Thesis (PhD)--University of Stellenbosch, 2002. / ENGLISH ABSTRACT: Moral theories on abortion are often regarded as mutually exclusive. On the one hand,
pro-life advocates maintain that abortion is always morally wrong, for life is sacred
from its very beginning. On the other hand, the extreme liberal view advocated by the
absolute pro-ehoieers claims that the unborn is not a person and has no moral
standing. On this view there is no conflict of rights; women have the right to dispose
of their body as they wish. Therefore, killing a non-person is always permissible. In
between the two extreme views, some moral philosophers argue that a 'pre-sentient'
embryo or fetus cannot be harmed because it lacks the ability to feel pain or pleasure,
for it is 'sentience' that endows a living entity (human and non-human) with moral
considerability. Therefore, abortion of a pre-sentient embryo or fetus is permissible.
Neurophilosophy rests a philosophical conclusion on neurological premises. In other
words, to be tenable sentientism - the claim that sentience endows an entity with
moral standing - needs robust neurobiological evidence. The question is, then: What is
the basic neuroanatomical and neurophysiological apparatus required to be sentient?
The answer to that question requires a fair understanding of the evolution, anatomy
and function of the brain. The exploration thereof shows quite convincingly that the
advocates of sentientism do not provide convincing arguments to root their theory in
neurobiological facts. Their claims rest rather on emotions and on behaviours that
look like a reaction to pain. The other shortcoming of sentientism is that it fails to
distinguish pain from suffering, and that as a utilitarian moral theory it considers only
the alleged pain of the aborted sentient fetus and disregards the pregnant woman's
pain and suffering. And, finally, sentientism leaves out of our moral consideration
living and non-living entities that deserve moral respect.
The main thrust of the dissertation is that the argument of sentience as its advocates
present it has no neurophilosophical grounds. Therefore, the argument from sentience
is not a convincing argument in favour or against abortion. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Morele teorieë wat handeloor aborsie word dikwels as wedersyds uitsluitend
beskou. "Pro-life" kampvegters hou oor die algemeen vol dat aborsie onder alle
omstandighede moreel veroordeelbaar is, omdat die lewe van meet af heilig is.
Daarteenoor hou die ekstreem-liberale oogpunt, wat deur "Pro-choice" voorstaanders
ingeneem word, vol dat die ongeborene nie 'n persson is nie, en as sulks geen morele
status het nie. Volgens hierdie standpunt is daar geen konflik van regte hier ter sprake
nie; vroue het uitsluitelike beskikkingsreg oor hulle eie liggame. Dus is dit toelaatbaar
om onder hierdie omstandighede 'n "nie-persoon" om die lewe te bring. Tussen
hierdie twee ekstreme standpunte argumenteer party morele filosowe dat die voorbewuste
embrio of fetus nie skade berokken kan word nie, omdat dit nie oor die
vermoë beskik om pyn of plesier te voel nie. Dit is juis bewussyn en die vermoë om
waar te neem wat morele status aan 'n entiteit (hetsy menslik of nie-menslik) verleen.
Dus is dit toelaatbaar om 'n voorbewustw embrio of fetus te aborteer.
Neurofilosofie basseer filosofiese gevolgtrekkinge op neurolgiese beginsels. Met
andere woorde, so 'n standpunt sal eis dat 'n argument oor bewustheid op betroubare
neurologiese feite gebasseer word, om sodoende met sekerheid morele status, al dan
nie, aan de fetus of embrio toe te ken. Die vraag is dan: Wat is die basiese neuroanatomiese
en neurofiologiese apparatuur waaroor 'n entiteit moet beskik om as
bewus beskou te word? Die antwoord op hierdie vraag vereis dan ook 'n redelik
grondige kennis van die evolusie, anatomie en funksie van die brein. Wanneer die
vraagstuk van naderby beskou word, word dit duidelik dat voorstaanders van die
bewustheids-argument oor die algemeen nie hulle standpunte op oortuigende,
neurologiese feite berus nie. Hulle beweringe rus dan eerder op emosie en op
waargenome optredes wat voorkom asof dit 'n reaksie op pyn is. Nog 'n tekortkoming
van die bewustheids-argument is dat dit nie 'n onderskeid tref tussen die konsep van
pyn en die van leiding nie, en dat dit as 'n utilitaristiese morele teorie slegs die
beweerde pyn van die ge-aborteerde fetus in ag neem en nie die leiding van die
swanger vrouw nie. Ten slotte neem die bewustheids-argument ook nie morele status
van lewende en nie-lewende entiete, wat geregtig is op morele respek, in ag nie.
Die hoof uitgangspunt van hierdie dissertasie is dan dat die bewustheids-argument,
soos wat dit tans deur voorstanders daarvan voorgehou word, nie neurofilosfies
begrond kan word nie. Dus is die argument vanuit 'n bewustheids-standpunt nie 'n
oortuigende argument hetsy vir of teen aborsie nie.
| Identifer | oai:union.ndltd.org:netd.ac.za/oai:union.ndltd.org:sun/oai:scholar.sun.ac.za:10019.1/52619 |
| Date | 12 1900 |
| Creators | Van Bogaert, Louis-Jacques |
| Contributors | Cilliers, P., Stellenbosch University. Faculty of Arts and Social Sciences. Dept. of Philosophy. |
| Publisher | Stellenbosch : Stellenbosch University |
| Source Sets | South African National ETD Portal |
| Language | en_ZA |
| Detected Language | Unknown |
| Type | Thesis |
| Format | 226 p. : ill. |
| Rights | Stellenbosch University |
Page generated in 0.002 seconds