Στην παρούσα εργασία διερευνήσαμε τον τρόπο με τον οποίο διαμορφώνεται το μισθολογικό πλεονέκτημα μεταξύ των εργαζομένων σε επιχειρήσεις διαφορετικού μεγέθους. Για τους σκοπούς της ανάλυσης χρησιμοποιήθηκαν διαστρωματικά στοιχεία από το ελληνικό τμήμα της European Community Household Panel (ECHP) για το έτος 2001 (κύμα 8) και εφαρμόστηκαν τυπικές συναρτήσεις αμοιβών τύπου Mincer. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα επιβεβαιώνεται και στην περίπτωση της ελληνικής αγοράς εργασίας η ύπαρξη μισθολογικού πλεονεκτήματος προς όφελος των εργαζομένων σε επιχειρήσεις μεγάλου μεγέθους. Επιπρόσθετα, εξετάστηκε η υπόθεση της συστηματικής επιλογής από την πλευρά των εργαζομένων ως προς το μέγεθος της επιχείρησης (μη τυχαία κατανομή) και με βάση τα αποτελέσματα η υπόθεση αυτή δεν απορρίφθηκε. Στο πλαίσιο αυτό επανεκτιμήθηκαν οι απλές συναρτήσεις αμοιβών διορθώνοντας για την μη τυχαία κατανομή. Επίσης, εφαρμόστηκαν τεχνικές διαχωρισμού των μισθολογικών διαφορών (Oaxaca) μεταξύ εργαζομένων σε επιχειρήσεις διαφορετικού μεγέθους. Με βάση τα αποτελέσματα βρέθηκε, ότι η διόρθρωση για την επιλογή του μεγέθους της επιχείρησης συμβάλλει στην αύξηση της ικανότητας ερμηνείας της παρατηρούμενης μισθολογικής διαφοράς μεταξύ εργαζομένων σε μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις. / --