species may be related to an increased need for chemical communication in a low-visibility environment in the case of C. giganteus, and in low population densities in the case of C. microlepidotus. Generation glands are present in all cordylid males, but females of some species may lack these glands. All cordylids display sexual dimorphism with regards to the presence and number of generation glands, with males having significantly more glands than females, indicating that these glands may play a more important role in males than in females. Low sexual dimorphism in at least two species suggests that generation glands may be equally important in both sexes of these species. In females, the presence of generation glands is closely regulated by climate. There is no indication of differences in generation gland profile between ground-dwelling and rock-dwelling species, except that in at least three ground-dwelling species, generation glands are already present at birth. In other species these glands differentiate only later in life. In the males of most species, generation glands start to differentiate prior to or at sexual maturity with a drastic increase in number when asymptotic body size is reached. The considerable inter- and intrapopulation variation in gland number in females, but not in males, underscores the hypothesis that the presence of generation glands in females is energy-linked and closely regulated by climate. An opposite geographic pattern of generation gland number in C. cataphractus, suggests that other factors than climate must be responsible for a difference in gland number and a difference in population density is suggested as explanation. To test for differences in aggression levels, females with and those without generation glands were staged in two experiments. In one experiment, females from different localities were staged against each other, while females from the same locality were paired in another experiment. No significant difference in aggression levels between females with and those without generation glands were observed in both experiments. It is suggested that generation glands do not exclusively function in territorial marking, but rather as a scent enhancer for femoral gland secretions. Inorder to elucidate the functional significance of generation glands, male response to female gland stimuli was investigated for 12 male C. cordylus. Males were presented with different female gland secretions (femoral, generation, and femoral and generation gland secretion combined) and water was used as a control. Total number of tongue-flicks and number of tongue-flicks directed at the secretion were counted. No significant difference was observed in the number of tongue-flicks between the different treatment groups. Males did, however, display leg-waving and head-rubbing behaviour. At present, the behaviour displayed by male C. cordylus in the presence of female gland stimuli, is unclear. The general absence of tongue-flicking of sandpaper labelled by female gland stimuli may be because of a flaw in the experimental design or because the experiment was conducted outside the breeding season. The display ofleg-waving and head-rubbing behaviour, however, suggests that cordylids do not exclusively rely on tongue-flicking for detection of conspecifics. The real function of generation glands thus still remains unresolved and further studies are needed to clarify this. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Geografiese variasie in die aan-/afwesigheid van generasiekliere in wyfies van die cordylus-niger-oelofseni kompleks is beskryf en met klimaatsveranderlikes gekorreleer. Gepreserveerde en lewende materiaal, afkomstig van 96 lokaliteite in die area suid van 32°30' S en wes van 19°45'0 in die Wes-Kaap, Suid-Afrika, is vir die aan- ofafwesigheid van generasiekliere ondersoek. Generasiekliere is oor die algemeen afwesig in wyfies van westelike kuslokaliteite en die Kaapse Plooiberge, terwyl dit aanwesig is in wyfies van die binnelandse laagland lokaliteite. 'n GIS-analise is gedoen om die gemiddelde jaarlikse minimum temperatuur, gemiddelde jaarlikse maksimum temperatuur, potensiële verdamping, gemiddelde jaarlikse neerslag, gemiddelde jaarlikse mis en gemiddelde jaarlikse wolkbedekking, gemeet teen 14:00, vir elke lokaliteit te bepaal. Diskriminantefunksie en kanonieke analises toon 'n hoogs beduidende korrelasie tussen die aan- en afwesigheid van kliere en vyf van die ses klimaatsveranderlikes. Daar word voorgestel dat die hoë voorkoms van mis en lae temperature wat langs die weskus ervaar word as gevolg van die koue Benguela Seestroom, en die hoë voorkoms van orografiese mis en wolkbedekking in die Kaapse Plooiberge, die energie-toekenning in wyfies beïnvloed. Om hulle voortplantingsuitset te handhaaf, word wyfies moontlik gedwing om minder energie in sekondêre geslagskenmerke, soos generasiekliere, te belê. Interspesifieke variasie in die posisie, voorkoms, aantal en tyd van klierontwikkeling is vir verskeie gordelakkedisspesies ondersoek. Data vir verskeie spesies is vanuit die literatuur verkry, terwyl data vir ander spesies vanafmaterial in die Ellerman-versameling van die Universiteit van Stellenbosch verkry is. Cordylus cordylus en C. cataphractus is vir 'n evaluering van inter- en intrapopulasie variasie gebruik. Data vir C. cordylus is vanafvyfpopulasie wat op die kuslaaglande van die Wes-Kaap voorkom, ingesamel, terwyl data oor C. cataphractus vanuit die literatuur verkry is. Geslag, snoet-kloaak-lengte en die aantal generasiekliere is aangeteken vir 'n verteenwoordigende aantal individue van elke populasie. Terwyl generasiekliere in die femorale wyk van alle spesies aangetref word, het Cordylus giganteus en C. microlepidotus ook addisionele generasiekliere in ander dele van die liggaam. Daar is tot die gevolgtrekking gekom dat addisionele generasiekliere in hierdie spesies moontlik verwant is aan 'n groter behoefte aan chemiese kommunikasie in 'n lae sigbaarheidsomgewing in die geval van C. giganteus, en in 'n lae populasiedigtheid in die geval van C. microlepidotus. Generasiekliere word in alle gordelakkedis mannetjies aangetref, maar kan afwesig wees in wyfies van sommige spesies. Alle gordelakkedisse toon geslagsdimorfisme met betrekking tot die aanwesigheid en aantal generasiekliere, en mannetjies het beduidend meer kliere as wyfies, wat daarop dui dat hierdie kliere moontlik 'n meer belangrike rol by mannetjies as by wyfies speel. Lae geslagsdimorfisme inten minste twee spesies stel voor dat generasiekliere moontlik ewe belangrik in beide geslagte van hierdie spesies kan wees. In wyfies word die aanwesigheid van generasiekliere sterk deur klimaat gereguleer. Daar is geen aanduiding van verskille in generasieklierprofiel tussen grondbewonende en rotsbewonende spesies nie, behalwe dat generasiekliere reeds by geboorte teenwoordig is in ten minste drie grondbewonende spesies. In ander spesies ontwikkel hierdie kliere eers later. In mannetjies van die meeste spesies, begin generasiekliere voor oftydens geslagsrypheid ontwikkel, met 'n drastiese toename in aantal kliere wanneer asimptotiese liggaamsgrootte bereik word. Die aansienlike inter- en intrapopulasie variasie in aantal kliere in wyfies, maar nie in mannetjies nie, ondersteun die hipotese dat die teenwoordigheid van generasiekliere in wyfies aan energie gekoppel is en deur klimaat gereguleer word. 'n Teenoorgestelde geografiese patroon in die aantal generasiekliere in C. cataphractus, stel voor dat ander faktore as klimaat vir die verskil in aantal kliere verantwoordelik is en 'n verskil in populasiedigtheid word as verklaring voorgestel. Om vir verskille in aggressievlakke te toets, is wyfies met en wyfies sonder generasiekliere is teenoor mekaar getoets in twee eksperimente. In een eksperiment is wyfies van verskillende lokaliteite teenoor mekaar getoets, en in 'n ander eksperiment is wyfies van dieselfde lokaliteit teenoor mekaar getoets. Inbeide eksperimente is geen beduidende verskille is in die aggressievlakke van wyfies nie waargeneem nie. Daar word voorgestel dat generasiekliere nie uitsluitlik in gebiedsafbakening funksioneer nie, maar dat dit eerder as reukversterker vir die femorale kliere dien. Om die funksie van generasiekliere vas te stel, is die reaksie van 12 mannetjie C. cordylus op klierstimuli van wyfies getoets. Verskillende kliersekresies (femoraal, generasie, en femoraal en generasie gekombineerd) van wyfies is mannetjies voorgelê, en water is as 'n kontrole gebruik. Totale aantal tongskiete en aantal tongskiete wat na die sekresie gerig is, is getel. Geen beduidende verskil in die aantal tongskiete is tussen die verskillende groepe waargeneem nie. Mannetjies het egter beenwaai- en kopvryfgedrag getoon. Die rede vir die gedrag wat deur C. cordylus mannetjies in die teenwoordigheid van klierstimuli van wyfies vertoon word, is egter tans onduidelik. Die algemene afwesigheid van tongskiete na skuurpapier wat met klierstimuli van wyfies gemerk is, mag moontlik wees as gevolg van 'n fout in die eksperimentele ontwerp of omdat die eksperiment buite die paarseisoen uitgevoer is. Die vertoning van beenwaai- en kopvryfgedrag stel egter voor dat gordelakkedisse nie uitsluitlik op tongskiete staatmaak om lede van dieselfde spesie waar te neem nie. Die ware funksie van generasiekliere is dus steeds onopgelos en verdere studies word benodig om dit duidelikheid hieroor te kry.

Page generated in 0.0307 seconds