The aim of the randomized controlled trial was to test the hypothesis that caudal and minimal effective spinal hyperbaric bupivacaine anaesthesia produce similar level of blockade and can be recommended as alternative methods for adult anorectal surgery. The objectives of the study were as follows: 1. To assess caudal blockade in terms of the rate of success, level and duration of sensory and motor block, clinical profile, and quality of anaesthesia. 2. To determine minimal effective dose of spinal hyperbaric bupivacaine in a randomized, double-blinded controlled trial comparing the clinical effects and quality of sensory and motor block of 7.5 mg, 5 mg, and 4 mg doses of spinal hyperbaric bupivacaine. 3. To study the difference of effects of caudal and low-dose spinal hyperbaric bupivacaine blockade with respect to the rate of success, technical characteristics, level and duration of sensory and motor blockade in a randomized controlled trial. 4. To study the effect of caudal and low-dose spinal hyperbaric bupivacaine blockade on changes in mean arterial blood pressure (BP) and heart rate (HR), rate of postoperative complications and quality of anaesthesia according to the patient and medical staff. Methods. Three separate studies were carried out including 322 adult patients. (1) Caudal blockade for adult anorectal study, a pilot study (1 st study). During the period of 01.2001-06.2002 56 patients were involved, a single shot caudal block was made with 22G 40 mm needle... [to full text]

<p>Hirur&scaron;ka inetrvencija aktivira odgovor organizma na stres, pokreću se neuroendokrine promene u organizmu, &scaron;to rezultira neželjenom hemodinamskom nestabilno&scaron;ću, promenama metabolizma, endokrinog i imunog sistema. Cilj ovog istraživanja je bio da se utvrdi uticaj kaudalnog bloka na nivo perioperativnog stresa i njegova efikasnot u zbrinjavanju intra- i postoperativnog bola. Ovo prospektivno, randomizirano kliničko ispitivanje obuhvatalo je 80 dečaka, uzrasta 2-5godina, kojima su bile indikovane urolo&scaron;ke operacije. Jedna grupa (n = 38) je primila op&scaron;tu anesteziju, a druga (n = 38) op&scaron;tu anesteziju sa kaudalnim blokom. Mereni su intraoperativno hemodinamski parametri u 8 merenja, ukupna potro&scaron;nja svih datih lekova i intenzitet bola u 3 navrata postoperativno. Uzorci krvi uzeti su pre uvoda u anesteziju i nakon buđenja pacijenta, i ispitivan je nivo glukoze, kortizola, leukocita, leukocitarne formule, pH i laktata. Deca koja su primila kaudalni blok imala su, postoperativno, značajno niži nivo glukoze u serumu (p &lt;0,01), koncentracije kortizola (p &lt;0,01), leukocita i neutrofila (p &lt;0,01), laktata i acidoze, a takođe su imali i niže ocene bola u sve tri momenta merenja (p&lt;0,01). Intraoperativno utvrđena je veća hemodinamska stabilnost i manja potro&scaron;nja analgetika perioperativno. Takođe, u toj grupi nije bilo komplikacija. Kombinacija kaudalnog bloka sa op&scaron;tom anestezijom je bezbedna metoda, koja dovodi do manjeg stresa, veće hemodinamske stabilnosti, nižih ocena bola i manje potro&scaron;nje<br />lekova.</p> / <p>Surgery generates a neuroendocrine stress response, resulting in undesirable haemodynamic instability, alterations in metabolic response and malfunctioning of the immune system. The aim of this research was to determine the effectiveness of caudal blocks in intra- and postoperative pain management and in reducing the stress response in children during the same periods. This prospective, randomized clinical trial included 80 patients scheduled for elective urological operations. One group (n = 38) received general anaesthesia and the other (n = 38) received general anaesthesia with a caudal block. Haemodynamic paramethers, drug consumption and pain intensity were measured. Blood samples for serum glucose, cortisol level, leukocytes, pH and lactate level were taken before anaesthesia induction and after awakening the patient. Children who received a caudal block had, postoperativly, significantly lower serum glucose (p &lt; 0.01), cortisol concentrations (p &lt; 0.01), leukocytes (p&lt;0,01), lower lactate level and acidosis,also pain scores were lower at all 3 measurments (p&lt;0,01). Intraoperativly greater haemodynamic stability and lower drug consumption were noticed. Also, there were no side effects or complications identified in that group. The combination of caudal block with general anaesthesia is a safe method that leads to less stress, greater haemodynamic stability, lower pain scores and lower consumption of medication.</p>

<p>Uvod:Apendicitis je oboljenje, koje se najče&scaron;će javlja u dečjem uzrastu. Poslednjih godina se laparoskopska apendektomija sprovodi sve če&scaron;će u ovom uzrastu, međutim ne postoji jasan konsenzus o optimalnom izboru anestetika za održavanje op&scaron;te anestezije u toku ove hirur&scaron;ke metode u dečjem uzrastu. Cilj istraživanja: Utvrditi uticaj vrste anestezije i vrste hirur&scaron;ke procedure na odgovor organizma na hirur&scaron;ki stres tokom operacije crvuljka. Metodologija: Klinički prospektivno istraživanje je sprovedeno na Klinici za dečiju hirurgiju, na Institutu za zdravstvenu za&scaron;titu dece i omladine Vojvodine. Istraživanjem je obuhvaćeno 120 dece, uzrasta od 7 do 17 godina, bez postojećih komorbiditeta, koji su operisani zbog zapaljenja crvuljka. U zavisnosti od vrste operativnog zahvata i vrste primenjene anestezije deca su podeljena u četiri grupe bolesnika. Kod sve četiri ispitivane grupe uzimana je venska i kapilarna krv, nekoliko minuta nakon uvoda u anesteziju, u momentu vađenja crvuljka iz trbuha i 12 časova nakon kraja hirur&scaron;ke intervencije. Laboratorijski su određeni markeri oksidativnog stresa (TBARS), metaboličkog odgovora na hirur&scaron;ki stres (laktat, glikemija), inflamatornog odgovora organizma (IL-6, leukociti), gasne analize, parametri oksigenacije i ventilacije, i hemodinamski parametri ispitanika. Rezultati:U istraživanju je dobijen rezultat da je zapaljenje crvuljka oboljenje koje se če&scaron;će javlja kod dečaka. Tokom apendektomije u dečjem uzrastu, sevofluran je bolje kontrolisao arterijsku tenziju, dok na srčanu frekvencu vrsta anestezije nije imala uticaja. Sevofluran je anestetik tokom čije primene je manji inflamatorni odgovor tokom laparoskospske apendektomije. Propofol deluje suprimirajuće na oksidativni stres, ali nije nađena statistička značajnost u odnosu na vrednosti dobijene analizom uticaja sevoflurana na parametre oksidativnog stresa. Zaključak: Laparoskopska apendektomija u odnosu na laparotomiju nije praćena većim stepenom hirur&scaron;kog stresa, a sevofluran je anestetik koji tokom anestezije za laparoskopsku apendektomiju u dečijem uzrastu daje bolju kontrolu kliničkog, metaboličkog i inflamatornog odgovora.</p> / <p>Introduction: Appendicitis is a disease which appears most commonly in children. In recent years appendectomy in children is performed by laparoscopy, but there is no consensus yet on the optimal choice of anesthetics during general anesthesia for this procedure. Aim: To determine the influence of type of anesthesia and type of surgical procedure for appendectomy, on surgical stress in children. Methodology: A prospective clinical trial in Clinic of pediatric surgery in Novi Sad, Vojvodina. The study included 120 children aged from 7 to 17 years, with no commorbidities, who underwent appendectomy. Children were divided in four groups based on the type of anesthesia and type of surgery they received. In all participants, venous and capillary blood was sampled for analyzis 10 minutes after induction of anesthesia, at the moment of appendix removal and 12 hours after the procedure. The laboratory analysis included markers of oxidative stress (TBARS), metabolic response to surgical stress (lactate, blood glucose), inflammatory response (IL-6, leucocites), bloodgas analyses, parameters of oxygentation and ventilation and haemodynamic parameters of the participants. Results: In the study appendicitis was more common in boys. During laparoscopic appendectomy sevoflurane controlled better the blood pressure, but not the heart rate. Sevoflurane maintained a better control of parameters of the inflammatory response. Propofol decreased the oxidative stress, but there was no statistical difference compared to the effects of sevoflurane on oxidative stress. Conclusion: Laparoscopic appendectomy shoved no difference in the level of surgical stress compared to laparotomy, and sevoflurane appeared as an anaesthetic which had a better control of the metabolic, clinical and inflammatory response.</p>

Methods of regional anaesthesia and regional postoperative analgesia are common in perioperative management of patients in traumatology-orthopaedics. One of most challenging fields of traumatology-orthopaedics is shoulder surgery. Shoulder surgery is associated with intense and long-lasting postoperative pain. It affects patients’ well-being, limits limb function and worsens results of surgical treatment. Determination of optimal methods for postoperative pain relief is very important in clinical practice. Several modern studies compared methods of systemic analgesia with continuous interscalene infusion of bupivacaine 0,15 - 0,25 % solution. Application of these concentrations of bupivacaine resulted in sufficient analgesia but profound motor blockade and anaesthetic toxicity were observed. There are few studies on interscalene infusions of small concentrations of bupivacaine. Data on effects of small doses of bupivacaine on intensity of motor blockade and adjuvant drugs on postoperative analgesia is lacking. AIM OF THE STUDY: to evaluate the quality of post-operative pain treatment after shoulder surgery using continuous perineural infusions of different concentrations (0.1% and 0.15%) of bupivacaine and bupicacaine (0.1%) in combination with adjuvant clonidine and effects on operated hand motor function. To assess clinical advisability of interscalene brachial plexus identification and catheterization using G. Meier’s technique. 159 patients scheduled for elective... [to full text]

<p>Uvod Napredak hirur&scaron;kih i anesteziolo&scaron;kih tehnika učinio je hirur&scaron;ku intervenciju ugradnje totalne proteze kolena uspe&scaron;nom i bezbednom. Međutim, po&scaron;to spada u opsežne ortopedske intervencije, praćena je značajnim gubicima krvnog volumena, kao i značajnom potro&scaron;njom krvi i krvnih derivata. Trendovi u savremenoj medicini idu u pravcu restrikcije upotrebe krvi i krvnih derivata i čine se veliki napori u istraživanju i razvijanju metoda i tehnika koje mogu biti alternative alogenoj transfuziji krvi. Traneksamična kiselina koja ima antifibrinolitičko dejstvo, može dovesti do značajnog smanjenja perioperativnog krvarenja. Ciljevi istraživanja su bili utvrđivanje uticaja traneksamične kiseline na perioperativno krvarenje kod operacija ugradnje totalne proteze kolena, kao i utvrđivanje postojanja uticaja traneksamične kiseline na perioperativnu upotrebu alogene krvi kod operaacija ugradnje totalne proteze kolena. Matrijal i metode u studiju je bilo uključeno 96 bolesnika oba pola, starijih od 18 godina, kojima je bila ugrađivana primarna elektivna totalna proteza kolena. Oni su bili podeljeni u dve grupe, 48 u ispitivanoj grupi kod kojih je primenjivana traneksamična kiselina i 48 bolesnika koji su bili kontrolna grupa. Svi bolesnici su bili u spinalnoj anesteziji i primenjivana je pneumatska poveska na ekstremitetu koji se operisao. Ispitivana grupa je dobijala traneksamičnu kiselinu u dva navrata u dozi od 15 mg /kg i 10 mg/kg u vidu kontinuirane i.v. infuzije u trajanju od 15 minuta. Prvo davanje leka je bilo neposredno nakon uvoda u anesteziju. Drugo davanje leka je bilo 15 minuta pre otpu&scaron;tanja pneumatske poveske. Kontrolna grupa je dobijala istu količinu 0.9% fiziolo&scaron;kog rastvora koji je primenjivan na isti način. Intraoperativni gubitak krvi je beležen i meren kao gubitak u aspiratoru i gubitak na gazama. Postoperativn gubitak krvi se merio nakon 6, 12 sati i nakon 24 sata, kao gubitak na drenove Beležio se i broj primenjenih jedinica krvi i broj ukupno dobijenih mililitara krvi i ostalih krvnih produkata, kao i vreme njihove primene. Rezultati Postoji statistički značajna razlika u prosečnom intraoperativnom krvarenju između grupa (Z = -7,281; p = 000). Prosečno intraoperativno krvarenje u ispitivanoj grupi je bilo 100 &plusmn; 92,690 ml, a u kontrolnoj 447 &plusmn; 299,282 ml. U kontrolnoj grupi bolesnici imaju statistički značajno veće ukupno postoperativno krvarenje od bolesnika iz ispitivane grupe (T test, t=4,024, p&lt;0,01) ( ispitivana grupa 309,78&plusmn; 143,612 ml, kontrolna grupa 455,42 &plusmn; 201,177 ml). Razlika je bila statistički značajna nakon 6 sati (p &lt; 001) i nakon 12 sati u korist ispitivane grupe (p&lt;0,05). Postji statistički značajna razlika u ukupnom perioperativnom krvarenju među grupama i traneksamična kiselina je statistički značajno (p&lt;0,000) smanjila ukupno krvarenje од 919,36 ml (95%IP 822,083-1016,640) na 405, 32 ml (95% IP 353, 407-457, 231). Ukupno perioperativno krvarenje je u proseku iznosilo 662, 34 ml i kretalo se u intervalu od 100 do 1700 ml. U ispitivanoj grupi je samo 5 (10,4%) ispitanika primilo transfuziju, dok je u kontrolnoj grupi 39 (81,3%), &scaron;to je statistički značajna razlika (2=45,692; p=0,000). Prosečna količina date alogene krvi u ispitivanoj grupi je 33,33 &plusmn; 99,2 ml, dok je prosečna količina date alogene krvi u kontrolnoj grupi bila skoro deset puta veća i iznosila je 319,2 &plusmn; 230 ml, &scaron;to je statistički značajno veće (Z = -6,625; p = 000). Postoperativne vrednosti hemoglobina, hematokrita i trombocita bile su statistički značajno veće u isptivanoj grupi. Bolesnici iz ispitivane grupe su statistički značajno ranije postoperativno uzimali prvi obrok, sedeli i ustajali od bolesnika u kontrolnoj grupi. Zaključci Iz dobijenih rezultata o intraoperativnom, postoperativnom i ukupnom perioperativnom krvarenju može se zaključiti da je traneksamična kiselina veoma efikasan lek i da statistički značajno smanjuje krvarenje vezano za ugradnju totalne proteze kolena i da smanjuje upotrebu transfuzije alogene krvi za 66,7%. Traneksamična kiselina je uticajem na smanjenje perioperativnog krvarenja dovela do očuvanja vrednosti hemoglobina, hematokrita i trombocita. Bolesnici koji su dobijali traneksamičnu kiselinu su takođe imali brži i kvalitetniji neposredni postoperativni oporavak.</p> / <p>Uvod Napredak hirur&scaron;kih i anesteziolo&scaron;kih tehnika učinio je hirur&scaron;ku intervenciju ugradnje totalne proteze kolena uspe&scaron;nom i bezbednom. Međutim, po&scaron;to spada u opsežne ortopedske intervencije, praćena je značajnim gubicima krvnog volumena, kao i značajnom potro&scaron;njom krvi i krvnih derivata. Trendovi u savremenoj medicini idu u pravcu restrikcije upotrebe krvi i krvnih derivata i čine se veliki napori u istraživanju i razvijanju metoda i tehnika koje mogu biti alternative alogenoj transfuziji krvi. Traneksamična kiselina koja ima antifibrinolitičko dejstvo, može dovesti do značajnog smanjenja perioperativnog krvarenja. Ciljevi istraživanja su bili utvrđivanje uticaja traneksamične kiseline na perioperativno krvarenje kod operacija ugradnje totalne proteze kolena, kao i utvrđivanje postojanja uticaja traneksamične kiseline na perioperativnu upotrebu alogene krvi kod operaacija ugradnje totalne proteze kolena. Matrijal i metode u studiju je bilo uključeno 96 bolesnika oba pola, starijih od 18 godina, kojima je bila ugrađivana primarna elektivna totalna proteza kolena. Oni su bili podeljeni u dve grupe, 48 u ispitivanoj grupi kod kojih je primenjivana traneksamična kiselina i 48 bolesnika koji su bili kontrolna grupa. Svi bolesnici su bili u spinalnoj anesteziji i primenjivana je pneumatska poveska na ekstremitetu koji se operisao. Ispitivana grupa je dobijala traneksamičnu kiselinu u dva navrata u dozi od 15 mg /kg i 10 mg/kg u vidu kontinuirane i.v. infuzije u trajanju od 15 minuta. Prvo davanje leka je bilo neposredno nakon uvoda u anesteziju. Drugo davanje leka je bilo 15 minuta pre otpu&scaron;tanja pneumatske poveske. Kontrolna grupa je dobijala istu količinu 0.9% fiziolo&scaron;kog rastvora koji je primenjivan na isti način. Intraoperativni gubitak krvi je beležen i meren kao gubitak u aspiratoru i gubitak na gazama. Postoperativn gubitak krvi se merio nakon 6, 12 sati i nakon 24 sata, kao gubitak na drenove Beležio se i broj primenjenih jedinica krvi i broj ukupno dobijenih mililitara krvi i ostalih krvnih produkata, kao i vreme njihove primene. Rezultati Postoji statistički značajna razlika u prosečnom intraoperativnom krvarenju između grupa (Z = -7,281; p = 000). Prosečno intraoperativno krvarenje u ispitivanoj grupi je bilo 100 &plusmn; 92,690 ml, a u kontrolnoj 447 &plusmn; 299,282 ml. U kontrolnoj grupi bolesnici imaju statistički značajno veće ukupno postoperativno krvarenje od bolesnika iz ispitivane grupe (T test, t=4,024, p&lt;0,01) ( ispitivana grupa 309,78&plusmn; 143,612 ml, kontrolna grupa 455,42 &plusmn; 201,177 ml). Razlika je bila statistički značajna nakon 6 sati (p &lt; 001) i nakon 12 sati u korist ispitivane grupe (p&lt;0,05). Postji statistički značajna razlika u ukupnom perioperativnom krvarenju među grupama i traneksamična kiselina je statistički značajno (p&lt;0,000) smanjila ukupno krvarenje od 919,36 ml (95%IP 822,083-1016,640) na 405, 32 ml (95% IP 353, 407-457, 231). Ukupno perioperativno krvarenje je u proseku iznosilo 662, 34 ml i kretalo se u intervalu od 100 do 1700 ml. U ispitivanoj grupi je samo 5 (10,4%) ispitanika primilo transfuziju, dok je u kontrolnoj grupi 39 (81,3%), &scaron;to je statistički značajna razlika (2=45,692; p=0,000). Prosečna količina date alogene krvi u ispitivanoj grupi je 33,33 &plusmn; 99,2 ml, dok je prosečna količina date alogene krvi u kontrolnoj grupi bila skoro deset puta veća i iznosila je 319,2 &plusmn; 230 ml, &scaron;to je statistički značajno veće (Z = -6,625; p = 000). Postoperativne vrednosti hemoglobina, hematokrita i trombocita bile su statistički značajno veće u isptivanoj grupi. Bolesnici iz ispitivane grupe su statistički značajno ranije postoperativno uzimali prvi obrok, sedeli i ustajali od bolesnika u kontrolnoj grupi. Zaključci Iz dobijenih rezultata o intraoperativnom, postoperativnom i ukupnom perioperativnom krvarenju može se zaključiti da je traneksamična kiselina veoma efikasan lek i da statistički značajno smanjuje krvarenje vezano za ugradnju totalne proteze kolena i da smanjuje upotrebu transfuzije alogene krvi za 66,7%. Traneksamična kiselina je uticajem na smanjenje perioperativnog krvarenja dovela do očuvanja vrednosti hemoglobina, hematokrita i trombocita. Bolesnici koji su dobijali traneksamičnu kiselinu su takođe imali brži i kvalitetniji neposredni postoperativni oporavak.</p> / <p>Introduction: Total knee arthroplasty today is efficient and safe surgical procedure. Being extensive orthopaedic surgical procedure poses a risk from substantial perioperative bleeding and consecutive usage of blood products.&nbsp; Trends in modern medicine and surgery are in favor of restrictive usage of blood products and there are paramount efforts in researching and developing new techniques and methods of allogenic blood transfusion alternatives. Tranexamic acid as fibrinolytic agent is good example of substance that can be used to reduce preoperative bleeding in orthopaedic surgery. Aims of the study: We wanted to explore effects of tranexamic acid on perioperative bleeding reduction in total knee arthroplasty, and it&rsquo;s effect on reduction of blood product usage in this surgical population. Маterial and methods: We conducted double blind, randomized controlled trial with 96 adult patient (older than 18 years) in the study, 48 in two groups. All patients had elective, unilateral total knee arthroplasty. First group got tranexamic acid(TA), and second (control) group got normal saline. Surgery was performed in spinal anaesthesia with usage of pneumatic tourniquet in all patients. First group got tranexamic acid 15mg /kg/ bw и 10 mg/kg/bw as continuous intravenous infusion in duration of 15 min. Control group got same amount of normal saline. First dose of TA was given at the beginning of the operation and second dose 15 min before release of the tourniquet. Control group got normal saline at the same way. Intraoperative blood loss was measured as blood loss in suction bottle and blood loss on the surgical sponges. Postoperative blood loss was measured as blood loss in surgical wound drains after 6, 12, and 24 hours. Number of blood units and total amount of blood and blood products in milliliters were also recorded. Results There are statistically significant difference in average intraoperative bleeding between groups in favor tranexamic acid group (Z = -7,281; p = 000).Average intraoperative bleeding in TA group is 100 &plusmn; 92,690 mil, vs 447 &plusmn; 299,282 mil in control group. Patient in TA group has statistically significant less total postoperative bleeding (T test, t=4,024, p&lt;0,01)( TA group 309,78&plusmn; 143,612 mil vs,420 &plusmn; 201,177 mil). Blood loss was statistically significant less after 6 (p &lt; 001) and 12 hrs (p &lt;0,05). in TA group. Total perioperative bleeding was statistically significant less (p&lt; 0,000) in TA group and TA decreased total blood loss from 919,36 ml (95%IP 822,083-1016,640) to 405,32 ml (95%IP 353,407-457,231).Average total blood loss was 662,34 ml with interval from 100 to 1700 ml. In TA group only 5 (10,4%) patients received vs control group where 39 (81,3%) patients received allogenic blood transfusion and that is statistically significant (2=45,692; p=0,000).Average blood usage in TA group was 33,33 &plusmn; 99,2 ml vs 319,2 &plusmn; 230 ml in the control group (Z = -6,625; p = 000). Postoperative hemoglobin, haematocrit and platelets count values were statistically significant less in control group. Patient in TA group had earlier first postoperative meal, sitting and standing earlier than patient in the control group. Concliusions Data from this study clearly shows that intraoperative, postoperative and total perioperative blood loss in total knee arthroplasty are reduced with usage of tranexamic acid. Tranexamic acid is effective in reducing perioperative blood loss and usage of allogenic blood transfusion, which dropped for 66,7%.This reduced blood loss led to higher postoperative hemoglobin levels. Patients from TA group showed faster postoperative functional recover.</p>

<p>Sve veća potreba za izvođenjem kolonoskopije u dijagnostičke ili terapijske svrhe nameće potrebu za usavr&scaron;avanjem ove endoskopske procedure. Izvođenje kolonoskopije u op&scaron;toj, intravenskoj anesteziji, moglo bi u značajnoj meri olak&scaron;ati njeno izvođenje, pobolj&scaron;ati podno&scaron;enje ove procedure od strane ispitanika i omogućiti otkrivanje većeg broja pacijenata sa potencijalno malignim bolestima debelog creva. Cilj ispitivanja je bio utvrditi da li primena op&scaron;te intravenske anestezije tokom kolonoskopije povećava broj totalnih kolonoskopija i skraćuje vreme intubacije cekuma, povećava broj viđenih patolo&scaron;kih procesa i smanjuje osećaj bola i učestalost neželjenih reakcija. Primena op&scaron;te intravenske anestezije značajno je povećala broj totalnih kolonoskopija u 94.3% ispitanika u odnosu na 78.7% totalnih kolonoskopija kontrolne grupe i skratila vreme intubacije cekuma, značajno je povećala broj viđenih patolo&scaron;kih promena u 46.7% ispitanika u odnosu na broj viđenih patolo&scaron;kih promena u 28.8% ispitanika kontrolne grupe i značajno je smanjila intenzitet bola i učestalost neželjenih reakcija. U kontrolnoj grupi ispitanika skalom bola nakon kolonoskopije ustanovljen je značajno veći intenzitet bola u poređenju sa ispitanicima ekperimentalne grupe. Na Likertovoj skali zadovoljstva ustanovljena je značajno bolja kontrola bola i lični stav lekara u ekperimentalnoj grupi, dok su poseta ustanovi i procedura, razumevanje procedure, tehnička ve&scaron;tina lekara, lični stav medicinskih sestara i drugog tehničkog osoblja značajno bolje ocenjeni u kontrolnoj grupi. Od svih ispitivanih faktora na zadovoljstvo obe grupe pacijenata značajno su uticali: način izvođenja procedure, bol, uočene patolo&scaron;ke promene i intubacija cekuma. U kontrolnoj grupi ispitanika između skale zadovoljstva i skale bola ustanovljena je značajna negativna korelacija. U kontrolnoj grupi se 80,1% pacijenata izjasnilo da bi ponovnu kolonoskopiju uradili u op&scaron;toj intravenskoj anesteziji u poređenju sa svim pacijentima eksperimentalne grupe koji ne bi menjali način izvođenja ponovne procedure. Primena op&scaron;te intravenske anestezije tokom kolonoskopije povećava broj totalnih kolonoskopija i uočenih patolo&scaron;kih promena, smanjuje učestalost i intenzitet neželjenih reakcija povećavajući zadovoljstvo pacijenata, &scaron;to bi prevashodno moglo imati značaja u skriningu karcinoma debelog creva. Potrebno je pro&scaron;iriti ispitivanje primene op&scaron;te intravenske anestezije u drugim endoskopskim procedurama kako bi bila uvedena u svakodnevnoj kliničkoj praksi.</p> / <p>An increasing need to perform colonoscopy for diagnostic or therapeutic purposes imposed the need for mastering this endoscopic procedure. Performing colonoscopy in general intravenous anesthesia could greatly ease the procedure, make it more comfortable for patients and it could enable detecting a higher number of patients with occult malignant diseases of the colon. The aim of this paper was to determine if the implementation of general intravenous anesthesia during colonoscopy increases the number of total colonoscopies and shortens the time of cecum intubation, increases the number of familiar pathological processes and decreases the sensation of pain as well as the frequency of side reactions. The implementation of general intravenous anesthesia has significantly increased the number of total colonoscopies in 94.3% of examined patients in relation to 78.7% of total colonoscopies of the control group and shortened the time of cecum intubation. It has significantly increased the number of familiar pathological changes in 46.7% of the patients in relation to the number of familiar pathological changes in 28.8% patients of the control group and significantly decreased pain intensity and the frequency of side reactions. A statistically greater pain intensity after colonoscopy was determined by the pain scale in the control group in comparison to the examinees of the experimental group. Likert satisfaction scale has shown that the experiment group assessed pain control and doctors&rsquo; opinion as significantly better, while the institution visits and the procedure, understanding the procedure, doctors&rsquo; technical skills, nurses&rsquo; and technical personnel&rsquo;s personal opinions were assessed as significantly better in the control group. Out of all the examined factors on the satisfaction of both groups, the following ones had a significant inluence: the way the procedure was done, the level of pain, detected pathological changes and cecum intubation. A significanlty negative correlation was determined between the scale of satisfaction and the scale of pain in the control group. 80.1% of the control group patients stated that they would undergo a general anesthesia colonoscopy again in comparison to all the patients of the experimental group who would not change the way the procedure was previously done. The implementation of general intravenous anesthesia in the course of colonoscopy increases the number of total colonoscopies and detected pathological changes, decreases the frequency and intensity of side-effects therefore it enhances patients&#39; sastisfaction, which could play a major role in colon cancer screening. It is necessary to extend the implementation of general intravenous anesthesia in other endoscopic procedures in order to introduce it in everyday clinical practice.</p>

The doctoral dissertation analyses and compares general endotracheal and combined endotracheal epidural anesthesia’s impact on organ systems and describes the systems parameters in laparoscopic colorectal surgery. Comparing two perioperative analgesia techniques used in laparoscopic colorectal surgery the hemodynamic and respiratory parameters trends; the impact of anesthesia and postoperative analgesia methods on patients’ tracheal extubation time, intestinal motility recovery rate, duration of hospitalization and inflammatory response have been determined. Laparoscopic colorectal resection, even being a minimally invasive technique for laparoscopic surgery, stimulates the body's response to stress and pro-inflammatory mediator’s secretion. Perioperative pain management may also influence the immune response. The doctoral dissertation analyses the impact of epidural analgesia method on the body stress response, investigating variations of cortisol and interleukin-6 levels. The results showed that analgesia and patient satisfaction using epidural analgesia method for perioperative pain management were better. Tracheal extubation time was significantly shorter. Recovery of intestinal motility using epidural analgesia was significant and much prior than using intravenous analgesia. The use of epidural analgesia in laparoscopic colorectal surgery caused less stress response – less cortisol levels increase. It has not showed the increase in number of complications. / Disertacijoje analizuojama ir lyginama bendrosios endotrachėjinės ir kombinuotos endotrachėjinės epiduralinės anestezijos įtaka atskiroms organų sistemoms ir tas sistemas apibūdinantiems rodikliams laparoskopinių kolorektalinių operacijų metu. Darbe nagrinėjama dviejų perioperacinių skausmo malšinimo būdų įtaka hemodinamikos ir kvėpavimo sistemos parametrų kitimo tendencijoms, pacientų trachėjos ekstubacijos laikui, žarnyno motorikos atsinaujinimo greičiui, hospitalizacijos trukmei bei organizmo uždegiminiam atsakui. Laparoskopinės storosios žarnos rezekcinės operacijos, net ir būdamos minimaliai invazinės dėl laparoskopinės operacijos technikos, sužadina stresinį organizmo atsaką bei uždegimo mediatorių išskyrimą. Perioperacinis skausmo valdymas taip pat gali daryti įtaką imuniniam atsakui. Disertacijoje nagrinėjama epiduralinės analgezijos metodo įtaka organizmo stresiniam atsakui tiriant kortizolio kiekio kitimus ir interleukino-6, kaip vieno pagrindinių uždegimą skatinančių citokinų, koncentracijos kitimą taikant epiduralinę analgezijos metodiką. Gauti rezultatai parodė, kad analgezijai pasitelkiant epiduralinį skausmo malšinimo metodą, perioperacinis pacientų skausmo valdymas ir pasitenkinimas yra geresnis, trachėjos ekstubacijos laikas patikimai trumpesnis, žarnyno peristaltikos atsitaisymas ankstyvesnis, sukeliamas stresinis organizmo atsakas mažesnis (mažesnis kortizolio koncentracijos padidėjimas) ir nenustatyta komplikacijų padaugėjimo.

Disertacijoje analizuojama ir lyginama bendrosios endotrachėjinės ir kombinuotos endotrachėjinės epiduralinės anestezijos įtaka atskiroms organų sistemoms ir tas sistemas apibūdinantiems rodikliams laparoskopinių kolorektalinių operacijų metu. Darbe nagrinėjama dviejų perioperacinių skausmo malšinimo būdų įtaka hemodinamikos ir kvėpavimo sistemos parametrų kitimo tendencijoms, pacientų trachėjos ekstubacijos laikui, žarnyno motorikos atsinaujinimo greičiui, hospitalizacijos trukmei bei organizmo uždegiminiam atsakui. Laparoskopinės storosios žarnos rezekcinės operacijos, net ir būdamos minimaliai invazinės dėl laparoskopinės operacijos technikos, sužadina stresinį organizmo atsaką bei uždegimo mediatorių išskyrimą. Perioperacinis skausmo valdymas taip pat gali daryti įtaką imuniniam atsakui. Disertacijoje nagrinėjama epiduralinės analgezijos metodo įtaka organizmo stresiniam atsakui tiriant kortizolio kiekio kitimus ir interleukino-6, kaip vieno pagrindinių uždegimą skatinančių citokinų, koncentracijos kitimą taikant epiduralinę analgezijos metodiką. Gauti rezultatai parodė, kad analgezijai pasitelkiant epiduralinį skausmo malšinimo metodą, perioperacinis pacientų skausmo valdymas ir pasitenkinimas yra geresnis, trachėjos ekstubacijos laikas patikimai trumpesnis, žarnyno peristaltikos atsitaisymas ankstyvesnis, sukeliamas stresinis organizmo atsakas mažesnis (mažesnis kortizolio koncentracijos padidėjimas) ir nenustatyta komplikacijų padaugėjimo. / The doctoral dissertation analyses and compares general endotracheal and combined endotracheal epidural anesthesia’s impact on organ systems and describes the systems parameters in laparoscopic colorectal surgery. Comparing two perioperative analgesia techniques used in laparoscopic colorectal surgery the hemodynamic and respiratory parameters trends; the impact of anesthesia and postoperative analgesia methods on patients’ tracheal extubation time, intestinal motility recovery rate, duration of hospitalization and inflammatory response have been determined. Laparoscopic colorectal resection, even being a minimally invasive technique for laparoscopic surgery, stimulates the body's response to stress and pro-inflammatory mediator’s secretion. Perioperative pain management may also influence the immune response. The doctoral dissertation analyses the impact of epidural analgesia method on the body stress response, investigating variations of cortisol and interleukin-6 levels. The results showed that analgesia and patient satisfaction using epidural analgesia method for perioperative pain management were better. Tracheal extubation time was significantly shorter. Recovery of intestinal motility using epidural analgesia was significant and much prior than using intravenous analgesia. The use of epidural analgesia in laparoscopic colorectal surgery caused less stress response – less cortisol levels increase. It has not showed the increase in number of complications.

Magistro darbas buvo parengtas Lietuvos sveikatos mokslų universitete, Veterinarijos akademijoje 2012 – 2013 metais. Magistro darbas susideda iš turinio, įvado , literatūros apžvalgos , rezultatų ir jų aptarimo, išvadų bei padėkos .Visą darbą sudaro 41 puslapiai , 10 lentelių ir 6 diagramos. Tikslas: Įvertinti Lietuvos sveikatos mokslų universiteto Veterinarijos akademijos dr. L.Kriaučeliūno smulkiųjų gyvūnų klinikoje chirurginėje praktikoje naudojamų bendrosios nejautros metodų efektyvumą ir gyvybinių funkcijų stebėsenos svarbą. Darbo uždaviniai:1. Išnagrinėti bendrosios nejautros būdų taikymą smulkiųjų gyvūnų klinikoje.2. Įvertinti stebėjimo (monitoravimo) rodiklius.3. Stebėti ir įvertinti pasitaikančias komplikacijas, taikomus būdus joms pašalinti bei jų prevenciją. / This master work was prepared in Lithuanian University of Health Sciences, Veterinary Academy in 2012 – 2013 years. This master work compiles from a content, introduction, review of literature, results, consideration, conclusion, and thanks. The master work consists of 41 pages and includes 10 tables and 6 pictures. The aim: Rate of small animal surgical techniques used in general anesthesia effectiveness and the importance of monitoring vital functions. The tasks: 1. Examine general anesthesia techniques by the small animal clinic.2. Monitoring indicators.3. Monitoring of common complications, their prevention and ways to remove them. After study shows that the development is an important vital functions the animal's age, breed, health status, complexity of procedures performed and the medicinal use for its intended purpose.

<p>Uvod: U svakodnevnom kliničkom radu anesteziologa, postoperativna vizita anesteziologa na odelјenjima rutinski se ne izvodi, niti su ustanovlјeni jasni kriterijumi i stavovi o njenom značaju na zadovolјstvo bolesnika anestezijom. Cilј ovog istraživanja je bio konstrukcija i psihometrijska provera instrumenta koji može rutinski da se koristi za procenu zadovolјstva bolesnika anestezijom u svakodnevnom kliničkom radu anesteziologa na na&scaron;im prostorima, kao i da se ispita uticaj postoperativne vizite anesteziolioga na zadovolјstvo bolesnika anestezijom podvrgnutih rekonstrukciji prednjeg ukr&scaron;tenog ligamenta kolena. Materil i metode rada: U istraživanje je bilo uklјučeno 218 ispitanika, starijih od 18 godina, koji dobro govore i pi&scaron;u srpski jezik, koji su ASA I i ASA II statusa i koji su bili operisani u op&scaron;toj anesteziji. Ispitanici su podelјeni u tri grupe: prvu grupu čini 74 bolesnika, koje je postoperativno na odelјenju obi&scaron;ao anesteziolog koji je davao anesteziju, drugu grupu čini 70 bolesnika, koje je posle operacije obi&scaron;ao medicinski tehničar na anesteziji, koji nije učestvovao u anesteziji i treću grupu čini 74 bolesnika, koji nisu imali postoperativnu vizitu. U prvoj fazi iztraživanja prikuplјali su se osnovni sociodemografski podaci i bolesnicima su usmeno postavlјena pitanja. U drugoj fazi istraživanja svim bolesnicima je data op&scaron;ta balansirana anestezija. U trećoj fazi istraživanja, sprovedena je prva postoperativna vizita anesteziologa za bolesnike prve grupe i prva postoperativna poseta medicinskog tehničara na anesteziji za bolesnike druge grupe. Treća, kontrolna grupa bolesnika nije imala postoperativnu vizitu. U okviru ove vizite procenjivalo se objektivno (PAS skor) i subjektivno stanje bolesnika. Druga postoperativna vizita sprovedena je prvog postoperativnog dana. Drugog postoperativnog dana bolesnicima je odelјenska medicinska sestra, koja nije učestvovala u perioperativnom periodu bolesnika, davala upitnik za merenje zadovolјstva bolesnika anestezijom. Rezultati: Upitnik zadovolјstva bolesnika anestezijom je konstruisan za potrebe istraživanja. Prve metrijske provere upitnika su utvrđene u pilot studiji na 100 ispitanika, na osnovu kojih je neizmenjen upitnik primenjen na celom uzorku. Na osnovu teorijskih okvira formulisana je 21 stavka. Upitnik se sastoji od četiri faktora: prvi faktor je Zadovolјstvo odnosom anesteziologa prema bolesniku, drugi faktor Perianestezijski komfor, treći faktor Nezadovolјstvo postoperativnom brigom i četvrti faktor Strah od anestezije Mera pouzdanosti upitnika na ovom uzorku izražena Kronbahovom alfom iznosi 0.889. Kada se uzmu u obzir sve stavke mera pouzdanosti izražena Kronbahovom alfom celog upitnika iznosi 0.845, &scaron;to ukazuje na visoku pouzdanost skale u celini. Kako bi se proverila konstruktna validnost upitnika, sprovedena je faktorska analiza na uzorku od 218 pacijenata. Bartletov test (p&lt;.01) i KMO vrednosti (KMO=0.880) ukazuju da je sprovođenje faktorske analize na ovom upitniku statistički opravdano. Srednje vrednosti interkorelacija faktora pokazuju da &scaron;to je odnos između anesteziologa i bolesnika bolјi, da će bolesnik imati manji strah od anestezije, biti zadovolјniji postoperativnom brigom i imati veći nivo komfora. Rezultati jednosmerne analize varijanse pokazuju da postoji statistički značajna razlika između grupa kada su u pitanju Zadovolјstvo odnosom anesteziologa prema bolesniku, Strah od anestezije i Nezadovolјstvo postoperativnom brigom. Grupe se statistički značajno ne razlikuju u Perianestezijskom komforu Kada je u pitanju faktor Zadovolјstvo odnosom anesteziologa prema bolesniku, eksperimentalna grupa koja je imala postoperativnu vizitu od strane anesteziologa je bila zadovolјnija ovim aspektom i od eksperimentalne grupe koja je imala postoperativnu vizitu od strane medicinskog tehničara koji nije učestvovao u davanju anestezije i od kontrolne grupe. Grupe se međusobno nisu statistički značajno razlikovale u proceni Perianestezijskog komfora. Kada je u pitanju Nezadovolјstvo postoperativnom brigom, kontrolna grupa se statistički značajno razlikuje u odnosu na obe eksperimentalne grupe. Bolesnici u kontrolnoj grupi su imali izraženiji Strah od anestezije u odnosu na eksperimentalnu grupu gde je postoperativnu posetu obavio anesteziolog. Zaklјučak: U ovom istraživanju konstruisan je visoko pouzdan upitnik koji može rutinski da se koristi za procenu zadovolјstva bolesnika anestezijom u svakodnevnom kliničkom radu anesteziologa na na&scaron;im prostorima. Postoji statistički značajna razlika u zadovolјstvu bolesnika anestezijom podvrgnutih rekonstrukciji prednjeg ukr&scaron;tenog ligamenta kolena između bolesnika koji su imali postoperativnu vizitu anesteziologa i onih koji je nisu imali u korist bolesnika koji su imali postoperativnu vizitu anesteziologa. Postoji statistički značajna razlika u zadovolјstvu bolesnika anestezijom podvrgnutih rekonstrukciji prednjeg ukr&scaron;tenog ligamenta kolena između onih koje je postoperativno obi&scaron;ao anesteziolog i onih koje je postoperativno obi&scaron;ao medicinski tehničar na anesteziji koji nije učestvovao u anesteziji.</p> / <p>Uvod: U svakodnevnom kliničkom radu anesteziologa, postoperativna vizita anesteziologa na odeljenjima rutinski se ne izvodi, niti su ustanovljeni jasni kriterijumi i stavovi o njenom značaju na zadovoljstvo bolesnika anestezijom. Cilj ovog istraživanja je bio konstrukcija i psihometrijska provera instrumenta koji može rutinski da se koristi za procenu zadovoljstva bolesnika anestezijom u svakodnevnom kliničkom radu anesteziologa na na&scaron;im prostorima, kao i da se ispita uticaj postoperativne vizite anesteziolioga na zadovoljstvo bolesnika anestezijom podvrgnutih rekonstrukciji prednjeg ukr&scaron;tenog ligamenta kolena. Materil i metode rada: U istraživanje je bilo uključeno 218 ispitanika, starijih od 18 godina, koji dobro govore i pi&scaron;u srpski jezik, koji su ASA I i ASA II statusa i koji su bili operisani u op&scaron;toj anesteziji. Ispitanici su podeljeni u tri grupe: prvu grupu čini 74 bolesnika, koje je postoperativno na odeljenju obi&scaron;ao anesteziolog koji je davao anesteziju, drugu grupu čini 70 bolesnika, koje je posle operacije obi&scaron;ao medicinski tehničar na anesteziji, koji nije učestvovao u anesteziji i treću grupu čini 74 bolesnika, koji nisu imali postoperativnu vizitu. U prvoj fazi iztraživanja prikupljali su se osnovni sociodemografski podaci i bolesnicima su usmeno postavljena pitanja. U drugoj fazi istraživanja svim bolesnicima je data op&scaron;ta balansirana anestezija. U trećoj fazi istraživanja, sprovedena je prva postoperativna vizita anesteziologa za bolesnike prve grupe i prva postoperativna poseta medicinskog tehničara na anesteziji za bolesnike druge grupe. Treća, kontrolna grupa bolesnika nije imala postoperativnu vizitu. U okviru ove vizite procenjivalo se objektivno (PAS skor) i subjektivno stanje bolesnika. Druga postoperativna vizita sprovedena je prvog postoperativnog dana. Drugog postoperativnog dana bolesnicima je odeljenska medicinska sestra, koja nije učestvovala u perioperativnom periodu bolesnika, davala upitnik za merenje zadovoljstva bolesnika anestezijom. Rezultati: Upitnik zadovoljstva bolesnika anestezijom je konstruisan za potrebe istraživanja. Prve metrijske provere upitnika su utvrđene u pilot studiji na 100 ispitanika, na osnovu kojih je neizmenjen upitnik primenjen na celom uzorku. Na osnovu teorijskih okvira formulisana je 21 stavka. Upitnik se sastoji od četiri faktora: prvi faktor je Zadovoljstvo odnosom anesteziologa prema bolesniku, drugi faktor Perianestezijski komfor, treći faktor Nezadovoljstvo postoperativnom brigom i četvrti faktor Strah od anestezije Mera pouzdanosti upitnika na ovom uzorku izražena Kronbahovom alfom iznosi 0.889. Kada se uzmu u obzir sve stavke mera pouzdanosti izražena Kronbahovom alfom celog upitnika iznosi 0.845, &scaron;to ukazuje na visoku pouzdanost skale u celini. Kako bi se proverila konstruktna validnost upitnika, sprovedena je faktorska analiza na uzorku od 218 pacijenata. Bartletov test (p&lt;.01) i KMO vrednosti (KMO=0.880) ukazuju da je sprovođenje faktorske analize na ovom upitniku statistički opravdano. Srednje vrednosti interkorelacija faktora pokazuju da &scaron;to je odnos između anesteziologa i bolesnika bolji, da će bolesnik imati manji strah od anestezije, biti zadovoljniji postoperativnom brigom i imati veći nivo komfora. Rezultati jednosmerne analize varijanse pokazuju da postoji statistički značajna razlika između grupa kada su u pitanju Zadovoljstvo odnosom anesteziologa prema bolesniku, Strah od anestezije i Nezadovoljstvo postoperativnom brigom. Grupe se statistički značajno ne razlikuju u Perianestezijskom komforu Kada je u pitanju faktor Zadovoljstvo odnosom anesteziologa prema bolesniku, eksperimentalna grupa koja je imala postoperativnu vizitu od strane anesteziologa je bila zadovoljnija ovim aspektom i od eksperimentalne grupe koja je imala postoperativnu vizitu od strane medicinskog tehničara koji nije učestvovao u davanju anestezije i od kontrolne grupe. Grupe se međusobno nisu statistički značajno razlikovale u proceni Perianestezijskog komfora. Kada je u pitanju Nezadovoljstvo postoperativnom brigom, kontrolna grupa se statistički značajno razlikuje u odnosu na obe eksperimentalne grupe. Bolesnici u kontrolnoj grupi su imali izraženiji Strah od anestezije u odnosu na eksperimentalnu grupu gde je postoperativnu posetu obavio anesteziolog. Zaključak: U ovom istraživanju konstruisan je visoko pouzdan upitnik koji može rutinski da se koristi za procenu zadovoljstva bolesnika anestezijom u svakodnevnom kliničkom radu anesteziologa na na&scaron;im prostorima. Postoji statistički značajna razlika u zadovoljstvu bolesnika anestezijom podvrgnutih rekonstrukciji prednjeg ukr&scaron;tenog ligamenta kolena između bolesnika koji su imali postoperativnu vizitu anesteziologa i onih koji je nisu imali u korist bolesnika koji su imali postoperativnu vizitu anesteziologa. Postoji statistički značajna razlika u zadovoljstvu bolesnika anestezijom podvrgnutih rekonstrukciji prednjeg ukr&scaron;tenog ligamenta kolena između onih koje je postoperativno obi&scaron;ao anesteziolog i onih koje je postoperativno obi&scaron;ao medicinski tehničar na anesteziji koji nije učestvovao u anesteziji.</p> / <p>Introduction: In daily clinical practice the anesthesiologist, anesthesiologist postoperative rounds on the wards routine is not performed, not have established clear criteria and attitudes about its importance to the satisfaction of patients anesthesia. The aim of this study was to design and psychometric instrument checks that can routinely be used to assess patient satisfaction with anesthesia in everyday clinical practice anesthesiologist in our region, as well as to investigate the influence of post-operative rounds of anesthesiologisr to the satisfaction of patients undergoing anesthesia reconstruction of the anterior cruciate ligament. Matera and methods: The study included 218 patients, aged 18 years, who speak and write the Serbian language, which are ASA I and ASA II status and who were operated under general anesthesia. Subjects were divided into three groups: the first group consists of 74 patients, which is postoperatively in the department visited the anesthesiologist who gave the anesthesia, the second group consists of 70 patients, which is postoperatively visited the medical technician to anesthesia, who was not involved in the anesthesia and the third group makes 74 patients who had postoperative rounds. In the first phase Researches were collected basic socio-demographic data and patients are oral questions. In the second phase of the study all patients received general balanced anesthesia. In the third phase of the study, conducted the first post-operative rounds anesthesiologist for patients of the first group and the first post-operative visit a medical technician in anesthesia for patients other groups. The third, control group patients had postoperative rounds. Within these rounds judged objectively (PAS score) and subjective state of patients. The second post-operative rounds conducted the first postoperative day. On the second postoperative day, the patients underwent Classroom nurse, who did not participate in the perioperative period, patients given a questionnaire to measure satisfaction with anesthesia. Results: The questionnaire satisfaction with anesthesia was designed for research purposes. The first metric verification of the questionnaire were determined in a pilot study on 100 subjects, on which it is unchanged from the questionnaire applied to the whole sample. Based on the theoretical framework formulated in paragraph 21. The questionnaire consists of four factors: the first factor is the ratio of pleasure anesthesiologist to the patient, another factor perianesthesian comfort, the third factor Dissatisfaction postoperative care and the fourth factor, fear of anesthesia questionnaire to measure the reliability of the sample expressed Cronbach alpha is 0.889. When taking into account all items measure expressed by Cronbach alpha reliability of the whole questionnaire is 0.845, which indicates the high reliability of the scale as a whole. In order to test the construct validity of the questionnaire, factor analysis was conducted on a sample of 218 patients. Bartlett&#39;s test (p &lt;.01) and the KMO value (KMO = 0.880) indicate that the implementation of factor analysis on the questionnaire statistically significant. Mean values Intercorrelation factors show that the relationship between the anesthesiologist and patient better, the patient will have less fear of anesthesia, be satisfied with the postoperative care and have a higher level of comfort. Results-way analysis of variance show that there is a statistically significant difference between the groups in terms of their satisfaction with the anesthesiologist to the patient, and the fear of anesthesia and postoperative care Dissatisfaction. The groups do not differ significantly in perianesthesia comfort when it comes to sexual satisfaction factor anesthesiologist to the patient, the experimental group had post-operative rounds by the anesthesiologist was pleased with this aspect of the experimental group had post-operative rounds by medical technicians who did not participated in giving anesthesia and the control group. Groups each other not statistically significant in assessing perianesthesia comfort. When it comes to the dissatisfaction of postoperative care, the control group was significantly different from both experimental groups. Patients in the control group had a pronounced fear of anesthesia compared to the experimental group in which the postoperative visit carried anesthesiologist. Conclusion: In this study constructed a highly reliable questionnaire that can be routinely used to assess patient satisfaction with anesthesia in everyday clinical practice anesthesiologist in our region. There was a statistically significant difference in the satisfaction of patients undergoing anesthesia reconstruction of the anterior cruciate ligament between the patients who had postoperative rounds anesthesiologist and those who did not have the benefit of patients who had postoperative rounds anesthesiologist. There was a statistically significant difference in the satisfaction of patients undergoing anesthesia reconstruction of the anterior cruciate ligament between those postoperatively visited the anesthesiologist and those he visited postoperative medical technician in anesthesia who was not involved in anesthesia.</p>