Οι ανοσολογικές διαταραχές στην οξεία θρομβοπενική πορφύρα (ΙΘΠ) της παιδικής ηλικίας εξακολουθούν να αποτελούν αντικείμενο μελέτης. Η έκφραση των Th1/Th2 κυτταροκινών έχει μελετηθεί σε αυτοάνοσα νοσήματα και φαίνεται ότι παίζει ανοσορυθμιστικό ρόλο. Έτσι, θεωρήθηκε σκόπιμη η μελέτη της έκφρασης Th1/Th2 κυτταροκινών καθώς και των επιπέδων του TGF-β1 στο πλάσμα σε 18 παιδιά (μέση ηλικία 6,4 χρόνια) με οξεία ΙΘΠ πριν και 24 ώρες μετά τη χορήγηση IVIG, καθώς και μετά από 0,5-5 χρόνια. Οι ασθενείς αυτοί παρουσίαζαν μειωμένο αριθμό CD4 κυττάρων και ανεστραμμένη αναλογία CD4/CD8. Μελετήθηκε η έκφραση των αποπτωτικών γονιδίων Fas και Bcl-2 και παρατηρήθηκε μειωμένη έκφραση του γονιδίου Fas στους ασθενείς, και φυσιολογική έκφραση του Bcl-2. Η θεραπεία με IVIG δε φάνηκε να επηρεάζει αυτές τις παραμέτρους. 12 από τα 18 παιδιά παρουσίαζαν χαμηλή έκφραση Th0/Th1 κυτταροκινών, με ταυτόχρονη έκφραση IL-10, ή δεν εξέφραζαν καμία κυτταροκίνη in vivo. 24 ώρες μετά τη χορήγηση IVIG, 5/12 παιδιά δεν εξέφραζαν καμμία κυτταροκίνη ενώ τα υπόλοιπα έδωσαν είτε ένα Th2, είτε ένα Th0/Th1 πρότυπο. Μελέτες που έγιναν κάποια χρόνια αργότερα έδειξαν ότι αυτά τα 12 παιδιά δεν παρουσίασαν δεύτερο επεισόδιο και in vivo δεν εξέφραζαν καμμία κυτταροκίνη ή μόνο IL-4. Σε 4/18 παιδιά παρατηρήθηκε ένα Th1 ή Th0/Th1 πρότυπο έκφρασης κυτταροκινών και έκφραση IL-10, το οποίο διατηρήθηκε και μετά τη θεραπεία με IVIG. 0,5-5 χρόνια αργότερα παρατηρήθηκε έκφραση Th1 κυτταροκινών και IL-10 και στα 4 παιδιά, τα οποία ανέπτυξαν μία υποτροπιάζουσα μορφή ΙΘΠ με σπάνια επεισόδια επαγόμενα από ιογενείς λοιμώξεις. 2/18 παιδιά παρουσίασαν κατά την εμφάνιση της νόσου ένα καθαρό Th1 πρότυπο, που χαρακτηριζόταν από αυξημένη έκφραση IFN-γ και το οποίο διατηρήθηκε τόσο μετά τη χορήγηση IVIG, όσο και αργότερα και σ’ αυτά η νόσος χαρακτηρίστηκε σαν χρόνια IΘΠ. Τα επίπεδα του TGF-β1 στο πλάσμα των ασθενών ήταν χαμηλά όταν ή νόσος ήταν σε έξαρση και αυξάνονταν όταν ή νόσος ήταν σε ύφεση. Γενικά, φαίνεται ότι μια σταθερή κατάσταση ύφεσης της νόσου σχετίζεται με απουσία έκφρασης κυτταροκινών ή με Τh2 πρότυπο. Έκφραση των μεταγραφικών παραγόντων AP-1, NFAT και NFκΒ υπήρχε στα Τ κύτταρα των ασθενών κατά την εμφάνιση της νόσου και όχι όταν η νόσος ήταν σε ύφεση, ενώ ο NFAT-S απουσίαζε. / Childhood ITP resolves usually after the rst episode, although it may recur, and
in 10-20% of cases develops into a chronic disorder. Evidence of the immunoregulatory
role of Th1/Th2 responses in autoimmune diseases, prompted us to perform a prospective
study of Th1/Th2 gene expression proles and TGF-β plasma levels in 18 children
(median age 6.4 years) with acute ITP, before and after IVIG infusion, and during a follow-
up period (0.5-5 years). The patients had a decreased CD4 cell population and an
inverted CD4/CD8 ratio. RT-PCR of their Fas and Bcl-2 genes revealed increased Fas activity
but normal expression of Bcl-2. IVIG therapy had no effect on these parameters. 12
of 18 patients had either low Th0/Th1+IL-10 or no in vivo cytokine gene expression (0).
24h after IVIG infusion this pattern became 0 or Th2 or remained low Th0/Th1. During
follow-up these patients did not relapse and maintained 0 or Th2 pattern without IL-10. Of
the remaining 6 patients, 4 presented with a Th1 or Th0/Th1 pattern +IL-10 that persisted
after IVIG treatment (though IFN-γ expression diminished) and stabilized to Th1+IL-10
at follow-up, which was marked by infrequent episodes of ITP. Two patients presenting
with a strict Th1 pattern characterized by high expression of IFN-γ which remained unchanged
after IVIG and at follow-up, can be characterized as chronic ITP. TGF-β plasma
levels were low in patients with active disease and increased in remission. Overall, acute
ITP presents with Th1, Th0/Th1 or 0 in vivo cytokine gene expression. Stable remission is
associated with a 0 or Th2 pattern. A 0 or Th2 pattern after IVIG gave the best prognosis,
whereas sustained high expression of IFN-γ and refractoriness to IVIG were the main indicators
of poor prognosis. The transcription factors AP-1, NFAT and NFκΒ were studied
in 2 patients in acute phase and in remission. They were found to be constitutive in the
patients’ ex-vivo and stimulated T cells, but absent from the patients’ ex-vivo T cells in
remission, while the NFAT transcriptional silencer was missing.
| Identifer | oai:union.ndltd.org:upatras.gr/oai:nemertes:10889/339 |
| Date | 25 June 2007 |
| Creators | Θεοδωροπούλου, Μαρία |
| Contributors | Καλλίνικου-Μανιάτη, Αλίκη, Μουζάκη, Αθανασία, Παπαβασιλείου, Αθανάσιος, Theodoropoulou, Maria, Μανταγός, Στέφανος, Βαρβαρήγου, Αναστασία, Παληογιάννη, Φωτεινή, Καρακάντζα, Μαρίνα, Καλλίνικου-Μανιάτη, Αλίκη, Μουζάκη, Αθανασία, Παπαβασιλείου, Αθανάσιος |
| Source Sets | University of Patras |
| Language | gr |
| Detected Language | Greek |
| Relation | Η ΒΥΠ διαθέτει αντίτυπο της διατριβής σε έντυπη μορφή στο βιβλιοστάσιο διδακτορικών διατριβών που βρίσκεται στο ισόγειο του κτιρίου της. |
Page generated in 0.0031 seconds