Η ύπαρξη αργιλικών ορυκτών εντός των ζωνών διάρρηξης επηρεάζει σημαντικά και ελέγχει τη μηχανική και σεισμική συμπεριφορά των ρηγμάτων. Ο σχηματισμός των μαλακών αργίλων σε πετρώματα ρηξιγενών ζωνών μπορεί να οδηγήσει σε εξασθένηση (fault zone weakening) της ζώνης διάρρηξης, καθώς και στην ανάπτυξη των ιστών μέσω αυθιγένεσης και μηχανικής περιστροφής, ενώ παράλληλα επηρεάζει τη διαπερατότητα της ζώνης διάρρηξης. Η παρουσία των αργιλικών ορυκτών σε πετρώματα ρηξιγενών ζωνών παίζει επίσης σπουδαίο ρόλο στην κυκλοφορία των ρευστών τόσο μέσα στον πυρήνα όσο και την ευρύτερη ζώνη διάρρηξης (damage zone). Στην παρούσα διπλωματική εργασία μελετήθηκε η ρηξιγενής ζώνη της Αρκίτσας, που αναπτύσσεται στο νότιο τμήμα του B. Ευβοϊκού κόλπου με γενική διεύθυνση ΑΒΑ-ΔΝΔ, με σκοπό να εξεταστεί αν η ρηξιγενής ζώνη αποτελεί δίαυλο ρευστής φάσης και να αναγνωριστούν τα πιθανά χαρακτηριστικά της κυκλοφορίας των ρευστών αυτών. Αντιπροσωπευτικά δείγματα πλούσια σε αργιλικό υλικό συλλέχθηκαν τόσο από τον πυρήνα του ρήγματος (fault core) όσο και από την ευρύτερη ζώνη διάρρηξης (fault damage zone). Τα δείγματα αναλύθηκαν με την χρήση περιθλασιμετρίας ακτίνων Χ, ηλεκτρονικής μικροσκοπίας σάρωσης και μικροανάλυσης. Στο κέντρο της ρηξιγενούς ζώνης αναγνωρίστηκαν αργιλικά ορυκτά όπως μοντμοριλλονίτης, κορρενσίτης και ιλλίτης καθώς και μικροκρυσταλλικός ασβεστίτης, δολομίτης, χαλαζίας, πλαγιόκλαστο και αλκαλικός άστριος. Η απουσία του κορρενσίτη από την ευρύτερη ζώνη διάρρηξης, ενός αργιλικού ορυκτού που συνήθως σχηματίζεται σε υδροθερμικές συνθήκες, υποδηλώνει ότι η κυκλοφορία των ρευστών περιορίστηκε κυρίως εντός και περιμετρικά του ρήγματος. Οι ορυκτολογικές παραγενέσεις στη ρηξιγενή ζώνη και κυρίως η παρουσία του κορρενσίτη, σε συνδυασμό με την απουσία του λομοντίτη, υποδεικνύουν συνθήκες υδροθερμικής εξαλλοίωσης σε ουδέτερο προς αλκαλικό περιβάλλον και σε θερμοκρασίες 100-150oC. / Clay minerals in shallow fault rocks are increasingly recognized as key to the mechanical and seismogenic behavior of faults and fluid flow circulation within the fault core and the surrounding damage zone. We therefore studied fault-gouge mineralogy from samples derived from the ENE-trending Arkitsa fault zone, in east-central Greece, in order to testify if the fault is acting as a channel for fluid flow and whether the conditions that characterize the flow can be identified. Clay-gouge samples were collected within the fault core zone, as well as in the broader fault damage area. Consequently, the samples were analyzed by X-Ray Diffraction, SEM and Electron microprobe analyses. The minerals that were identified within the centre of the fault zone are: Montmorillonite, corrensite, illite, micro-calcite, dolomite, quartz, plagioclase and K-feldspars. The absence of corrensite, a clay mineral usually formed in hydrothermal conditions, in the samples from the broader fault damage area indicates that the circulation of hydrothermal fluids is mostly confined within and around the fault core zone. The assemblages within the fault gouge zone and especially the presence of corrensite, combined with the absence of laumontite, indicate hydrothermal alteration at neutral to alkaline conditions and a temperature range at about 100-150 oC.