Spelling suggestions: "subject:"brain derived neurotrophic factor""
1 |
The Effects of 7,8-Dihydroxyflavone (7,8-DHF) on Neuroprotection and Neuroplasticity Follwing a Traumatic Brain Injuryromeika, jennifer m 01 January 2015 (has links)
Aside from preventing traumatic brain injuries (TBIs) altogether, treatment options for TBI typically focus on the secondary biochemical processes that occur in response to the primary mechanical insult. These secondary injuries can lead to apoptosis and necrosis in the days and weeks that follow a TBI. Therefore, finding a treatment that can prevent, reduce, and repair secondary damage is instrumental in the recovery of TBI patients. The flavonoid 7,8-dihydroxyflavone (7,8-DHF) has been identified as a TrkB agonist that mimics the effects of brain derived neurotrophin factor (BDNF). Upon binding to the TrkB receptor, signaling cascades are initiated that can promote neuronal survival and neural differentiation. The use of 7,8-DHF in the treatment of TBI is favorable due to its long half-life and ability to pass the blood-brain barrier (BBB). In this study, we evaluated the dosage time frame of 7,8-DHF that would allow for the greatest impact in recovery after a focal TBI. Adult Sprague-Dawley rats were subjected to a moderate cortical impact injury and administered a 5mg/kg dose of 7,8-DHF i.p. for five days starting on day 0, 2, 3, or 5 post injury. Sensorimotor function was evaluated with beam walk and rotarod test. Morris Water Maze (MWM) and fear conditioning test were used to analyze cognitive function. Biotinylated dextran amine (BDA) was injected into the contralateral cerebral cortex 14 days after injury and animals were sacrificed 28 dpi. Brain sections were processed for Giemsa histological staining to assess cortical lesion volume and the total number of surviving neurons. Parallel sections were processed for BDA staining to assess changes of axon sprouting in the injured cortex. VGlut-1 staining of the hippocampus was used to identify presynaptic plasticity. We found that the administration of 7,8- DHF starting at one hour after TBI could provide protection against motor and cognitive dysfunction. Histological examination showed a significant reduction of cortical lesion volume and higher number of survival neurons in the injured hippocampus when 7,8-DHF administration began one hour and two days after injury. BDA staining of intracortical axon sprouting and VGlut-1 staining of the hippocampus highlighted a trend that 7,8-DHF administration starting day five post brain injury may enhance neuronal plasticity. Collectively, the results indicate that 7,8-DHF can provide the better neuronal protection when administration begins one hour after TBI.
|
2 |
Μελέτη της έκφρασης των υποδοχέων των νευροτροφινών σε αδενώματα υπόφυσης στον άνθρωποΧονδρογιάννη, Χριστίνα 16 February 2009 (has links)
Οι νευροτροφίνες (ΝΤs), Nerve Growth Factor (NGF), Brain-Derived
Neurotrophin Factor (BDNF), NΤ-3, ΝΤ-4, ΝΤ-5 και ΝΤ-6 ανήκουν σε μια
οικογένεια πολυπεπτιδικών αυξητικών παραγόντων οι οποίοι απαιτούνται για την
ανάπτυξη του νευρικού συστήματος στα σπονδυλωτά. Εμπλέκονται στην επιβίωση,
στη διαφοροποίηση, στην ωρίμανση των νευρώνων, στη συναπτική πλαστικότητα,
στη μάθηση, στη μνήμη, καθώς επίσης και στην έκφραση και ενεργότητα σημαντικών
πρωτεϊνών, όπως ιοντικών καναλιών και νευροδιαβιβαστικών υποδοχέων. Οι
λειτουργίες αυτές επιτελούνται μέσω της δέσμευσής τους σε δύο είδη μεμβρανικών
υποδοχέων, της οικογένειας κινάσης-τυροσίνης TrkA, TrkB και TrkC (tropomyosinerelated
kinase) και του pan-neurotrophin (με ικανότητα δέσμευσης με όλες τις
νευροτροφίνες) υποδοχέα p75NTR που είναι μέλος των υποδοχέων Tumor Necrosis
Factors (TNFs). Οι νευροτροφίνες εκφράζονται σε κύτταρα του Κ.Ν.Σ. και Π.Ν.Σ.
αλλά και σε ιστούς-όργανα εκτός νευρικού συστήματος, όπως είναι η υπόφυση.
Σκοπός της εργασίας ήταν να μελετήσουμε την έκφραση των υποδοχέων των
νευροτροφινών με σύγχρονες μεθόδους ανοσοϊστοχημείας σε αδενώματα της
υπόφυσης και να συσχετίσουμε την έκφρασή τους με τα κλινοκοπαθολογικά
χαρακτηριστικά των ασθενών.
Όλα τα αδενώματα της μελέτης που συμπεριλήφθησαν στη μελέτη (10ανδρών
και 8 γυναικών) εμφάνισαν ανοσοϊστοχημική χρώση για τον υποδοχέα TrkA και
συγκεκριμένα έντονη χρώση (+3) τα 9/18 (50%) των περιστατικών, μέτρια χρώση
(+2) τα 8/18 (45%) των περιστατικών και ασθενή χρώση (+1) 1/18 (5%) των
περιστατικών. Ο υποδοχέας TrkB εμφάνισε θετικότητα στο 83% (15/18) των
περιπτώσεων. Τα 6/15 (40%) περιστατικά παρουσίασαν έντονη χρώση (+3), τα 4/15
(27%) περιστατικά μέτρια χρώση (+2) και τα 5/15 (33%) περιστατικά ασθενή χρώση
(+1). Ανοσοϊστοχημική χρώση για τον υποδοχέα TrkB παρατηρήθηκε επίσης στα
αγγεία 4/15 (27%) των αδενωμάτων. Τα 11/18 (61%) των αδενωμάτων παρουσίασαν
ανοσοθετικότητα για τον TrkC και συγκεκριμένα τα 3/11 (27%) περιστατικά
εμφάνισαν μέτρια χρώση (+2) και 8/11 (73%) περιστατικά ασθενή (+1). Χρώση για
τον υποδοχέα TrkC εντοπίστηκε σε αγγεία σε 4/11 περιστατικά (36%). Τέλος
έκφραση για τον p75 υποδοχέα δεν παρατηρήθηκε σε κανένα αδένωμα.
Με δεδομένο ότι οι υποδοχείς TrkB και TrkC εκφράζονται στα αγγεία
των αδενωμάτων, μελετήθηκε η έκφραση των υποδοχέων των νευροτροφινών σε
σχέση με την αγγειογένεση, ένας μηχανισμός που αφορά άμεσα την πρόγνωση και την ανταπόκριση στην αντίστοιχη θεραπεία των όγκων. Μελετήθηκε η έκφραση του
CD31(platelet endothelial cell adhesion molecule) και του VEGFR3 (Vascular
Endothelial Growth Factor Receptor 3). Ο παράγοντας VEGFR3 συμβάλλει επίσης
και στην ανάπτυξη λεμφαγγείων στο στρώμα του όγκου επάγοντας την ανάπτυξή του.
Η εκτίμηση της ανοσοεντόπισης για τον CD31 και τον VEGFR3 για κάθε νεόπλασμα
έγινε κατόπιν επιλογής τριών αγγειοβριθέστερων περιοχών, την καταμέτρηση των
αγγείων σε κάθε περιοχή και τον υπολογισμό του μέσου όρου (MCV Microvessel
Count).
Για τον παράγοντα VEGFR3 το 89% των περιστατικών ήταν θετικά
εμφανίζοντας ένα εύρος MCV της τάξης των 2 έως 32,67, ενώ για τον παράγοντα
CD31 το 100% των αδενωμάτων ήταν θετικά με MCV της τάξης των 4,67 έως 53,67.
Δεν παρατηρήθηκε συσχέτιση του MCV με την έκφραση των υποδοχέων των
νευροτροφινών.
Οι υποδοχείς των νευροτροφινών ενώ εκφράζονται στη φυσιολογική
υπόφυση συμμετέχοντας στην ανάπτυξη και στην επιβίωση των κυττάρων, δεν
«σιωπούν» στα αδενώματά της. Το ερώτημα που γεννάται είναι αν δρουν ως
παράγοντες διατήρησης της καλοήθειας ή αν συμβάλλουν στην ογκογένεση και στην
μετέπειτα εξέλιξη των νεοπλασμάτων της υπόφυσης. Περαιτέρω μελέτες απαιτούνται
για την διερεύνηση του ρόλου των νευροτροφινών μέσω των υποδοχέων τους στα
αδενώματα υπόφυσης, στον άνθρωπο. / -
|
Page generated in 0.0971 seconds