• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 2
  • 1
  • Tagged with
  • 3
  • 3
  • 3
  • 2
  • 2
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
1

Quelantes bifuncionais para o tratamento de neurodisfunções associadas ao ferro / Bifunctional chelators for the treatment of neurodysfunctions associated with iron

Carvalho, Rodrigo Rodrigues Victor de 07 June 2019 (has links)
Ferro é o metal de transição mais abundante da Terra. Quando se encontra na presença de substratos biológicos como o peróxido, Fe(II) o reduz ao radical hidroxila através da reação de Fenton. Os riscos associados a desordens neurodegenerativas aumentam devido à presença das espécies reativas de oxigênio, em alguns casos geradas por intermédio de reações com ferro. Uma das desordens mais graves entre estas é a Doença de Alzheimer (DA). Diferentes fármacos foram desenvolvidas ao longo dos anos para tratamento da DA. O tratamento da sobrecarga de Fe é baseado na terapia de quelação. Um dos quelantes amplamente empregados é a desferrioxamina (DFO). Nos últimos anos, um novo paradigma tem surgido na química medicinal, a estratégia MTDL (Multiple- target- directed ligand; ligante direcionado a múltiplos alvos). Propomos neste trabalho a conjugação de diferentes aminas aromáticas inspiradas em moléculas anti-Alzheimer com DFO, a fim de melhorar as propriedades farmacológicas deste quelante. Os novos quelantes, conjugados de DFO com anilina (DFOANI), benzosulfanilamida (DFOBAN), 2-aminonaftaleno(DFONAF) e 6-aminoquinolina (DFOQUN) foram obtidos. DFOQUN apresenta atividade quelante comparável à da DFO, enquanto os demais conjugados parecem menos eficientes. Ensaio antioxidante com dihidrorodamina (DHR) mostra que os conjugados (exceto DFONAF) apresentam comportamento similar ao da DFO, o que era esperado em função do ambiente de coordenação envolvido. DFOQUN promoveu significativo aumento de inibição de agregação de beta amilóide (βA) quando comparado com DFO, devido ao anel quinolínico em sua estrutura. Estudos com a enzima acetilcolinesterase (AChE) realizados in vitro e in vivo (Caenorhabditis elegans) mostraram que a atividade de AChE decaiu na presença de DFOQUN. Estudos comportamentais demonstraram aumento no número de curvaturas dos vermes tratado com Fe na presença de DFO e DFOQUN. Além disso, verificou-se aumento de permeabilidade celular de DFOQUN e DFOANI comparado com DFO, sem decaimento da viabilidade dos conjugados na presença de Fe. Concluímos que DFOQUN demonstra características importantes como novo candidato a fármaco anti-DA. / Iron is the most abundant transition metal on Earth. In the presence of biological substrates such as peroxide, Fe(II) generates hydroxyl radical through the Fenton reaction. The risks associated with neurodegenerative disorders increase due to the presence of reactive oxygen species, in some cases catalyzed by iron. One of the most serious disorders among these is Alzheimer\'s Disease (AD). Different drugs have been developed over the years for the treatment of AD. The treatment of iron overload is based on chelation therapy. One of the widely used chelators is desferrioxamine (DFO). In recent years, a new paradigm has emerged in medicinal chemistry, the MTDL (Multiple Target-directed ligand) strategy. We propose in this work the conjugation of different aromatic amines inspired in anti-Alzheimer molecules with DFO to improve the pharmacological properties of this chelator.The novel chelators, DFO conjugate with aniline (DFOANI), benzosulfanilamide (DFOBAN), 2-naphtylamine (DFONAF) and 6-quinolinamine (DFOQUN) were obtained. DFOQUN has comparable chelating activity to that of DFO, while the other conjugates appear to be less efficient. Antioxidant tests with dihydrorhodamine (DHR) showed that, except for DFONAF, the conjugates exhibit similar behavior as DFO, due to the coordination environment involved. DFOQUN promoted a significant increase in inhibition of beta amyloid (Aβ) aggregation when compared to DFO, because of the quinoline ring in its structure. Studies with the enzyme acetylcholinesterase (AChE) performed in vitro and in vivo (Caenorhabditis elegans) showed that AChE activity declined in the presence of DFOQUN. Behavioral studies showed an increase in the number of bends of the worms treated with Fe in the presence of DFO and DFOQUN. In addition, increased cell permeability of DFOQUN and DFOANI compared to DFO was observed, without decreased cell viability caused by the conjugates in the presence of Fe. We conclude that DFOQUN showed important characteristics for a new anti-AD drug candidate.
2

Avaliação das lesões de golpe e contragolpe e padrão de lesão axonal difusa nos casos de trauma cranioencefálico em cães e gatos / Evaluation of coup and countercoup and pattern of diffuse axonal injury in cases of traumatic brain injury in dogs and cats

Cuevas, Silvia Elena Campusano 23 March 2017 (has links)
O presente trabalho contempla o estudo das principais alterações macroscópicas e anatomopatológicas do sistema nervoso central (SNC) encontradas em animais que morreram em decorrência de traumatismo cranioencefálico (TCE). Além da determinação das lesões de golpe, contragolpe e padrão de lesão axonal difusa encontradas nesse tipo de trauma. Inicialmente realizou-se a necropsia dos animais com devido registro fotográfico, descrição das lesões macroscópicas e coleta de material para processamento histológico de rotina e confecção das lâminas coradas em hematoxilina-eosina (HE) para avaliação histopatológica. A imunohistoquímica foi realizada a partir dos mesmos segmentos utilizados nas lâminas de HE, com os anticorpos anti-proteína precursora do β-amiloide (APP), para determinação da lesão axonal, e anti-GFAP e anti-vimentina para avaliação de respostas do tecido nervoso à injúria, como astrocitose e astrogliose. Macroscopicamente as principais lesões observadas caracterizaram-se por lesões focais decorrentes de traumatismo direto, com fraturas de ossos do crânio, laceração de neuroparênquima e contusões. No exame histopatológico as lesões principais caracterizaram-se por hemorragia subdural e em neuroparênquima, congestão, edema tecidual e necrose em variados graus de intensidade e regiões do encéfalo. A lesão axonal foi confirmada pela imunomarcação do βAPP que revelou marcação multifocal de axônios tumefeitos formando esferoides axonais, bulbos axonais ou axônios varicosos em alguns casos. Astrocitose, astrogliose e neovascularização foram observados na maioria dos casos através dos anticorpos GFAP e vimentina. Conclui-se no presente estudo que cães e gatos com TCE apresentaram lesões histologicamente caracterizadas por hemorragias multifocais em meninge e neuroparênquima em diversas regiões, além de edema, necrose e congestão, principalmente. A lesão axonal caracterizou-se pela formação de esferoides axonais, bulbos axonais e longos axônios varicosos. Esta característica foi observada em apenas 2 animais deste estudo, e destes apenas um animal (caso 6) apresentou um padrão de lesão axonal traumática difusa, confirmada pela presença de acentuada marcação pelo anticorpo βAPP. Adicionalmente, foi observada astrocitose e astrogliose em cinco animais, principalmente das áreas próximas às lesões, avaliadas pelos anticorpos GFAP e vimentina. / The present work contemplates the study of the main macroscopic and anatomopathological changes of the central nervous system (CNS) in animals that died due to traumatic brain injury (TBI). Besides the determination of the coup and countercoup and pattern of diffuse axonal injury in this type of trauma. Initially, the animals were necropsied and photographic recorded and macroscopic lesions were described and collect material for histological processing routine and the preparation of slides in hematoxylin-eosin (HE) staining for histopathological evaluation. Immunohistochemistry was performed from the same segments used in the HE slides, with anti-(β-amyloid precursor protein antibodies (βAPP) for determination of axonal lesion, and anti-GFAP and anti-vimentin for evaluation of tissue responses to injury, such as astrocytosis and astrogliosis. Macroscopically, the main lesions observed were focal lesions due to direct trauma, such as skull fractures, neuroparenchyma laceration and contusions. In the histopathological evaluation, the main lesions were characterized by subdural hemorrhage and in neuroparenchyma, congestion, tissue edema and necrosis in varying degrees of intensity and regions of the encephalon. The axonal injury was confirmed by (βAPP immunostaining that revealed multifocal labeled of swellings axons forming axonal spheroids, axonal bulbs or varicose axons in some cases. Astrocytosis, astrogliosis and neovascularization were observed in most cases through the antibodies GFAP and vimentin. In conclusion the present study demonstrate that dogs and cats with TBI presented histologically lesions characterized by multifocal hemorrhage in meninge and neuroparenchyma in different areas, as well as edema, necrosis and congestion, mainly. Axonal injury was determined by axonal swelling, bulbs and varicosities. This characteristic was observed in only 2 animals in this study, and only one of those (case 6) presented pattern of diffuse traumatic axonal injury, confirmed by accentuated (βAPP labeling. Addiotionally, astrocytosis and astrogliosis was observed in five animals, mainly in areas close to lesions, evaluated by GFAP and vimentin antibodies.
3

Development of new strategies for the synthesis of radiotracers labeled with short-lived isotopes: application to 11C and 13N

Gómez Vallejo, Vanessa 09 July 2010 (has links)
S'ha desenvolupat una nova estratègia per la síntesi ràpida i eficient de L-[metil-11C]metionina basada en el captive solvent method. La reacció de L-homocisteína (dissolució bàsica en aigua/etanol 1:1) amb [11C]CH3I en un loop de HPLC va permetre la formació del radiotraçador desitjat amb elevat rendiment radioquímic (38.4 ± 4.1%) en un temps curt (< 12 min). Tots el paràmetres analítics compleixen les especificacions requerides per la versió actual de la Farmacopea Espanyola, tot i que els valors d'activitat específica obtinguts van ser relativament baixos. Degut a això, es van estudiar i quantificar les principals fonts que contribueixen a la contaminació de carboni-12 durant les síntesis de [11C]CH3I efectuades segons el "wet" method. Es va observar que la principal font de contaminació de CO2 no radioactiu (contribució>90%) és el propi procés de bombardeig, probablement degut a la combustió (causada per les altes temperatures i pressions assolides durant la irradiació) dels compostos que contenen carboni i que es troben al gas irradiat (o a l'interior del blanc). Es van establir procediments generals per realitzar abans, durant i després de la radiosíntesi per prevenir la contaminació exterior i, d'aquesta manera, augmentar l'activitat específica dels radiotraçadors sintetitzats.En quant al marcatge amb nitrogen-13, s'ha desenvolupat un procés totalment automàtic per a la producció de [13N]NO2- a partir de [13N]NO3- generat en el ciclotró. El precursor radioactiu [13N]NO2- s'ha utilitzat per la radiosíntesi de compostos amb interès biològic com ara S-nitrosotiols (donadors de NO.), N-nitrosamines (molècules amb potencials efectes carcinogènics) i azo compostos (amb possible aplicació com a radiotraçadors per a la detecció in vivo de plaques de &#946;-amiloide). En tots els casos es van obtenir excel·lents conversions radioquímiques (48.7% - 74.5% per S-[13N]nitrosotiols, 45.6% - 53.4% per N-[13N]nitrosamines i 40.0% - 58.3% per 13N-azo compostos) i bons rendiments radioquímics (33.8% - 60.6% per S-[13N]nitrosotiols, 34.0% - 37.8% per N-[13N]nitrosamines i 20.4% - 47.2% per 13N-azo compostos). A més a més, s'ha dissenyat i implementat un mòdul automàtic amb control remot pel marcatge de molècules amb 13N. / Se ha desarrollado una nueva estrategia para la síntesis rápida y eficiente de L-[metil-11C]metionina basada en el captive solvent method. La reacción de L-homocisteína (disolución básica en agua/etanol 1:1) con [11C]CH3I en un loop de HPLC permitió la formación del radiotrazador deseado con elevado rendimiento radioquímico (38.4 ± 4.1%) en un tiempo corto (< 12 min). Todos los parámetros analíticos cumplían las especificaciones requeridas por la versión actual de la Farmacopea Española, aunque los valores de actividad específica obtenidos fueron relativamente bajos. Por ello, se estudiaron y cuantificaron las principales fuentes que contribuyen a la contaminación de carbono-12 durante las síntesis de [11C]CH3I efectuadas según el "wet" method. Se observó que la principal fuente de contaminación de CO2 no radiactivo (contribución>90%) es el propio proceso de bombardeo, probablemente debido a la combustión (causada por las altas temperaturas y presiones alcanzadas durante la irradiación) de los compuestos que contienen carbono y que se encuentran presentes en el gas irradiado (o en el mismo cuerpo del blanco). Se establecieron procedimientos generales para realizar antes, durante y con posterioridad a la radiosíntesis para prevenir la contaminación exterior y, de esta manera, aumentar la actividad específica de los radiotrazadores sintetizados.Respecto al marcaje con nitrógeno-13, se ha desarrollado un proceso totalmente automático para la producción de [13N]NO2- a partir del [13N]NO3- generado en el ciclotrón. El precursor radiactivo [13N]NO2- se ha utilizado para la radiosíntesis de compuestos con interés biológico tales como S-nitrosotioles (donadores de NO.), N-nitrosaminas (moléculas con potenciales efectos carcinogénicos) y azo compuestos (con posible aplicación como radiotrazadores para la detección in vivo de placas de &#946;-amiloide). En todos los casos se obtuvieron excelentes conversiones radioquímicas (48.7% - 74.5% para S-[13N]nitrosotioles, 45.6% - 53.4% para N-[13N]nitrosaminas y 40.0% - 58.3% para 13N-azo compuestos) y buenos rendimientos radioquímicos (33.8% - 60.6% para S-[13N]nitrosotioles, 34.0% - 37.8% para N-[13N]nitrosaminas y 20.4% - 47.2% para 13N-azo compuestos). Además, se ha diseñado e implementado un módulo automático con control remoto para el marcaje de moléculas con 13N. / A new strategy for the fast and efficient synthesis of L-[methyl-11C]methionine based on the captive solvent method has been developed. The in loop reaction of a basic water/ethanol 1:1 solution of L-homocysteine with [11C]CH3I led to the formation of the desired radiotracer with high radiochemical yield (38.4 ± 4.1%) in short production time (< 12 min). All analytical parameters were within the specifications of the current version of the Spanish Pharmacopoeia, although specific radioactivity values were relatively low. Thus, the main sources of carbon-12 during the synthesis of [11C]CH3I by the "wet" method were studied and the contribution attributable to each individual source was quantified. The most relevant contamination of non-radioactive CO2 (contribution>90%) was shown to be generated during the bombardment process, probably due to the combustion (caused by high temperature and pressure during irradiation) of carbon carrier compounds present in the irradiated gas (or target body). General procedures to be performed before, during and after the radiosynthesis were established to prevent external contamination and to improve the specific radioactivity of 11C-labeled radiotracers synthesized from [11C]CH3I produced via the "wet" method. Concerning 13N-labeling, a fully automatic process for the production of [13N]NO2- from cyclotron generated [13N]NO3- has been developed. The radioactive precursor [13N]NO2- has been used for the synthesis of biologically interesting 13N-labeled compounds such as S-nitrosothiols (well-known NO. donors), N-nitrosamines (molecules with potent carcinogenic effects) and azo compounds (with putative application as imaging probes for in vivo detection of &#946;-amyloid plaques). In all cases, excellent radiochemical conversion (48.7% - 74.5% for S-[13N]nitrosothiols, 45.6% - 53.4% for N-[13N]nitrosamines and 40.0% - 58.3% for 13N-labeled azo compounds) and good radiochemical yields (33.8% - 60.6% for S-[13N]nitrosothiols, 34.0% - 37.8% for N-[13N]nitrosamines and 20.4% - 47.2% for 13N-labeled azo compounds) were achieved. An automatic remote controlled synthesis module for the preparation of 13N-labeled structures has been designed and implemented.

Page generated in 0.0357 seconds