Η εργασία αποτελεί μελέτη της λειτουργίας των caches, χρησιμοποιώντας μια συγκεκριμένη cache δομή. Η εργασία αυτή έχει σα σκοπό τη μελέτη των κρυφών μνημών με μη ομοιογενή χρόνο προσπέλασης στα διάφορα «φυσικά» σημεία της επιφάνειάς της. Αντικειμενικός σκοπός των κρυφών αυτών μνημών, είναι να τοποθετούνται τα δεδομένα που χρησιμοποιούνται συχνότερα, σε θέσεις που βρίσκονται κοντύτερα στον επεξεργαστή και έχουν λιγότερες διασυνδέσεις καλωδίων, άρα έχουν και το μικρότερο χρόνο προσπέλασης. Όταν αυτό είναι επιτεύξιμο, τα δεδομένα που χρησιμοποιούνται περισσότερες φορές, χρειάζονται τον ελάχιστο χρόνο για την προσπέλασή τους. Για το σκοπό αυτό επιλέξαμε έναν ήδη προτεινόμενο μηχανισμό, τον οποίο αναλύσαμε εκτενώς. Η επιλογή αυτή δεν έγινε τυχαία, αλλά επιλέξαμε έναν μηχανισμό που διαφέρει στη λογική από τη γενική έννοια των εν λόγω κρυφών μνημών (NUCA), έχοντας σαν κύρια διαφορά ότι διαφοροποιεί εντελώς τη διαχείριση του tag από εκείνη του data array, αντίθετα με τις γενικότερης έννοιας NUCA μνήμες. Εκτός από τη λειτουργία της δομής αυτής όπως είχε προταθεί, εισάγουμε στη διαχείριση των δεδομένων και την πληροφορία της πρόβλεψης για να δούμε πως μπορεί να επιδράσει στην απόδοση και αν μπορούμε να καταφέρουμε κάποια βελτίωση. / This work is a study of cache memories, using a specific cache structure. Its goal is to study cache memories with non-uniform access time for all blocks throughout the cache surface (NUCA). The objective of these "hidden" memories is to put the most often used data at the closest to processor positions (blocks), which have fewer wire connections and therefore smaller access time. Whenever this is feasible, the data used most often need are accessed in the least possible amount of time. For this purpose we chose an already proposed mechanism, which was analyzed extensively. The selection was not random, but chose a structure that differs from the usual NUCA structure, having as main diferrence that it completely decouples the tag array management from the data array, contrary to the general concept of NUCA memories. Apart from this strucure's function as originally proposed, we introduced prediction in both tag and data arrays management to see how it can affect performance and whether we can achieve some performance improvement.