<p>U na&scaron;oj zemlji je malo objavljenih istraživanja iz oblasti kako brzinske izdržljivosti kod devojčica, tako i eksperimentalnih tretmana koji bi doveli do povećanja ove motoričke sposobnosti. U samoj atletici ova tema nije dovoljno istraživana s&rsquo; obzirom da je veoma puno prisutna u praksi. Osnovni cilj studije bio je da se utvrdi efekat eksperimentalnog tretmana na brzinsku izdržljivost devojčica.<br />Uzorak ispitanika ovog istraživanja činilo je 100 devojčica, uzrasta između 13 i 15 godina iz&nbsp; Novog Sada, koje su uključene u trenažni proces u sportskim klubovima. Uzorak ispitanika je bio podeljen na eksperimentalnu grupu, koju je činilo 50 devojčica i koja je realizovala eksperimentalni plan i program i kontrolnu grupu, sa takođe, 50 devojčica, koja je realizovala treninge po programu Evropske atletske federacije &ldquo;Kid&rsquo;s athletics&rdquo;, u trajanju od 15 nedelja. Testirane su razlike u antropolo&scaron;kim karakteristikama i u motoričkim sposobnostima, koje su se ogledale u efikasnosti primenjenog eksperimentalnog tretmana grupa.<br />U istraživanju je primenjeno 18 varijabli: 6 antropometrijskih, 10 motoričkih i 2 varijable za procenu specifičnih motoričkih sposobnosti. Razlike u antropolo&scaron;kim karakteristikama, motoričkim sposobnostima i brzinskoj izdržljivosti između eksperimentalne i kontrolne grupe analizirane su multivarijatnom analizom varijanse, univarijatnom analizom varijanse i diskriminativnom analizom, dok su sami efekti eksperimentalnog tretmana utvrđeni na osnovu multivarijatne analize kovarijanse.<br />Program rada eksperimentalne i kontrolne grupe realizovan je u okviru redovnih treninga u sportskim klubovima. Trenažni plan i program je sprovođen tri puna nedeljno, za obe testirane grupe. Eksperimentalna grupa je realizovala trenažne jedinice po modelovanom eksperimentalnom tretmanu, koji je sačinjen u skladu sa osnovnim principima trenažnog procesa i periodizacijom istog, i na osnovu bogatog vi&scaron;egodi&scaron;njeg iskustva autora i adekvatne literature najboljih svetskih autora aktuelne oblasti. Kontrolna grupa je realizovala trenažne jedinice po programu Evropske atletske federacije &ldquo;Kid&rsquo;s athletics&rdquo;.<br />Dobijeni rezutati u pogledu antropometrijskih karakteristika ukazuju da je primenjeni eksperimentalni tretman uticao na postojanje statistički značajnih razlika u sistemu pojedinih primenjenih antropometrijskih varijabli. U prostoru motoričkih sposobnosti takođe su utvrđene statistički značajne razlike između grupa nakon primenjenih različitih tretmana.<br />Kada su u pitanju specifične motoričke sposobnosti, odnosno varijable za procenu brzinske izdržljivosti devojčica, analiza kovarijanse je takođe ukazala na statističku značajnost razlika u sistemu primenjenih varijabli. Eksperimentalna grupa je statistički značajno napredovala u obe varijable kojima je testirana brzinska izdržljivost devojčica.<br />Osnovni cilj studije bio je da se utvrdi efekat eksperimentalnog tretmana na brzinsku izdržljivost devojčica, a rezultati univarijantne analize kovarijanse i multivarijatne analize kovarijanse su potvrdili statistički značajnu razliku u korist eksperimentalne grupe.<br />Na osnovu dobijenih rezultata može se zaključiti da je predloženi eksperimentalni tretman u eksperimentalnoj grupi doprineo značajnim razlikama u brzinskoj izdržljivosti. Rezultati koji su dobijeni u finalnom merenju i upoređivanjem motoričkih sposobnosti između eksperimentalne i kontrolne grupe, potvrdili su dosada&scaron;nja naučna i teorijska znanja, da prostor specifične izdržljivosti u brzini egzistira kao posebna sposobnost na koju se adekvatnim tretmanom može pozitivno uticati i doći do napretka koji je statistički značajan. Značaj ove studije je u direktnoj i neposrednoj primeni, ovog tretmana, gde se bolji rezultati postižu usmeravanjem tretmana na ciljane distance koje su po strukturi i vremenskom trajanju slične onim koje su testirane kao kriterijske varijable.</p> / <p>There is little published research in our country in girls&rsquo; speed endurance and experimental treatments which would&nbsp; increase this motor ability. This issue is not sufficiently investigated in the athletics, despite the fact that it is very much present in practice. The main objective of the study was to determine the effect of experimental treatment on girls&rsquo; speed endurance.<br />The sample of this study consisted of 100 girls, aged between 13 and 15 years old, from Novi Sad, who are involved in the training process in sports clubs. The sample was divided into an experimental group, which consisted of 50 girls and implemented experimental plan and program and the control group with 50 girls as well, which&nbsp; conducted trainings according to the program of the European Association of Athletics Federations&#39; &ldquo;Kid&#39;s athletics&rdquo;, in a&nbsp; 15 weeks period. The differences in the anthropological characteristics and motor skills were tested, which were reflected in the efficiency of the applied experimental treatment of the groups.<br />18 variables were&nbsp; applied in the study: 6 anthropometric, 10 motor variables and 2 motor variables for assessment of specific motor abilities. Differences in anthropological characteristics, motor skills and speed endurance between the experimental and control groups were analyzed by multivariate analysis of variance, univariate analysis of variance and discriminant analysis, while the actual effects of the experimental treatment were determined on the basis of multivariate analysis of covariance.<br />The working program of the experimental and control groups was carried out in the framework of regular training in sports clubs. The training plan and program was executed three times per week, for both tested groups. The experimental group has implemented the training units by modeled experimental treatment, which is made in accordance with the basic principles of the training process and its periodization, and based on author&#39;s extensive experience and adequate literature of the world&#39;s best authors of the current field. The control group&nbsp; implemented the training units of the program of the European Athletics Federation &quot;Kid&#39;s athletics.&quot;<br />The obtained results of anthropometric characteristics indicate that the applied experimental treatment influenced the existence of statistically significant differences in the system of individual anthropometric variables which were applied. Statistically significant differences were determined between groups in the area of motor abilities, after applaying different treatments.<br />As to the specific motor skills, variables for evaluation of girls&#39; speed endurance, covariance analysis also indicated statistically significant differences in the system of applied variables. The experimental group significantly progressed in both variables by which&nbsp; girls&#39; speed endurance had been tested.<br />The main objective of the study was to determine the effect of experimental treatment on girls&#39; speed endurance, and the results of the univariate analysis of covariance and multivariate analysis of covariance confirmed a statistically significant difference in favor of the experimental group.<br />Based on these results, it can be concluded that the proposed experimental treatment in an experimental group contributed to the significant differences in the speed endurance. The final measuring results obtained by comparison of&nbsp; motor abilities between the experimental and control group, confirmed the recent scientific and theoretical knowledge that specific endurance space in speed exists as a special skill on which the appropriate treatment can positively influence and the statistically significant progress can be reached. The significance of this study is in a direct and immediate application of this treatment, where better results are achieved by focusing the treatment on the target distances which are similar by the structure and duration to those that have been tested as a criterion variable.</p>

<p>Циљ истраживања је да се утврде ефекти 8 недеља изоинерцијалног тренинга на доминантне моторичке способности кошаркаша. Испитаници, 36 кошаркаша јуниорског узраста (17.58&plusmn;0.50 година) су подељени у 3 групе: прву експерименталну (ЕСС; n=12) која је вежбала тренинге снаге на изоинерцијалном тренажеру, другу експерименталну (CON; n=12) која је вежбала традиционални изодинамички тренинг снаге са слободним теговима, и контролну групу (KON; n=12) која није вежбала тренинге снаге. Током есперименталног програма ЕСС и CON групе су имале укупно по 12 тренинга снаге са истоветним бројем серија и понављања. На крају четврте недеље код обе експерименталне групе спроведен је тест постактивацијске потенцијације (ПАП) како би се утврдили акутни ефекти различитих метода тренинга у 4 временске тачке: 2, 4, 8 и 15 минута након вежби са оптерећењем. Резултати су показали да постоји статистички значајна разлика као последица примене различитих метода тренинга снаге у трајању од 8 недеља при чему је изоинерцијални тренинг довео до значајно бољих резултата у варијаблама скокова SJ, CMJ, VJ и у скоку са леве ноге CMJLN, затим у тесту спринта 5 m&nbsp; и тестовима агилности Т тест и 505 са окретом око десне ноге. Нису утврђене статистички значајне разлике у тестовима изометријске снаге, скока са десне ноге CMJDN, трчања 20 m и тесту агилности 505 са окретом око леве ноге. У тесту ПАП ефеката није било статистички значајне разлике у резултатима као последице различитих метода вежбања. При томе, СОN група је имала значајно побољшање у тесту скока VJ док је код ЕСС групе значајан ефекат у варијаблама скока VJ и Т тест агилности. Није било значајних ефеката ПАП у тестовима трчања 5 и 20 метара. Добијени резултати указују да изоинерцијални тренинг у трајању од 8 недеља доводи до бољих резултата у развоју експлозивне снаге, брзине и агилности младих кошаркаша у поређењу са традиционалним изодинамичким тренингом, али не и у ПАП ефектима. У складу с тим, тренери и кондициони тренери би требали да у раду са младим спортистима користе и ову методу тренинга снаге.</p> / <p>Cilj istraživanja je da se utvrde efekti 8 nedelja izoinercijalnog treninga na dominantne motoričke sposobnosti košarkaša. Ispitanici, 36 košarkaša juniorskog uzrasta (17.58&plusmn;0.50 godina) su podeljeni u 3 grupe: prvu eksperimentalnu (ESS; n=12) koja je vežbala treninge snage na izoinercijalnom trenažeru, drugu eksperimentalnu (CON; n=12) koja je vežbala tradicionalni izodinamički trening snage sa slobodnim tegovima, i kontrolnu grupu (KON; n=12) koja nije vežbala treninge snage. Tokom esperimentalnog programa ESS i CON grupe su imale ukupno po 12 treninga snage sa istovetnim brojem serija i ponavljanja. Na kraju četvrte nedelje kod obe eksperimentalne grupe sproveden je test postaktivacijske potencijacije (PAP) kako bi se utvrdili akutni efekti različitih metoda treninga u 4 vremenske tačke: 2, 4, 8 i 15 minuta nakon vežbi sa opterećenjem. Rezultati su pokazali da postoji statistički značajna razlika kao posledica primene različitih metoda treninga snage u trajanju od 8 nedelja pri čemu je izoinercijalni trening doveo do značajno boljih rezultata u varijablama skokova SJ, CMJ, VJ i u skoku sa leve noge CMJLN, zatim u testu sprinta 5 m&nbsp; i testovima agilnosti T test i 505 sa okretom oko desne noge. Nisu utvrđene statistički značajne razlike u testovima izometrijske snage, skoka sa desne noge CMJDN, trčanja 20 m i testu agilnosti 505 sa okretom oko leve noge. U testu PAP efekata nije bilo statistički značajne razlike u rezultatima kao posledice različitih metoda vežbanja. Pri tome, SON grupa je imala značajno poboljšanje u testu skoka VJ dok je kod ESS grupe značajan efekat u varijablama skoka VJ i T test agilnosti. Nije bilo značajnih efekata PAP u testovima trčanja 5 i 20 metara. Dobijeni rezultati ukazuju da izoinercijalni trening u trajanju od 8 nedelja dovodi do boljih rezultata u razvoju eksplozivne snage, brzine i agilnosti mladih košarkaša u poređenju sa tradicionalnim izodinamičkim treningom, ali ne i u PAP efektima. U skladu s tim, treneri i kondicioni treneri bi trebali da u radu sa mladim sportistima koriste i ovu metodu treninga snage.</p> / <p>The aim of this research is to determine the effects of an 8-week isoinertial training on dominant motor abilities of basketball players. Examinees, i.e. 36 junior basketball players, (17.58&plusmn;0.50 years) are divided into 3 groups: the first experimental group (ECC; n=12) which took strength training exercises on isoinertial training device, the second experimental (CON; n=12) which took traditional isodynamic strength training with free weights, and a control group (CON; n=12) which did not take any strength training exercises. During the experimental program, the ECC and CON groups had 12 strength training sessions in total including the same number of series and repetitions. At the end of the fourth week, both experimental groups were tested for post-activational potentiation (PAP) in order to determine acute effects of different training methods in 4 time points: 2, 4, 8 and 15 minutes after loading exercises. The findings indicate that there is a statistically significant difference as a result of the application of different strength training methods lasting for 8 weeks, since the isoinertial training brought about significantly better results in the variables of jumps SJ, CMJ, VJ and jump off the left foot CMJLN, as well as in the 5m sprint test and agility tests (T-test and 505 test with turn on the right leg). No statistically significat differences were found in tests of: isometric strength, jump off the right foot CMJDN, 20m run and 505 agility test with the turn on the left leg. Also, there were no statistically significant differences as a result of different exercise methods in the PAP test. In that process, CON group had significant improvement in VJ jump test, whereas in ECC group a significant effect was found in the variables of VJ and agility T-test. The 5m and 20m run tests showed no significant PAP effects either. In comparison with the traditional isodynamic training, the findings indicate that isoinertial training lasting for 8 weeks gives rise to better results in the development of explosive strength, speed and agility of young basketball players. Accordingly, coaches and trainers should use this method of strength training in work with young athletes.</p>

<p>Osnovna svojstva telefonske mreţe, koja opisuju njen kvalitet, su kvalitet prenetog govornog signala i kvalitet u uspostavljanju telefonske veze. Na kvalitet uspostavljanja veze utiĉu mogućnost i brzina uspostavljanja veze. Brzina uspostavljanja veze se izraţava vremenima za koje se obave odreĊene aktivnosti u pojedinim fazama uspo-stavljanja veze. Trajanje ovih faza je propisano normama, koje su odreĊene meĊunarodnim propisima i date su u publikovanim preporukama. Osnovni ĉinilac brzine uspo-stavljanja veze je vreme odziva pozvane strane. Ovaj parametar se defini&scaron;e kao vremenski interval od slanja poslednjeg adresnog parametra traţenog korisnika od strane pozivajućeg korisnika, do poĉetka odgovora mreţe. U disertaciji je izvr&scaron;ena analiza vremena odziva pozvane strane u telefonskim mreţama i njegovih svojstava. Usled razlika u preno&scaron;enju adresnih informacija u klasiĉnim i savremenim paketskim mreţama, uslovi koji se odnose na vreme odgovora pozvane strane nisu isti. Ovaj zakljuĉak je formulisan u predlogu za izmenu postojećih normi koje se odnose na savremene mreţe. U nastavku je opisana mogućnost kori&scaron;ćenja vremena odziva pozvane strane u me&scaron;ovitoj mreţi kao &scaron;to je elektroprivredna telefonska mreţa, u cilju dono&scaron;enja zakljuĉka o radu mreţe. U takvoj me&scaron;ovitoj mreţi, razliĉite signalizacije i razliĉito trajanje vremena odziva pozvane strane mogu se iskoristiti za nadgledanje ispravnosti pojedinih delova mreţe odnosno detekciju neispravnih veza u njoj. Koristeći ovu osobinu, predloţen je detektor predalarmnog stanja tj. neispravnih veza u me&scaron;ovitoj telefonskoj mreţi Elektroprivrede Srbije.</p> / <p>Main features of telephone network which describe its service quality are the quality of speech signal and the quality of connection setup. The quality of connection setup is affected by the ability and the speed of connection setup. The speed of connection setup is expressed by the time needed for executing of some connection setup phases. Duration of these phases is prescribed by recommended target values, determined in international recommendations. The key indicator of connection set-up speed is post selection delay. This parameter is defined as the time interval from the moment when the complete address information about the called subscriber is sent from the calling subscriber to the network, till the moment when the answer is received from the network. The analysis of post selection delay in telephone networks and its characteristics is performed in the dissertation. Due to differences in transmission of adress information in classic and modern telephone networks, conditions dealing with the post selection delay are not same. This conclusion is formulated in the proposition for changing existing target values related to modern packet networks. In addition, the possibility of using post selection delay in mixed network, such as the telephone network of electric power utility, for monitoring the network operation is described. In such mixed network, different signaling systems i.e. different durations of post selection delay can be used for checking of proper operation of the network parts and detection of faulty connections. Applying this feature, the pre-alarm state detector is proposed.</p>

<p>U okviru doktorske disertacije izvedena su eksperimentalna istraživanja osnovnih hidrodinamičkih i maseno-prenosnih karakteristika airlift reaktora sa spoljnom recirkulacijom sa ugrađenom vi&scaron;ekanalnom cevnom membranom u silaznu cev (ALSRM). ALSRM je radio na dva načina rada: bez mehurova u silaznoj cevi (način rada A) i sa mehurovima u silaznoj cevi (način rada B) u zavisnosti od nivoa tečnosti u gasnom separatoru. Ispitivani su uticaji prividne brzine gasa, povr&scaron;inskih osobina tečne faze, tipa distributora gasa i prisustva mehurova gasa u silaznoj cevi na sadržaj gasa, brzinu tečnosti u silaznoj cevi i zapreminski koeficijent prenosa mase u tečnoj fazi u ALSRM. Rezultati su poređeni sa vrednostima dobijenim u istom reaktoru ali bez membrane (ALSR). Sadržaj gasa u uzlaznoj i silaznoj cevi određivan je pomoću piezometarskih cevi merenjem hidrostatičkog pritiska na dnu i vrhu uzlazne i silazne cevi. Brzina tečnosti merena je pomoću konduktometrijskih elektroda dok je zapreminski koeficijent prenosa mase dobijen primenom dinamičke metode merenjem promene koncentracije kiseonika u vremenu optičkom elektrodom. Eksperimentalni rezultati pokazuju da sadržaj gasa, brzina tečnosti i zapreminski koeficijent prenosa mase zavise od prividne brzine gasa, vrste alkohola i tipa distributora gasa kod oba reaktora. Vi&scaron;ekanalna cevna membrana u silaznoj cevi uzrokovala je povećanje ukupnog koeficijenta trenja za 90% i time dovela do smanjenja brzine tečnosti u silaznoj cevi do 50%. Smanjena brzina tečnosti u silaznoj cevi povećala je sadržaj gasa do 16%. Predložene neuronske mreže i empirijske korelacije odlično predviđaju vrednosti za sadržaj gasa, brzinu tečnosti i zapreminski koeficijent prenosa mase.</p> / <p>An objective of this study was to investigate the hydrodynamics and the gas-liquid mass transfer coefficient of an external-loop airlift membrane reactor (ELAMR). The ELAMR was operated in two modes: without (mode A), and with bubbles in the downcomer (mode B), depending on the liquid level in the gas separator. The influence of superficial gas velocity, gas distributor&rsquo;s geometry and various diluted alcohol solutions on hydrodynamics and gas-liquid mass transfer coefficient of the ELAMR was studied. Results are commented with respect to the external loop airlift reactor of the same geometry but without membrane in the downcomer (ELAR). The gas holdup values in the riser and the downcomer were obtained by measuring the pressures at the bottom and the top of the riser and downcomer using piezometric tubes. The liquid velocity in the downcomer was determined by the tracer response method by two conductivity probes in the downcomer. The volumetric mass transfer coefficient was obtained by using the dynamic oxygenation method by dissolved oxygen probe. According to experimental results gas holdup, liquid velocity and gas-liquid mass transfer coefficient depend on superficial gas velocity, type of alcohol solution and gas distributor for both reactors. Due to the presence of the multichannel membrane in the downcomer, the overall hydrodynamic resistance increased up to 90%, the liquid velocity in the downcomer decreased up to 50%, while the gas holdup in the riser of the ELAMR increased maximally by 16%. The values of the gas holdup, the liquid velocity and the gas-liquid mass transfer coefficient predicted by the application of empirical power law correlations and feed forward back propagation neural network (ANN) are in very good agreement with experimental values.</p>

<p>Циљ рада: Циљ истраживања је да се утврди разлика у акутним ефектима статичког (СИ) и динамичког истезања (ДИ), у комбинацији са специфичним кошаркашким загревањем (СКЗ), на флексибилност, експлозивну снагу ногу, брзину, агилност и неуромишићну адаптацију кошаркаша јуниорског узраста.</p><p>Методе: Истраживање у оквиру ове докторске тезе су чинила два одвојена експеримента, један спроведен у теренским условима, и други спроведен у лабораторијским. Оба су била &bdquo;cross-over&ldquo; дизајна. У теренском експерименту је учествовало 46 кошаркаша (узраста 17&plusmn;0,83 година), док је у лабораторијском учествовало 12 (узраста 17,7&plusmn;0,49 година). У теренском експерименту су тестиране четири моторичке способности. За процену флексибилности коришћен је тест досезања у седећем претклону, експлозивна снага ногу је процењивана уз помоћ вертикалног скока са контактне плоче, брзина трчањем на 20 метара, док је Т тест коришћен за процену агилности. У лабораторијском експерименту је као мера неурофизиолошке адаптације коришћена промена ексцитабилности &alpha;-мотонеурона, која је представљена као однос Хофмановог (Х) рефлекса и М таласа (Х/М). За њихово одређивање се користио Medelec ST-10 стимулатор (Medelec, Old Woking, UK). Површинске електромиографске електроде су биле постављене на унутрашњој глави m.gastrocnemius-a одскочне ноге, применом тзв. &bdquo;belly-tendon&ldquo; монтаже. Као третмани, у оба експеримента су коришћени протокол статичког и протокол динамичког истезања, уз комбинацију са специфичним кошаркашким загревањем. Мерења су се у оба експеримента изводила у 3 временске тачке и то пре протокола истезања, одмах након протокола истезања (а пре специфичног кошаркашког загревања) и одмах након специфичног кошаркашког загревања.</p><p>Резултати: Резултати истраживања показују да постоје одређене разлике акутних ефеката комбинација протокола СИ+СКЗ и ДИ+СКЗ. Комбинација протокола СИ+СКЗ је повољније утицала на експлозивну снагу ногу и на агилност кошаркаша јуниорског узраста. Ефекти обе комбинације протокола су били готово идентични на флексибилност, а разлика је изостала и у ефектима на брзину, иако је пре СКЗ био&nbsp;уочљив негативан ефекат СИ. Однос Х/М се значајно разликовао одмах након истезања, када је СИ значајно оборило однос, али су се те разлике изгубиле након примене СКЗ.</p><p>Закључак: Посматрајући ефекте комбинације протокола СИ+СКЗ и ДИ+СКЗ на моторичке способности и неуромишићну адаптацију кошаркаша јуниорског узраста, може се закључити да је примена СИ+СКЗ препоручљивија у свакодневном тренингу и такмичењу.</p> / <p>Cilj rada: Cilj istraživanja je da se utvrdi razlika u akutnim efektima statičkog (SI) i dinamičkog istezanja (DI), u kombinaciji sa specifičnim košarkaškim zagrevanjem (SKZ), na fleksibilnost, eksplozivnu snagu nogu, brzinu, agilnost i neuromišićnu adaptaciju košarkaša juniorskog uzrasta.</p><p>Metode: Istraživanje u okviru ove doktorske teze su činila dva odvojena eksperimenta, jedan sproveden u terenskim uslovima, i drugi sproveden u laboratorijskim. Oba su bila &bdquo;cross-over&ldquo; dizajna. U terenskom eksperimentu je učestvovalo 46 košarkaša (uzrasta 17&plusmn;0,83 godina), dok je u laboratorijskom učestvovalo 12 (uzrasta 17,7&plusmn;0,49 godina). U terenskom eksperimentu su testirane četiri motoričke sposobnosti. Za procenu fleksibilnosti korišćen je test dosezanja u sedećem pretklonu, eksplozivna snaga nogu je procenjivana uz pomoć vertikalnog skoka sa kontaktne ploče, brzina trčanjem na 20 metara, dok je T test korišćen za procenu agilnosti. U laboratorijskom eksperimentu je kao mera neurofiziološke adaptacije korišćena promena ekscitabilnosti &alpha;-motoneurona, koja je predstavljena kao odnos Hofmanovog (H) refleksa i M talasa (H/M). Za njihovo određivanje se koristio Medelec ST-10 stimulator (Medelec, Old Woking, UK). Površinske elektromiografske elektrode su bile postavljene na unutrašnjoj glavi m.gastrocnemius-a odskočne noge, primenom tzv. &bdquo;belly-tendon&ldquo; montaže. Kao tretmani, u oba eksperimenta su korišćeni protokol statičkog i protokol dinamičkog istezanja, uz kombinaciju sa specifičnim košarkaškim zagrevanjem. Merenja su se u oba eksperimenta izvodila u 3 vremenske tačke i to pre protokola istezanja, odmah nakon protokola istezanja (a pre specifičnog košarkaškog zagrevanja) i odmah nakon specifičnog košarkaškog zagrevanja.</p><p>Rezultati: Rezultati istraživanja pokazuju da postoje određene razlike akutnih efekata kombinacija protokola SI+SKZ i DI+SKZ. Kombinacija protokola SI+SKZ je povoljnije uticala na eksplozivnu snagu nogu i na agilnost košarkaša juniorskog uzrasta. Efekti obe kombinacije protokola su bili gotovo identični na fleksibilnost, a razlika je izostala i u efektima na brzinu, iako je pre SKZ bio&nbsp;uočljiv negativan efekat SI. Odnos H/M se značajno razlikovao odmah nakon istezanja, kada je SI značajno oborilo odnos, ali su se te razlike izgubile nakon primene SKZ.</p><p>Zaključak: Posmatrajući efekte kombinacije protokola SI+SKZ i DI+SKZ na motoričke sposobnosti i neuromišićnu adaptaciju košarkaša juniorskog uzrasta, može se zaključiti da je primena SI+SKZ preporučljivija u svakodnevnom treningu i takmičenju.</p> / <p>Objective: The aim of this study was to determine the difference of acute effects of static stretching (SS) and dynamic stretching (DS), in combination with specific basketball warm-up (SBWU), on flexibility, explosive leg strength, speed, agility and neuromuscular adaptation of basketball players U18.</p><p>Methods: This study consisted of two separated experiments, first in field conditions, and second conducted in laboratory. Both had &bdquo;cross-over&ldquo; design. Forty-six basketball players (age: 17&plusmn;0,83 years) participated in field experiment, while twelve participated in laboratory experiment (age 17,7&plusmn;0,49 years). In field experiment, four motor abilities were tested. Seat and rech test was used for the evaluation of flexibility, explosive leg strength was evaluated by vertical jump from contact plate, speed by 20m run, and T test was used for agility testing. In laboratory experiment, the excitability of &alpha;-motoneuron was taken for the evaluation of neuromuscular adaptation. It is presented as a ratio of the maximal amplitudes of Hoffman (H) reflex and M wave (H/M). For their determining we used Medelec ST-10 stimulator (Medelec, Old Woking, UK). Surface electromyographic (EMG) electrodes were placed over the m.gastrocnemius medialis, and Achilles tendon, in a &bdquo;belly-tendon&ldquo; montage. In both experiments, SS protocol and DS protocol, in the combination with SBWU, were used as a treatment. Measures were taken in 3 time points: before the stretching, immediately after stretching (and before SBWU) and immediately after the SBWU.</p><p>Results: Results of this study showed that there are certain differences in acute effects of combination of protocols SS+SBWU and DS+SBWU. Combination of protocols SS+SBWU had more positive influence on explosive leg strength and agility of U18 basketball players. The effects of both protocols were almost the same on flexibility, and there was no noticeable difference in effects on speed, although before SBWU there was significant negative of SS. Immediately after the stretching there was significant difference in H/M ratio, it was significantly lower after the SS, but after the application of SBWU, differences disappeared.<br />&nbsp;<br />Conlcusion: Regarding the effects of SS+SBWU and DS+SBWU protocols on motor abilities and neuromuscular adaptation of U18 basketball players, it could be concluded that the use of SS+SBWU is more preferrable in everyday practice and competition.</p>