• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 3
  • 1
  • 1
  • Tagged with
  • 5
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
1

Photoinhibition und Erholung der Photosynthese bei Porphyridium cruentum sowie bei Makroalgen des Eu- und Sublitorals /

Rohreit, Corinna. January 1998 (has links) (PDF)
Universiẗat, Diss.--Marburg, 1999.
2

Estrutura das comunidade de camarões carídeos do sublitoral consolidado da Ilha da Vitória e Laje de Santos, estado de São Paulo /

Moraes, Isabela Ribeiro Rocha January 2017 (has links)
Orientador: Antonio Leão Castilho / Resumo: Inventários de fauna são essenciais para a descrição da biota de qualquer localidade. O presente estudo teve como objetivo investigar a composição faunística e a estrutura da comunidade de camarões carídeos associados ao substrato consolidado nas regiões de duas ilhas do estado de São Paulo. Os locais selecionados para coleta dos indivíduos foram esclhidos a fim de elucidar a pouca informação que é fornecida atualmente sobre essa comunidade bentônica em áreas de proteção ambiental, como os Parques Marinhos Laje de Santos e Ilha da Vitória, o que dificulta a criação de protocolos de manejo e conservação das áreas. Foram realizadas expedições para coleta dos indivíduos no período de junho/15 e junho/16, utilizando técnicas de busca ativa por meio de mergulho autônomo e instalação de Substratos de refúgio artificial no sublitoral rochoso. Em laboratório, todas as espécies foram idenficiadas e registradas quanto ao sexo. O total de 323 indivíduos foi amostrado nas duas regiões, com 13 espécies compondo a fauna de camarões carídeos na Ilha da Vitória, distribuídas em quatro famílias e seis gêneros. Para a Laje de Santos foram identificadas 12 espécies de três famílias e cinco gêneros. Do total de 17 espécies registradas, com estrutura da comunidade semelhante para Laje de Santos e Ilha da Vitória, a família Alpheidae foi a mais representativa, com 12 espécies registradas, seguida de Palaemonidae com três espécies. Alpheus formosus e Cuapetes americanus foram as espécies dominante... (Resumo completo, clicar acesso eletrônico abaixo) / Mestre
3

Estudio de los bancos explotables de Donax trunculus y Chamelea gallina en el sector sur del Golfo de Valencia y factores ambientales que influyen en su abundancia

Escrivá Perales, Julia 13 January 2020 (has links)
[ES] Las playas arenosas son ambientes muy dinámicos e inestables que presentan una gran variedad de formas de vida y en algunas zonas una gran productividad. En el golfo de Valencia, encontramos dos especies de bivalvos con elevado interés comercial, como son Donax trunculus y Chamelea gallina, los cuales forman parte del mismo métier. Gandia es un área clave para la pesquería artesanal de ambas especies en el golfo de Valencia. No obstante, en la última década las capturas de ambas especies han sufrido una fuerte disminución, lo que condujo al cierre de la pesquería en junio de 2015. Por ello, el objetivo principal de la presente tesis fue analizar la pesquería del métier compuesto por D. trunculus y C. gallina en el área de trabajo de la Cofradía de Pescadores de Gandia, que abarca desde Tavernes de la Valldigna a Denia, hasta su cierre, la evolución de las poblaciones de D. trunculus tras el mismo, así como los factores ambientales que pudieron afectar a los bancos de ambas especies y del resto de organismos de la biocenosis del sublitoral de playas arenosas. En Gandia, las capturas, la flota pesquera y CPUE del métier estudiado, en el que domina D. trunculus, sufrieron una fuerte disminución durante el período 2004-2014, volviéndose más abrupta a partir de los años 2009 y 2010. Las capturas de D. trunculus disminuyeron de 100 000 kg en 2004 a 1600 kg en 2014, y de 21 000 en el 2007 a 800 en el 2014 para C. gallina. Además, esta pesquería presentó una marcada estacionalidad con incrementos de captura en primavera-verano y una mayor presión pesquera en las zonas ubicadas al sur del puerto de Gandia. Los parámetros de crecimiento de D. trunculus obtenidos mostraron algunas diferencias con los estudios de otras áreas geográficas, destacando que los valores obtenidos para la longitud asintótica y la constante de crecimiento en el año 2015 fueron más bajos que los obtenidos 25 años antes en la misma región. Además, la población de D. trunculus mostró una distribución diferencial de tamaños entre las profundidades y un período de reclutamiento en verano. La fauna bentónica mostró una clara zonación batimétrica definida fundamentalmente por el tamaño medio del sedimento y la cantidad de materia orgánica. Se encontró una comunidad dominada por un mayor tamaño de grano medio y menor contenido en materia orgánica, en la zona más somera y turbulenta, en la que dominó en biomasa el bivalvo D. trunculus. Y otra comunidad sujeta al mayor contenido de materia orgánica en el sedimento y un tamaño de grano más fino, presente a mayor profundidad, en la que los fondos son más estables, dominada por poliquetos depositívoros y en la que se desarrolla C. gallina. La macrofauna bentónica siguió una pauta temporal con máximos de abundancia en verano que no fue tan patente en D. trunculus y C. gallina debido a su explotación. Los valores de densidad y biomasa obtenidos dos años después del cierre, no solo mostraron que no había habido una recuperación de la población, sino también que la situación había empeorado. Por lo tanto, el cierre de la pesquería no tuvo el efecto deseado a corto plazo. La sobreexplotación que sufrieron los bancos de D. trunculus y C. gallina podría haber agravado los efectos adversos provocados por otros factores dificultando así la recuperación de las poblaciones. Finalmente, es importante destacar que las deficiencias en los planes de manejo de esta pesquería propiciaron la sobreexplotación y que el cierre de la pesquería ya colapsada no permitió su recuperación a corto plazo. / [CAT] Les platges arenoses són ambients molt dinàmics i inestables que presenten una gran varietat de formes de vida i en algunes zones una gran productivitat. En el golf de València, trobem dues espècies de bivalves amb elevat interès comercial, com són Donax trunculus i Chamelea gallina, els quals formen part del mateix métier. Gandia és una àrea clau per a la pesqueria artesanal de les dues espècies al golf de València. No obstant això, en l'última dècada les captures de les dues espècies han patit una forta disminució, el que va conduir al tancament de la pesqueria al juny de 2015. Per això, l'objectiu principal de la present tesi va ser analitzar la pesqueria del métier compost per D. trunculus i C. gallina a l'àrea de treball de la Confraria de Pescadors de Gandia, que va des de Tavernes de la Valldigna a Dénia, fins al seu tancament, l'evolució de les poblacions de D. trunculus després del mateix, així com els factors ambientals que van poder afectar els bancs d'ambdues espècies i de la resta d'organismes de la biocenosi del sublitoral de platges arenoses. A Gandia, les captures, la flota pesquera i CPUE del métier estudiat, en què domina D. trunculus, van patir una forta disminució durant el període 2004-2014, tornant-se més abrupta a partir dels anys 2009 i 2010. Les captures de D. trunculus van disminuir de 100 000 kg en 2004 a 1600 kg al 2014, i de 21 000 en 2007 a 800 al 2014 per a C. gallina. A més, aquesta pesqueria va presentar una marcada estacionalitat amb increments de captura en primavera-estiu i una major pressió pesquera a les zones situades al sud del port de Gandia. Els paràmetres de creixement de D. trunculus obtinguts van mostrar algunes diferències amb els estudis d'altres àrees geogràfiques, destacant que els valors obtinguts per a la longitud asimptòtica i la constant de creixement en l'any 2015 van ser més baixos que els obtinguts 25 anys abans a la mateixa regió. A més, la població de D. trunculus va mostrar una distribució diferencial de grandàries entre les profunditats i un període de reclutament a l'estiu. La fauna bentònica va mostrar una clara zonació batimètrica definida fonamentalment per la grandària mitja del sediment i la quantitat de matèria orgànica. Es va trobar una comunitat dominada per una major grandària de gra mitjà i menor contingut en matèria orgànica, a la zona més somera i turbulenta, en la que va dominar en biomassa el bivalve D. trunculus. I una altra comunitat subjecta al major contingut de matèria orgànica en el sediment i una mida de gra més fi, present a més profunditat, en la qual els fons són més estables, dominada per poliquets depositívoros i en la que es desenvolupa C. gallina. La macrofauna bentònica va seguir una pauta temporal amb màxims d'abundància a l'estiu que no va ser tan patent en D. trunculus i C. gallina a causa de la seva explotació. Els valors de densitat i biomassa obtinguts dos anys després del tancament, no només van mostrar que no hi havia hagut una recuperació de la població, sinó també que la situació havia empitjorat. Per tant, el tancament de la pesqueria no va tenir l'efecte desitjat a curt termini. La sobreexplotació que van patir els bancs de D. trunculus i C. gallina podria haver empitjorat els efectes adversos provocats per altres factors dificultant així la recuperació de les poblacions. Finalment, és important destacar que les deficiències en els plans de gestió d'aquesta pesqueria van propiciar la sobreexplotació i que el tancament de la pesquera ja col·lapsada no va permetre la seva recuperació a curt termini. / [EN] Sandy beaches are very dynamic and unstable environments that present a wide variety of life forms and in some areas high productivity. In the Gulf of Valencia, we can find two species of bivalves with high commercial interest, such as Donax trunculus and Chamelea gallina, which are part of the same métier. Gandia is a key area for the artisanal fishery of both species in the Gulf of Valencia. However, in the last decade the catches of both species have suffered a sharp decrease, which led to the closure of the fishery in June 2015. Therefore, the main objective of this thesis was to analyse the méterier composed by D. trunculus and C. gallina in the Gandia Fishermen's Guild work area, which covers from Tavernes de la Valldigna to Denia, until its closure, the evolution of the populations of D. trunculus after it, as well as the environmental factors which could affect the beds of both species and the rest of the sublittoral organisms of the sandy beach. In Gandia, the catches, the fishing fleet and CPUE of the studied métier, in which D. trunculus dominates, suffered a sharp decrease during the period 2004-2014, becoming more abrupt from 2009 and 2010. The catches of D. trunculus decreased from 100 000 kg in 2004 to 1600 kg in 2014, and for C. gallina from 21 000 in 2007 to 800 in 2014. In addition, this fishery showed a marked seasonality with catches and fishing effort peaks in spring-summer and greater fishing pressure in the areas located south of Gandia Port. The growth parameters of D. trunculus obtained showed some differences to other studies from different geographical areas, highlighting that the values obtained for asymptotic length and growth constant in 2015 were lower than those obtained 25 years earlier in the same region. In addition, the population of D. trunculus showed size differential distribution between depths and a period of recruitment in summer. The benthic fauna showed a clear bathymetric zonation explained primarily by the mean grain size of the sediment and the amount of organic matter. A community was found dominated by a larger mean grain size and lower organic matter content, in the shallowest and turbulent zone, in which the bivalve D. trunculus dominated in biomass. And another community related to the higher content of organic matter in the sediment and a finer grain size present in greater depth, in which the bottom is more stable, dominated by deposit feeder polychaetes and in which C. gallina develops. The macrobenthic fauna showed a temporary pattern with highs abundances in summer that was not so evident in D. trunculus and C. gallina due to its exploitation. The density and biomass values obtained two years after the closure, not only showed that there had not been a population recovery, but also that the situation had worsened. Therefore, the closure of the fishery had not had the desired effect in the short term. The overexploitation suffered in D. trunculus and C. gallina beds could have aggravated the adverse effects caused by other factors, thus hindering the recovery of populations. Finally, it is important to note that the deficiencies in the fishery's management plans led to overexploitation and that the closure of the already collapsed fishery did not allow its recovery in the short term. / Escrivá Perales, J. (2019). Estudio de los bancos explotables de Donax trunculus y Chamelea gallina en el sector sur del Golfo de Valencia y factores ambientales que influyen en su abundancia [Tesis doctoral no publicada]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/134365 / TESIS
4

Estratégia reprodutiva e dinâmica populacional de Poecilochaetus australis Nonato, 1963 (Polychaeta, Spionida) em local sujeito à influência de efluentes urbanos não tratados, Baía de Guanabara, Rio de Janeiro, Brasil: Projeto Austra / Reprodutive features and population dynamics of Poecilochaetus australis Nonato, 1963 (Polychaeta, Spionida) in an untreated urban sewage area, Guanabara Bay, Rio de Janeiro, Brazil, Australis project

Santi, Leonardo 15 December 2008 (has links)
A Baía de Guanabara é um dos ecossistemas costeiros mais impactados do mundo. Apesar da fauna sublitoral de substratos inconsolidados ser amplamente utilizada como ferramenta ao monitoramento dos impactos de efluentes urbanos, pouco se sabe sobre a biologia das espécies dominantes. Foram analisadas amostras de variáveis ambientais e biológicas da coluna d\'água e do sedimento através de coletas mensais ao longo de um ano em uma estação fixa na Baía de Guanabara (ca. 12 m de profundidade), com objetivo de compreender a estratégia reprodutiva e a dinâmica populacional da espécie Poecilochaetus australis (Annelida: Polychaeta) em local sujeito à influência de efluentes urbanos não-tratados. Os resultados das variáveis ambientais demonstraram pequena flutuação. O sedimento foi composto essencialmente por frações finas de silte e argila com grãos pobremente selecionados, altas concentrações de matéria orgânica total, clorofila-a sedimentar e intensa atividade microbiana na camada superficial. A comunidade foi composta essencialmente por organismos tubícolas e sofreu pouca variação estrutural ao longo do tempo, sendo dominada pelos poliquetas P. australis, Spiochaetopterus nonatoi, Aricidea suecica simplex, Prionospio steenstrupii, pelos anfípodes Tiburonella viscana e uma espécie não identificada da família Corophiidae, uma espécie de isópode da família Anthuridae, o braquiúro Pinnixa sp. e o cladócero Daphnia sp. Não foram verificadas diferenças temporais significativas entre as riquezas e as diversidades específicas. Os valores médios de riqueza e a diversidade específica ficaram entre 15 táxons e 2,77 bits por indivíduo, respectivamente. Houve investimento reprodutivo contínuo das fêmeas de P. australis. A menor fêmea madura (0,8 mm; largura do 7° setígero - D7) foi encontrada em junho de 2005. Grande parte dos indivíduos maduros concentrou-se entre 1,1 e 1,3 mm D7. Os maiores ovócitos foram encontrados no mês de dezembro de 2005 com 163 ?m de diâmetro, e os menores em março de 2006 com 115 ?m. Foram observadas diferenças significativas no grau de desenvolvimento dos ovócitos ao longo do ano com amadurecimento dos ovócitos de um mês para o seguinte. Os ovócitos tenderam a atingir seu ápice de desenvolvimento em dezembro de 2005. Não foi possível determinar sincronismo entre as fêmeas maduras. Não houve variabilidade mensal significativa da abundância de P. australis. O tamanho médio dos 1575 indivíduos amostrados de P. australis ficou em 0,71 mm D7 (dp = 0,36). Foram identificadas oito classes de tamanho. O maior indivíduo foi uma fêmea com 1.5 mm D7 e os menores foram encontrados entre as larvas planctônicas com 0,15 mm D7 e nos recrutas do sedimento com 0,20 mm D7. Em todos os meses, as classes de tamanho inferiores (0,20 - 0,55 mm) estiveram presentes, sendo responsáveis por grande parte da densidade encontrada. O tamanho assintótico de P. australis ficou em 0,97 mm D7, sendo que 79,1% dos indivíduos encontraram-se neste ou abaixo deste tamanho. A constante de crescimento K ficou em 1,7. A taxa de mortalidade ficou em 3,12. Em grande parte do período estudado houve contribuição expressiva de recrutas na abundância de indivíduos, sem que as classes de tamanho maiores fossem excluídas. A população manteve-se estável, já que foi capaz de manter simultaneamente adultos com potencial reprodutivo e alta disponibilidade de larvas e recrutas em ambiente propício ao desenvolvimento, crescimento e reprodução. Não foi encontrado nenhum resultado que apontasse ciclo de vida do tipo oportunista. / Guanabara Bay is one of the most human impacted coastal ecosystems in the world. Despite the wide use of sublittoral soft bottom fauna on urban sewage monitoring programs, little is known about the biology of dominant species. Water column and sediment environmental and biological variables were monthly analyzed in a permanent station in Guanabara Bay (ca. 12 m depth) in order to understand the reproductive ecology and population dynamics of Poecilochaetus australis (Annelida: Polychaeta) in a grossly sewage impacted area. Environmental variables showed only minor fluctuations. Surface sediments were composed of poorly sorted silt and clay fractions, with high concentrations of total organic matter, chlorophyll-a and microbial biomass. The softbottom community structure showed only small, non-significant temporal variations with a large abundance of tube dwellers. Macroinfauna was dominated by the polychaetes P. australis, Spiochaetopterus nonatoi, Aricidea suecica simplex and Prionospio steenstrupii; the amphipods Tiburonella viscana and a non-identified species of the family Corophiidae; a species of the isopod family Anthuridae; the brachiuran Pinnixa sp.; and the cladoceran Daphnia sp. There were no significant temporal differences in species richness and diversity. Mean values for these two parameters were 15 taxa and 2.77 bits ind.-1, respectively. Reproductive output was continuous in P. australis females. The smallest ripe female (0.8 mm; 7th setiger width - D7) was found in June 2005. Most mature individuals measured between 1,1 and 1,3 mm D7. The largest oocytes were found in December 2005 measuring 163 ?m in diameter. The smallest ones were 115 ?m and occurred in March 2006. Significant temporal differences were found in oocyte development with fully matured oocytes occurring every month. However, most oocytes were mature in December 2005. Analysis of ripe females did not show synchronous development. There were no significant differences in numerical abundance of P. australis. Mean D7 size was 0.71 mm (SD=0,36; N=1575). Eight size classes were identified, with the largest individual a female 1.5 mm D7. The smallest individuals were a planktonic larva 0.15 mm D7 and a recently settle recruit 0.20 mm D7. The smallest size classes (0.20 - 0.55 mm D7) were present throughout the sampling period, responding for most of the individuals collected. P. australis asymptotic size was 0.97 mm D7, with over 79% being smaller or at this size. The growth constant K was 1.7 and the mortality rate 3.12. There was a large contribution of newly settled recruits on all studied months. The population was stable, showing the presence of mature adults and a high availability of larvae and recruits. There was no evidence of an opportunist type life cycle for P. australis.
5

Estratégia reprodutiva e dinâmica populacional de Poecilochaetus australis Nonato, 1963 (Polychaeta, Spionida) em local sujeito à influência de efluentes urbanos não tratados, Baía de Guanabara, Rio de Janeiro, Brasil: Projeto Austra / Reprodutive features and population dynamics of Poecilochaetus australis Nonato, 1963 (Polychaeta, Spionida) in an untreated urban sewage area, Guanabara Bay, Rio de Janeiro, Brazil, Australis project

Leonardo Santi 15 December 2008 (has links)
A Baía de Guanabara é um dos ecossistemas costeiros mais impactados do mundo. Apesar da fauna sublitoral de substratos inconsolidados ser amplamente utilizada como ferramenta ao monitoramento dos impactos de efluentes urbanos, pouco se sabe sobre a biologia das espécies dominantes. Foram analisadas amostras de variáveis ambientais e biológicas da coluna d\'água e do sedimento através de coletas mensais ao longo de um ano em uma estação fixa na Baía de Guanabara (ca. 12 m de profundidade), com objetivo de compreender a estratégia reprodutiva e a dinâmica populacional da espécie Poecilochaetus australis (Annelida: Polychaeta) em local sujeito à influência de efluentes urbanos não-tratados. Os resultados das variáveis ambientais demonstraram pequena flutuação. O sedimento foi composto essencialmente por frações finas de silte e argila com grãos pobremente selecionados, altas concentrações de matéria orgânica total, clorofila-a sedimentar e intensa atividade microbiana na camada superficial. A comunidade foi composta essencialmente por organismos tubícolas e sofreu pouca variação estrutural ao longo do tempo, sendo dominada pelos poliquetas P. australis, Spiochaetopterus nonatoi, Aricidea suecica simplex, Prionospio steenstrupii, pelos anfípodes Tiburonella viscana e uma espécie não identificada da família Corophiidae, uma espécie de isópode da família Anthuridae, o braquiúro Pinnixa sp. e o cladócero Daphnia sp. Não foram verificadas diferenças temporais significativas entre as riquezas e as diversidades específicas. Os valores médios de riqueza e a diversidade específica ficaram entre 15 táxons e 2,77 bits por indivíduo, respectivamente. Houve investimento reprodutivo contínuo das fêmeas de P. australis. A menor fêmea madura (0,8 mm; largura do 7° setígero - D7) foi encontrada em junho de 2005. Grande parte dos indivíduos maduros concentrou-se entre 1,1 e 1,3 mm D7. Os maiores ovócitos foram encontrados no mês de dezembro de 2005 com 163 ?m de diâmetro, e os menores em março de 2006 com 115 ?m. Foram observadas diferenças significativas no grau de desenvolvimento dos ovócitos ao longo do ano com amadurecimento dos ovócitos de um mês para o seguinte. Os ovócitos tenderam a atingir seu ápice de desenvolvimento em dezembro de 2005. Não foi possível determinar sincronismo entre as fêmeas maduras. Não houve variabilidade mensal significativa da abundância de P. australis. O tamanho médio dos 1575 indivíduos amostrados de P. australis ficou em 0,71 mm D7 (dp = 0,36). Foram identificadas oito classes de tamanho. O maior indivíduo foi uma fêmea com 1.5 mm D7 e os menores foram encontrados entre as larvas planctônicas com 0,15 mm D7 e nos recrutas do sedimento com 0,20 mm D7. Em todos os meses, as classes de tamanho inferiores (0,20 - 0,55 mm) estiveram presentes, sendo responsáveis por grande parte da densidade encontrada. O tamanho assintótico de P. australis ficou em 0,97 mm D7, sendo que 79,1% dos indivíduos encontraram-se neste ou abaixo deste tamanho. A constante de crescimento K ficou em 1,7. A taxa de mortalidade ficou em 3,12. Em grande parte do período estudado houve contribuição expressiva de recrutas na abundância de indivíduos, sem que as classes de tamanho maiores fossem excluídas. A população manteve-se estável, já que foi capaz de manter simultaneamente adultos com potencial reprodutivo e alta disponibilidade de larvas e recrutas em ambiente propício ao desenvolvimento, crescimento e reprodução. Não foi encontrado nenhum resultado que apontasse ciclo de vida do tipo oportunista. / Guanabara Bay is one of the most human impacted coastal ecosystems in the world. Despite the wide use of sublittoral soft bottom fauna on urban sewage monitoring programs, little is known about the biology of dominant species. Water column and sediment environmental and biological variables were monthly analyzed in a permanent station in Guanabara Bay (ca. 12 m depth) in order to understand the reproductive ecology and population dynamics of Poecilochaetus australis (Annelida: Polychaeta) in a grossly sewage impacted area. Environmental variables showed only minor fluctuations. Surface sediments were composed of poorly sorted silt and clay fractions, with high concentrations of total organic matter, chlorophyll-a and microbial biomass. The softbottom community structure showed only small, non-significant temporal variations with a large abundance of tube dwellers. Macroinfauna was dominated by the polychaetes P. australis, Spiochaetopterus nonatoi, Aricidea suecica simplex and Prionospio steenstrupii; the amphipods Tiburonella viscana and a non-identified species of the family Corophiidae; a species of the isopod family Anthuridae; the brachiuran Pinnixa sp.; and the cladoceran Daphnia sp. There were no significant temporal differences in species richness and diversity. Mean values for these two parameters were 15 taxa and 2.77 bits ind.-1, respectively. Reproductive output was continuous in P. australis females. The smallest ripe female (0.8 mm; 7th setiger width - D7) was found in June 2005. Most mature individuals measured between 1,1 and 1,3 mm D7. The largest oocytes were found in December 2005 measuring 163 ?m in diameter. The smallest ones were 115 ?m and occurred in March 2006. Significant temporal differences were found in oocyte development with fully matured oocytes occurring every month. However, most oocytes were mature in December 2005. Analysis of ripe females did not show synchronous development. There were no significant differences in numerical abundance of P. australis. Mean D7 size was 0.71 mm (SD=0,36; N=1575). Eight size classes were identified, with the largest individual a female 1.5 mm D7. The smallest individuals were a planktonic larva 0.15 mm D7 and a recently settle recruit 0.20 mm D7. The smallest size classes (0.20 - 0.55 mm D7) were present throughout the sampling period, responding for most of the individuals collected. P. australis asymptotic size was 0.97 mm D7, with over 79% being smaller or at this size. The growth constant K was 1.7 and the mortality rate 3.12. There was a large contribution of newly settled recruits on all studied months. The population was stable, showing the presence of mature adults and a high availability of larvae and recruits. There was no evidence of an opportunist type life cycle for P. australis.

Page generated in 0.0363 seconds