Τα τελευταία χρόνια, στη βιοϊατρική και στη βιομηχανία η επεξεργασία δειγμάτων με πλάσμα έχει κεντρίσει το ενδιαφέρον, και ειδικότερα στους αντιδραστήρες πλάσματος ατμοσφαιρικής πίεσης. Οι αντιδραστήρες αυτοί αντίθετα από του αντιδραστήρες καινού είναι πιο οικονομικοί στην κατασκευή αλλά και στη λειτουργιά. Το ενδιαφέρον αυξάνεται , λαμβάνοντας υπόψη τη δυνατότητα παράγωγης ψυχρού πλάσματος με μεγάλη δραστικότητα, αποφεύγοντας τα μειονεκτήματα των θερμών ατμοσφαιρικών πλασμάτων. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η υλοποίηση και η βελτιστοποίηση ενός αντιδραστήρα ατμοσφαιρικού πλάσματος ευγενών αεριών τροφοδοτούμενου από ημιτονοειδή υψηλή τάση ακουστικών συχνοτήτων. Το σύστημα οδηγείται από ημιτονοειδή υψηλή τάση μεταβαλλόμενου πλάτους (0-11 kV από κορυφή σε κορυφή) και συχνότητα (5-20 kHz). Στο πρώτο κεφάλαιο παρουσιάζονται οι γενικές έννοιες για τη δομή και τη λειτουργία των αντιδραστήρων αυτού του είδους. Έμφαση δίνεται στο μηχανισμό διάδοσης του πίδακα και στις εκκενώσεις διηλεκτρικού φράγματος. Στο δεύτερο κεφάλαιο γίνεται εκτενής περιγραφή των επιμέρους τμημάτων που κατασκευαστήκαν προκειμένου να είναι εφικτή η λειτουργία του αντιδραστήρα. Αρχικά γίνεται η περιγραφή των αντιδραστήρων που κατασκευαστήκαν και στη συνεχεία παρουσιάζεται το σύστημα τροφοδοσίας της υψηλής τάσης. Τέλος, γίνεται περιγραφή των διατάξεων χαρακτηρισμού της εκκένωσης οι όποιες αφορούν ηλεκτρικές, οπτικές, φωτογραφικές μετρήσεις καθώς και μετρήσεις θερμοκρασίας. Στο τρίτο κεφάλαιο παρουσιάζονται τα αποτελέσματα που προέκυψαν από τις παραπάνω μετρήσεις καθώς μεταβάλλεται μια από τις παραμέτρους του συστήματος (είδος και ροή αερίου, πλάτος και συχνότητα τάσης) Στο τέταρτο κεφάλαιο γίνεται αξιολόγηση των αποτελεσμάτων και προτείνονται μελλοντικές βελτιώσεις και επεκτάσεις προκειμένου να γίνει το σύστημα πιο λειτουργικό. Η διπλωματική εργασία ολοκληρώνεται με το Παράρτημα στο όποιο δίνονται τα μηχανολογικά σχεδία των αντιδραστήρων. / In recent years plasma processing has spurred interest in biomedical and industrial applications, particularly in atmospheric pressure plasma reactors. These reactors unlike vacuum ones are more economical to build and operate. The interest is growing considering the possibility of generating reactive cold plasmas, avoiding the drawbacks of thermal atmospheric plasmas. The goal of this thesis is the implementation and optimization of an atmospheric pressure plasma reactor fed with noble gases and sinusoidal high voltage audio frequencies. The system is driven by a sinusoidal high voltage with variable amplitude (0-11 kV peak- to-peak) and frequency (5-20 kHz) The first chapter presents the general concepts about the structure and operation of reactors of this kind. Emphasis is given to the propagation mechanism of the jet and dielectric barrier discharges. The second chapter is an extensive description of the components manufactured in order to allow the operation of the reactor. Initially, a detailed description of reactors built is given and then the high voltage supply system is presented. Finally, the instrumentation setup is explained regarding the electrical, optical, photographic and temperature measurements. The third chapter presents the results obtained from these measurements as a changing of system parameters (gas type and flow , voltage amplitude and frequency ) In the fourth chapter we reviewed the results and proposed future improvements and extensions in order to make the system more functional. The thesis concludes with the Annex in which the engineering drawings of the reactors are given

Η παρούσα διδακτορική διατριβή επιχειρεί να διερευνήσει την επίδραση της πειραματικής ηπατεκτομής στην δομή του εντερικού βλεννογόνου μελετώντας την απόπτωση και τον πολλαπλασιασμό των επιθηλιακών κυττάρων στις κρύπτες, τα επίπεδα ενδοτοξίνης στην πυλαία φλέβα και την αορτή, καθώς επίσης και τα επίπεδα του οξει-δωτικού stress. Μελετά επίσης τα επίπεδα του οξειδωτικού stress στο εναπομείναν ήπαρ. Επιπλέον, σε μια προσπάθεια θεραπευτικής παρέμ-βασης, διερευνήθηκε ο ρόλος των ρυθμιστικών εντερικών πεπτιδίων BBS και NT στις ανωτέρω παραμέτρους . Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι τα πεπτίδια αυτά εξα-σκούν ένα ευρύ φάσμα δράσεων στον εντεροηπατικό άξονα και βελτι-ώνουν την ακεραιότητα του γαστρεντερικού βλεννογόνου έπειτα από την επίδραση διαφόρων βλαπτικών παραγόντων. Η απουσία χολής ενδοαυλικά, αποστερεί τον εντερικό βλεννο-γόνο, από τις βακτηριοστατικές, αντιενδοτοξινικές και τροφικές της ιδιότητες, οδηγώντας σε αύξηση των βακτηριδίων και της ενδοτοξίνης ενδοαυλικά και σε εντερική ατροφία. Οι μεταβολές αυτές προάγουν τη μετακίνηση βακτηρίων και ενδοτοξινών στην πυλαία φλέβα και ακο-λούθως, μέσω μιας κατασταλμένης εκκαθαριστικής ικανότητας των κυττάρων Kupffer εξαιτίας της μειωμένης μάζας τους, στη συστη-ματική κυκλοφορία. Η συστηματική ενδοτοξιναιμία ενεργοποιεί τη συστηματική φλεγμονώδη απάντηση, η οποία σχετίζεται με τη δυσλει-τουργία που αναπτύσσεται σε απομακρυσμένα όργανα, ενώ συνεισφέ-ρει και στην περαιτέρω επιδείνωση της λειτουργίας του εντερικού φραγμού και της ηπατικής βλάβης. Τα αποτελέσματα της παρούσας μελέτης επιβεβαίωσαν την παρουσία πυλαίας και συστηματικής ενδο-τοξιναιμίας σε πειραματική ηπατεκτομή. Η προκαλούμενη από την πειραματική ηπατεκτομή ατροφία του εντερικού βλεννογόνου τεκμη-ριώθηκε με μορφομετρική ανάλυση και με μετρήσεις του DNA και της πρωτεΐνης. ΄Ενας πιθανός μηχανισμός προαγωγής της ατροφίας του εντερικού βλεννογόνου είναι η διαταραχή της ισορροπίας μεταξύ κυτταρικού πολλαπλασιασμού και κυτταρικού θανάτου στις κρύπτες, με αύξηση της απόπτωσης και μείωση της μιτωτικής δραστηριότητας. Επιπλέον η πειραματική ηπατεκτομή οδήγησε τις εντερικές λειτουργί-ες σε μια κατάσταση χαμηλού οξειδωτικού stress όπως φαίνεται καθαρά από τη μείωση της υπεροξείδωσης των λιπιδίων και της οξει-δωμένης γλουταθειόνης (GSSG) καθώς και από την αύξηση της ανηγ-μένης γλουταθειόνης (GSG). Είναι άξιο παρατήρησης ότι το οξειδωτι-κό stress δεν φαίνεται να είναι το πρωταρχικό αίτιο της πρόκλησης κυτταρικής απόπτωσης και ατροφίας λαχνών που παρατηρείται μετά από μερική ηπατεκτομή, αν και αυτή η επέμβαση μειώνει το οξειδωτι-κό stress κάτω από το control. Από το άλλο μέρος αυτές οι επιδράσεις εξαλείφθηκαν υπό συνθήκες ακόμη πιο μειωμένου οξειδωτικού stress που προκλήθηκαν μετά την χορήγηση των ρυθμιστικών πεπτιδίων BBS και NT Τα ρυθμιστικά εντερικά πεπτίδια, BBS και NT, δρώντας είτε άμεσα, μέσω ειδικών υποδοχέων των επιθηλιακών κυττάρων του εντέ-ρου, είτε έμμεσα, βελτιώνοντας τη μικροκυκλοφορία του εντέρου, μείωσαν σημαντικά την απόπτωση και ανέστρεψαν την εντερική ατρο-φία. Η πρόληψη, από τα ρυθμιστικά πεπτίδια, των επαγόμενων από την ηπατεκτομή κυτταρικών και βιοχημικών μεταβολών του εντερικού βλεννογόνου, οδήγησε σε σημαντική μείωση της πυλαίας και συστη-ματικής ενδοτοξιναιμίας. Επιπλέον, η BBS και η NT, εξασκώντας αντιοξειδωτική δράση και στο ήπαρ, προστάτεψαν το εναπομείναν ήπαρ από δυο μείζονες παράγοντες ηπατικής βλάβης, που είναι το οξειδωτικό stress και η ενδοτοξιναιμία. Συμπερασματικά, τα αποτελέσματα της παρούσας μελέτης δείχ-νουν ότι η δυσλειτουργία του εντερικού φραγμού στην ηπατεκτομή σχετίζεται με την επαγωγή κυτταρικών και βιοχημικών μεταβολών στον εντερικό βλεννογόνο, οι οποίες χαρακτηρίζονται από πρόκληση οξειδωτικού stress και επαγωγή της απόπτωσης. Τα ρυθμιστικά εντε-ρικά πεπτίδια BBS και NT προλαμβάνοντας τις μεταβολές αυτές του εντερικού βλεννογόνου μειώνουν σημαντικά την πυλαία και συστημα-τική ενδοτοξιναιμία. Επίσης, εξασκούν προστατευτική δράση εναντίον του οξειδωτικού stress στο ήπαρ. Η συνδυασμένη ευεργετική επίδραση των ρυθμιστικών πεπτιδίων, τόσο στη δυσλειτουργία του εντερικού φραγμού και την ενδοτοξιναιμία, που ευθύνονται για την ανάπτυξη σηπτικών επιπλοκών και βλάβης απομακρυσμένων οργάνων, όσο και στο οξειδωτικό stress, εισηγούνται μια νέα θεραπευτική προσέγγιση στην ηπατεκτομή. / This doctoral thesis explores the effect of experimental hepatectomy on the structure of the intestinal mucosa by studying apoptosis and proliferation of epithelial cells in crypts, endotoxin levels in portal vein and aorta, as well as levels of oxidative stress. It also investigates the level of oxidative stress on the remaining liver tissue. In addition, in an attempt of therapeutical approach, the role of the regulatory intestinal peptides BBS and NT in the above parameters has also been evaluated. Previous studies have demonstrate that the above peptides present a wide range of actions on the intestinal-liver axis, thus improving integrity of the gastrointestinal mucosa after it has been affected by various harmful factors. Intestinal mucosa in the absence of bile in the lumen lacks its bacteriostatic, anti-endotoxin and trophic effects, leading in a raise of bacteria and endotoxin in the lumen as well as intestinal atrophy. These changes are promoting bacteria and endotoxin translocation to the portal vein and from there, to the systematic circulation, a procedure augmented by the supression of the cleaning ability of Kuppfer cells due to their reduced mass in hepatectomy. Systemic endotoxinaemia activates the systematic inflammatory response (SIR) related to the dysfunction of distal organs, and contributing to further damage to the mucosal barrier and the liver. This study confirmed the presence of portal and systemic endotoxinaimia in experimental hepatectomy. The subsequent atrophy of the intestinal mucosa has been documented with morphologic analyses as well as DNA and protein measurements. A possible explanation of the observed atrophy might be disturbance in balance between cellular proliferation and cellular death in the crypts by increased apoptosis and decreased mitotic activity. In addition, experimental hepatectomy led the intestinal functions in a state of low oxidative stress, as it is clearly shown by the decrease of lipid peroxidation and oxidized glutathione (GSSG), and the increase of glutathione (GSH). Interestingly enough, oxidative stress does not seem to be the primary cause of cellular apoptosis and decreased cell proliferation in the crypts (leading to mucosa atrophy), which are observed after partial hepatectomy, although this operation decreased oxidative stress below the control levels. On the other hand, these effects are prevented at more decreased levels of oxidative sress induced by the regulatory intestinal peptides BBS and NT. BBS and NT may act either directly, through specific receptors of the intestinal epithelial cells, or indirectly, by improving the intestinal microcirculation, leading to reversal of intestinal atrophy. Prevention, by these peptides, of the hepatectomy induced cellular and biochemical changes in the intestinal mucosa led to significantly reduced portal and systematic endotoxinaemia. In addition, BBS and NT, through antioxidative action to the liver, protected the remaining liver tissue from two major factors of liver lesions: oxidative stress and endotoxinaimia. Concluding, the results of this study show that dysfunction of the intestinal mucosa barrier in the hepatectomy is associated with the induction of cellular and biochemical changes in the intestinal mucosa, which are characterized by the promotion of oxidative stress and apoptosis. The regulatory intestinal peptides BBS and NT preventing these changes in the intestinal mucosa are significantly reducing portal and systematic endotoxinaimia. They also act by protecting against oxidative stress in the liver. This combined beneficial effect of these peptides, both in the dysfunction of the intestinal mucosa barrier and endotoxinaimia, which are responsible for the development of septic complications and distal organ lesions as well as in oxidative stress, might suggests a new therapeutical approach in hepatectomy.

Cerebral ischemia occurs when blood flow to the brain is insufficient to meet metabolic demand. This can result from cerebral artery occlusion that interrupts blood flow, limits CNS supply of oxygen and glucose, and causes an infarction/ischemic stroke. Ischemia initiates a cascade of molecular events in neurons and cerebrovascular endothelial cells including energy depletion, dissipation of ion gradients, calcium overload, excitotoxicity, oxidative stress, and accumulation of ions and fluid. Blood-brain barrier (BBB) disruption is associated with cerebral ischemia and leads to vasogenic edema, a primary cause of stroke-associated mortality. To date, only a single drug has received US Food and Drug Administration (FDA) approval for treatment of acute ischemia/reperfusion injury, recombinant tissue plasminogen activator (rt-PA). While rt-PA therapy restores perfusion to ischemic brain, considerable tissue damage occurs when cerebral blood flow is re-established. Therefore, there is a critical need for novel therapeutic approaches that can "rescue" salvageable brain tissue and/or protect BBB integrity during cerebral hypoxia and subsequent reoxygenation stress (H/R). One approach that may enable neural tissue rescue following H/R is CNS delivery of drugs with brain protective effects such as HMG-CoA reductase inhibitors (i.e., statins). Our present in vivo data demonstrates that atorvastatin, a commonly prescribed statin, attenuates poly (ADP-ribose) polymerase (PARP) cleavage in the brain following H/R, suggesting neuroprotective efficacy. However, atorvastatin use as a CNS therapeutic is limited by poor blood-brain barrier (BBB) penetration. Therefore, we examined regulation and functional expression of the known statin transporter Oatp1a4 at the BBB under H/R conditions. In rat brain microvessels H/R (6% O₂, 60 min followed by 21% O₂, 10 min) increased Oatp1a4 expression. Brain uptake of taurocholate (i.e., Oap1a4 probe substrate) and atorvastatin were reduced by Oatp inhibitors (i.e., estrone-3-sulfate, fexofenadine), suggesting involvement of Oatp1a4 in brain drug delivery. Pharmacological inhibition of TGF-β/ALK5 signaling with the selective inhibitor SB431542 increased Oatp1a4 functional expression, suggesting a role for TGF-β/ALK5 signaling in Oatp1a4 regulation. Taken together, our novel data show that targeting an endogenous BBB drug uptake transporter (i.e., Oatp1a4) may be a viable approach for optimizing CNS drug delivery for treatment of diseases with an H/R component.

Die Transkriptionsfaktoren der p53 Familie besitzen diverse Aufgaben sowohl während der Tumorentstehung als auch während der Entwicklung. In seiner ursprünglichen, evolutionär konservierten Rolle hat p63, ein Mitglied der p53 Familie, die Aufgabe die genetische Stabilität von Keimzellen zu gewährleisten und beeinflusst zudem die Keimbahnentwicklung. Mit Hilfe von „knockout“ (KO) Mausmodellen wurde bereits der Einfluss der 3 Transkriptionsfaktoren p53, p63 und p73 auf die weibliche und männliche Keimbahn untersucht. Während p53KO und p63KO Mäuse fruchtbar sind, führt der gemeinsame Verlust aller p73 Isoformen oder der Verlust der transkriptionell aktiven Isoform TAp73 hingegen zur Infertilität der Tiere. Weibliche TAp73KO Tiere sind deshalb infertil, da es bei ihnen zu einer Inhibition der Ovulation kommt, die Blastozystenentwicklung gestört ist und Spindeldefekte in den Oozyten auftreten. Eine Erklärung für die Infertilität von männlichen TAp73KO Mäusen wurde hingegen noch nicht gegeben. In der vorliegenden wissenschaftlichen Studie beschreiben wir eine bisher unbekannte Funktion des Transkriptionsfaktors TAp73: seinen Einfluss auf die Entwicklung und den Erhalt der adulten männlichen Keimbahn. Untersuchungen an Mausmodellen zeigen, dass „total“ p73KO und Isoform-spezifische TAp73KO Mäuse im Alter von 6 Wochen oder älter einen starken Verlust von sich entwickelnden Keimzellen in den testikulären Tubuli aufweisen. ΔNp73KO Tiere zeigen diesen Phänotyp nicht und ihre Testis Morphologie entspricht der der Wildtyp (WT) Tiere. Der Phänotyp der p73KO und TAp73KO Testes lässt sich durch eine starke Reduktion in der Zahl der späten Stadien der Spermatozyten und Spermatiden charakterisieren, wohingegen die Zahl der basalen Spermatogonien und pachytänen Spermatozyten des Keimepithels nicht betroffen ist (reguläre Zellzahl und Proliferation). Die Depletion von p73 oder TAp73 führt zu einer Anhäufung von apoptotischen und unreifen Keimzellen im Lumen des Epididymis, was auf eine atypische, verfrühte Ablösung der Keimzellen aus dem Keimepithel schließen lässt. Diese Beobachtung wird dadurch bestätigt, dass die Sertoli-Zellen, welche die Keimzellen stützen und ernähren, im Elektronenmikroskop verkürzte cytoplasmatische Arme sowie eine verstärkte Vakuolisierung aufweisen. Außerdem zeigt das Keimepithel große strukturelle Veränderungen, die dadurch gekennzeichnet sind, dass die Keimzellen nicht mehr dicht zu einem Epithel gepackt sind und die Sertoli-Keimzell-Verbindung gestört ist. Der Verlust der Epithelstruktur begleitet von der Reduktion der Keimzellen scheint das Ergebnis eines Defekts der Blut-Testis-Schranke (BTS) zu sein. Dies wird durch einen in vivo BTS Permeabilitätstest und die gestörte Morphologie der Sertoli-Sertoli „tight junctions“ deutlich. Der funktionelle Verlust der BTS führt zur Zerstörung der epithelialen Polarität und der Umgebung der sich entwickelnden Keimzellen. Somit wird auch die basal-luminal gerichtete Migration der Keimzellen entlang der Keimzelltaschen der Sertoli-Zellen verhindert. Der molekulare Hintergrund für das Ungleichgewicht in der Reorganisation der Zell-Zell Verbindungen wurde mit Hilfe der quantitativen Expressionsanalyse des Gesamtgenoms untersucht. Dabei wurde Testis Gewebe von TAp73KO mit WT Mäusen verglichen, um TAp73-Zielgene zu finden. Die Depletion von TAp73 führt zur Induktion von Genen, die an der Adhäsion und Zellmigration beteiligt sind; Integrine und Proteaseinhibitoren wie Timp1 und die Serpine zeigen eine Hochregulation in der Expression. Es ist bekannt, dass diese Proteine bei der Reorganisation von Zell-Zell Verbindungen im Testis involviert sind. Die Studie zeigt, dass TAp73 vorwiegend in den Keimzellen exprimiert wird und dass diese parakrin auf die Sertoli-Zellen zu wirken scheinen, da die Überexpression von TAp73 Zielgenen in isolierten Sertoli-Zellen in der Langzeitkultur zurückgeht. Zusammenfassend konnte zum ersten Mal gezeigt werden, dass die Funktion von TAp73 für die adulte Spermatogenese unerlässlich ist. TAp73 reguliert im Testis ein Transkriptionsprogramm von Genen, die an Adhäsion und Migration beteiligt sind, sichert den Zusammenhalt des Keimepithels und verhindert den frühzeitigen Verlust von Keimzellen. Somit wird die ungestörte Keimzellentwicklung ermöglicht. Umgekehrt führt die Depletion von TAp73 zu starken Defekten in Zell-Zell Verbindungen von sich entwickelnden Keimzellen im Keimepithel, was die Infertilität von p73KO und TAp73KO Mäusen erklärt.

Graphene is widely considered to be a promising candidate for a new generation of electronics, but there are many outstanding fundamental issues that need to be addressed before this promise can be realized. This thesis focuses on the production and properties of graphene grown epitaxially on the carbon terminated face (C-face) of hexagonal silicon carbide leading to the construction of a novel graphene transistor structure. C-face epitaxial graphene multilayers are unique due to their rotational stacking that causes the individual layers to be electronically decoupled from each other. Well-formed C-face epitaxial graphene single layers have exceptionally high mobilities (exceeding 10,000 cm^2/Vs), which are significantly greater than those of Si-face graphene monolayers. This thesis investigates the growth and properties of C-face single layer graphene. A field effect transistor based on single layer graphene was fabricated and characterized for the first time. Aluminum oxide or boron nitride was used for the gate dielectric. Additionally, an all graphene/SiC Schottky barrier transistor on the C-face of SiC composed of 2DEG in SiC/Si2O3 interface and multilayer graphene contacts was demonstrated. A multiple growth scheme was adopted to achieve this unique structure.

Disabled people live in a complex world encompassing the same interests and desires that motivate the balance of the earth's population. We have always known this, but as is often the case, society often plans without considering the needs of disabled people. Progress toward the acceptance of disabled persons as total human beings has not come about because equality is not a reality for disabled people. A point of departure for this research is therefore that disablement is a relation to the surrounding world, not a static phenomenon. It should perhaps be emphasized that this “relation” applies not only to the physical but also social environment. It is hoped that this study will demonstrate the inequalities that disabled people have to contend with, with reference to services such as housing, transportation, education, employment and recreational opportunities. The attitudes, value judgments and expectations of society and the disabled themselves contribute to the creation or breakdown of barriers to full participation and equality. It is recommended that a great deal more be done to achieve the equality that disabled individuals so rightly deserve especially in regard to the promotion of self-dependent life leading to enhanced quality of living. / Thesis (M.T.R.P.)-University of KwaZulu-Natal, Durban, 2008.

Cellulose-based materials are widely used in a number of important applications (e.g. paper, wood, textiles). Additional developments are suggested by the growing interest for natural fibre-based composite and nanocomposite materials. The motivation is not only in the economic and ecological benefits, but is also related to advantageous properties and characteristics. The objective of this thesis is to provide a better understanding of process-structure-property relationships in some novel cellulose network materials with advanced functionalities, and showing potential large-scale processability. An important result is the favourable combination of mechanical properties observed for network-based cellulose materials. Compression-moulding of cellulose pulp fibres under high pressure (45 MPa) and elevated temperature (120 – 180 oC) provides an environmentally friendly process for preparation of stiff and strong cellulose composite plates. The structure of these materials is characterized at multiple scales (molecular, supra-molecular and microscale). These observations are related to measured reduction in water retention ability and improvement in mechanical properties. In a second part, cellulose nanofibrils (NFC) are functionalized with in-situ precipitated magnetic nanoparticles and formed into dense nanocomposite materials with high inorganic content. The precipitation conditions influence particle size distributions, which in turn affect the magnetic properties of the material. Besides, the decorated NFC network provides high stiffness, strength and toughness to materials with very high nanoparticle loading (up to 50 vol.%). Subsequently, a method for impregnation of wet NFC network templates with a thermosetting epoxy resin is developed, enabling the preparation of well-dispersed epoxy-NFC nanocomposites with high ductility and moisture durable mechanical properties. Furthermore, cellulose fibrils interact positively with the epoxy during curing (covalent bond formation and accelerated curing). Potential large scale development of epoxy-NFC and magnetic nanocomposites is further demonstrated with the manufacturing of 3D shaped compression-moulded objects. Finally, the wet impregnation route developed for epoxy is adapted to prepare UV-curable NFC nanocomposite films with a hyperbranched polymer matrix. Different chemical modifications are applied to the NFC in order to obtain moisture durable oxygen barrier properties. / <p>QC 20131111</p>

Nagrinėjant situaciją, kai draudimo kompanija moka dividendus akcininkams pagal barjero strategiją su parametru b, iškyla sunkumų nustatant optimalų dividendų barjerą. Dažnai individualių žalų dydžių skirstinys nežinomas, tačiau galime tikėtis kelių pirmųjų momentų įverčių. Šiame darbe nagrinėjami metodai, kurie leidžia žinant kelis pirmuosius momentus rasti optimalų dividendų barjerą. Šiam tikslui nagrinėjamos De Vylderio aproksimacijos bei difuzinės aproksimacijos. Pasirinktiems skirstiniams pritaikius De Vylderio A, De Vylderio B bei Vynerio, I eilės ir II eilės difuzines aproksimacijas, gaunami optimalūs dividendų barjerai. Gauti rezultatai palyginami su tiksliomis optimalių dividendų barjerų reikšmėmis. / In the financial management of insurance companies and other financial systems an important aspect are dividends. Consider the situation dividends are paid to the shareholders of the insurance company according to barrier strategy with parameter b. In practical situations complete information about the individual claim amount distribution is often not known and the company faces the difficulty in finding the optimal dividend barrier. Model of an insurance company is defined in such way: the premiums of a company are received at rate c, the agregate claims process {S(t)} is a compound Poisson process with Poisson parameter &#955; and the probability density function of an individual claim amount is denoted by p(y), y>0. In the following, the moment of an individual claim amount distribution of order k will be denoted as pk, k=1, 2, 3,.... Often when complete information about the individual claim amount distribution is not known, estimates for the first few moments of this distribution are available. For such a situation, in this paper methods for estimating the optimal dividend barrier are examined. De Vylder A approximation requires knowledge of p1, p2 and p3. De Vylder B requires knowledge of p1 and p2. Wiener approximation requires knowledge of the same information as De Vylder B, while the diffusion approximation of order k requires knowledge of p1, p2, …, pk+2 . In order to illustrate the approximation methods for several claim amount distributions De Vylder A, De Vylder... [to full text]

The functional food industry has expanded yet research into consumer perceptions of functional foods is limited. Among consumers, older adults could benefit from functional foods due to age-related health concerns. This thesis aimed to generate information about the consumption of functional foods among community-dwelling older adults (>60 years old, n=200) using a researcher-administered questionnaire. Prevalence of functional food consumption was 93.0% and yogurt with probiotics (56.0%) was the top product consumed. The primary functional food matrix consumed was yogurt (51.5%) and dietary fibre was the primary functional food bioactive consumed (79.5%). Most participants (86.2%) consume functional foods to improve health and osteoporosis/bone health (67.5%), heart disease (61.0%) and arthritis (55.0%) were the primary health areas identified. Participants wanted more information about functional foods (63.5%) with preferred sources being newspapers/magazines/books (68.5%) and food labels (66.1%). These results inform stakeholders regarding the potential of functional foods to promote improved health among older adults. / Canadian Foundation for Dietetic Research